Στις 20 Ιουνίου έχουμε το θερινό ηλιοστάσιο, ο ήλιος μπαίνει στον
Καρκίνο, αρχίζει το καλοκαίρι (θερινή τροπή) και έχουμε την μικρότερη νύχτα
και την μεγαλύτερη ημέρα του έτους.
Στις 24 Ιουνίου η Ορθόδοξη Εκκλησία μας γιορτάζει τη γέννηση Ιωάννου
του Προδρόμου.
Στις 22 Δεκεμβρίου έχουμε το χειμερινό ηλιοστάσιο, ο ήλιος μπαίνει
στον Αιγόκερω, αρχίζει ο χειμώνας (χειμερινή τροπή) και έχουμε τη μεγαλύτερη
νύχτα και την μικρότερη ημέρα του έτους.
Από τις 23 Δεκεμβρίου η ημέρα αρχίζει σιγά-σιγά να μεγαλώνει, μέχρι
που εξισώνεται με τη νύχτα στις 21-22 Μαρτίου (χειμερινή ισημερία: η ήλιος
μπαίνει στον Κριό, αρχίζει η άνοιξη, στις 25 εορτή του Ευαγγελισμού της
Θεοτόκου).
Στις 25 Δεκεμβρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία μας γιορτάζει τη γέννηση του
Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Οι γιορτές της
Εκκλησίας μας τοποθετήθηκαν σ΄αυτές τις ημερομηνίες προκειμένου να ελευθερώσουν
τον άνθρωπο από την ειμαρμένη των ζωδίων. Έτσι, η αιτιολογία αυτής της
συμμετρικής κι αντίστροφης μέτρησης εξηγείται με το στίχο 30 του 3ου κεφαλαίου
του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου, όπου ο Πρόδρομος εξηγεί στους μαθητές του ότι δεν
είναι αυτός ο Μεσσίας, αλλά Εκείνος που τους είχε υποδείξει στον Ιορδάνη. Οπότε,
ο ίδιος πρέπει νά ελαττωθεί, ενώ ο Χριστός να αυξηθεί.
Γι΄ αυτό η Εκκλησία, σε σχέση με τον ήλιο τοποθέτησε τη γέννηση του Χριστού, όταν μεγαλώνει η ημέρα (αὔξηση τοῦ φωτός), ενώ τη γέννηση του Προδρόμου, όταν μικραίνει η ημέρα (στὴ μείωση τοῦ φωτός).