Ὁ Μέγας Ἑσπερινός τῶν Χριστουγέννων.

   

Τελέσθηκε κι ἐφέτος μέ ἱεροπρέπεια τό ἑσπέρας τῆς παραμονῆς τῶν Χριστουγέννων, Κυριακή 24 Δεκεμβρίου, στόν Καθεδρικό Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς Νέας Σμύρνης, ὁ Μέγας Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός τῶν Χριστουγέννων.

    Ὁμιλητής ἦταν ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Πρεσβύτερος π. Ἐμμανουήλ Σιάφης, Φιλόλογος, Καθηγητής Μουσικῆς καί Ἐφημέριος τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Φωτεινῆς Νέας Σμύρνης. Ἀναφέρθηκε στήν ὁμιλία του στό γεγονός τῶν Χριστουγέννων, καί στόν ὑμνογραφικό στίχο «Ἡ γέννησίς σου Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τό φῶς τό τῆς γνώσεως».

    Ὅλοι οἱ ἀρχαῖοι λαοί τῆς ἀνθρωπότητας, πρίν ἀπό τήν ἔλευση τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, φλέγονταν ἀπό τήν ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας, τήν ὁποία εἶχαν ὡς τόν ἔσχατο σκοπό τῆς ἀναγώνιας ἀναζήτησεώς τους. Ὁ Ἀριστοτέλης ἔλεγε ὅτι ὁ ἄνθρωπος «φύσει τοῦ εἰδέναι ὀρέγεται», δηλαδή ὁ ἄνθρωπος ἀπό τή φύση του ἔχει τήν τάση καί τήν ὁρμή πρός τή γνώση.

    Ἄν καί ἡ ἀνθρωπότητα ζοῦσε ἁλυσοδεμένη μέ τά δεσμά τῆς εἰδωλολατρίας καί τοῦ φόβου ἐνώπιον τοῦ μυστηρίου τοῦ θανάτου, μόνη ἐξαίρεση ἀποτέλεσε ὁ περιούσιος λαός, ὁ Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος ἀνέμενε τόν Μεσσία. Κι ἐκεῖ ὑπῆρξε παρανόηση τῶν ἱερῶν Γραφῶν ὡς πρός τήν ἀληθινή ἀποστολή του, καθώς μιλοῦσαν γιά μιά ἐγκόσμια βασιλεία.

    Μέσα σέ αὐτό τό πνευματικό τέλμα, «μέγα καί παράδοξον θαῦμα, τετέλεσται ... Παρθένος τίκτει... ὁ Λόγος σαρκοῦται, καί τοῦ Πατρός οὐ κεχώρισται». Ὁ ἄχρονος Θεός ἐμφανίζεται ἐν χρόνῳ καί τέμνει τήν ἱστορία. «Τό ἀπ' αἰῶνος μυστήριον, ἀνακαλύπτεται σήμερον, καί ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, Υἱός ἀνθρώπου γίνεται».

    Σέ ἄλλο σημεῖο ὁ π. Ἐμμανούήλ τόνισε ὅτι τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ κατά τόν ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητῆ εἶναι «τό ἔσχατο τέλος της δημιουργίας, ἔτσι ἡ ἐνσάρκωση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀπροϋπόθετη». Τό μυστήριο τοῦ Χριστοῦ ὡς Θεανθρώπου τό εἶχε συλλάβει καί ἀποφασίσει προαιωνίως ὁ Θεός: «Τοῦτο ἐστί τό μακάριον, δι᾿ ὅ τά πάντα συνέστησαν τέλος. Τοῦτο ἐστιν ὁ τῆς ἀρχῆς τῶν ὄντων προεπινοούμενος θεῖος σκοπός». Κι ὁ Μέγας Ἀθανάσιος θά μᾶς πεῖ ὅτι «Αὐτός ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν», δηλαδή νά γίνουμε θεοί κατά χάριν.

    Δέν παρέλειψε ὁ ὁμιλητής νά ἀναφερθεῖ καί στό πρόσωπο τῆς Κυρίας Θεοτόκου, στό ὁποῖο ἡ ἀνθρωπότητα συγκατατατίθεται καί συνεργεῖ στό ἔργο τῆς σωτηρίας. «Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ, ὅτι ὤφθης ἐπὶ γῆς ὡς ἄνθρωπος δι' ἡμᾶς· ἕκαστον γάρ τῶν ὑπό σοῦ γενομένων κτισμάτων, τήν εὐχαριστίαν σοι προσάγει· οἱ Ἀγγελοι τόν ὕμνον· οἱ οὐρανοί τόν Ἀστέρα· οἱ Μάγοι τά δῶρα· οἱ Ποιμένες τό θαῦμα· ἡ Γῆ τό Σπήλαιον· ἡ ἔρημος τήν φάτνην· ἡμεῖς δέ Μητέρα Παρθένον». Καί κατέληξε μέ τή φράση: «Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός, ἀδελφοί μου»!

    Προσκεκλημένοι στόν Ἑσπερινό τῶν Χριστουγέννων ἦταν ὅλοι οἱ Χριστιανοί τῆς ἐνορίας, ἀλλά καί τῶν ὅμορων ἐνοριῶν, πού εἶχαν τή δυνατότητα νά συμμετάσχουν καί νά προσευχηθοῦν μαζί γιά τό κορυφαῖο, μοναδικό καί κοσμοσωτήριο γεγονός τῆς ἐνανθρώπησης τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ.

    Στόν Καθεδρικό ναό, κατάμεστο ἀπό πιστούς καί τούς κληρικούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, χοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Συμεών, ὁ ὁποῖος εὐχήθηκε «Εὐλογημένα Χριστούγεννα! Μέσα στήν Ἐκκλησία ἀξιωνόμαστε νά γευόμαστε τήν ἀγάπη, τή χαρά, τήν εἰρήνη, τά ἀτίμητα αὐτά δῶρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».