Μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος βγήκε αναμνηστική φωτογραφία με τους ιερόπιαδες που διακονούν το Ιερό Βήμα του Ναού.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :
«Οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν, δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν».
Ἕνα ἀπό τά πιό ἐντυπωσιακά θαύματα τοῦ Χριστοῦ μᾶς παρουσίασε, ἀδελφοί μου, ἡ σημερινή εὐαγγελική
περικοπή, τό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων καί τῶν δύο
ἰχθύων καί τοῦ χορτασμοῦ τοῦ πλήθους τῶν ἀνθρώπων πού εἶχε μείνει μέχρι
ἀργά τό βράδυ κοντά στόν Χριστό ἀκούοντας τή διδασκαλία του.
Δέν μᾶς τό παρουσίασε ὅμως ἡ Ἐκκλησία μας γιά νά μᾶς ἐντυπωσιάσει ἀλλά γιά νά μᾶς διδάξει. Δέν μᾶς τό παρουσίασε γιά νά δείξει πόσα μεγάλα καί θαυμαστά πράγματα ἔκανε ὁ Χριστός, ἀλλά γιά νά μᾶς διδάξει ὅτι ἐκτός ἀπό τήν ὑλική τροφή ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκη καί τήν πνευματική τροφή, ἡ ὁποία εἶναι σπουδαιότερη ἀπό τήν πρώτη.
Ὁ Χριστός δέν ὑποτιμᾶ τίς ὑλικές ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου. Ὡς Θεάνθρωπος μετέχει τῆς ὑλικῆς τροφῆς, πεινᾶ καί διψᾶ, συντρώγει μέ τούς μαθητές του καί ζητᾶ ἀπό τή Σαμαρείτιδα νά τοῦ δώσει ἀπό τό νερό πού ἀντλοῦσε γιά νά ξεδιψάσει. Γνωρίζει καί κατανοεῖ αὐτές τίς σωματικές ἀνάγκες τοῦ ἀνθρώπου, ἀφοῦ αὐτός τόν ἔπλασε ἀλλά καί αὐτός δημιούργησε ὅλη τήν κτίση, προκειμένου ὁ ἄνθρωπος νά μή στερεῖται τροφῆς.
Ἡ ἀποστολή του ὅμως στόν κόσμο δέν ἦταν νά παράσχει στόν ἄνθρωπο τή φυσική καί ὑλική τροφή, ἀλλά τήν πνευματική, πού δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.
«Ἐμόν βρῶμα ἐστί, ἵνα ποιῶ τό θέλημα τοῦ πέμψαντός με Πατρός», θά πεῖ ὁ Χριστός στούς μαθητές του, ὅταν διερωτῶνται μήπως τοῦ ἔφερε κάποιος νά φάει, στό διάστημα πού ἐκεῖνοι ἔλειπαν.
Τροφή μου εἶναι νά κάνω τό θέλημα τοῦ Πατέρα μου, πού μέ ἔστειλε στόν κόσμο γιά νά δώσω στούς ἀνθρώπους πού θά πιστεύσουν αὐτήν ἀκριβῶς τήν πνευματική
τροφή πού ἔχουν μεγαλύτερη ἀνάγκη ἀπό τήν ὑλική. Γιά νά τούς δώσω τό
«ὕδωρ τό ζῶν» τοῦ θείου λόγου, πού ὅποιος τό πιεῖ δέν θά διψάσει στόν
αἰώνα, ὅπως διαβεβαιώνει τή Σαμαρείτιδα.
Γι᾽ αὐτό καί στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή βλέπουμε τόν Χριστό νά μήν «ἀπολύει τούς ὄχλους», προκειμένου νά ἀναζητήσουν τρόφιμα, γιατί θεωρεῖ ὅτι ἡ πνευματική τροφή τοῦ λόγου πού τούς προσφέρει καί αὐτοί λαμβάνουν, ἔχοντας ξεχάσει ἔστω καί προσωρινά τίς σωματικές τους ἀνάγκες, εἶναι πολυτιμότερη καί σπουδαιότερη ἀπό τήν ὑλική.
Ἡ μέριμνά του βεβαίως καί γιά τήν ὑλική τροφοδοσία τους καί τό θαῦμα πού ἐπιτελεῖ πολλαπλασιάζοντας μία ἀσήμαντη ποσότητα τροφῆς προκειμένου νά τραφεῖ ἕνα μεγάλο πλῆθος ἀνθρώπων, ἀποδεικνύει τήν ἀγάπη καί τή συγκατάβασή του στήν ἀνθρώπινη φύση, στήν ἀνθρώπινη ἀσθένεια, παρέχει ὅμως συγχρόνως καί τή διαβεβαίωση ὅτι ὁ Θεός δέν ἐγκαταλείπει ποτέ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι θέτουν ὡς προτεραιότητα στή ζωή τους τό θέλημα καί τόν λόγο του, σύμφωνα καί μέ τόν γνωστό στίχο τοῦ ψαλμωδοῦ «πλούσιοι ἐπτώχευσαν καί ἐπείνασαν, οἱ δέ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντός ἀγαθοῦ».
Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, καί ἐμεῖς, ὅσο καί ἐάν οἱ μέριμνες καί οἱ φροντίδες γιά τήν διασφάλιση τῆς ὑλικῆς τροφῆς εἶναι φυσικό νά μᾶς ἀπασχολοῦν, καί πολλές φορές μάλιστα πολύ, καθώς διερχόμασθε μιά περίοδο οἰκονομικῆς κρίσεως, κατά τήν ὁποία ὑπάρχουν ἀδελφοί μας πού δυσκολεύονται νά καλύψουν αὐτές τίς ἀνάγκες τους, δέν θά πρέπει νά παραμελοῦμε καί τήν ἀναζήτηση τῆς πνευματικῆς μας τροφῆς, ἀκολουθώντας τήν προτροπή τοῦ Χριστοῦ «ἐργάζεσθε μή τήν βρῶσιν τήν ἀπολυμένην, ἀλλά τήν βρῶσιν τήν μένουσαν εἰς ζωήν αἰώνιον». Μήν ἀσχολεῖσθε, δηλαδή, μόνο μέ τήν ὑλική τροφή πού χάνεται, ἀλλά μέ αὐτή πού μένει καί ἐξασφαλίζει στόν ἄνθρωπο τήν αἰώνια ζωή.
Ἄς φροντίζουμε, λοιπόν, ἀδελφοί μου, νά μήν ἀφήνουμε τήν ψυχή μας χωρίς πνευματική τροφή. Ἄς προσπαθοῦμε νά τήν τροφοδοτοῦμε μέ ὅλους τούς πρόσφορους τρόπους μέ τόν λόγο καί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, μέ τή μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί ἄλλων πνευματικῶν ἀναγνωσμάτων, μέ τήν προσευχή καί τήν ἐφαρμογή τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, μέ τή συμμετοχή μας στή θεία Λειτουργία καί στίς ἱερές ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας καί στίς ἱερές Παρακλήσεις πού θά ἀρχίσουν σέ λίγες ἡμέρες, ἀλλά καί μέ ὅποιον ἄλλο τρόπο μποροῦμε. Καί ἄς ἔχουμε πάντοτε ὡς προτεραιότητα στή ζωή μας τήν πνευματική τροφή, χωρίς τήν ὁποία δέν εἶναι δυνατόν νά ζήσει ἡ ψυχή μας, ἀλλά καί τή βεβαιότητα ὅτι, ἐάν ἐμεῖς ἐπιδιώκουμε τήν πνευματική τροφή, ὁ Κύριος δέν θά μᾶς στερήσει καί τήν ὑλική, ὅπως δέν τή στέρησε καί στούς ἀκροατές του στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή, πολλαπλασιάζοντας γιά χάρη τους τούς πέντε ἄρτους καί τούς δύο ἰχθύες.