Ἑβδομαδιαῖο περιοδικό Ἀριθμ. φύλ. 7
Συντάκτης: Ἐπίσκοπος Ἰερεμίας
(Ἐμαρτύρησε στίς 23 ΜΑΪΟΥ 1996)
1. Τά μαρτύρια τῶν χριστιανῶν, ἀδελφοί μου χριστιανοί, δέν ἦταν
μόνο στήν παλαιότερη ἐποχή, ἀλλά γίνονται καί στά τωρινά μας χρόνια.
Καί σήμερα ἔχουμε μάρτυρες γιά τήν ἀληθινή πίστη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Στό σημερινό μου κήρυγμα θά σᾶς μιλήσω γιά ἕνα τέτοιο μάρτυρα, γιά ἕνα παληκαράκι 19 ἐτῶν, Ρῶσο
στήν καταγωγή, πού δέν πρόδωσε τήν πίστη του στό Χριστό καί ἔχυσε τό αἷμά του γι᾽
αὐτόν. Θά σᾶς μιλήσω γιά τόν νεομάρτυρα Εὐγένιο Ροντιόνωφ, πού γεννήθηκε στις 23
Μαΐου 1977 στό χωριό Κουρίλοβο κοντά στή Μόσχα. Ἦταν τό μοναδικό παιδί τῆς οἰκο-
γένειας καί βαπτίστηκε Ὀρθόδοξος Χριστιανός κατά τήν παιδική του ἡλικία. Ὅταν ἦταν
12 ἐτῶν, τόν πῆρε ἡ γιαγιά του καί τόν πῆγε στήν Ἐκκλησία, γιά νά ἐξομολογηθεῖ. Ὁ
ἱερέας πού ἐξομολογοῦσε τόν μικρό, πρόσεξε ὅτι δέν φοροῦσε Σταυρό. Γι᾽ αὐτό τοῦ
φόρεσε ἕνα Σταυρό, τόν ὁποῖο ὁ Εὐγένιος δέν ἔβγαλε ποτέ ἀπό πάνω του.
Ἡ μητέρα
του, Λιουμπόβ στό ὄνομα, δηλαδή, Ἀγάπη, ὅταν εἶδε τό παιδί της ὅτι φοροῦσε Σταυρό,
τοῦ εἶπε νά τόν βγάλει, γιατί – τοῦ εἶπε – θά τόν κοροϊδεύουν οἱ συμμαθητές του. Ὁ
Εὐγένιος δέν ἀπάντησε στήν συμβουλή τῆς μάνας του καί συνέχισε νά φοράει τόν
Σταυρό. Ὅταν, τό 1994, τελείωσε τίς σπουδές του ἐργάστηκε ὡς ἐπιπλοποιός.
2. Τό 1995 παρουσιάστηκε στό Στρατό καί τό 1996, μετά ἀπό βασική ἐκπαίδευση, το-
ποθετήθηκε στά συνοριακά φυλάκια Τσετσενίας-Ἰγκουερίνας. Ἀλλά ἕνα μήνα μετά
αἰχμαλωτίστηκε ἀπό τούς Τσετσένους ἀντάρτες. Ἡ αἰχμαλωσία του ἔγινε ὡς ἑξῆς: Ἡ
στρατιωτική ὑπηρεσία ἔστειλε τέσσερις στρατιῶτες, μεταξύ τῶν ὁποίων καί τόν Εὐγέ-
νιο, νά κάνουν ἔλεγχο στά αὐτοκίνητα πού διέρχονταν ἀπό ἕνα δρόμο. Δυστυχῶς ὅμως
οἱ ἀρμόδιοι ἔστειλαν τούς στρατιῶτες αὐτούς χωρίς νά ὑπάρχει σχετική ὀργάνωση.
Δέν ὑπῆρχε καθόλου φωτισμός καί καμμία ἀσφάλεια. Ἀπό τόν δρόμο αὐτόν περνοῦσαν
συχνά Τσετσένοι μεταφέροντας ὅπλα, αἰχμαλώτους καί ναρκωτικά.
Κατά τήν νύχτα, στίς 3 μετά τά μεσάνυχτα, πέρασε ἀπό ἐκεῖνο τόν δρόμο ἕνα ἀσθε-
νοφόρο. Ὅταν οἱ τέσσερις στρατιῶτες τό σταμάτησαν γιά ἔλεγχο, ξαφνικά μέσα ἀπό
αὐτό πετάχτηκαν δέκα πάνοπλοι Τσετσένοι. Ἀκολούθησε συμπλοκή καί οἱ Τσετσένοι
συνέλαβαν καί τούς τέσσερις στρατιῶτες. Στις 4 τό πρωϊ, ὅταν ἦρθαν ἄλλοι στρατιῶτες
γιά ἀλλαγή φρουρᾶς, καί δέν εἶδαν τήν προηγούμενη φρουρά, κατάλαβαν ἀμέσως τί
εἶχε συμβεῖ. Ὅτι οἱ Τσετσένοι συνέλαβαν τούς στρατιῶτες τῆς φρουρᾶς. Μετά ἀπό
λίγες μέρες ἡ ὑπηρεσία τοῦ στρατοῦ ἐνημέρωσε τούς γονεῖς τῶν συλληφθέντων στρα-
τιωτῶν γιά τήν ἐξαφάνισή τους. Ἡ μητέρα τοῦ Εὐγένιου κατάλαβε ὅτι πρόκειται γιά
αἰχμαλωσία καί πῆγε μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς της στήν πόλη Χαγκάλα τῆς Τσετσενίας, γιά
νά βρεῖ τό παιδί της. Πῆγε παντοῦ ψάχνοντας τόν Εὐγένιό της. Διέσχισε χωριά, ἐπικίν-
δυνους ἀπό νάρκες δρόμους, πέρασε μέτωπα συγκρούσεων, «πέρασα ἀπ’ ὅλους τούς
κύκλους τοῦ ἅδη», ὅπως εἶπε ἡ ἴδια. Οἱ ἀρχηγοί τῶν διαφόρων ἀνταρτῶν ὁμάδων τῆς
Τσετσενίας, πού συνάντησε, τῆς εἶπαν ὅτι ὁ γιός της ζεῖ καί εἶναι αἰχμάλωτος
3. Ἡ αἰχμαλωσία τοῦ Εὐγενίου κράτησε 100 ἡμέρες. Οἱ Τσετσένοι εἶδαν ὅτι ὁ Εὐγέ-
νιος φοράει Σταυρό καί γι᾽ αὐτό προσπάθησαν νά τόν ἀναγκάσουν νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη
του καί νά γίνει μουσουλμάνος. Ἔτσι θά τόν χρησιμοποιοῦσαν καί ἐναντίον τῆς πατρί-
δας του Ρωσίας. Ὁ Εὐγένιος δέν δέχθηκε νά βγάλει τόν Σταυρό του. Παρά τούς συ-
νεχεῖς καί φοβερούς ξυλοδαρμούς καί τά ἄλλα βασανιστήρια πού τοῦ ἔκαναν καί παρά
τίς ὑποσχέσεις ὅτι θά ζήσει, ἄν βγάλει τό Σταυρό του, οἰ φοβεροί Τσετσένοι δέν μπό-
ρεσαν νά κάμψουν τόν Εὐγένιο. Ἀργότερα, οἱ ἴδιοι οἱ πολέμαρχοι τῶν ἰσλαμιστῶν
ἀνταρτῶν εἶπαν στήν μητέρα του: «Ἐάν ὁ γιός σου γινόταν σάν ἕνας ἀπό ’μᾶς, δέν θά
τόν ἀδικούσαμε». Ἔτσι, στίς 23 Μαΐου τοῦ 1996, τήν ἡμέρα τῶν γενεθλίων τοῦ Εὐγε-
νίου, πῆραν καί τούς τέσσερις αἰχμαλώτους στρατιῶτες, γιά νά τούς σκοτώσουν.
Πρῶτα σκότωσαν τούς τρεῖς συναιχμαλώτους του. Ἔπειτα, πρότειναν γιά τελευταία
φορά στόν Εὐγένιο νά βγάλει τόν Σταυρό λέγοντάς του: «Ὁρκιζόμαστε στόν Ἀλλάχ ὅτι
θά ζήσεις, ἄν βγάλεις τόν Σταυρό σου». Ὁ Εὐγένιος ἀρνήθηκε καί πάλι νά τό κάνει
αὐτό καί τότε ὑπέστη τό φρικτό του μαρτύριο. Τόν ἔσφαξαν σάν ἀρνί!... Τοῦ ἔκοψαν τό
κεφάλι του μέ μαχαίρια!... Ὅμως, καί οἱ ἴδιοι οἱ Τσετσένοι, δέν τόλμησαν νά βγάλουν
τόν Σταυρό ἀπό τόν λαιμό του. Τόν ἔθαψαν μέν μέ τόν Σταυρό ἀλλά χωρίς τό κεφάλι.
4. Οἱ Τσετσένοι ζήτησαν ἀπό τήν μητέρα τοῦ μάρτυρα Εὐγενίου 4000 δολάρια γιά
νά τῆς δώσουν τό λείψανο τοῦ παιδιοῦ της. Ἡ μητέρα πούλησε τό διαμέρισμά της καί
ὅ,τι ἄλλο μποροῦσε, ἀφ᾽ ἑνός μέν γιά νά πάρει τό ἅγιο λείψανο τοῦ παιδιοῦ της, ἀφ᾽
ἑτέρου δέ γιά νά ἀνταπεξέλθει στά ἔξοδα τῆς ἐκταφῆς, τοῦ εἰδικοῦ φερέτρου, τῆς με-
ταφορᾶς καί τῶν ἄλλων σχετικῶν ἐξόδων. Ἀκόμη οἱ Τσετσένοι τῆς ἔδωσαν καί βιντεο-
κασέτα μέ τό μαρτύριο τοῦ παιδιοῦ της καί τῆς διηγήθηκαν οἱ ἴδιοι τήν πορεία τῆς
αἰχμαλωσίας του καί τά βασανιστήρια. Στίς 20 Νοεμβρίου τοῦ 1996 ἡ μητέρα Ἀγάπη με-
τέφερε τό λείψανο τοῦ παιδιοῦ της στό χωριό τους καί τό ἔθαψε στό κοιμητήριο. Σέ
πέντε μέρες ὁ πατέρας τοῦ Εὐγένιου πέθανε δίπλα στό μνῆμα του ἀπό τήν λύπη του.
Ἀμέσως μετά τήν ταφή, σέ διάφορες περιοχές τῆς Ρωσίας ἄρχισε νά ἐμφανίζεται ὁ
ἅγιος μάρτυρας Εὐγένιος καί νά κάνει θαύματα. Ἀναφέρουμε μερικά:
(α) Ἕνα κορίτσι ἑνός ὀρφανοτροφείου τῆς Ρωσίας διηγήθηκε ὅτι τῆς ἐμφανίστηκε
ἕνας ψηλός στρατιώτης μέ κόκκινο μανδύα, ὁ ὁποῖος τῆς εἶπε ὅτι λέγεται Εὐγένιος καί
τήν ὁδήγησε ἀπό τό χέρι στήν Ἐκκλησία. Ἦταν κόκκινος ὁ μανδύας του, γιατί ἦταν
μάρτυρας. (β) Ἄλλοι πάλι ἔχουν δεῖ ἕνα στρατιώτη μέ πύρινο μανδύα νά βοηθάει αἰχμα-
λώτους στήν Τσετσενία νά δραπετεύουν ἀπό τήν αἰχμαλωσία τους καί νά διαφεύγουν
ἀπό κάθε κίνδυνο, ὅπως τόν κίνδυνο μέ τίς νάρκες. (γ) Σέ νοσοκομεῖο τῆς Ρωσίας μέ
τραυματίες πολέμου οἱ νοσηλευόμενοι ἔλεγαν ὅτι τούς βοηθάει ἕνας ἅγιος μάρτυρας
Εὐγένιος καί εἰδικά τούς βοηθάει ὄταν πονοῦν πολύ. Ὄταν κάποιοι ἀπό αὐτούς πῆγαν
στό Ναό τοῦ Σωτῆρος στήν Μόσχα, εἶδαν τήν εἰκόνα τοῦ μάρτυρα καί ἀναγνώρισαν
αὐτόν πού τούς βοηθοῦσε. (δ) Τόν στρατιώτη μέ τόν κόκκινο μανδύα τόν γνωρίζουν
καί πολλοί φυλακισμένοι. Βοηθάει ἰδιαίτερα τούς ψυχικά συντετριμμένους λόγῳ τῆς
φυλακίσεώς τους. (ε) Ἀλλά καί πολλοί πιστοί, πού σέ ὅλη τήν διάρκεια τοῦ χρόνου καί
ἰδιαίτερα τήν ἡμέρα τοῦ μαρτυρίου του, στίς 23 Μαΐου, ἔρχονται γιά νά προσκυνήσουν
τόν τάφο του, λέγουν γιά πολλά θαύματα τοῦ ἁγίου μάρτυρα Εὐγενίου. – Tό τέλος τῶν
δημίων τοῦ Εὐγένιου, τοῦ ἀρχηγοῦ τῶν Τσετσένων καί τῆς ὁμάδας του, πού ἔσφαξαν
τόν μάτυρα, ἦταν οἰκτρό. Μετά ἀπό τρία χρόνια σκοτώθηκαν ὅλοι ἀπό ὁμοφύλους τους
σε ἐμφύλιες ἀντεπιθέσεις.
Χριστιανοί μου! Ὅ,τι καί ἄν μᾶς συμβεῖ, νά μήν ἀρνηθοῦμε τόν Χριστό, νά μήν προ-
δώσουμε τόν τίμιο Σταυρό. Ὅπως καί ἄλλοι ἀδελφοί μας χριστιανοί ἀλλοῦ, ἔτσι καί
ἐμεῖς ἐδῶ, νά ἐπικαλούμαστε στίς προσευχές μας τόν νεαρό μάρτυρα τοῦ Χριστοῦ, τόν
ἅγιο Εὐγένιο, νά ἔχουμε τήν ἁγία του εἰκόνα καί νά ἀξιωθοῦμε νά τοῦ κτίσουμε καί
ἐμεῖς ἄγιο Ναό καί νά τόν ἑορτάζουμε στήν μνήμη του 23 Μαΐου.
Μέ πολλές εὐχές, † Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
Μεγαλυνάριον: Τόν ἀνδρεῖον μάρτυρα τοῦ Χριστοῦ καί βασανισθέντα ὑπό νέων ἰσλαμιστῶν, Ἅγιον στρατιώτην
Εὐγένιον τόν Ρῶσσον στερρῶς ἀγωνισθέντα ὕμνοις τιμήσωμεν.
Ἀπολυτίκιον: Συλληφθεῖς ὑπ΄ ἀθέων, Μάρτυς Εὐγένιε/ Τήν ὀρθόδοξον πίστιν καθομολόγησας/ Τοῦ Σωτῆρος τόν
Σταυρόν ἐγκολπωσάμενος/ Τήν κοπήν τῆς κεφαλῆς ἐπροτίμησας στερρῶς/ Καί χαίρεις μετά Μαρτύρων, γόνε λαμπρέ
τῆς Ρωσίας/ Καί στρατιώτα τοῦ Χριστοῦ εὐκλεῆ. (Ἦχος πλ. α΄)
Αναρτήσεις
