Δευτέρα 27 Μαΐου 2019
Ημέρα μνήμης της αλώσεως της Κωνσταντινούπολης στην Ιερά Μητρόπολη Ταμασού και Ορεινής.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με επιμνημόσυνο δέηση υπέρ των αναιρεθέντων μαρτύρων, υπό των αλλοφύλων και αλλοθρήσκων τη θλιβερή ημέρα της αλώσεως.
Ακολούθως ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐας τέλεσε τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου και έγινε κατάθεση στεφάνων ενώπιον του ανδριάντα.
Μετά το πέρας της σεπτής τελετής ο Πανιερώτατος εγκαινίασε υπαίθρια έκθεση Βυζαντινής και Κυπριακής ιστορίας ευγενική προσφορά του ευπατρίδη συμπατριώτη μας κ. Δαμιανού Κωνσταντίνου στην οποία εκτίθενται πέραν της ιστορίας και διάφορες φωτογραφίες από μνημεία της Κύπρου.
Εν συνεχεία, ο Πανιερώτατος ως κύριος ομιλητής της εκδήλωσης, εξήρε τον ανδρείο χαρακτήρα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου αλλά και το σθένος του ως τελευταίου αυτοκράτορα της Πόλης των Πόλεων. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι: «Ο Κωνσταντίνος γνώριζε την έκβαση του αγώνα, είχε επίγνωση της αδυναμίας των υπερασπιστών της πόλης, αλλά στέκει στο ύψος του και με αξιοπρέπεια και σοβαρότητα προσπαθεί να εμψυχώσει τους λίγους, αλλά γενναίους υπερασπιστές της Πόλης λέγοντας: «Γι’ αυτόν τον λόγο, αγαπητοί μου συμπολεμιστές, να είστε έτοιμοι, άφοβοι, γενναίοι και βέβαιοι για τη βοήθεια του Θεού. Χτυπήστε τους με τα δόρατα, σπαθιά, τόξα, και ακόντια… Ο άπιστος Σουλτάνος θέλει να υποδουλώσει την Πόλη πού ήταν κάποτε ένδοξη, ανθούσε σαν τριαντάφυλλο του αγρού και είχε υποτάξει ολόκληρη σχεδόν την υφήλιο…». Η τελευταία ομιλία του αειμνήστου Αυτοκράτορος, δείχνει το μεγαλείο της Ρωμαίικης ψυχής του, δείχνει ότι ο Ηγέτης μένει στην θέση του και θυσιάζεται για τα υψηλά ιδανικά της Πίστεως. Στις 29 Μαΐου 1453 στις 14:30 το μεσημέρι σύμφωνα με το Χρονικό του Γεωργίου Φραντζή, ακούστηκε εντός της Πόλεως το, “Εάλω η Πόλις”. Ένας κόσμος τελειώνει και ένας νέος αρχίζει. Η Πόλις, το καύχημα της Οικουμένης πέφτει ύστερα από έντεκα αιώνες στα χέρια αλλογενούς, αλλογλώσσου και αλλοθρήσκου κατακτητού. Η Άλωση της Πόλεως σημάδεψε την μετέπειτα πορεία του Γένους και της Εκκλησίας».
Ο Πανιερώτατος τόνισε την σημασία της θυσίας των υπερασπιστών της Βασιλεύουσας, και ότι το έπος της 29ηςΜαΐου 1453 είναι εφάμιλλο με το έπος των ηρωικών μαχητών και υπερασπιστών των Θερμοπυλών. «Οι λίγοι υπερασπιστές της πόλεως ορθώνουν το ανάστημα μπροστά στις ορδές του Μωάμεθ και πέφτουν υπερασπιζόμενοι τα ιερά χώματα της Πατρίδος. Η γενναιότητα και η αυτοθυσία του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου αποτέλεσε φωτεινό παράδειγμα το οποίο ακολούθησαν αργότερα στην μακραίωνη και δύσκολη ιστορία μας πολλοί Έλληνες: ο Αθανάσιος Διάκος, ο Παπαφλέσσας το 1821 , ο Γρηγόρης Αυξεντίου και Κυριάκος Μάτσης το 1955, ο Τάσος Μάρκου και οι γενναίοι υπερασπιστές της ΕΛΔΥΚ, το 1974 στην Κύπρο».
Ο Πανιερώτατος ολοκλήρωσε την ομιλία του λέγοντας ότι πρέπει να παραδειγματιστούμε από το παράδειγμα και την γενναιότητα του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και όλων των ηρώων του έθνους μας. «Είμαστε Έλληνες. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνούμε, ιδίως εμείς στην ημικατεχόμενη Κύπρο. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που η Ιερά μητρόπολη Ταμασού και Ορεινής διοργανώνει τέτοιου είδους εκδηλώσεις ιστορικής μνήμης και καλλιέργειας των ελληνοχριστιανικών αρετών που κράτησαν το έθνος μας ζωντανό ανά τους αιώνες. Η κατάπτωση των ηθών και η ηθική διάβρωση των αξιών και παραδόσεων του λαού μας αποτελούν τον μεγαλύτερο εχθρό του έθνους μας και εμείς ως Έλληνες χριστιανοί ορθόδοξοι δεν θέλουμε να είμαστε η τελευταία γενιά Ελλήνων σε αυτό το νησί. Είμαστε Έλληνες και θα παραμείνουμε Έλληνες».
Με το πέρας της ομιλίας ο Πανιερώτατος τίμησε με το ύψιστο παράσημο της Μητροπόλεως τον Μεγαλόσταυρο του «Αγίου Ηρακλειδίου», το εκλεκτό τέκνο της κοινότητας Μιτσερού κ. Δαμιανό Κωνσταντίνου, για την πολύπλευρη πολιτισμική προσφορά του στην κοινότητα του αλλά και στην Ελλάδα.
Επιστέγασμα της όλης εκδήλωσης ήταν το επετειακό καλλιτεχνικό πρόγραμμα από τον πολιτιστικό σύλλογο «Ρωμιοσύνη» με τραγούδια από διάφορες περιοχές του ελληνισμού.