Την Παρασκευή 7 Ιουλίου το απόγευμα έμπροσθεν του Ιερού Παρεκκλησίου με επικεφαλής τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας,Ναούσης και Καμπανίας κ.Παντελεήμων και τον ευσεβή λαό έγινε η υποδοχή των Ιερών Λειψάνων του εορτάζοντος Αγίου απο την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Νικήσιανης.Τα Ιερά Λείψανα μετέφερε ο Καθηγούμενος π.Αθηναγόρας. Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο.
Το Σάββατο 8 Ιουλίου,ανήμερα της εορτής, τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας,Ναούσης και Καμπανίας κ.Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στον Εσπερινό :
«’Εξέλαμψε σήμερον ἡ ἔνδοξος μνήμη σου, Προκόπιε πολύαθλε, συγκαλοῦσα ἡμᾶς τούς φιλεόρ- τους πρός εὐφημίαν Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν», ψάλλει σήμερα ὁ ἱε- ρός τῆς Ἐκκλησίας ποιητής ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Προκοπίου.Καί ὄντως ἔλαμψε ἡ μνήμη του, διότι κάθε μνήμη ἁγίου εἶναι λαμ- πρά καί φωτοφόρος· διότι κάθε μνήμη ἁγίου καταυγάζει τήν ἐπί γῆς στρατευομένη Ἐκκλησία τοῦ
Χριστοῦ μέ τό φῶς τῶν καλῶν ἔρ- γων, μέ τό φῶς τῆς ἁγιότητος, μέ τό φῶς τῆς θείας χάριτος, τό ὁποῖο ἔχει ὁ κάθε ἅγιος, καί τό ὁποῖο καταλάμπει τόν κόσμο.
Καί ἐπειδή, ὅπου ὑπάρχει φῶς, ἐκεῖ σπεύδουν οἱ ἄνθρωποι, καί ὄχι στό σκοτάδι, τό ὁποῖο ὅλοι ἀποφεύγουν, γι ̓αὐτό καί οἱ μνῆ- μες τῶν ἁγίων συγκαλοῦν τούς πιστούς καί τούς συγκεντρώνουν στούς ἱερούς ναούς τους, ἔτσι ὥστε ὅλοι μαζί νά ἀπολαύσουν τό φῶς πού ἐκπηγάζει ἀπό τή χάρη τους καί νά δοξάσουν τόν Θεό, ὁ ὁποῖος ἀναδεικνύει σέ κάθε ἐποχή καί σέ κάθε τόπο τούς ἁγίους του.
Ὅμως σήμερα ἐδῶ στή Βέροια, στόν πανηγυρίζοντα ναό τοῦ ἁ- γίου Προκοπίου, ἡ ἔνδοξος μνήμη τοῦ μεγαλομάρτυρος εἶναι πιό λα- μπρή ἀπό κάθε ἄλλη φορά, γιατί ἔχουμε τήν τιμή καί τήν εὐλογία νά βρίσκεται ἀνάμεσά μας αἰ- σθητά ὁ ἴδιος ὁ ἑορταζόμενος ἅγι- ος. Ἔχουμε τήν εὐλογία καί τή χά- ρη τοῦ ἱεροῦ καί μαρτυρικοῦ του λειψάνου, τό ὁποῖο ὑποδεχθή- καμε πρό ὀλίγου στόν ἱερό μας ναό καί στήν Ἱερά Μητρόπολή μας ὡς ἐξαίρετη καί οὐράνια δωρεά τοῦ μεγαλομάρτυρος ἁγίου Προκοπίου ἀλλά καί ὡς δεῖγμα ἀγά- πης τοῦ πανοσιολογιωτάτου Κα- θηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου Νικήσιανης, τοῦ π. Ἀθηναγόρου, στήν ὁποία φυλάσσεται ὡς θησαυρός πολύτι- μος.
Θά ἤθελα, λοιπόν, νά εὐχαριστή- σω ἐκ βάθους καρδίας τόν ἅγιο Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τι- μίου Προδρόμου, ὁ ὁποῖος μέ προθυμία ἀνταποκρίθηκε στήν παράκληση τοῦ προϊσταμένου τῆς ἐνορίας π. Λεωνίδου, καί συνόδευσε τό ἱερό λείψανο μέχρι τή Βέροια, εἰς εὐλογία καί ἁγιασμό τοῦ εὐσεβοῦς κλήρου καί λαοῦ τῆς Βεροίας καί τῶν εὐλα- βῶν προσκυνητῶν τῆς χάριτος τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Προκο- πίου καί ὅλων τῶν συμ- πανηγυριστῶν.
Ἔχουμε, λοιπόν, τή χάρη· ἔχουμε τήν εὐλογία τοῦ ἁγίου Προκοπίου, τήν ὁποία ἀπολαμβάνουμε συγκε- ντρωμένοι ἐδῶ στόν ναό του γιά νά ἑορτάσουμε τή μνήμη του. Τί μᾶς μένει νά κάνουμε;
Μᾶς μένει νά κάνουμε αὐτό πού ἀκούσαμε προηγουμένως νά λέγει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, αὐτό γιά τό ὁποῖο μᾶς συνεκάλεσε ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀθλοφόρου τοῦ Χριστοῦ Προκοπίου. Μᾶς μένει νά ὑμνήσουμε καί νά δοξάσουμε τόν Χριστό πού μᾶς χάρισε τόν μάρτυ- ρά του γιά νά εἶναι βοηθός καί συμπαραστάτης μας στόν καθημε- ρινό μας ἀγώνα γιά τήν ἐν Χριστῷ ζωή. Νά δοξάσουμε τόν Χριστό πού μᾶς ἀξίωσε νά προσκυνήσου- με καί νά ἀσπασθοῦμε τό ἱερό του λείψανο γιά νά ἀντλήσουμε δύναμη καί χάρη προκειμένου νά συνεχίσουμε τήν προσπάθειά μας. Νά εὐχαριστήσουμε τόν Χριστό πού μᾶς χάρισε τόν ἅγιο μεγαλο- μάρτυρα Προκόπιο γιά νά ἀποτελεῖ ἡ ζωή καί τό μαρτύριό του πρότυπο πίστεως καί ὑπομο- νῆς καί γιά μᾶς.
Καί ποιός εἶναι ὁ τρόπος, ἀδελ- φοί μου, γιά νά ἐκφράσουμε τήν εὐχαριστία μας πρός τόν Χριστό γιά τή δωρεά του καί νά τόν δοξά- σουμε γιά τόν μάρτυρά του;
Εἶναι νά μιμηθοῦμε τό παράδειγ- μα τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου. Γιατί ἐάν εὐχαριστοῦμε τόν Χριστό γιά τόν ἅγιο πού χάρισε στήν Ἐκκλη- σία του καί στή ζωή μας καί στή συνέχεια μέ τά ἔργα μας καί μέ τή ζωή μας ἀδιαφοροῦμε γι ̓ αὐτόν καί ζοῦμε τή δική μας ζωή μέ τόν τρόπο πού ἐμεῖς νομίζουμε, τότε, ἀδελφοί μου, δέν δοξάζουμε τόν Χριστό, ἀλλά τόν ἐμπαίζουμε, για- τί ἡ εὐχαριστία καί ἡ δοξολογία μας εἶναι μόνο ἐξωτερική, λέγεται μέ τά χείλη μας, ἀλλά δέν ἔχει οὐ- σία καί περιεχόμενο, καί γι ̓ αὐτό δέν ἔχει ἀξία.
Ἀντίθετα ὅμως, ἐάν ἀγωνιζόμα- σθε νά μιμηθοῦμε τήν πίστη του καί τήν ἀφοσίωσή του στόν Χρι- στό· ἄν προσπαθοῦμε καί ἐμεῖς νά ἀντιμετωπίζουμε τίς δυσκολίες καί τούς πειρασμούς τῆς ζωῆς μας μέ καρτερία, ὅπως ὑπέμενε καί ἐκείνους τούς δικούς του πειρα- σμούς καί τόν διωγμό πού ὑπέστη ἀπό τήν ἴδια του τή μητέρα, ἡ ὁποία τόν κατήγγειλε ὡς χριστιανό καί τόν ὁδήγησε στό μαρτύριο, τότε θά τιμήσουμε ἀληθινά τόν Χριστό, στόν ὁποῖο μεταβαίνει ἡ τιμή καί ἡ δόξα πού προσφέρεται στούς ἐκλεκτούς δούλους του, πού προσφέρεται στούς ἁγίους του, καί Ἐκεῖνος τήν ἀνταποδίδει κατά τήν ὑπόσχεσή του: «τούς δοξάζοντάς με ἀντιδοξάσω».
Αὐτή τήν τιμή καί τόν ἔπαινο ἄς προσφέρουμε, ἀδελφοί μου, καί ἐμεῖς στόν Χριστό, τιμώντας καί μιμούμενοι τόν ἅγιο μεγαλομάρ- τυρα Προκόπιο, γιά νά ἔχουμε διά τῶν πρεσβειῶν του πάντοτε τή χά- ρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας καί στόν προσωπικό μας ἀγώνα.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :
«Ὥσπερ ὁ Παῦλος τήν κλῆσιν ἐκ τοῦ Θεοῦ δεξάμενος, Μάρτυς Προ- κόπιε, ... τῶν τυράννων τό δυσσεβές ... ἀνδρείως κατῄσχυνας».Στή χορεία τῶν ἁγίων μεγαλομαρτύρων πού τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας αὐτόν τόν μήνα ξεχωριστή θέση κατέχει ὁ ἑορταζόμενος σήμερα ἅγιος μεγαλομάρτυς Προκόπιος, τοῦ ὁποίου τή μνήμη πανηγυρίζει ἡ Βέροια στόν ἱστορικό αὐτόν ναό.
Καί τί εἶναι αὐτό πού κάνει τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα Προκόπιο νά ξεχωρίζει;
Τό ἕνα εἶναι ἡ θαυμαστή κλήση του ἀπό τόν Θεό.
Πατέρας του ἦταν ὁ Χριστοφόρος, ἕνας εὐσεβής χριστιανός, ἀλλά μη- τέρα του ἦταν ἡ Θεοδοσία πού πίστευε στούς θεούς τῶν εἰδώλων. Καί ἔτσι, καθώς ὁ πατέρας του πέθανε νωρίς, ὁ Προκόπιος γαλουχήθηκε στήν πίστη τῶν εἰδώλων καί μέ τή βοήθεια τῆς μητέρας του ἀναδείχθηκε ἀπό τόν αὐτοκράτορα Διοκλητιανό δούκας τῆς Ἀλεξάνδρειας.
Μέ αὐτή του τήν ἰδιότητα ἔλαβε ἐντολή κάποια ἡμέρα νά συλλάβει καί νά τιμωρήσει τούς χριστιανούς τῆς πόλεως. Ὑπάκουος ἐκεῖνος ξεκίνησε νά ἐκτελέσει τό ἔργο του. Στόν δρόμο του ὅμως, ὅπως ἄλλοτε καί στόν δρόμο τοῦ Σαύλου πρός τή Δαμασκό, εἶδε ξαφνικά ἀστραπές καί ἄκουσε βροντές καί μέσα ἀπό αὐτές ἀκούσθηκε ἡ φωνή τοῦ Χριστοῦ πού τόν κα- λοῦσε μέ τό ὄνομά του καί τόν ἀπέτρεπε νά συνεχίσει τήν πορεία του γιατί ὁ στόχος του ἦταν στήν πραγματικότητα πόλεμος ἐναντίον τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Καί ὅταν ἐκεῖνος ρώτησε ποιός εἶναι αὐτός πού τοῦ μιλᾶ, εἶδε ἕνα Σταυρό καί ἀπό τόν Σταυρό ἀκούσθηκε φωνή «Ἐγώ εἶμαι ὁ Ἐσταυρωμένος Χριστός».
Ἡ θαυμαστή αὐτή ἐμφάνιση τοῦ Χριστοῦ ἔκανε τόν νεαρό δούκα τῆς Ἀλεξανδρείας νά ἀλλάξει στάση, καί ἀντί νά πορευθεῖ ἐναντίον τῶν χριστιανῶν, ἐπέστρεψε, διδά-χθηκε τήν πίστη στόν Χριστό καί ἔγινε πιστό μέλος τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ κλήση αὐτή τοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἄμεση ἀνταπόκρισή του δέν εἶναι ὅμως τό μόνο θαυμαστό στή ζωή τοῦ ἁγίου Προκοπίου.
Τό δεύτερο εἶναι ὅτι ὅταν πίστευσε στόν Χριστό ἡ μητέρα του, πού ἦταν ἀκόμη εἰδωλολάτρις, τόν κατήγγειλε στόν αὐτοκράτορα ὅτι εἶναι
χριστιανός καί δέν ἀποδίδει τιμή στούς θεούς του. Παρότι ὁ ἅγιος Προκόπιος ὄφειλε στή μητέρα του καί τόν αὐτοκράτορα τήν ὑψηλή καί περίοπτη θέση τοῦ δούκα, προτίμησε νά ἀρνηθεῖ ὄχι μόνο τή θέση καί τίς τιμές της ἀλλά καί τήν ἀγάπη τῆς μητέρας του, καθώς γνώριζε τόν λόγο τοῦ Κυρίου ὅτι «ἐχθροί τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκειακοί αὐτοῦ», καί ὅτι ὅποι- ος θυσιάσει τήν ἀγάπη τῶν οἰκείων γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ θά λάβει ἑκα- τονταπλασίονα.
Τά θαύματα ὅμως πού ἐπιτέλεσε ὁ Χριστός διά τοῦ ἁγίου Προκοπίου, ὅσο ὁ αὐτοκράτορας προσπαθοῦσε νά τόν πείσει νά ἐπιστρέψει στήν εἰδωλολατρεία, ἔπεισαν ὄχι μόνο τή μητέρα τοῦ ἁγίου ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἀληθινός Θεός, ἀλλά καί πλῆθος εἰδωλολατρῶν.
Ἔτσι ἡ θαυμαστή κλήση τοῦ ἁγίου Προκοπίου ἀπό τόν Χριστό καί ἡ ἄμεση ἀνταπόκρισή του σέ αὐτή εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα ἀφενός τή δική του μεταστροφή καί σωτηρία, καί ἀφετέρου τή σωτηρία πολλῶν ἀπό τούς παρισταμένους στό μαρτύριό του ἀλλά καί πολλῶν ἄλλων οἱ ὁποῖοι ὁδηγήθηκαν στή σωτηρία μέ τά θαύματά του καί τό παράδειγμα τῆς ζωῆς του.
Ἡ ζωή καί τό μαρτύριό του εἶναι, ἄλλωστε, μία ἀπόδειξη γιά τό πῶς ὁ Θεός ἐπεμβαίνει στή ζωή τῶν ἀνθρώπων καί οἰκονομεῖ τή σωτηρία τους, ἀρκεῖ αὐτοί νά εἶναι πρόθυμοι νά ἀκούσουν τή φωνή του καί νά ἀκολουθήσουν τήν πρόσκλησή του.
Καί ἡ σημερινή μνήμη τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος Προκοπίου διδάσκει καί μᾶς τήν ἀνάγκη νά ἀκοῦμε τήν κλήση τοῦ Θεοῦ καί νά ἀνταποκρινόμαστε σ ̓ αὐτή. Διότι ὁ Θεός ἀπευθύνει σέ κάθε ἄνθρωπο τή δική του κλήση ἀνάλογα μέ τίς ἰδιαιτερότητες τῆς προσωπικότητός του, ἀνάλογα μέ τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο Ἐκεῖνος ὡς παντογνώστης γνωρίζει ὅτι μποροῦμε νά ἀνταποκριθοῦμε σ ̓ αὐτήν. Ἀπό ἐμᾶς ὅμως ἐξαρτᾶται, ἀδελφοί μου, νά κάνουμε τό ἑπόμενο βῆμα. Ἄν ἀκολουθήσουμε τήν πρόσκληση τοῦ Θεοῦ, τότε θά μπορέσουμε μέ τή βοήθεια καί τή χάρη του νά βαδίσουμε τόν δρόμο πού θά μᾶς ὁδηγήσει κοντά του, ὅπως ὁδήγησε καί τόν ἅγιο Προκόπιο.
Αὐτό θά πρέπει, ἀδελφοί μου, νά κάνουμε ὅλοι μας, μιμούμενοι τόν ἑορταζόμενο ἅγιο καί αὐτό θά πρέπει νά τοῦ ζητήσουμε, προσκυνώντας τό ἱερό λείψανό του, τό ὁποῖο ἀπό χθές ἔχουμε τή μεγάλη εὐλογία νά φιλοξενοῦμε στόν ἱερό αὐτό ναό, εὐλογία γιά τήν ὁποία θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω κλείνοντας γιά μία ἀκόμη φορά τόν πανοσιολογιώτατο κα- θηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Νικήσιανης, π. Ἀθηναγόρα.
Αναρτήσεις
