‘‘ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΙΕΡΟΣ ΘΕΣΜΟΣ’’ ‘‘Ομοφυλοφιλική Υπερηφάνεια Gay Pride’’.

Υπό Αιδεσιμολ. Δημητρίου Λυμπεροπούλου

Εφημερίου Ιερού Ναού Προφ. Ηλιού Τριπόλεως

 

          Ευχαριστούμε πολύ τους  κυρίους  Ευάγγελο Μπουγιώτη και Γεώργιο Ρασσιά.

‘‘Συ γάρ απ’ αρχής εδημιούργησας άρσεν και θήλυ, και παρά σου αρμόζεται ανδρί γυνή, εις βοήθειαν και διαδοχήν του γένους των ανθρώπων’’.

          ‘‘Όύτως οφείλουσιν οι άνδρες αγαπάν τας εαυτών γυναίκας, ως τα εαυτών σώματα’’.

          ‘‘Και έσονται οι δυο εις σάρκαν μίαν’’. ‘‘Και ίδωσιν υιούς των υιών αυτών, ως νεόφυτα ελαιών, κύκλω της τραπέζης αυτών’’.

          ‘‘Ότι σον θέλημα εστίν, η έννομος συζυγία, και η εξ αυτής παιδοποιία’’.

          Το ζευγάρι ακολουθεί την έννομον συζυγίαν, που εκουσίως ζήτησε από την κοινωνία των συνανθρώπων του, και από τον Δημιουργό της Κτίσεως για να συμβάλη, εις την διαδοχήν του ανθρωπίνου γένους.

          Η οικογένεια είναι το υγιές κύτταρον της κοινωνίας, που εξασφαλίζει την ανοδικήν πορείαν του λαού, και εγγυάται την ύπαρξιν του γένους, και μάλιστα του Ελληνικού Γένους.

          Μια αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν, με εξωτερικούς πολέμους, ως και με εμφυλίους, με στερήσεις και κακουχίες, οι οικογένειες και μάλιστα πολύτεκνες, επέζησαν με 8,10,12 παιδιά, και γιγάντωναν τις δυνάμεις και την μαχητικότητα, εις τον αγώνα της ζωής. Κανάρης 7 παιδιά, Ίων Δραγούμης 11 παιδιά, Μακρυγιάννης 12 παιδιά, Κωνσταντίνος Δαβάκης, ο ήρωας του ΕΠΟΥΣ 1940-41, ένας από τα 12 αδέλφια.

          Η Εκκλησία ευλογεί την οικογένειαν με θρησκευτικήν συνείδησιν, θεμέλιον λίθον και σπονδυλικήν στήλην της φυλής μας, και εγγύησιν  της ιστορικής μας κληρονομιάς.

          Η ιατρική επίσης επιστήμη, με οδηγό τον όρκον του Ιπποκράτη, οπαδού της τεκνογονίας εφαρμόζει, και πρέπει να εφαρμόζη το: ‘‘ποτέ δεν θα δώσω σ’ έγκυον γυναίκα φάρμακον για να αποβάλη το έμβρυον’’.

          Ο αείμνηστος Κων. Λούρος καθηγητής Γυναικολογίας, χαρακτηρίζει εγκληματία τον γιατρό, που διαπράττει έκτρωση, και γράφει: ‘‘Αγνώς δε και οσίως, διατηρήσω βίον τον εμόν, και τέχνην την εμήν’’.

          Είναι έγκλημα ειδεχθές, φόνος εν ψυχρώ, ενάντια σε μια ανυπεράσπιστη ύπαρξη, χωρίς την δυνατότητα διαμαρτυρίας και άμυνας.

          Είναι παγκοίνως γνωστόν, ότι ένα Έθνος, ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον, όταν υπερτερεί η νεολαία, και οι γεννήσεις υπερτερούν και υπερβαίνουν, τους θανάτους.

          Η 15^η Μαΐου καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνελεύσεως του ΟΗΕ το 1993, Διεθνής ημέρα της Οικογένειας, και τούτο δυο χιλιάδες χρόνια αργότερα, διαχρονικά τα λόγια του ιστορικού Πολύβιου του Μεγαλοπολίτη (230-120), όταν ήλθαν οι Ρωμαίοι και βρήκαν την Ελλάδα σε παρακμή.

          Παραθέτω αυτούσια τα λόγια του Πολύβιου. ‘‘Στην εποχή μας η Ελλάδα υποφέρει από γενική ατεκνία και ολιγανθρωπία, ένεκα της οποίας, και οι πόλεις ερημώθησαν, και η παραγωγή σταμάτησε, μολονότι ούτε πόλεμοι έγιναν ούτε επιδημίες. Και όλα αυτά, γιατί οι άνθρωποι αγαπούν το χρήμα, την πολυτέλειαν, την χλιδή, την τεμπελιά, και δεν επιθυμούν ούτε να παντρεύονται, ούτε παντρευόμενοι να αναθρέψουν παιδιά, αλλά το πολύ ένα ή δυο’’.

          Σήμερα μέσα στην κρίση την οικονομική, μάλλον δε κρίση θεσμών και αξιών, ανοδικήν πορείαν παρουσιάζει η δημογραφική κρίση σε ολόκληρη την Ευρώπη, για την οποίαν ο Πρόεδρος των Ρεπουμπλικανών Η.Π.Α. M. Rommey αναφέρει: ‘‘Η Ευρώπη αντιμετωπίζει δημογραφική καταστροφή, λόγω ηθικής και θρησκευτικής καταπτώσεως. Δυστυχώς η Ελλάδα ευρίσκεται με το χαμηλότερο συντελεστή γονιμότητας’’.

          Ολιγοτεκνία και αρνησιτεκνία, δυο σκληρές λέξεις που υποσκάπτουν και διαβρώνουν, την ταλαντευόμενην οικογενειακήν συνοχήν, δυο επιθέσεις κατά της Ορθοδοξίας, και η συνεχώς μειουμένη φιλοπατρία, διαβρώνουν θανάσιμα την κοινωνία, και απειλούν την μελλοντική μας ύπαρξη.

          Είναι εντροπή σήμερα το παιδί να έχει καταστεί σπάνιο, ανεπιθύμητο, η οικογένεια να ευρίσκεται υπό μαρασμόν, με τα δυσβάσταχτα φορτία που έχει επιφέρει η οικονομική κρίση. Ο ερχομός του κάθε Ελληνόπουλου να καταχωρήται ως τεκμήριον ‘‘οικονομικού πλούτου’’. Ντροπή.

          Δυστυχώς η χώρα μας διαθέτει αντικίνητρα τεκνογονίας, χωρίς δημογραφικήν πολιτικήν, αλλά μάλλον αντιοικογενειακήν τακτικήν.

          Το πρόβλημα που έχει ήδη ανακύψει, και λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, δεν φαίνεται  να είναι θεσμικό, δηλαδή δεν πρόκειται για αλλοίωση των θεσμών, αλλά πάσχει το ανθρώπινον γένος, και όχι η συνταγματικότητα. Σιγά – σιγά αρχίζει να ξηλώνεται ο θεοϋφαντος χιτώνας που καλύπτει τον άνθρωπον. Ο άνθρωπος εκφυλίζεται, ο πολιτικός γάμος αρχίζει να υπερτερεί του θρησκευτικού.

          Και το πλέον επαίσχυντον, το προμήνυμα (ισοτιμίας) του ‘‘ομοφυλοφιλικού γάμου’’ με τον φυσιολογικόν γάμον. Νέα φρούτα από την Ευρώπη και την Αμερικήν. Ταχεία έκδοση συναινετικού διαζυγίου. Σύμφωνον ελευθέρας συμβίωσις.

          Η παιδεραστία σε υψηλόν επίπεδον. Πολύ φοβούμαι ότι θα θεσμοθετηθεί η απαγόρευσις τεκνογονίας. Αυτές είναι οι κινήσεις της Νέας Εποχής, NEW EPOCH, που έχουν δρομολογηθεί στην αλλοδαπήν, αλλά και εγγύς στην Ελλάδα μας.

          Αποτέλεσμα των αξιοκατάκριτων αυτών κινήσεων και καταστάσεων, είναι η αλλοίωσις της ψυχής του ανθρώπου, που οδηγεί σε έκπτωσιν των πνευματικών αξιών, οι οποίες όμως αποκαθίστανται με πνευματικήν καλλιέργειαν και ηθικήν συνείδησιν.

          Η Παγκόσμια Διακήρυξις των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, χαρακτηρίζει την οικογένειαν: «φυσική και θεμελιώδη μονάδα της κοινωνίας, που χρειάζεται προστασία από κοινωνία και κράτος».

          Σπουδαίος Ιεράρχης είχε διακηρύξει ότι: ‘‘εάν θέλης να ωφελήσης ένα χρόνο, φύτεψε σπόρους. Για δέκα, είκοσι χρόνια, φύτεψε ένα δέντρο. Και εάν θέλεις να ωφελήσης για πάντα, δημιούργησε και καλλιέργησε ψυχές’’.

          Δυστυχώς η οικογένεια, ‘‘ο Ιερός αυτός θεσμός’’, ευρίσκεται σήμερα πιο εντονώτερα στο στόχαστρο. Ένας απηνής διωγμός, και ένας εντονώτατος ενορχηστρωμένος πόλεμος εναντίον της.

          Υπάρχουν άδηλα κέντρα, τόσον εις την ενδοχώραν, όσον και εις εξωτερικόν, που απεργάζονται την σπίλωσιν και την τρώσιν του ιερού αυτού θεσμού.

          Υπηρέται των κέντρων αυτών είναι νεωτερισταί, ψευτοκουλ-τουριάριδες, καινοτόμοι, που εξυπηρετούν ξένα συμφέροντα.

          Οι κυριώτεροι τρόποι πολέμου, ήσαν και είναι οι εκτρώσεις και τα διαζύγια, αυξανομένων συνεχώς, με την υποστήριξη και την προβολή από τα Μ.Μ.Ε., καλοπληρωμένα και αυτά, με το να τείνουν όλοι μαζί, στον στραγγαλισμόν της οικογένειας, της θρησκευτικής οικογένειας, και δη της Ελληνικής Ορθοδόξου οικογένειας.

          Το αποκορύφωμα όμως του πολέμου, κατά της οικογένειας, η οποία οικογένεια είναι ο πρωταρχικός, ηθικοκοινωνικός και ιερός θεσμός, δια μέσου του γάμου ενός ανδρογύνου, είναι η επαίσχυντη λεγόμενη ‘‘ομοφυλοφιλία’’.

          Θεωρώ επιβεβλημένον να παραθέσω το χωρίον της προς Ρωμαίους, Επιστολής του Αγίου Αποστόλου Παύλου: «αι τε γάρ θήλειαι αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν, ‘‘εις την παρά φύσιν’’, ομοίως δε και οι άρσενες, αφέντες την φυσικήν χρήσιν της θηλείας, εξεκαύθησαν εν τη ορέξει αυτών εις αλλήλους, ‘‘άρσενες εν άρσεσι’’, την ασχημοσύνην κατεργαζόμενοι, και την αντιμισθίαν ήν έδει της πλάνης αυτών εν εαυτοίς απολαμβάνοντες’’.  

          Διότι και αι γυναίκες αντικατέστησαν τις φυσικές σχέσεις, με αφύσικες, κατά τον όμοιον τρόπον και οι άνδρες, άφησαν την φυσικήν σχέσιν με την γυναίκα, και φλογίσθηκαν με σφοδρό πάθος ο ένας για τον άλλον, διαπράττοντες ασχημίες, αρσενικοί με αρσενικούς, και πληρώνοντας έτσι με το ίδιο τους το σώμα, το τίμημα που ταιριάζει στην πλάνη τους (Ρωμ. κεφ. 1, στιχ. 26-27).

          Είναι το φοβερόν αμάρτημα ‘‘του κιναιδισμού, του σοδομισμού, της αρσενοκοιτίας, της παρά φύσιν ασελγείας’’, που προεκτείνεται στην παιδεραστία, και παιδοφιλία, να παρουσιασθεί ως φυσιολογική κατάστασις, και ως απλή ‘‘διαφορετικότητα’’. Η υποστήριξις της ‘‘ομοφυλοφιλίας’’, ως και η αθώωσις της, αποτελούν μεγάλην ασέβειαν, προς τον Πλάστην και Δημιουργόν του Σύμπαντος, ως και του ανθρώπου σε άρσεν και θήλυ. Η ‘‘ομοφυλοφιλία’’ είναι μια αφύσικη κατάστασις, ‘‘παρά φύσιν’’, όπως ορθά ονομάζεται κατά την κοινήν λογικήν.

          Η ανθρώπινη συνείδησις από κτίσεως κόσμου, γνωρίζει ως απόλυτα φυσιολογική σεξουαλική συμπεριφορά, την σχέσιν μεταξύ ανδρός και γυναικός. Κάθε άλλη εκτροπή, και μάλιστα η ‘‘παρά φύσιν’’ εκτροπή, ανατρέπει την ανθρώπινη οντολογία, και η οποία παρά φύσιν σχέσις, δεν παρατηρείται ούτε και στα άλογα ζώα.

          Η δημόσια, με υπερηφάνεια ‘‘PRIDE’’, προβολή ‘‘ομοφυλοφιλίας’’ μάλιστα δε με παρελάσεις ‘‘ομοφυλοφίλων’’, εκτός του ότι προσβάλλουν την δημοσίαν αιδώ, και ειδικώς την θρησκευτικήν μας συνείδησιν, στέλνει δυστυχώς στους νέους τα σφριγηλά νιάτα, μηνύματα μιας ανώμαλης σεξουαλικής συμπεριφοράς, με το να αποτελεί τορπίλη και βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της Ελληνικής οικογένειας. Το χειρότερο είναι ότι γίνονται η αιτία ψυχοπαθολογικών διαταραχών στα παιδιά, ειδικά δε σε παιδιά που θα υιοθετεί «ένα ζευγάρι ομοφυλοφίλων».

          Στις ανοίκειες αυτές καταστάσεις και συμπεριφορές της ‘‘ομοφυλοφιλίας’’, έρχονται η Αγία Γραφή, (Παλαιά και Καινή Διαθήκη), οι ιεροί Κανόνες Οικουμενικών Συνόδων, και οι Άγιοι Πατέρες), που καταδικάζουν αμείλικτα την αισχρουργία του ‘‘Σοδομογομορρισμού’’.

          Το αμάρτημα της ‘‘ομοφυλοφιλίας’’ το καταδικάζει η Αγία Γραφή ως πάθος, ατιμία και ασχημοσύνη, τιμωρηθέν αυστηρά με φωτιά και θειάφι, στην πόλη των Σοδόμων και Γομόρων.

          Δια τους Αγίους Πατέρες η ‘‘ομοφυλοφιλία’’, είναι το πιο σιχαμερό και ακάθαρτο αμάρτημα.

          Δυστυχώς η ‘‘ομοφυλοφιλία’’ στις Η.Π.Α., ως και σε διάφορα Ευρωπαϊκά Κράτη, έχει επίσημα νομιμοποιηθεί. Τολμούν δε να τελέσουν και γάμους ‘‘ομοφυλοφιλικούς’’.

          Το φαινόμενον αυτό έκαμε την εμφάνισή του και στην Ελλάδα, μάλιστα δε με παρελάσεις ‘‘ομοφυλοφίλων’’ εις την Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

          Με τους αντιχριστιανικούς και αντιορθοδόξους στοχασμούς και επικλήσεις ο κ. Βενιζέλος προσπαθεί δικονομικά να αμβλύνει τις σχέσεις, Πολιτείας και Εκκλησίας.

          Προσπαθεί επικαλούμενος διεθνείς συμβάσεις, να απομειώση το κύρος της Ελλαδικής Εκκλησίας, η οποία δυναμικώς αντιδρά για το επίκαιρον και καυτόν θέμα του «συμφώνου συμβίωσις ομοφυλοφίλων». Χαρακτηριστικά αναφέρει: ‘‘Οι βουλευτές, τα κόμματα, οι κυβερνήσεις, τα κοινοβούλια, λειτουργούν ως όργανα του κράτους, και όχι ως πιστοί, υπό τον πνευματικό έλεγχο της θρησκευτικής τους κοινότητας’’.

          Ως φαίνεται του διαλανθάνουν τα λόγια του Ιωάννου Καποδίστρια πρώτου Κυβερνήτου της Ελλάδος στο νεοσυσταθέν Ελληνικόν Κράτος μετά την απελευθέρωση.

          Δεν διστάζει να πει ότι: ‘‘Το αντίθετο οδήγησε ιστορικά, και δυστυχώς εξακολουθεί να οδηγεί σε πολλά σημεία του κόσμου, σε τραγικές και απάνθρωπες καταστάσεις. Σε ακύρωση της αξίας ανθρώπινου προσώπου’’.

          Ο κ. Βενιζέλος φαίνεται να ζει εκτός πραγματικότητος. Ο ίδιος και οι συνεργάτες του επέφεραν την κρίσην θεσμών και αξιών.

          Ο κ. Βενιζέλος επικαλείται την πρόταση της κοινοβουλευ-τικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, να ρυθμιστεί νομικά, το πραγματικό γεγονός της ‘‘συμβίωσης ατόμων του ίδιου φύλλου’’ σε συμμόρφωση προς την νομολογία του ΕΔΔΑ (Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου), που ερμηνεύει και εφαρμόζει την ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου).

          Άρα καμία χώρα μέλος της ΕΣΔΑ, δεν μπορεί να αγνοήσει την νομολογία του ΕΔΔΑ.

           Σε άλλο σημείο ο κ. Βενιζέλος αναφέρει: Άλλοτε ο Χριστιανισμός δεν είναι ηθική, αλλά μήνυμα ελπίδας και σωτηρίας.

          Και συνεχίζει: Η αντιμετώπιση της πίστης, της δογματικής καθαρότητας, της αμαρτίας, της μετανοίας, της κατ’ οικονομίαν μεταχείρησις, της ύφεσης, της καταλαγής, δεν αφορά τον νομοθέτη και την Πολιτεία, αλλά την Εκκλησία.

          Εμείς όμως έχομε χριστιανική κληρονομιά, και οφείλομεν να δείξωμεν τον απαιτούμενον σεβασμόν. Το κανονικό μας Δίκαιον. Τους κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων. Τα συγγράμματα των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας.

          Εντυπωσιακή όμως είναι η θέσις του Κ.Κ.Ε. που ομιλεί με απόλυτη ορθοκρισία λέγοντας: «Ο καθένας μπορεί να έχει διαφορετικές σεξουαλικές επιλογές, σε προσωπική υπόθεση, και να την ρυθμίζει ιδιωτικά. Είμαστε αντίθετοι και αρνητικοί, αυτή η προσωπική υπόθεση να μετατρέπεται σε δημόσια, και να θεσμοθετείται, γιατί τότε παίρνει άλλο χαρακτήρα.

          Ο κ. Βενιζέλος παρορά την αναγνώριση της επικρατούσης Θρησκείας στην Ελλάδα, με το άρθρο 3 του Συντάγματος, ως και τις σχέσεις συναλληλίας μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας, σύμφωνα με τον Καταστατικόν χάρτην της Εκκλησίας της Ελλάδος, που ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων, και είναι Νόμος του Κράτους (590/1977), επί θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος (Γάμος, οικογένεια, ανθρώπινο πρόσωπο).

          Επομένως η Πολιτεία δεν έχει το έννομο δικαίωμα να νομοθετεί ερήμην της εκκλησίας, ανατρέπουσα μάλιστα την Ορθόδοξη ανθρωπολογίαν και ηθική 2000 και πλέον ετών.

          Δυστυχώς οι νεωτερισταί καινοτόμοι, μάλλον (κενοτόμοι) ψευτοκουλτουριάρηδες, όσον και οι Ευρωπαίοι ψυχανώμαλοι, παρασιωπούν εντέχνως την θέσιν του Πατέρα της σύγχρονης ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρούντ, ο οποίος αναφέρει: ‘‘Υπάρχουν κατηγορίες ανθρωπίνων υπάρξεων, που η ζωή τους παρεκκλίνει από την συνηθισμένη σεξουαλική ζωή, κατά τον πιο χτυπητό τρόπο. Μια ομάδα από αυτούς τους διεστραμμένους έχει εξοστρακίσει την διαφορά των δυο φύλλων, από τη ζωή τους, και μόνο το δικό τους φύλλο προκαλεί πόθο. Αυτά τα πρόσωπα λέγονται ‘‘ομοφυλόφιλοι’’

          Ερωτά ο ίδιος: «ποια πρέπει να είναι η στάση μας σε αυτές τις ασυνήθεις μορφές ικανοποίησης;» Η αγανάκτηση, και η έκφραση της προσωπικής μας αποστροφής.

          Λοιπόν, ει το θέλουν ήτε όχι, όλοι αυτοί οι ψυχικώς ανώμαλοι νεωτερισταί να καταλάβουν, ότι η χώρα αυτή η Ελλάδα μας, είναι η μόνη στον κόσμο, που ακόμη παράγει αγιοσύνη. Και αυτό κανένας όσον και αν το πολεμά, δεν μπορεί να το καταστρέψει.

          Η Ελλαδική Εκκλησία αντιδρά σε αυτό το φαινόμενον του Σοδομισμού, ως ακόλουθον του Οικουμενισμού, όπως πολύ ορθά το αναπτύσσει ο Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου, πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, εις το περιοδικόν, ‘‘ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ’’. Επίσης θρησκευτικούς κεραυνούς εξαπολύει ο πνευματικός αγωνιστής υπέρ της Ελληνορθοδοξίας π. Σαράντος Σαράντης, τέως Καθηγητής Θεολογίας Φιλολογίας.

          Μέσα σε αυτό το κλίμα που επικρατεί με τις κατά τόπους             ‘‘ομοφυλοφιλικές’’ οργανώσεις, αξίζουν έπαινοι εις τους αδελφούς Ορθοδόξους Χριστιανούς της Γεωργίας, της Ρουμανίας και της Σερβίας, που θαρραλέως και δυναμικώς εξαπέστειλαν εις το πυρ το εξώτερον, οργανωμένους από ξένα κέντρα οπαδούς της ‘‘ομοφυλοφιλικής υπερηφάνειας, GAY PRIDE’’.   

          Επίσης έπαινοι αξίζουν στην Κυβέρνηση της Μεγάλης Ορθόδοξης Ρωσίας, η οποία προ μηνών ψήφισε νόμον με τον οποίον θα απελαύνωνται από τη χώρα, όσοι ξένοι ακτιβιστές (γαλλικά activisme, λατινικά activus), προωθούν με διάφορες εκδηλώσεις την ‘‘ομοφυλοφιλικήν’’ προπαγάνδαν, και θα φυλακίζωνται όσοι προσβάλλουν τα θρησκευτικά συναισθήματα του Ρωσικού λαού.

          Το αυτό οφείλει να πράξη η Ελλαδική Εκκλησία και πολιτεία, όλοι εμείς και εσείς, να τους εξοστρακίσωμε και να τους ρίξωμε σε απύθμενες θάλασσες, όσους επιβουλεύονται και καταστρέφουν, αιώνιες ηθικές και πνευματικές αξίες, που συντήρησαν και συντηρούν ανθρώπινες κοινωνίες.

          Υπάρχει μια καλώς ενορχηστρωμένη συστηματική προσπάθεια, διαρκώς αυξανομένη να πολεμηθή η Ελλάδα, ‘‘το λίκνον του πολιτισμού, και η κοιτίδα της Ορθοδοξίας’’.

          Να διαταραχθή η Ιστορία. Να βγει από τα Ελληνικά σχολεία ο Χριστός, γιατί δήθεν ενοχλούνται και σκανδαλίζονται οι αλλόθρησκοι. Να ευτελισθή η σημασία των μεγάλων εορτών των Χριστουγέννων και του Πάσχα, ειδικώς με εκείνο το απαχθές σύνθημα του Δημάρχου Αθηναίων κ. Καμίνη. Να μην λέμε ‘‘καλή Ανάσταση, αλλά καλή Άνοιξη’’.

          Να παύσει να λειτουργεί η Ορθόδοξος Εκκλησία που είναι η ψυχή του Γένους μας.

          Νομιμοποιήθησαν οι εκτρώσεις. Νομιμοποιήθησαν οι μοιχείες, οι πορνείες, η ‘‘ομοφυλοφιλία’’, η καύση των νεκρών, η κατάργηση της αργίας της Κυριακής, ο πολιτικός γάμος, η αφαίρεσις του μαθήματος των θρησκευτικών από τα σχολεία, ο Σταυρός από την Σημαία, οι εικόνες από τις δημόσιες υπηρεσίες, η αναβίωσις του δωδεκαθεϊσμού.   

          Εδώ διαχρονικά τα λόγια του Γέροντος Γαβριήλ, από το Ιερόν κελλίον του Οσίου Χριστοδούλου, Καρυές Αγίου Όρους.

          Παραθέτω αυτούσια τα λόγια του: ‘‘Ο Θεός είναι πολύ λυπημένος με τους Έλληνες, διότι τον αρνηθήκαμε. Καταργήσαμε τον Νόμον του, και θεσπίσαμε δικούς μας νόμους. ‘‘Η Ελληνική Βουλή, ή πρέπει να αλλάξει διαγωγή, ή να αλλάξει όνομα. Με αυτά που κάνει δεν της αρμόζει να λέγεται Βουλή των Ελλήνων. Αυτό που της αρμόζει, να λέγεται ‘‘Βουλή’’ ασύνετη και απερίσκεπτη.

          Ενδιαφέρονται οι Έλληνες Βουλευτές για την Ελλάδα μας; Μάλλον ΟΧΙ. Υποστηρίζουν τον Χριστιανισμόν μας, και τα Εθνικά μας ιδεώδη; ΟΧΙ. Είναι εθνοσωτήρες; ΟΧΙ. Μάλλον εθνοολετήρες είναι.

          Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έλεγε: ‘‘Ο πολιτικάντης σκέφτεται τις επόμενες εκλογές. Ο πολιτικός όμως σκέπτεται τις επόμενες γενιές. Ο Καποδίστριας, ο Πλαστήρας, ο Τρικούπης και λοιποί, τα μεγάλα εκείνα πολιτικά αναστήματα, ζούσαν για την Ελλάδα, και ΟΧΙ από την Ελλάδα.

          Εδώ τίθεται το ερώτημα. Σήμερα οι βουλευτές μας ζούνε για την Ελλάδα; Ας απαντήσουν οι ίδιοι.

          Ας το βάλλομεν καλά στο μυαλό μας, ότι όλες αυτές οι αντιχριστιανικές και ανθελληνικές κινήσεις, κύριον σκοπόν έχουν την φίμωσιν του λόγου των Ελλήνων, τον ευτελισμόν, τον διασυρμόν, τον εμπαιγμόν, την αλλοτρίωσιν, και τέλος, γιατί μας περιμένει πλήρως αποδεδειγμένα, μια νέα σκλαβιά 400 χρόνων, και μια νέα Μικρασιατική καταστροφή 1920-1922, με το να ζούμε πρόσφυγες στον τόπο μας.

          Αυτά είναι τα σχέδια του Σιωνισμού και του Εβραϊκού LOBY, της εταιρείας δολοφόνων Δ.Ν.Τ., ΤΡΟΙΚΑ, MERKEL, SOIBLE, με υποκόμους τα μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Αφελείς ή εξαγοραζόμενοι; Εύκολη η απάντησις.

          Η Ελληνική Χριστιανική Οικογένεια όσο και αν βάλεται, τόσον νικήτρια θα εξέρχεται, γιατί είναι ποτισμένη με τα ζείδωρα νάματα της Ορθοδόξου πίστεως.

          Μπορώ να πω μετά λόγου συνειδήσεως ότι η κατάστασις που βιώνουμε, οφείλεται κατά ένα ποσοστό και σε εμάς, γιατί αμβλύναμε το ακράδαντο σημείο που είναι η πίστις. Γιατί απελακτίσαμε τον ίδιον τον Θεόν.

          Μας κατέχει όμως μια απέραντη συγκίνησις, γιατί εμείς τόσο πολύ γραμματισμένοι άνθρωποι που είμαστε, το μάτι του πνεύματος μας, δεν μπορεί να πλησιάσει και να κοιτάξει το εκτυφλωτικό φως της πίστεως.

          Η ψυχή σήμερα υποφέρει, τόσο πολύ, και συνεχώς πονά, γιατί δεν βλέπει το μάτι της ψυχής, το πολυσύνθετον μυστυριώδες άπειρο, ‘‘αν και υπάρχουν όλα τα μέσα που παρέχει στον άνθρωπο η πορεία της εξελίξεως’’.

          Χρειάζεται λοιπόν ο άνθρωπος να γεμίσει το κενόν δοχείον της ψυχής του, από τα καθάρια και γάργαρα νερά που βγάζει η πηγή, που είναι το αγαθόν της υψίστης αλήθειας, και του ‘‘καλού καγαθού’’.

          Η αλήθεια δεν μπορεί να αφαιρεθή από την ζωήν, και να γίνει σκοτάδι, γιατί τότε ο άνθρωπος, θα εξαφανισθή μέσα στο ίδιο του το σκοτάδι.

          Ο Σεβασμιώτατος Θεσσαλονίκης Άνθιμος βροντοφωνεί: ‘‘Πρέπει ότι γίνεται αλλού, να το ακολουθούμε και εμείς εδώ; Είναι πράγματα έξω από την φύση, πως θα τα δεχθούμε; Είναι παρέμβασις στην φυσικήν ζωήν των ανθρώπων. Δηλαδή τι; Θα παντρεύονται αγόρια με αγόρια; Και κορίτσια με κορίτσια; Τα ζώα τέτοια πράγματα δεν τα κάνουν. Αν το κάνωμε εμείς, είμαστε χειρότεροι από τα ζώα’’.

          Ο Νίκος Χειλαδάκης – Δημοσιογράφος – συγγραφέας γράφει: «Φαίνεται ότι το πρώτο μέλημά τους, όλων όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν την κατακερματισμένη και αιμορροούσα χώρα μας, μόλις σηκωθούν το πρωί από τα μαλακά ζεστά στρωσίδια τους, είναι το τι άλλο πρέπει να καταστρέψουν, με την αγωνία και το άγχος ζωγραφισμένα στο πρόσωπό τους, για να συμπληρώσουν το παζλ που τους έχουν αναθέσει τα αφεντικά τους. Οικονομία, υγεία, Ορθοδοξία, ιστορία, παιδεία, Εθνική Άμυνα, κατάργηση αργίας της Κυριακής, τους βασικούς αυτούς πυλώνες που εδράζεται το Ελληνικό Έθνος.

          Έτσι αφού νομιμοποίησαν τα εμετικά και διεφθαρμένα σχέδια του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, θέτουν θέμα ψήφου εις την Βουλήν για την νομιμοποίησιν, ‘‘της παρά φύσιν έξης’’. Αυτοί είναι οι σωτήρες μας όπως ανερυθριάστως κομπορρυμονούν;

          Τους εκφοβίζουν οι Ευρωπαίοι εταίροι λέγοντας. Αγαπητοί φίλοι συνεταίροι, δεν νομιμοποιείτε την ‘‘ομοφυλοφιλία’’ και τον γάμον ‘‘ομοφυλοφίλων’’, θα σας επιβάλωμεν πρόστιμον. Πόσο θα είναι; Κάποια χιλιαρικάκια ευρώ, 5 χιλιάδες έως 8. ΑΙΣΧΟΣ.

          Δυστυχώς είναι υποκόμοι των ξένων αφεντάδων τους, για την καταστροφήν του Έθνους μας και της Πατρίδος μας.

          Που είναι οι διάδοχοι του Κοσμά του Αιτωλού; Του Γρηγορίου του Ε’; Του Χρυσοστόμου Σμύρνης; Του Παλαιών Πατρών Γερμανού; Του Παπαφλέσσα; Των απλών παπάδων και καλογήρων; Του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη; Του Ιωάννου Καποδίστρια; Του Ναύαρχου Κουντουριώτη; Του Νικολάου Πλαστήρα; Του Ιωάννου Μεταξά; Των αγωνιστών ηρώων του ΕΠΟΥΣ 1940-1941; Που έγιναν όλοι τους θύματα για την διάσωσιν της Ελλάδος και της Ορθοδοξίας; 

          Που είναι οι συνεχισταί του αειμνήστου εκείνου προφήτου Ιεράρχου της Φλώρινας, Αυγουστίνου Καντιώτη, που είχε προφητεύσει, ότι η καταστροφή της Ελλάδος θα είναι η Ευρωπαϊκή Ένωσις;

          Απαιτείται συνεπώς μελέτη σοβαρή, για την διαφύλαξιν του Ιερού Θεσμού της οικογένειας, το οποίον πολύ ορθά ονομάζομεν, Μικρή Εκκλησία’’.

          Διαχρονικά τα λόγια του Χρυσορρήμονος Ιωάννου του Χρυσοστόμου: ‘‘Εκκλησίαν ποίησόν σου την οικίαν, και γαρ υπεύθυνος ει, και της των παιδίων σωτηρίας.

          Εις τον Ισλαμικόν κόσμον η τιμωρία των ανόμων, δηλαδή τους παραβιάζοντας τους νόμους που έχει θεσπίσει το Σύνταγμά τους. Γίνεται για παραδειγματισμόν, με σκοπόν να διαδίδονται τα νέα εις τον υπόλοιπον κόσμον.

          Τιμωρία μοιχών, που είναι ο λιθοβολισμός. Τιμωρία ‘‘ομοφυλοφίλων’’, που είναι βασανισμός μέχρι θανάτου. Εκεί δεν αστειεύονται. Εδώ εις την Ελλάδα δυστυχώς υπάρχει η  ελευθεριότητα και η ατιμωρησία.

          Η Ελλαδική Εκκλησία μέσα σε αυτές τις συνθήκες, των ραγδαίων αλλαγών, θα συνεχίσει ακάθεκτα, να παράσχει με κάθε δυνατόν τρόπον, το βαθύτερον νόημα, και την σημασίαν της Χριστιανικής Οικογένειας.