Τους συνέδρους προσεφώνησε ο Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου π.Στυλιανός Μακρής. Μετά τους χαιρετισμούς την έναρξη των εργασιών κήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.
Στην πρώτη συνεδρία προήδρευσε η κ. Μαρία Συργιάννη, Σχολική Σύμβουλος Θεολόγων. Πρώτος εισηγητής ήταν ο Δρ.Θεολογίας Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου π.Στυλιανός Μακρής με θέμα "Η ειρηνική μαρτυρία της Εκκλησίας". Δεύτερος εισηγητής ήταν ο κ.Παναγιώτης Υφαντής,Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας, ΑΠΘ, με θέμα "Ορθόδοξοι νεομάρτυρες του 20ου αιώνα.Σημειώσεις για μια ανθρωπογεωγραφία του αίματος".
Στην δεύτερη συνεδρία προήδρευσε η κ. Αναστασία Μαυρίδου, Δ/ντρια ΔΕ Ημαθίας και εισηγητές ήταν ο κ.Παύλος Τροχόπουλος ,Υπεύθυνος του Πειραματικού Εργαστηρίου Βεργίνας και η κ.Μαρία Συργιάνη,Σχολική Σύμβουλος Θεολόγων με θέμα "Η μαρτυρία ενός Αγίου,η αποτύπωση της στην Τέχνη και η ενσωμάτωση της στη διδασκαλία". Ακολούθησε συζήτηση επι των εισηγήσεων.
Στο διάλλειμα οι σύνεδροι είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στην έκθεση έργων του Ευθύμιου Βαρλάμη που λειτουργεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος έδωσε τα αναμνηστικά των ΚΓ΄Παυλείων.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΗΡΥΞΗ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΗΜΕΡΙΔΟΣ
Μάρτυρες καί μαρτυρία εἶναι δύο ἔννοιες πού κυριαρχοῦν στά εὐ αγ γελικά κείμενα. Ἡ προσωπική μαρ τυρία κάποιου πού ὑπῆρξε αὐ τό πτης μάρτυς ἑνός γεγονότος, κάποιου πού γνωρίζει ἕνα πρόσω πο, ἦταν ἀνέκαθεν σεβαστή, καί ὁ Χριστός δέν διστάζει νά τήν χρη σι μοποιήσει προκειμένου νά μετα δώσει μέ αὐθεντικό τρόπο τό Εὐ αγγέλιό του στούς ἀνθρώπους.
Δέν προσπαθεῖ νά πείσει τούς μα θητές του μέ θεωρίες ἤ μέ ὑπο θέ σεις, οὔτε τούς ζητᾶ νά πιστεύ σουν σέ πράγματα καί γεγονότα πού δέν εἶδαν ἤ δέν ἄκουσαν. Ἐπι καλεῖται τή μαρτυρία τοῦ Θεοῦ-Πα τρός, λέγοντας πρός τούς μαθη τές του ὅτι «ὁ πέμψας με Πατήρ ἐκεῖνος μεμαρτύρηκεν περί ἐμοῦ» (Ἰωάν. 5.37), ἀλλά καί τή μελ λο ντική μαρτυρία τοῦ Ἁγίου Πνεύ ματος:
«ὅταν ἔλθῃ ὁ Παράκλητος … ἐκεῖνος μαρτυρήσει περί ἐμοῦ» (Ἰωάν. 15.26).
Ἀναφέρετε ὅμως παράλληλα καί στή μαρτυρία τῶν Γραφῶν, «ἐκεῖναί εἰσιν αἱ
μαρτυ ροῦ σαι περί ἐμοῦ» (Ἰωάν. 8.39), τῶν ἔργων του «τά ἔργα ἅ ποιῶ μαρ τυρεῖ
περί ἐμοῦ» (Ἰωάν. 8.36), ἀλλά καί τῶν ἴδιων τῶν μαθητῶν του: «καί ὑμεῖς
δέ μαρτυρεῖτε, ὅτι ἀπ᾽ ἀρχῆς μετ᾽ ἐμοῦ ἐστε» (Ἰωάν. 15.27), καί «ὑμεῖς
ἐστε μάρτυρες τούτων» (Λουκ. 24.48), ὅταν, πρίν ἀπό τήν ἀνάληψή του,
τούς στέλ νει νά κηρύξουν στόν κόσμο.
Τήν προσωπική τους μαρτυρία γιά τόν Χριστό ἐπικαλοῦνται καί οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι. «Καί ὁ ἑωρα κώς μεμαρτύρηκεν, καί ἀληθινή αὐτοῦ ἐστιν ἡ μαρτυρία», σημειώ νει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης, ἀνα φερόμενος
στό αἷμα καί ὕδωρ πού ἐξῆλθε ἀπό τή λογχισμένη πλευρά τοῦ ἐσταυρωμένου
Διδασκάλου του, ἀλλά καί μέ τή διαβεβαίωση τῆς προσωπικῆς του μαρτυρίας
σφραγίζει τό εὐαγγέλιό του: «Οὗ τός ἐστιν ὁ μαθητής ὁ μαρτυρῶν πε ρί τούτων καί γράψας ταῦτα» (Ἰωάν. 21.24), μαρτυρία πού ἐπα να λαμβάνει συχνά καί στίς ἐπι στο λές του: «ἑωράκαμεν καί μαρ τυ ροῦμεν» (1 Ἰωάν. 1.2), «τεθεα σά μεθα καί μαρτυροῦμεν» (1 Ἰωάν. 4.14).
Ἡ μαρτυρία ὅμως αὐτή τήν ὁποία παραλαμβάνει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χρι στοῦ, ἡ ὁποία συνεχίζει τό ἀπο λυτρωτικό
του ἔργο, δέν ἀργεῖ νά μετατραπεῖ σέ μαρτύριο, μέ πρῶτο μάρτυρα τόν
ἴδιο τόν Ἀρχηγό της, τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος προβάλλεται ἀπό
τόν ἀπόστολο Παῦλο ὡς πρότυπο μαρτυρίας πρός τόν μαθητή του Τιμόθεο: «πα ραγγέλω σοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ … καί Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ μαρ τυρήσαντος ἐπί Ποντίου Πιλά του τήν καλήν ὁμολογίαν» (1 Τιμ. 6.13).
«Μαρτυρηθέντες», ἄλλωστε, «διά τῆς πίστεως» (Ἑβρ. 11.36) εἶ ναι ὅλοι ὅσοι ὑπέστησαν διωγμούς καί βασανιστήρια καί ἀσκητικές ταλαιπωρίες καί βρίσκονται στόν οὐρανό ἀναμένοντας «τήν ἐπαγ γε λίαν τοῦ Θεοῦ … ἵνα μή χωρίς ἡμῶν τελειωθῶσιν» (Ἑβρ. 11.39-40).
Εἶναι τά ἑκατομμύρια τῶν μαρ τύρων τῆς Ἐκκλησίας μας, τῶν ὁποίων τά αἵματα τήν περιβάλ λουν «ὡς πορ φύρα
καί βύσσος», καί γιά τούς ὁποίους καυχᾶται, ἔχοντάς τους ὡς πρότυπα
«λόγον ζωῆς ἐπέχοντα» (Φιλιπ. 2.16), γιά νά συνεχίζει νά δίνει καί ἡ
ἴδια διά τῶν τέκνων της τή μαρτυρία Ἰησοῦ Χριστοῦ. Διότι οἱ ἔννοιες
μαρτυρία καί μαρτύριο ἀποτελοῦν ὑπαρξιακά συστατικά τῆς Ἐκκλη σίας,
ἡ ὁποία δέν νοεῖται χωρίς αὐτά. Ἡ Ἐκκλησία μας δίδει τή μαρτυρία της
καί μέ τόν λόγο καί μέ τή ζωή καί μέ τό μαρτύριο τῶν τέκνων.
Καί αὐτή καλούμεθα νά δίνουμε καί ἐμεῖς ἰδιαιτέρως σήμερα, στήν ἐποχή μας, σέ ἕνα κόσμο στόν ὁποῖο ἐν ὀνόματι ἑνός δῆθεν σε βα σμοῦ τῶν ἄλλων θρησκειῶν ἡ Ἐκ κλησία μας ὑφίσταται ἕναν ὑπόγειο καί σιωπηλό διωγμό. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει χρέος νά δώσει τήν εἰρηνική της μαρτυρία, διαφορο ποι ούμενη καί μέ τόν τρόπο αὐτό ἀπό ἄλλες θρησκεῖες, πού ὁδηγοῦν τούς πιστούς τους σέ θρησκευτι κούς πολέμους καί σέ ἀνεξέλγκτη χρήση βίας. Ἔχει χρέος νά δώσει τή μαρτυρία της, ἀλλά καί νά τήν ἐνσωματώσει στή ζωή καί τή διδα σκαλία της. Γιατί Ἐκκλησία εἴμα στε ὅλοι οἱ πιστοί. Γιατί οἱ μάρτυ ρες εἶναι σάρξ ἐκ τῆς σαρκός τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν πιστῶν, καί ἡ μαρτυρία εἶναι χρέος τοῦ καθενός μας.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις σᾶς καλω σο ρίζω ὅλους καί ὅλες μέ πολλή χαρά στή 10η Ἐπιστημονική Ἡμε ρίδα
τῶν Θεολόγων τῆς Ἠμαθίας, πού διοργανώνει στό πλαίσιο τῶν ΚΓ´ Παυλείων ἡ
Ἱερά Μητρόπολή μας σέ συνεργασία μέ τή Σχολική Σύμβουλο Θεολόγων
Ἠμαθίας κυ ρία Μαρία Συργιάννη καί τή Διεύ θυνση Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευ σης Ἠμαθίας, ἐδῶ στόν Ἱερό ναό τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ, στήν Ἱερά Μονή Παναγίας Δοβρᾶ, σέ ἕνα τόπο στόν ὁποῖο ἡ παρουσία τόσο τῶν μαρ τύ ρων πατέρων τῆς Ἱερᾶς μας Μο νῆς κατά τήν ἐπανάσταση τοῦ 1822 ὅσο καί τοῦ μάρτυρος τῆς ἐπο χῆς μας, τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχι ε πισκόπου Συμφερουπόλεως εἶναι ἰδιαιτέρως ζωντανή.
Θέλω νά εὐχαριστήσω, λοιπόν, ἰδιαιτέρως τούς σημερινούς μας εἰσηγητές: τόν πρωτοπρεσβύτερο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, διδά κτο ρα Θεολογίας καί ἐκπαιδευτικό π. Στυλιανό Μακρῆ, πού θά μᾶς μιλήσει μέ θέμα: «Ἡ εἰρηνική μαρ τυρία τῆς Ἐκκλησίας», τόν κ. Πα να γιώτη Ὑφαντῆ, ἀναπληρωτή κα θη γητή τοῦ Τμήματος Θεο λο γίας τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπι στημίου Θεσσαλονίκης, πού θά μᾶς παρουσιάσει τό θέμα: «Ὀρθό δοξοι νεομάρτυρες τοῦ 20ου αἰώνα. Σημειώσεις γιά μία ἀνθρω πο γεωγραφία τοῦ αἵματος», καί τόν κ. Παῦλο Τροχόπουλο, ὑπεύ θυνο τοῦ Πειραματικοῦ Ἐργαστη ρίου Βεργίνας καί τήν κ. Μαρία Συρ γιάννη, Σχολική Σύμβουλο Θεο λόγων,
πού θά μᾶς μιλήσουν γιά τή μαρτυρία ἑνός Ἁγίου, τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, τήν
ἀποτύπωσή της στήν τέχνη καί τήν ἐνσωμάτωσή της στή διδασκαλία.
Εὐχαριστῶ, τέλος, θερμά ὅσους συνέβαλαν στή διοργάνωση τῆς Ἡμερίδος καί ἰδιαιτέρως τή Διευ θύντρια Δευτεροβάθμιας Ἐκ παί δευ σης Ἠμαθίας κυρία Ἀνα στασία Μαυρίδου, πού θά προε δρεύ σει στή δεύτερη συνεδρίαση, καί κη ρύσ σω τήν ἔναρξη τῶν ἐρ γασιῶν τῆς Ἡμερίδος μας.