Ὁ ἀναστοχασμός – ἔστω καί μέ συμβολικό τρόπο στό κατώφλι τῆς εἰσόδου μας σέ μιά νέα ἡμερολογιακῶς χρονιά – ἀποτελεῖ συνετή λειτουργία τῆς ἀνθρώπινης διάνοιας, καθώς μᾶς τοποθετεῖ μέ διάθεση εἰλικρινοῦς αὐτοελέγχου ἐπί τῶν πεπραγμένων μας σέ σχέση μέ τό πρόσφατο παρελθόν μας, ἐνῶ παράλληλα τροφοδοτεῖ τό νοῦ μέ σχέδια – συνήθως ἀγαθά καί αἰσιόδοξα – γιά τό ἄμεσο μέλλον.
Μάλιστα, οἱ θεσμικά καί προσωπικά ἀπευθυνόμενες εὐχές τῶν συνανθρώπων μας, πρός ἐπίτευξη κάθε καλῆς καί ἀγαθῆς στοχοθεσίας, ἐπιβεβαιώνουν τήν βασική ἀλήθεια καί ἐλπίδα πού διέπει κάθε πολιτισμό καί κάθε πολιτισμένη κοινωνία: ὅτι τά προϊόντα τῶν κόπων μας καταξιώνονται πάντοτε σέ σχέση μέ τό «ἐμεῖς». Ποτέ μέ τό «ἐγώ».
Συνεπῶς, ἡ εὐχή πού ὡς πνευματικός σας Πατέρας καί Ἐπίσκοπος ἀλλά καί ἀδελφός «ἐν Χριστῷ» ἀπευθύνω μέ ἀγάπη πρός ὅλους σήμερα «εὐλογημένη πρώτη τοῦ ἔτους 2018» εἶναι νά ἀγωνιστοῦμε – μέ ὅσα φυσικά καί ἐπίκτητα τάλαντα διαθέτει ὁ καθένας – γιά νά διακριθοῦμε στά συλλογικά ἐπιτεύγματα. Ἐκεῖνα πού θά μάς ἀπομακρύνουν ἀπό τίς μιζέριες, τίς μικρότητες, τίς ματαιοδοξίες. Ἐκεῖνα πού θά μᾶς μετατοπίσουν ἀπό τίς ποικιλλώνυμες κρίσεις στήν εὐθυκρισία, ἀπό τόν παραλογισμό στόν ἀγαθό λόγο, ἀπό τήν ἀπελπισία στήν «ἐν ἡμῖν ἐλπίδα», τόν Ἰησοῦ Χριστό.
Ἄν περιτμηθοῦμε τήν κακία μέ τά δύσμορφα ἔργα της καί ἐγκολπωθοῦμε τήν ἀσκητική τῆς εὐαγγελικῆς ἀγάπης, ἔχουμε ὄχι μόνον ἐλπίδα πρόγευσης παραδείσου ἐπί γῆς ἀλλά καί βεβαιότητα αἰώνιας δικαιώσεως.
Σᾶς εὔχομαι ὁλόψυχα τό νέον ἔτος νά εἶναι εὐλογημένο, σωτήριο καί κατά Χριστόν εἰρηνικό καί καρποφόρο!
Μὲ πατρικὴ ἀγάπη
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
¶ Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
Π Α Ν Τ Ε Λ Ε Η Μ Ω Ν
Αναρτήσεις
