Πολυαρχιερατικός Εσπερινός και υποτροφίες-βραβεία σε αριστούχους φοιτητές και μαθητές της Αλεξάνδρειας, (φωτο).

To απόγευμα της Τετάρτης 27 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε στην ενορία Κοιμήσεως Θεοτόκου Αλεξανδρείας η καθιερωμένη εκδήλωση απονομής χρηματικών βραβείων και επαίνων σε αριστούχους φοιτητές, καθώς επίσης και στους επιτυχόντες στις γενικές εξετάσεις για την εισαγωγή στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας.
Έπαινοι απονεμήθηκαν και σε αριστούχους μαθητές των τριών τάξεων του Λυκείου.
Της εκδήλωσης προηγήθηκε Εσπερινός κατά τον οποίο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βινίτσης κ. Συμεών και συγχοροστάτησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Ζιτόμερ κ. Νικόδημος και Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος στο τέλος της ακολουθίας ανέγνωσε και σχετική ευχαριστήρια ευχή για τους επιτυχόντες των εξετάσεων.
Την εκδήλωση παρουσίασε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Αλεξανδρείας Αρχιμ. Διονύσιος Ανθόπουλος ενώ χαιρετισμό απηύθυναν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελέημων και Βινίτσης κ.Συμεών.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος τίμησε αυτούς που βοήθησαν χρηματικά στις υποτροφίες των φοιτητών.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην εκδήλωση :

Ὅπως κάθε χρόνο, ἔτσι καί φέτος, ἡ χαρά τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων συμπληρώνεται ἐδῶ στήν Ἀλεξάνδρεια μέ τή χαρά τῆς καθιερωμένης ἀπό πολλά χρό­νια ἐκδηλώσεως γιά τή βράβευση τῶν ἀριστούχων μαθητῶν καί φοι­τητῶν.

Καί εἶναι γιά ὅλους μας μεγάλη χαρά νά βλέπουμε τήν πρόοδο καί τήν ἐπιτυχία τῶν παιδιῶν μας, νά βλέπουμε τήν πρόοδο καί τήν ἐπι­τυχία σας, παιδιά μου, γιά τήν ὁποία προσπαθήσατε, ἐργα­σθή­κα­τε, κοπιάσατε, προσευχηθήκατε, καί μαζί σας καί ὅλοι ἐμεῖς, οἱ γο­νεῖς σας, οἱ καθηγητές σας, οἱ πνευ­­­μα­τικοί σας πατέρες, πού ὅλα αὐτά τά χρόνια παρακολουθοῦμε τήν πορεία σας, ἀγωνιοῦμε καί προ­­σευ­χόμασθε μαζί σας καθη­με­ρινά καί ἰδιαιτέρως κατά τήν πε­ρίοδο τῶν ἐξετάσεων, καί χαι­ρό­μασθε μέ τή χαρά σας, καθώς ἡ πρόοδος σας καί ἡ χαρά σας εἶναι καί δική μας χαρά καί δική μας καύχηση.

Καί εἶναι χαρά καί καύχηση ὄχι μόνο γιατί ἐπιτύχατε ἕνα συγκε­κριμένο στόχο σας, τήν ἀριστεία καί τήν εἰσαγωγή σας στίς Ἀνώ­τα­τες Σχολές τῆς πατρίδος μας, ἀλλά κυρίως γιατί μέ τήν προσπά­θειά σας, γιατί μέ τό ζῆλο σας γιά μελέ­τη καί τήν ἐπιμονή σας στό καθῆ­κον σας δίνεται τά ἐχέγγυα ὅτι μέ τόν ἴδιο τρόπο, μέ τόν ἴδιο ζῆλο, μέ τήν ἴδια διάθεση καί ἐπιμονή μπορεῖτε νά ἀγωνισθεῖτε καί νά ἐπιτύχετε καί σέ ἄλλους τομεῖς τῆς ζωῆς καί, ἀκόμη, νά ἀγωνι­σθεῖ­τε καί νά προσφέρετε καί στό κοινωνικό σύνολο καί στήν πα­τρίδα μας.

Γιατί θά πρέπει νά ἔχετε πάντοτε στόν νοῦ σας, ἀκόμη καί ἀπό τώρα πού εἴσαστε νέα παιδιά, κάτι πού καί ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε ποτέ, ὅτι δη­λαδή τά μεγάλα ἔργα στόν κόσμο, στήν κοινωνία, στήν ἀν­θρωπό­τητα δέν εἶναι ἀποτέλεσμα νομο­θε­τικῶν πρωτοβουλιῶν ἤ συν­θη­κῶν πού διαμορφώνονται ἀπό τά κράτη καί τίς ἐξουσίες τους. Εἶναι τίς περισσότερες φορές ἀπο­τέλε­σμα τῆς πρωτοβουλίας, τῆς ἐπιμο­νῆς καί τοῦ ζήλου ἀνθρώ­πων χα­ρισματικῶν, ἀνθρώπων πού δέν περιόρισαν τό ἐνδιαφέ­ρον τους μόνο στό δικό τους συμ­φέρον καί στή δική τους πρόοδο, ἀλλά θέλη­σαν νά προσφέρουν καί στούς ἀν­θρώ­πους γύρω τους, στό κοινωνι­κό σύνολο, ἀκόμη καί σέ ἀνθρώ­πους πού βρισκόταν μακριά ἀπό αὐτούς.

Ὅσο καί ἄν αὐτό ἀκούεται παρά­ξενο, ἄν ἀνατρέξουμε στήν ἱστο­ρία τῆς ἀνθρωπότητος θά δια­πι­στώσουμε εὔκολα πόσο ἀληθινό εἶναι. Ἄν σκεφθοῦμε τί ἄλλαξε πρός τό καλύτερο τόν κόσμο μας καί τή ζωή μας, δέν θά δυσκολευ­θοῦμε νά βροῦμε ὅτι μεγαλύτερη καί οὐσιαστικότερη ἐπίδραση ἀπό ἐκεί­νους πού διεξήγαγαν πολέ­μους καί μάχες, ἀλλάζοντας ἐνδε­χομένως τά σύνορα τῶν κρατῶν καί τά πεδία ἐπιρροῆς τῶν ἰσχυ­ρῶν τοῦ κόσμου, εἶχαν καί ἔχουν ἐκεῖνοι πού μέ τίς ἀνακαλύψεις καί τίς ἐφευρέσεις τους προσέ­φε­ραν στούς ἀνθρώπους νέες προο­πτικές, διευκόλυναν τή ζωή τους καί τούς ἀπάλ­λαξαν ἀπό ἀσθέ­νει­ες καί ἄλλες δυσάρεστες κατα­στά­σεις.

Καί αὐτοί δέν ἦταν τίποτε περισ­σότερο ἀπό ἀνθρώπους σάν καί σᾶς πού ἐργάσθηκαν μέ ὑπομονή καί ἐπιμονή γιά νά πετύχουν τόν στόχο τους, πού μελέτησαν καί πει­­ραματίσθηκαν μῆνες καί χρό­νια γιά νά βροῦν αὐτό πού δέν θά προσέφερε μόνο στούς ἴδιους τιμή καί δόξα ἀλλά θά ἦταν καί ἐπω­φελές καί χρήσιμο καί γιά τούς ἄλ­λους ἀνθρώπους.

Καί ἄν κάτι τέτοιο σᾶς φαίνεται μακρινό, μποροῦμε νά ἀναφέρου­με καί πολλά παραδείγματα ἀπό τή δική μας ἱστορία, νά ἀναφερ­θοῦμε στά πρόσωπα τῶν μεγάλων εὐεργετῶν τοῦ Ἔθνους μας, πα­λαι­ότερων καί νεώτερων, γιά τήν προσφορά τῶν ὁποίων καυχώμεθα ὅλοι καί τήν ὁποία ὅλοι ἀπο­λαμ­βά­νουμε, ἔστω καί ἄν δέν τό συνει­­δητοποιοῦμε πάντοτε. Καί ὅλοι αὐτοί οἱ εὐεργέτες τοῦ Ἔ­θνους, οἱ μεγάλοι εὐεργέτες τῆς πα­τρίδος μας, δέν ἦταν ἐξ ἀρχῆς διάσημοι καί σπουδαῖοι. Πολλοί ἀπό αὐτούς ξεκίνησαν ἀπό πολύ δύσκολες καί ταπεινές συνθῆκες, ἀλλά ἀγωνίσθηκαν, προσπά­θη­σαν, κοπίασαν ἀπό τά μικρά τους χρό­νια, ἔβαλαν στόχους καί τούς ἐπέ­τυχαν καί στή συνέχεια θέλησαν νά μοιρασθοῦν τήν ἐπι­τυ­χία τους μέ τούς συνανθρώπους τους, νά προσφέρουν γιά τό κοινό καλό.

Ὅμως μαζί μέ αὐτούς ὑπάρχουν καί κάποιοι ἄλλοι πού μέ τή δράση καί τό ἔργο τους ἔκαναν πράξη τό μήνυμα τῶν Χριστουγέννων, ἔ­φε­ραν τόν Χριστό στίς ψυχές τῶν ἀν­θρώπων, ἐργάσθηκαν στόν το­μέα τῆς ἱεραποστολῆς καί τοῦ ἐπαν­­ευ­αγγελισμοῦ τῶν ἀνθρώ­πων.

Κάποιους ἀπό αὐτούς, πού συν­δέ­ονται μέ τήν τοπική μας Ἐκκλη­σία θά προβάλλει ἡ Ἱερά Μητρό­πολή μας τό νέο ἔτος στό ὁποῖο θά εἰσέλθουμε σέ λίγες ἡμέρες, ἀφιε­ρώνοντάς το στήν ἱερή μνήμη τοῦ ἁγίου ἰσα­ποστόλου καί ἱερομάρτυ­ρος Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ἀλλά καί τῶν ἁγίων ἰσαποστόλων καί φω­τι­στῶν τῶν Σλάβων, τῶν αὐτα­δέλ­φων Κυρίλλου καί Μεθοδίου τῶν Θεσσαλονικέων, καί τοῦ μα­θητοῦ τους τοῦ ἁγίου Κλήμεντος, ἀρχιεπισκόπου Ἀχρί­δος τοῦ θαυ­μα­τουργοῦ.

Νέοι ἦταν ὅλοι αὐτοί, ὅταν ξε­κί­νησαν τό ἔργο τους. Νέοι πού εἶ­χαν κοπιάσει μελετώντας γιά νά κατακτήσουν τή γνώση, γιά νά μορ­φωθοῦν καί νά καλλιερ­γή­σουν τόν νοῦ καί τό πνεῦμα τους. Συγχρόνως ὅμως εἶχαν προσπα­θήσει καί ἀγωνισθεῖ γιά νά καλ­λι­ερ­γή­σουν τόν χαρακτήρα τους καί τήν ψυχή τους. 

Εἶχαν καλλιερ­γή­σει στήν ψυχή τους τήν ἀγάπη γιά τόν συνάν­θρωπό τους, τό ἐνδια­φέ­ρον γι᾽ αὐ­τόν καί τήν πρό­οδό του, τή διάθε­ση νά τόν βοηθήσουν γιά νά μπο­ρεῖ καί αὐτός νά ἀπο­λαμβάνει ὅσα ἀπολάμβαναν καί αὐτοί, χωρίς νά ὑπολογίζουν ἐάν αὐτό σήμαινε πε­ρισσότερο κόπο καί περισσότερη προσπάθεια γιά τούς ἴδιους.

Καί γι᾽αὐτό τούς βλέπουμε ὅλους νά μήν ἀρκοῦνται σέ αὐτό πού εἶ­χαν ἐπιτύχει οἱ ἴδιοι ἀλλά νά ἀπο­φασίζουν νά τό μοιρασθοῦν μέ τούς ἄλλους ἀνθρώπους· νά μήν ἐπαναπαύονται σέ ὅσα εἶχαν οἱ ἴδιοι κατακτήσει ἀλλά νά ξεκι­νοῦν μία δύσκολη πορεία γιά νά διαδώσουν τόν πλοῦτο πού κατεῖ­χαν.

Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι οἱ ἅγιοι Κύριλλος καί Μεθόδιος θά μποροῦσαν νά περάσουν μία ἄνε­τη ζωή στήν Κωνσταντινούπολη, κοντά στόν διδάσκαλό τους, τόν πα­τριάρχη Μέγα Φώτιο, καί νά διακριθοῦν γιά τήν παιδεία καί τίς ἱκανότητές τους στά αὐτοκρατο­ρι­κά ἀνάκτορα τοῦ Βυζαντίου καί στίς διπλωματικές ἀποστολές. Ὅ­μως αὐτοί δέν δίστασαν νά ἀνταλ­λάξουν αὐτή τήν ἄνεση μέ τή δυ­σκολία τοῦ ἱεραποστολικοῦ δρό­μου σέ λαούς πού ζοῦσαν «ἐν χώ­ρᾳ καί σκιᾷ θανάτου», πού δέν γνώριζαν τόν Χριστό καί λάτρευ­αν τά εἴδωλα, πού ζοῦσαν μακριά ἀπό τόν πολιτισμό καί τά ἀγαθά πού προσφέρει.

Ἀνάλογη ἦταν καί ἡ προσφορά τοῦ ἁγίου Κλήμεντος, ἀρχιεπι­σκό­που Ἀχρίδος, πού κατα­γόταν ἀπό τήν Ἠμαθία καί συνέχισε τό ἔργο τους στήν περιοχή τῆς Ἀχρίδας καί στή Βουλγαρία. Καί αὐτός εἶχε τίς γνώσεις καί τήν παιδεία πού θά τοῦ ἔδιναν τή δυνατότητα νά διαπρέψει σέ κάθε τομέα τῆς ζωῆς. Ὅμως ἐκεῖνος ἐπέλεξε τόν δυσκο­λότερο. Ἐπέλεξε νά συνεχίσει τό ἔρ­γο τῶν διδασκάλων του, τῶν ἁγίων Κυρίλλου καί Μεθοδίου, νά κηρύξει τόν λόγο τοῦ Εὐαγγελίου καί νά ὁδηγήσει τούς Σλάβους στό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί στήν ἀλή­θεια τῆς πίστεώς του, καί μέσα ἀπό αὐτήν νά ἀναγεννήσει τίς ψυ­χές τους καί νά τούς χαρίσει τήν προοπτική τῆς αἰωνίου ζωῆς κο­ντά στόν Θεό.

Ἐξίσου σημαντική ἦταν ὅμως καί ἡ προσφορά τοῦ ἁγίου ἰσαπο­στό­λου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὁ ὁποῖος ἐγκατέλειψε τήν ἡσυχία, τή γαλή­νη καί τήν ἀσφάλεια τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὅπου εἶχε γίνει μοναχός μετά τήν ὁλο­κλή­ρωση τῶν σπου­δῶν του στήν Ἀθωνιάδα Σχολή, ὄχι γιά νά εὐαγγελισθεῖ τόν Χρι­στό σέ λαούς μακρινούς ἀλλά γιά νά ἐργασθεῖ γιά τόν ἐπανευαγ­γε­λι­σμό τῶν Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι ζώ­ντας γιά αἰῶνες μέσα στή σκλαβιά ἑνός ἀλλόθρησκου κατακτητοῦ πού προσπαθοῦσε μέ ὅλα τά μέσα νά τούς ἀνα­γκάσει νά ξεχάσουν τήν πίστη τους, τή γλώσσα τους καί τήν ἱστορία τους, ἔτσι ὥστε νά ἀφο­μοιωθοῦν μέ τούς Τούρκους καί νά μήν θελήσουν ποτέ νά ἀπο­τινάξουν τόν ξένο ζυγό, ἀλλά συγ­χρόνως ζώντας καί ὑπό τήν ἐπί­δραση τῆς προπαγάνδας ἄλλων δογμά­των καί ὁμολογιῶν, πού προ­σπα­θοῦσαν νά τούς ἀπομα­κρύ­νουν ἀπό τήν πατρώα εὐσέβεια, κινδύνευαν νά χάσουν τήν πίστη τους καί τή θρησκευτική τους ταυ­τότητα. Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἅγιος Κο­σμᾶς περιῆλθε ὁλόκληρη σχεδόν τήν Ἑλλάδα γιά νά διδάξει καί νά νουθετήσει τούς πατέρες μας, καί νά τούς βοηθήσει νά ἐπανα­προσ­διορίσουν τή σχέση τους μέ τόν Χριστό.

Ἔτσι πέρασε καί ἀπό τήν περιοχή μας καί κήρυξε τό εὐ­αγ­γέλιο τοῦ Χριστοῦ καί ἐνίσχυσε τήν πίστη καί τό φρόνημα τῶν πα­τέρων μας πού στέναζαν κάτω ἀπό τόν τουρ­κικό ζυγό, καί τούς ἔδωσε ἐλπίδα γιά τήν ἀπελευθέρωση τοῦ Γένους, προτρέποντάς τους νά παραμέ­νουν ἑδραῖοι στήν πίστη ἀλλά καί νά φροντίζουν νά διδάσκουν στά παι­διά τους μαζί μέ τήν πίστη στόν Χριστό καί τήν ἑλληνική γλώσ­σα καί τήν ἑλληνική ἱστορία, γιά νά διατηρήσουν τήν ἐθνική καί θρησκευτική τους συνείδηση. Καί ἔτσι ἀναδείχθηκε ὁ ἅγιος Κο­σμᾶς ὁ Αἰτωλός μέγας φω­τιστής τοῦ Γένους μας καί μέγας ἱεραπό­στολος πού συνέβαλε καθοριστικά στόν ἐπανευαγγελισμό τοῦ Ἔ­θνους, γεγονός πού ὁδήγησε καί στόν μεγάλο ξεσηκω­μό τῆς ἐπα­ναστάσεως τοῦ 1821 καί τῆς ἀπε­λευθερώσεως τῆς πατρίδος μας.

Ὅλες αὐτές οἱ προσπάθειες, καί τῶν ἁγίων Κυρίλλου καί Μεθο­δίου, καί τοῦ ἁγίου Κλήμεντος καί τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ἦταν προσωπικές προσπάθειες, ἦ­ταν προσωπική προσφορά αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων πού θέλησαν νά ἐρ­γασθοῦν, νά κοπιάσουν, καί ἀ­κό­μη νά διωχθοῦν καί νά θυ­σιά­σουν τή ζωή τους ἀπό ἀγάπη γιά τούς ἀδελφούς τους. Ἦταν μεμο­νωμένα πρόσωπα, πού δέν εἶχαν τήν ὑποστήριξη οὔτε κρατῶν οὔτε ὀργανισμῶν οὔτε τῶν ἰσχυρῶν τοῦ κόσμου. Εἶχαν ὅμως σύμμαχό τους τή δύναμη τῆς θελήσεώς τους, τή δύναμη τῆς ἀγάπης τους καί τή δύναμη τῆς προσφορᾶς στόν ἄλλο.

Καί ἐάν κατόρθωσαν ὅσα κατόρ­θωσαν, καί ἐάν κατόρθωσαν τόσα πολλά καί θαυμαστά, ὥστε τά ὀνό­ματά τους νά μνημονεύονται ἀπό τήν ἱστορία καί ἀπό ἑκατομ­μύ­ρια ἀνθρώπων μέ εὐγνωμοσύνη αἰῶ­νες τώρα, τά κατόρθωσαν μέ τήν προσπάθειά τους, μέ τόν ἀγώνα τους, μέ τή θέλησή τους, μέ τήν ἀγάπη τους, μέ τήν πίστη τους στόν Χριστό, καί ἀποτελοῦν διαρ­κῆ πρότυπα γιά ὅλους τούς νέους πού ὀνειρεύονται, ὅπως καί ἐσεῖς, κάτι σπουδαῖο καί μεγάλο στή ζωή τους, γιά ὅλους ὅσοι ὀνειρεύονται νά προσφέρουν στούς ἀνθρώπους καί νά εἶναι χρήσιμοι καί ὠφέ­λι­μοι στήν κοι­νωνία.

Γι᾽ αὐτό δέν ἀξίζουν μόνο τήν τι­μή καί τήν εὐγνωμοσύνη μας, ἀξί­ζουν νά ἀποτελοῦν γιά τή ζωή ὅλων μας, καί κυρίως γιά τή δική σας ζωή, παιδιά μου, πού τώρα ἀρ­χίζει μέ πολλές ἐλπίδες καί προσ­δοκίες. Ἐμπνευσθεῖτε ἀπό τό ἔργο τους. Ἐμπνευσθεῖτε ἀπό τούς ἀγῶ­νες τους. Ἐμπνευσθεῖτε ἀπό τήν πί­στη καί τήν ἀγάπη τους στόν Χριστό καί τόν ἄνθρωπο, καί πι­στεύω ὅτι δέν θά κατορθώσετε μό­νο νά διακριθεῖτε στή ζωή σας πρός χαρά ὅλων ὅσοι σᾶς παρα­κο­λουθοῦν καί σᾶς ἀγα­ποῦν, ἀλλά καί θά εἶστε χρήσιμοι καί ὠφέλι­μοι γιά τήν πατρίδα μας καί τούς συνανθρώπους μας.

Αὐτό εὔχομαι πατρικά καί ὁλό­ψυχα σέ ὅλους σας, συγχαί­ρο­ντάς σας ἀκόμη μία φορά γιά τίς ἐπι­δόσεις σας στό σχολεῖο, καί σᾶς εὔ­χομαι νά ἔχετε ἀνάλογες ἐπιδό­σεις καί στήν πνευμα­τική σας ζωή, γιά νά χαιρό­μασθε καί νά καμαρώ­νουμε διπλά γιά σᾶς ὅλοι ἐμεῖς πού σᾶς ἀγαποῦμε καί προ­σευ­χό­μεθα γιά τήν πρόοδο καί τήν ἐπι­τυχία σας στή ζωή.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ