Γέροντος Παϊσίου
Κανονικὰ πρὶν ἀπὸ τὸν Ἐσπερινὸ τῆς γιορτὴς ἢ τῆς Κυριακῆς σταματάει κάθε ἐργασία.
Καλύτερα
εἶναι νά δουλέψει κανεὶς περισσότερο τὴν προπαραμονή, ὅταν αὐτὸ μπορεῖ
νά ῥυθμισθεῖ, καὶ νά μὴ δουλέψει μετὰ τὸν Ἐσπερινὸ τῆς παραμονῆς. Ἄλλο
εἶναι νά κάνει κανεὶς σὲ μιά γιορτή ἢ τὴν Κυριακὴ ἕνα ἐλαφρὸ πρᾶγμα τὸ
ἀπόγευμα, ὅταν εἶναι μεγάλη ἀνάγκη, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ πάλι μὲ τρόπο.
Παλιὰ
καὶ οἱ χωρικοί πού ἦταν ἔξω στά χωράφια, μόλις ἄκουγαν τὴν καμπάνα τοῦ
Ἐσπερινοῦ, ἔκαναν τὸν σταυρὸ τους καὶ σταματοῦσαν τὴν δουλειά. Τὸ ἴδιο
καὶ οἱ γυναῖκες πού κάθονταν στήν γειτονιά. Σηκώνονταν, ἔκαναν τὸν
σταυρὸ τοὺς καὶ ἄφηναν τὸ πλέξιμο ἢ ὅ,τι ἄλλο ἔκαναν.
Καὶ
ὁ Θεὸς τοὺς εὐλογοῦσε. Εἶχαν τὴν ὑγεία τους καὶ χαίρονταν... Τώρα
κατήργησαν τίς γιορτές, ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία καὶ
τελικὰ ὅσα βγάζουν ἀπὸ τὴν δουλειά τους τὰ δίνουν στούς γιατροὺς καὶ στά
νοσοκομεῖα...
Μιά
φορά ἦρθε ἕνας πατέρας στό Καλύβι καί μοῦ λέει: «Τὸ παιδί μου
ἀρρωσταίνει συχνὰ καὶ οἱ γιατροὶ δέν μποροῦν νά βροῦν τὶ ἔχει». «Νά
σταματήσεις νά δουλεύεις Κυριακὴ καὶ ὅλα θ’ ἀλλάξουν», τοῦ εἶπα.
Πράγματι σταμάτησε, καὶ τὸ παιδάκι του ἔγινε καλά.
Πάντα
λέω στούς λαϊκοὺς νά σταματήσουν νά δουλεύουν Κυριακὲς καὶ γιορτές, γιά
νά μὴν τοὺς βροῦν στήν ζωὴ τους συμφορές. Ὅλοι μποροῦν νά ῥυθμίσουν τὴν
δουλειά τους. Ὅλη ἡ βάσῃ εἷναι ἡ πνευματικὴ εὐαισθησία. Ἂν ὑπάρχει
εὐαισθησία, βρίσκονται λύσεις γιά ὅλα.
Καὶ
ἂν λίγο ζημιωθοῦν ἀπὸ μιά λύση, θὰ πάρουν εὐλογία διπλή. Πολλοὶ ὅμως
δέν τὸ καταλαβαίνουν. Οὔτε στήν Θεία Λειτουργία πηγαίνουν. Ἡ Θεία
Λειτουργία ἁγιάζει. Ἂν δέν πάει ὁ Χριστιανὸς τὴν Κυριακὴ στήν Ἐκκλησία, πῶς θὰ ἁγιασθῇ;
Δυστυχῶς ὅμως πᾶνε σιγά-σιγὰ οἱ ἄνθρωποι νά μὴν ἀφήσουν οὔτε γιορτὲς
οὔτε τίποτε. Βλέπεις, ἀκόμη καὶ τὰ ὀνόματα τὰ ἀλλάζουν, γιά νά μὴ
θυμοῦνται τοὺς Ἁγίους τους.
Τὸ
Βασιλικὴ τὸ κανοῦν Βίκυ· τὸ Ζωή, Ζωζώ, καὶ ἔτσι λέει δύο φορές...
«ζῶο»! Ἔβαλαν τὴν γιορτὴ τῆς Μάνας, τοῦ Μάη, τοῦ Ἀπρίλη... Σὲ λίγο θὰ
ποῦν: «Σήμερα εἶναι ἡ γιορτὴ τῆς ἀγκινάρας, τὴν ἄλλη τοῦ κυπαρισσιοῦ,
τὴν ἄλλη τὰ γενέθλια αὐτοῦ πού βρῆκε τὴν ἀτομικὴ βόμβα ἢ τὸ ποδόσφαιρο».
Δέν ἀφήνει ὅμως ὁ Θεός...
Η ΙΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Κυριακὴ
πρωί. Ὥρα Θείας Λειτουργίας. Ὅμως στήν νεοελληνικὴ μας κοινωνία τῶν...
προχωρημένων ἀντιλήψεων ἡ ζωὴ διοργανώνεται ἁγνοώντας χαρακτηριστικά, τὶ
σημαίνει κάλεσμα τῆς καμπάνας καὶ συνάξη στήν Θεία Λειτουργία.
- Φροντιστήρια κανονίζουν μαθήματα τὴν ἵδια ὥρα μὲ τὴν Λειτουργία.
- Ἐκδρομεῖς καὶ ταξιδιῶτες κανονίζουν ταξίδια Κυριακὴ πρωί-πρωί.
- Ἐργαζόμενοι ῥυθμίζουν τίς δουλειὲς τους ἤ τὸν ὕπνο τους τὴν ἴδια ὥρα, ποὺ στούς Ναοὺς γίνεται ἡ Λειτουργία.
Πόσο
θλιβερὴ ἄγνοια ἔχουν! Τὶ χάνουν! Τὶ στεροῦνται προτιμῶντας κάτι ἄλλο,
οὔτε κἄν τὸ σκέπτονται! Ὢ ἂν καταλάβαιναν, σὲ τί προσφορὰ πλούτου
χάριτος στρέφουν τὴν πλάτη τους! Ὢ ἂν ἤξεραν, τὶ «δικαιώματα» δίνουν στό
διάβολο καὶ πόσο πιὸ εὐάλωτοι γίνονται στίς παγίδες του, μένοντας
γυμνοὶ ἀπὸ τὴν «χάρη» τῆς Θείας Λειτουργίας! Ὢ ἂν εἶχαν ἐπίγνωση, πόσο
τραγικὰ λάθος ἀξιολογήσεις κάνουν, ἀδικῶντας ἔτσι τὸν ἑαυτὸ τους!...
Κάποτε,
ἕνας ψαρᾶς ἐπῆγε σὲ ἕναν εὐλαβέστατο καὶ ἅγιο μοναχὸ στό Ἅγιον Ὅρος
Κυριακὴ βράδυ φρέσκα ψάρια γιά τὴν ἑορτή πού θὰ εἶχε τὴν ἄλλη ἡμέρα, τὴν
Δευτέρα. Ὁ Γέροντας παραξενεύτηκε, καὶ τὸν ἐρώτησε:
-Ποτὲ τὰ ἐπιασες; Ἐκεῖνος ἀπάντησε:
-Σήμερα τὸ πρωί. Εἶναι φρέσκα-φρέσκα! Τότε ὁ ἅγιος ἐκεῖνος τοῦ λέει:
-Παιδί μου, δέν μπορῶ νά τὰ ἀγοράσω. Εἶναι ἀφορισμένα. Γιατὶ τὰ ἔπιασες τὴν Κυριακή.
Ὁ ψαρᾶς δέν μποροῦσε νά τὸ καταλάβει αὐτό. Τότε τοῦ λέει ὁ Γέροντας:
Θέλεις
νά βεβαιωθεῖς γι' αὐτό; Δῶσε ἕνα ψάρι στό γάτο μου. Καὶ θὰ τὸ ἰδεῖς.
Δέν θὰ τὸ φάει. Καὶ πράγματι. Ὁ γάτος δέν τὸ ἔφαγε. Βέβαια αὐτὸ δέν ἦταν
φυσικό.
Οἱ
γάτες «τρελαίνονται» γιά ψάρια. Καὶ δέν γνωρίζουν, σὰν ζῷα, καταστάσεις
χάριτος. Ὁ γάτος ἐκεῖνος δέν ἔφαγε τὸ ψάρι, κατὰ εἰδικὴ ὑπερφυσικὴ
ἐνέργεια τoῦ Θεοῦ. Ὄχι γιά τὴν ψυχὴ του. Ἀλλὰ για τὴν ψυχὴ τοῦ ψαρᾶ. Ποῦ
ἀπὸ ἄγνοια δέν σεβόταν τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς. Αὐτό, φυσικά, συγκλόνισε
τὸν ψαρά, καὶ στό ἐξῇς σεβόταν τίς Κυριακές καί τίς μεγάλες ἑορτές.
Αναρτήσεις
