Τελέστηκε η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου από τον Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παντελεήμονα, (φωτο).

Την Κυριακή 31 Δεκεμβρίου το πρωί στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας, τελέσθηκε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονα, η αρχαία Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :

«Τόν καλόν ἀγῶνα ἠγώνισμαι, τόν δρόμον τετέλεκα, τήν πίστιν τε­τήρηκα».

Κυριακή μετά τή Γέννηση τοῦ Χρι­στοῦ, τελευταία Κυριακή τοῦ χρόνου, καί ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ με­ταξύ τῶν ἄλλων τρεῖς ἱερές μορ­φές πού συνδέονται μέ τήν ἐναν­θρώπιση τοῦ Κυρίου: τόν Ἰω­σήφ τόν μνήστορα, τόν προστάτη τῆς Παναγίας, τόν προφητάνακτα Δαβίδ, ἀπό τόν οἶκο τοῦ ὁποίου ἐγεννήθη ὁ Χριστός, καί τόν ἅγιο Ἰά­κωβο τόν ἀδελφόθεο, τόν πρῶ­το ἐπίσκοπο τῶν Ἱεροσολύ­μων, πρός τιμήν τοῦ ὁποίου τελοῦμε σή­­­μερα τήν ἀρχαία αὐτή θεία λει­τουργία πού φέρει τό ὄνομά του.

Καί δέν εἶναι ἁπλῶς τυχαῖο πού αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἡμέρα, τήν τε­λευ­ταία τοῦ χρόνου, ἀκούσαμε στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τόν πρωτοκο­ρυ­φαῖο ἀπόστολο Παῦλο νά κάνει ἕνα ἀπο­λο­γισμό τῆς ζωῆς του, γράφο­ντας στόν μαθητή του ἀπόστολο Τιμόθεο: «τόν ἀγῶνα τόν καλόν ἠγώνισμαι, τόν δρόμον τετέλεκα, τήν πίστιν τετήρηκα». Δέν ἀποτελοῦν ἔκφραση ἐγωισμοῦ ἤ αὐτοπεποιθήσεως τά λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου, πού σέ ἄλλες περιπτώσεις δέν διστάζει νά ὀνο­μά­­σει τόν ἑαυτό του ἔσχατο τῶν ἀποστόλων, ἀλλά ἀποτελεῖ ἕναν ἔλεγχο τῆς πορείας του καί μία ἔκφραση δοξολογίας πρός τόν Χρι­­­στό, γιατί ὄχι μόνο τόν κάλεσε καί ἀπό διώκτη του τόν ἀνέδειξε ἀπό­στολο καί κήρυκα τοῦ Εὐ­αγγε­λίου του, ἀλλά καί διότι τόν ἀξίω­σε νά βαδίσει τόν δρό­μο τόν ὁποῖο τοῦ ὑπέδειξε «ἀξίως τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθη».

Ἔτσι, καθώς αἰσθάνεται ὁ ἀπό­στο­λος Παῦλος ὅτι ἐγγίζει τό τέ­λος τῆς ἐπιγείου ζωῆς του καί ὁ ἴδιος ἐπείγεται νά συναντήσει τόν Χριστό, κάνει τόν ἀπολογισμό του καί συγχρόνως διδάσκει καί τόν ἀπόστολο Τιμόθεο ἀλλά καί ὅλους ἐμᾶς πού τόν ἀκούσαμε σήμερα ὅτι δέν νοεῖται ἐν Χριστῷ ζωή χω­ρίς διαρκῆ ἀγώνα. Δέν νοεῖται προ­σπάθεια ἡ ὁποία παραμένει ἡ­μι­τελής, γιατί συναντήσαμε ἐ­μπόδια, δυσκολίες ἤ πειρασμούς καί κουρα­σθήκαμε καί ἐγκαταλείψαμε τόν ἀγώνα μας γιά νά ἐπι­τύ­χουμε τόν στόχο μας· διότι, ὅπως λέγει ὁ Χριστός, «οὐδείς βα­λών τήν χεῖρα ἐπ᾽ ἄροτρον καί  στρα­φείς εἰς τά ὀπίσω, εὔθετος ἐστίν εἰς τήν βασιλεί­αν τῶν οὐρανῶν». Ὅποιος, δηλαδή, βάλει τό χέρι του ἐπάνω στό ἀλέτρι καί στή συνέ­χεια, ἀντί νά κοιτάζει μπρο­στά καί νά προχωρεῖ, στρέφεται πίσω, αὐ­τός δέν θά γί­νει δεκτός στή βα­σι­λεία τῶν οὐ­ρα­νῶν. Καί ἀκόμη δέν νοεῖται ἀγώ­νας καί προσπάθεια πνευματική μέ ὑπο­­χωρήσεις καί ἐκπτώσεις, μέ συμβιβα­σμούς καί συν­θη­κολογή­σεις στήν πίστη.

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος δέν καυ­χᾶ­ται γιά τόν ἑαυτό του, γιατί γνω­ρί­ζει ὅτι ὅλα ὅσα ἔκανε στή ζωή του τά ἔκανε «ἐν τῷ ἐνδυνα­μοῦ­ντι» αὐτόν «Χριστῷ». «Καυχᾶται ἐν Κυρίῳ» καί ὡς συνεπής δοῦλος δίδει λόγο στόν Κύριο τοῦ ἀμπε­λῶνος γιά τό ἔργο πού τοῦ ἀνέ­θε­σε καί ἐπετέλεσε.

«Τόν ἀγῶνα τόν καλόν ἠγώνι­σμαι, τόν δρόμον τετέλεκα, τήν πί­στιν τετήρηκα».

Τούς ἴδιους λό­γους καί τόν ἴδιο ἀπολογισμό θά ἔκανε καί ὁ σή­με­ρα τιμώμενος ἅγιος Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος, διότι καί ἐκεῖνος ἀγω­­νίσθηκε καί τελείωσε μαρτυ­ρι­κά τή ζωή του, ἔχοντας τηρήσει ἀπαραχάρακτη τήν πίστη του στόν Κύ­ριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό.

Ὅμως γιά νά μπορεῖ νά εἶναι θε­τικός ὁ ἀπολογισμός στό τέλος τῆς ζωῆς μας, θά πρέπει, ἀδελφοί μου, νά κάνουμε καί τακτικούς, ἐνδιά­με­σους ἀπολογισμούς. Θά πρέπει νά ἐξετάζουμε τόν ἑαυτό μας καί τή ζωή μας μέ βάση τά τρία στοι­χεῖα, πού περιλαμβάνονται στόν ἀπολογισμό τοῦ πρωτο­κο­ρυφαίου ἀποστόλου Παύλου πού ἀκού­σαμε πρό ὀλίγου. Θά πρέπει, δηλαδή, νά ἐξετάζουμε τόν ἑαυτό μας κατά πόσον ἀγωνιζόμεθα καί ἐμεῖς «τόν καλόν ἀγῶνα» τῆς ἐν Χριστῷ ζω­ῆς, «τόν καλόν ἀγῶ­να» γιά νά ἐναρ­μονίσουμε τή ζωή μας μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά νε­κρώ­σουμε τόν παλαιό ἄνθρωπο ξερ­ρι­ζώνοντας τίς κακίες, τίς ἀδυ­ναμί­ες καί τά πάθη μας· κατά πό­σον ἀγωνιζόμεθα νά πᾶμε κό­ντρα στό ρεῦμα τῆς ἐκκοσμι­κεύ­σεως καί τῆς ἀδιαφορίας γιά τόν Θεό καί τίς ἐν­το­λές του. Θά πρέπει ἀκόμη νά ἐξε­τάζουμε τόν ἑαυτό μας κατά πόσον συνεχίζουμε τόν ἀγώνα μας χωρίς νά ἀπογοητευό­μεθα γιά τίς δυσκολίες πού ἀντι­μετωπίζουμε, ἔχοντας ἐμπιστο­σύ­νη στή δύναμη καί ἐπικαλούμενοι τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Ἀδελφοί μου, ἡ σημερινή ἡμέρα, τελευταία τοῦ χρόνου, μᾶς προσ­φέ­­ρει μία ἐξαιρετική εὐκαιρία νά κάνουμε ἕναν ἀπολογισμό τῶν πρά­ξεων καί τῆς ζωῆς μας τόν χρό­­νο πού κλείνει, ἀλλά καί νά βά­­λουμε τή νέα χρονιά τόν ἀπο­λο­γισμό στήν καθημερινότητά μας, γιατί θά μᾶς βοη­θήσει πολύ στόν ἀγώνα μας γιά τήν ἐν Χριστῷ ζωή καί τήν πνευ­μα­­τική μας πρόοδο, ἔτσι ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς, ὅταν ὁ Θεός μᾶς καλέσει κοντά του, νά τοῦ ποῦ­με μαζί μέ τόν ἀπό­στολο Παῦ­λο, τόν ἅγιο Ἰάκωβο τόν ἀδελφό­θεο καί τούς ἄλλους ἑορταζομέ­νους ἁγί­ους: «τόν ἀγῶνα τόν κα­λόν ἠγώ­νισμαι, τόν δρόμον τετέ­λεκα, τήν πίστιν τε­τήρηκα», καί νά λάβουμε ἀπό τά χέρια του «τόν τῆς δικαιο­σύνης στέφανον».

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ