Λόγος εἰς τὴν Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων.

                                            
 ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ 

Στά τριάμιση τελευταία χρόνια τῆς ἐπιγείας ζω­ῆς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅταν Αὐτὸς κήρυττε τὸ Εὐαγγέλιο τῆς δικαιοσύνης καὶ ἔκανε ἀμε­τρητα θαύματα, μαζὶ Του βρίσκονταν συνεχῶς οἱ Ἅγι­οι ἀπόστολοι καὶ οἱ μυροφόρες γυναῖκες. Οἱ ἀπο­στολοι τοὺς ὁποίους ὁ ἴδιος διάλεξε ἦταν περισσο­τεροι ἀπό τίς μυροφόρες. Καὶ μόνο τοὺς ἀποστόλους ἔστελνε ὁ Κύριος νά κηρύττουν τὸ Εὐαγγέλιο. Μό­νο στούς ἀποστόλους ἔδωσε τὴν ἐξουσία νά διώ­χνουν τὰ δαιμόνια καὶ νά θεραπεύουν τοὺς ἀσθενεῖς. Οἱ μυροφόρες, ἂν καὶ δέν τὶς ἀγαποῦσε ὁ Κύριος λι­γότερο ἀπὸ τοὺς ἀποστόλους, δέν ἔλαβαν ἀπ' Αὐτὸν τέτοια χαρίσματα.

 Πρέπει νά σκεφτοῦμε ποῖοι εἶναι οἱ λόγοι πού ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστὸς ἄλλη στάσῃ κρατοῦσε ἀπέναντι στούς ἄνδρες καὶ ἅλλῃ ἀπέναντι στίς γυ­ναῖκες, τὰ δύο αὐτὰ φῦλα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Δέν μποροῦμε βέβαια νά δώσουμε μία ἐξαντλητικὴ ἀπα­ντηση σ' αὐτὸ τὸ ἐρώτημα.

Μποροῦμε ὅμως μὲ βάσῃ ὄχι τή δική μας λογική ἀλλὰ τὴν ἁγία Γραφὴ νά βροῦμε κάποια στοιχεῖά πού θὰ βοηθήσουν τή σκέ­ψη μας νά πάρει σωστή κατεύθυνση. Τὸ πρῶτο πρᾶγμα πού πρέπει νά σκεφτοῦμε, ἂν μποροῦσαν ἢ ὄχι οἱ γυναῖκες μὲ τίς ἀσθενεῖς δυνά­μεις τους νά σηκώσουν τὸ βάρος τοῦ ἀποστολικοῦ ἔργου, τῶν διωγμῶν καὶ τῶν βασάνων πού ὑπέφεραν οἱ ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ. Ὑπάρχουν γι' αὐτὸ τὸ θέμα πολλὲς μαρτυρίες καὶ στην Ἁγία Γραφὴ καὶ στούς βίους τῶν ἀποστόλων. Ἂς ἀκούσουμέ τί λέει ὁ Πρωτοκορυφαῖος καὶ μεγάλος ἀπόστολος Παῦλος γιά τὰ βάσανα πού ὑπέφερε για τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς διω­γμούς πού ὑπέστη γιά τὸ ὄνομά Του κατὰ τή διάρκεια τοῦ ἀποστολικοῦ τοῦ ἔργου: «Ὑπὸ Ἰουδαίων πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μί­αν ἔλαβον, τρις ἐρραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρις ἐναυάγησα, νυχθήμερον ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα∙ ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις∙ ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι» (Β' Κορ. 11, 24-27). Αὐτὰ ὑπέφερε ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ἂς θυμηθοῦμε τώρα τὸ βίο τοῦ Πρωτοκλήτου ἀποστόλου Ἀνδρέα. Ἦταν πολὺ δύσκολη ἡ ζωὴ του. Στην ἀρχὴ κήρυττε τὸ Εὐαγγέλιο στήν Ἰουδαία. Με­τὰ πῆγε στήν περιοχὴ τῆς Μαύρης θαλάσσας, ἐπι­σκέφτηκε ὄλες τίς σημαντικότερες παραθαλάσσιες πόλεις καὶ κήρυττε ἐκεῖ τὸν Χριστό. Στή Σινώπη οἱ εἰδωλολάτρες τὸν χτύπησαν μὲ ἀγριότητα καὶ τὸν ἄφησαν μισοπεθαμένο ἔξω ἀπὸ τὴν πύλη τῆς πολε­ως. Ἐδῶ τοῦ φανερώθηκε ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, τὸν θεράπευσε καὶ τοῦ εἶπε νά μὴν φοβᾶται κανέ­ναν. Ἔτσι ὁ ἀπόστολος Ἀνδρέας συνέχισε τὸ δρόμο καὶ ἀφοῦ πέρασε τὴν Ἀμπχαζία καὶ τὸν Καύκασο ἔφτασε στήν Κριμαία. Ναί, καὶ ἐδῶ κήρυττε ὁ ἀπόστολος Ἀνδρέας τὸ Εὐαγγέλιο. Ὅμως δέν σταμάτησε ἐδῶ ἀλλὰ συνεχι­σε τὴν πορεία του. Ἀκολουθῶντας τὸν ποταμὸ Δνειίπερο ἔφτασε στόν τόπο ὅπου σήμερα βρίσκεται ἡ μεγάλη καὶ ἡ ἁγία πόλη τοῦ Κιέβου. Ἐκεῖ στούς λό­φους τοῦ Κιέβου ὕψωσε τὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ εἶπε: «Πιστέψτε μέ, ἐδῶ σ' αὐτοὺς τοὺς λόφους θὰ λάμψει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ. Μεγάλη πόλη θὰ εἶναι ἐδῶ, θὰ κτί­σει ὁ Κύριος στόν τόπο αὐτὸ πολλὲς ἐκκλησίες καὶ θὰ φωτίσει μὲ τὸ θεῖο Βάπτισμα ὅλη τὴν Ῥωσικὴ γῆ». Δέν τελείωσε ὅμως στό Κίεβο ἡ περιοδεία του. Ὁ ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ προχώρησε στό βάθος τῆς ῥωσικῆς γῆς καὶ ἔφτασε μέχρι τὴν βόρεια πόλη Νόβγκορον. Φανταστεῖτε τώρα πόσο δύσκολος ἦταν ὁ δρόμος του. Ἀπὸ δῶ γύρισε στήν Ἑλλάδα, ὅπου τελείωσε τή ζωή του πάνω στό σταυρό. Δέν κάρφω­σαν μὲ τὰ καρφιὰ τὰ χέρια καὶ τὰ πόδια τοῦ ἀλλὰ τὰ ἔδεσαν μὲ σχοινὶ γιά νά ὑποφέρει πιὸ πολύ. Ἐπάνω στό σταυρὸ ὁ ἀπόστολος βρισκόταν τέσσερεις μέρες καὶ τέσσερεις νύχτες, ὑποφέροντας πολλὰ βάσανα καὶ δοξάζοντας τὸν Θεό.

Σκεφτεῖτε τώρα, ἂν θὰ μποροῦσαν οἱ μυροφόρες γυναῖκες νά ἀντέξουν τέτοιους κόπους, πόνους καὶ διωγμούς πού ὑπέφεραν οἱ ἀπόστολοι. Σᾶς ἔχω πεῖ ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Θεολόγο ὅλοι οἱ ἄλλοι ἀπόστολοι εἶχαν μαρτυρικὸ θάνατο καὶ πολ­λοὶ ἀπ' αὐτοὺς τελείωσαν τὴν ζωὴ τοὺς πάνω στό σταυρό. Θά μποροῦσαν οἱ γυναῖκες νά ἀντέξουν τε­τοιους κόπους; Τέτοιους διωγμοὺς καὶ καταδιώξεις ποῦ ὑφίσταντο οἱ ἀπόστολοι; Μποροῦν νά συγκρι­θοῦν οἱ ἀσθενεῖς δυνάμεις μιᾶς γυναίκας μὲ τὴν δυ­ναμη ποῦ εἶχε για παράδειγμα ὁ ἅγιος ἀπόστολος Ἀνδρέας; Ἀσφαλῶς ὄχι. Οἱ γυναῖκες εἶναι πιὸ ἀδύναμες ἀπὸ τοὺς ἄνδρες, γι' αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος Ἰη­σοὺς Χριστὸς ἀλλιῶς φερόταν στούς ἄνδρες καὶ ἀλ­λιῶς στίς γυναῖκες. Δέν θέλησε νά ἐπιφορτίσει τίς μυροφόρες γυναῖκες μὲ τὸ βάρος τοῦ ἀποστολικοῦ ἔργου.

Αὐτὴ εἶναι ἡ μία ὄψη τοῦ νομίσματος. Ὑπάρχει ὅμως καὶ μία ἅλλῃ, ἡ ὁποία καὶ αὐτὴ ἔχει μεγάλη σημασία. Ἀκοῦστε τί εἶπε ὁ μεγάλος προφήτης Μωϋσῆς στό πέμπτο βιβλίο τῆς Πεντατεύχου, στό Δευτερονόμιο: «Οὐκ ἔσται σκεύη ἀνδρὸς ἐπὶ γυναικῖ, οὐδὲ μὴ ἐνδύσηται ἀνὴρ στολὴν γυναικείαν, ὅτι βδέλυγμα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σού ἐστιν πᾶς ποιῶν ταῦτα» (Δευτ. 22, 5). Μὴ νομίζετε ὅτι ἐδῶ πρόκειται γιά καρναβάλια. Καὶ να μὴν νομίζετε ὅτι εἶναι ἀσημα­ντος αὐτὸς ὁ σύντομος λόγος τοῦ προφήτῃ, ποὺ ἀνα­φέρεται στό γυναικεῖο ἔνδυμα.

Ὁ λόγος αὐτὸς ἔχει μεγάλη σπουδαιότητα καὶ θὰ ἤθελα νά τὸ καταλάβετε διότι αὐτὸ θὰ μᾶς βοηθή­σει γιά νά κατανοήσουμε καλύτερα γιατὶ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ἀνέθεσε τὸ ἀποστολικὸ ἔργο μὲ τοὺς κόπους καὶ τοὺς πόνους του στους ἄνδρες ἀπο­στόλους καὶ ὄχι στίς μυροφόρες γυναῖκες. Εἶναι πο­λὺ σημαντικὴ ἡ διάκριση πού ἔκανε ὁ Κύριος μετα­ξὺ ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν σέ σχέση μὲ τὸ ῥόλο καὶ τὴν ἀποστολή πού ἔχει κάθε φύλο.

Ἐκεῖνοι οἱ ἐπιστήμονες, οἱ ὁποῖοι ἀσχολοῦνται μὲ τήν βιολογία, ξέρουν καλὰ ὅτι κάθε φυτὸ καὶ κάθε ζῶο ἀπὸ τή φύσῃ τους, ἢ καλύτερα νά ποῦμε ἀπὸ τὸν Δημιουργό, εἶναι προορισμένα νά ζοῦν σὲ κάποιες συγκεκριμένες συνθῆκες, οἱ ὁποῖες εἶναι διαφορετι­κὲς γιά τὸ καθένα ἀπ' αὐτά. Αὐτές οἱ συνθῆκες προσδιορίζουν τή ζωή τους ἀλλὰ ἐπίσης καὶ τή δομή πού ἔχει τὸ σῶμα τοὺς. Τώρα, ὅ,τι ἀφορᾷ τὸν ἄνθρωπο. Ὑπάρχει μεγάλη διαφορὰ μεταξὺ ἀνδρὸς καὶ γυναικός. Καὶ εἶναι δια­φορετικὴ ἡ δομὴ τοῦ σώματος τους. Πρώτ' ἀπ' ὅλα ἡ γυναῖκα εἶναι πολὺ πιὸ ἀδυνάτη ἀπὸ τὸν ἄνδρα. Ὁ Θεὸς προόρισε τῇ γυναῖκα για ἕνα συγκεκριμένο ἔργο. Τῇ γυναῖκα, καὶ ὄχι τὸν ἄνδρα. Τὸ ἔργο αὐτὸ διαφέρει πολὺ ἀπὸ ἐκεῖνο, γιά τὸ ὁποῖο εἶναι προο­ρισμένος ὁ ἄνδρας. Τὶ εἶναι τὸ σημαντικότερο στή ζωὴ τοῦ ἀνθρω­που; Ὅλα τὰ ἔργα ποῦ κάνει ὁ ἄνθρωπος ἔχουν γι' αὐτὸν τὴν ἴδια σπουδαιότητα; Ἀσφαλῶς ὄχι. Ὅταν ἔπλασε ὁ Θεὸς τοὺς πρώτους ἀνθρώπους, τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὕα, τοὺς ἔδωσε τὴν πρώτη ἐντολή, πολὺ σύντομη καὶ πολὺ ἁπλῆ: «αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε» (Γεν. 1, 28). Ἂν αὐτὴ ἤταν ἡ πρώτη ἐντολὴ τό­τε πρέπει νά παραδεχθοῦμε ὅτι εἶναι ἐξαιρετικὰ σημαντικὴ καὶ πολὺ βαθιά. Ἂν δεν ὑπῆρχε αὐτὴ ἡ ἐ­ντολή, τότε τὸ ἀνθρώπινο γένος θὰ ἦταν ὀλιγάριθμο καὶ ἀδύναμο μπροστὰ στή φύση. Ξέρουμε ὅτι μόνο ἐκεῖνα τὰ κράτη θεωροῦνται ἰσχυρά, αὐτά που ἔχουν μεγάλο πληθυσμό. Ἡ ἐντολή, λοιπόν, τοῦ Θεοῦ «αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε» δηλώνει τὴν σπουδαιότητά πού ἔχει γιά τὸ ἀνθρώπινο γένος τὸ ἔργο αὐτό. Ἀδιαμφισβήτητα τὸν πρῶτο λόγο ἐδῶ ἔχει ἡ γυναῖκα καὶ ὄχι ὁ ἄνδρας. Γιά τή γυναῖκα τὸ ἔργο αὐτὸ εἶναι τὸ πιὸ σημαντικὸ στή ζωὴ της. Αὐτὸ δέν τὸ λεὼ ἐγὼ ἀλλὰ ἡ ἁγία Γραφή. Βέβαια δέν εἶναι σωστὸ νά περιορίζουμε τὸ ῥόλο τῆς γυναίκας στήν τεκνογονία. Καὶ πιστεύω ὅτι κανένας ἄνθρωπος προσεκτικὸς καὶ πνευματικὰ καλλιεργημέ­νος δέν σκέφτεται ἔτσι. Αὐτὸ ὅμως δέν ἀφορᾶ ὄλες τίς γυναῖκες. Διότι εἶναι λίγες οἱ γυναῖκες πού ἔχουν κάποιες ἐξαιρετι­κὲς ἱκανότητες ἢ ταλέντα ἢ κλίση στήν τέχνη, τὴν ἐπιστήμη ἢ τὴν φιλοσοφία. Οἱ περισσότερες ὡς τὸ σημαντικότερο ἔργο τοὺς πρέπει νά βλέπουν αὐτὸ γιά τὸ ὁποῖο τίς προόρισε ὁ Κύριος. Τό νά γεννάει ἡ γυναῖκα καὶ νά φροντίζει τὰ παιδιὰ της εἶναι ἔργο σπουδαιότατο. Καὶ εἶναι ἀπαράδεκτο νά ἀφήνει ἡ γυναῖκα τὸ παιδὶ της χωρὶς φροντίδα. Καμμία ἅλλῃ γυναῖκα δέν μπορεῖ νά φροντίσει τὸ παιδὶ της ὅπως τὸ φροντίζει ἡ μητέρα του.

Αὐτὸς λοιπὸν εἶναι ὁ λόγος γιά τὸν ὁποῖο ὁ Κυ­ριος δέν κάλεσε τίς μυροφόρες γυναῖκες νά ἀναλά­βουν τὸ ἔργο πού προοριζόταν γιά τοὺς ἄνδρες. Καὶ γι' αὐτὸ ζητᾶ ὁ Κύριος ἀπό τίς γυναῖκες νά ἐκτιμοῦν καὶ νά σέβονται τὸ δικὸ τους γυναικεῖο φύλο, τὶς ἰδι­ότητες τῆς ψυχολογικῆς τους σύνθεσης πού τίς χάρισε ὁ Θεός. Ἂν ἔχετε ἀπὸ τὸν Θεὸ αὐτές τίς ἰδιο­τητες, νά τὶς φυλάγετε μὲ μεγάλο σεβασμὸ καὶ εὐχα­ριστία πρὸς τὸν Κύριο. Ἀμήν.

ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ

ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΜΟΣ Α' ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ