Πανηγύρισε ο Ιερός Ναός της Αγίας Βαρβάρας του ομώνυμου Δημοτικού Διαμερίσματος Βεροίας, (φωτο).

Την Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου, εορτή της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελέημων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίας Βαρβάρας του ομώνυμου Δημοτικού Διαμερίσματος Βεροίας.

Κατά τη διάρκεια του όρθρου και της θείας Λειτουργίας οι πιστοί είχαν την ευκαιρία να προσκυνήσουν τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας μπροστά από το Δημοτικό Σχολείο της Τ.Κ. Αγίας Βαρβάρας ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τρισάγιο και παρευρέθηκε στην Τελετή Αποκαλυπτηρίων Μνημείου προς τιμήν του εκτελεσθέντα από τους Γερμανούς κ. Χρήστου Γιάννου.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην Θεία Λειτουργία :

«Οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδέ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καί θῆλυ· πάντες γάρ ὑμεῖς εἷς ἐστέ ἐν Χριστῷ Ἰη­σοῦ».

Μέ αὐτούς τούς λόγους πού ἀ­κού­σαμε στό σημερινό ἀποστο­λι­κό ἀνάγνωσμα τοποθετεῖται ὁ ἀπό­στο­λος Παῦλος σέ ἕνα θέμα πού προβλημάτιζε ὄχι μόνο τούς ἀν­θρώ­πους τῆς ἐποχῆς του, ἀλλά προβληματίζει καί διχάζει ἀκόμη καί σήμερα. Καί τό θέμα αὐτό δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν ἰσότητα τῶν ἀνθρώπων.

Ὅμως ὁ ἀπόστολος δέν βασίζει τή θέση του αὐτή σέ ἐπιστημο­νι­κές ἀπόψεις καί θεωρίες· δέν τήν στηρίζει σέ κοινωνιολογικές ἔρευ­νες καί οἰκονομικές ἀναλύσεις. Τήν βασίζει στό γεγονός ὅτι ὅσοι πι­στεύουν στόν Χριστό καί βα­πτί­ζο­νται στό ὄνομά του εἶναι υἱοί Θεοῦ.

Βεβαίως ὁ Θεός ὡς δημιουργός καί πλάστης τοῦ ἀνθρώπου εἶναι πατέρας ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἀνε­ξάρτητα ἀπό τό ἄν πιστεύουν σέ αὐτόν ἤ ὄχι. Ὅμως ὅσοι δέν πι­στεύουν καί δέν ἀναγνωρίζουν τόν Θεό εἶναι φυσικό νά μήν τόν θεωροῦν καί νά μήν τόν ἀνα­γνω­ρίζουν ὡς πατέρα τους. Γι᾽αὐτό καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος τονίζει ἰδιαι­τέ­ρως τήν πίστη στόν Χριστό ὡς τό μέσο πού μᾶς κάνει παιδιά τοῦ Θεοῦ, καί τό βάπτισμα πού ἐπι­σφρα­γίζει καί ἐπισημοποιεῖ αὐτή τή σχέση.

Καί μπορεῖ ἡ ἰδέα τῆς ἰσότητος νά συγκι­νεῖ πολλούς, ὅμως τό ση­μαντικό δέν εἶναι ἁπλῶς νά τήν διακη­ρύσ­σει κανείς ἀλλά καί νά συνειδητοποιεῖ τό νόημά της καί νά τήν ἀξιοποιεῖ κα­τάλληλα. Δέν ἀρκεῖ, δηλαδή, νά λέμε ὅτι εἴμαστε παιδιά τοῦ Θεοῦ, ἐάν δέν ἀξιο­ποι­οῦ­με τίς δυνατό­τη­τες πού μᾶς προσ­φέρει αὐτή ἡ σχέση μας μέ τόν Θεό.

Καί ποιές εἶναι αὐτές οἱ δυ­να­τό­τη­τες; Ἄς στραφοῦμε, ἀδελ­φοί μου, στήν ἑορ­ταζόμενη σήμε­ρα ἁγία μεγα­λο­μάρτυρα Βαρβάρα, καί ἄς δοῦμε ποιά ἦταν καί τί κα­τόρ­θωσε.

Ἦταν μία νέα κοπέλα, πού ἄν καί ὁ πατέρας της ἦταν εἰδωλολάτρης καί μάλιστα ἕνας ἀπό τούς πιό πλού­σιους καί διάσημους τῆς ἐπο­χῆς του, αὐτή πίστευε στόν Χριστό. Καί εἶχε τέτοια θέρμη ἡ πίστη καί ἡ ἀγάπη της, ὥστε δέν ὑπολόγισε οὔτε τίς ἀπειλές οὔτε τίς τιμωρίες τοῦ πατέρα της, προκειμένου νά τήν πείσει νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό καί νά θυσιάσει στά εἴδωλα.

Ἦταν μία νέα κοπέλα, εὐαίσθητη καί ἀδύναμη γιά νά μπορέσει νά ἀντέξει βασανιστήρια καί φυλακί­σεις, καί ὅμως δέν λύγισε, δέν ὑπο­χώ­ρησε, δέν δειλίασε οὔτε μία στιγμή. Ὁμολόγησε μέ θάρρος τήν πίστη της, ὅταν βρέθηκε ἐνώπιον τοῦ ἡγεμόνος, καί παρέμεινε στα­θερή καί ἀκλό­νητη μέχρι τέ­λους στήν πίστη καί στήν ἀγάπη της στόν Χριστό, προτιμώ­ντας νά μαρ­τυρήσει καί νά θυσιάσει τή ζωή της γιά τόν Χριστό παρά νά τόν ἀρ­νηθεῖ.

Τί σημαίνουν ὅλα αὐτά γιά ἐμᾶς, ἀδελφοί μου; Σημαίνουν ὅτι ὅλα ὅσα ἔκανε καί ἐπέτυχε ἡ ἁγία με­γα­λομάρτυς Βαρβάρα μποροῦμε νά τά ἐπιτύ­χουμε καί ἐμεῖς. Εἶναι μέ­σα στίς δυνατότητές μας, μέσα στίς δυνατότητες πού δίνει ὁ Θεός στά τέκνα του, ὑπό τήν προϋ­πό­θε­ση βεβαίως ὅτι θά θελήσουμε νά τίς ἀξιοποιήσουμε καί νά τίς καλ­λιερ­γήσουμε.

Ἡ πίστη μας εἶναι κοινή, ὅπως κοινό εἶναι καί τό βάπτισμα πού λά­­βαμε, καί αὐτό σημαίνει ὅτι μπο­­ροῦμε καί πρέπει καί ἐμεῖς νά παραμένουμε σταθεροί στήν πίστη μας, ὁτιδήποτε καί ἐάν συμβαίνει γύρω μας. Ὅσες προκλήσεις καί ἐάν δεχόμαστε, ὅσες δυσκολίες καί ἐάν ἀντιμετωπίζουμε εἴτε ἀπό τό περιβάλλον μέσα στό ὁποῖο ζοῦμε εἴτε ἀπό τόν ἴδιο τόν ἑαυτό μας. Γιατί ἐμεῖς μπορεῖ νά μήν ζοῦμε σέ περίοδο διωγμῶν, ὅπως ἡ ἁγία με­γαλομάρτυς Βαρβάρα, μπορεῖ κα­νείς νά μήν μᾶς ζητᾶ νά ἀρ­νηθοῦ­με τήν πίστη μας στόν Χριστό, ἀλλά νά εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι πού τό κάνουμε, νά εἴμαστε ἐμεῖς πού ὑπο­χωροῦμε καί κάνουμε συμβι­βα­­σμούς, γιατί δέν θέ­λουμε νά στε­ρηθοῦμε ἴσως τήν ἄνεσή μας, γιατί δέν θέλουμε νά ἀντιπα­ρατε­­θοῦμε μέ τίς ἀδυναμίες καί τά πάθη μας, γιατί δέν θέλουμε νά διαφέ­ρουμε ἀπό τούς ἀνθρώπους γύρω μας, ἤ γιά ἄλλους λόγους πού ὁ κα­θέ­­νας μας γνωρίζει καί μπορεῖ νά ἀνα­κα­λύψει, ἐάν ἐξετάσει προσε­κτικά τόν ἑαυ­τό του.

Καί ἀκόμη μποροῦμε νά ὁμολο­γοῦ­με καί ἐμεῖς τήν πίστη μας στόν Χριστό, ὅπως ἔκανε ἡ ἁγία Βαρβάρα, ὅταν οἱ ἄλλοι γύρω μας ἀμφιβάλ­λουν καί τήν ἀμφισβη­τοῦν εἴτε μέ τά λόγια τους εἴτε μέ τή ζωή τους, καί νά δίνουμε μέ τή δική μας ζωή τήν καλή ὁμολογία Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀκόμη καί ἐάν αὐ­τή ἔχει κάποιες φορές δυσάρεστες συνέπειες γιά μᾶς.

Ἀδελφοί μου, τιμώντας σήμερα τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα, τήν προστάτιδα τῆς ἐνορίας σας, ἄς δοῦμε τήν ἰσότητα τήν ὁποία δια­κηρύσσει σήμερα ὁ ἀπόστολος Παῦλος καί ἀπό αὐτή τήν ὀπτική γωνία. Ἄς τήν δοῦ­με σάν ἕνα κά­λε­­σμα νά ὁμοιάσουμε περισσότερο τούς ἁγίους μας, γιά νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς τῶν ἀγαθῶν τῆς ἐπουρα­νίου βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τά ὁποῖα ἐκεῖνοι ἤδη ἀπολαμβάνουν.

Τιμή μάρτυρος εἶναι, ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, μίμηση μάρτυρος. Σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τρεῖς ἁγίους, τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα, τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμασκηνό, καί τόν ἅγιο ἱερομάρτυρα Σεραφείμ, ἐπίσκοπο Φαναρίου. Κάθε ἕνας ἀπό τόν δικό του δρόμο πλησίασε καί γνώρισε τόν Θεό. Δέν ὑπάρχει ἕνας δρόμος γιά νά ἀκολουθήσουμε καί νά ἑνωθοῦμε μέ τόν Θεό. Ὑπάρχουν πολλοί δρόμοι, φθάνει νά τηροῦμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Ὅπως ἡ ἁγία Βαρβάρα, μία νέα κοπέλα, ἡ ὁποία τά πάντα τά ἐθεώρησε σκύβαλα γιά νά ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό, ἀκόμη καί τήν ἀγάπη πρός τόν πατέρα της, ὁ ὁποῖος ἦταν εἰδωλολάτρης καί ἔκανε τά πάντα γιά νά τῆς ἀλλάξει τήν πίστη. Καί ἐκείνη ἔμεινε σταθερή στήν πίστη της στόν Χριστό, πού τόν πίστευε ὡς λυτρωτή της καί ὡς νυμφίο τῆς ψυχῆς της.

Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, ἕνας μεγάλος ἅγιος ἀπό μία ἀρχοντική οἰκογένεια τῆς Δαμασκοῦ, ὁ ὁποῖος, ὅταν ὑπῆρχε ἐκείνη ἡ μεγάλη ταλαιπωρία στήν Ἐκκλησία μας μέ τήν Εἰκονομαχία, καίτοι στή Δαμασκό ἔγραφε ὑπέρ τῶν ἁγίων εἰκόνων, γεγονός πού προκάλεσε τόν αὐτοκράτορα ὁ ὁποῖος ἦταν ἀντίθετος τότε καί ζήτησε νά κόψουν τό χέρι τοῦ Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, πού ἔγραψε ὑπερασπι­ζόμενος τίς εἰκόνες, γιά νά τόν ταπεινώσει καί νά τόν τιμωρήσει. Ἡ πίστη του ὅμως ἦταν τόσο μεγάλη, ὅπως τῆς ἁγίας Βαρβάρας, πού ἀκόμη καί μέ κομμένο χέρι, τό ζήτησε ἀπό τόν ἄρχοντα αὐτό τό κομμένο χέρι πού τό εἶχαν βάλει στήν ἀγορά γιά νά φοβηθοῦν καί οἱ ἄλλοι καί νά μήν ὑπερασπίζονται τίς εἰκόνες, καί προσευχόμενος τό βράδυ ἐνώπιον τῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας, στό σπίτι του, ἀπεκοιμήθη. Καί ὅταν ξύπνησε τό χέ­ρι του ἦταν ἑνωμένο μέ τό ἄλλο χέρι. Ἔτσι ἔκανε ἕνα τάμα καί ἔβαλε στήν εἰκόνα τῆς Παναγίας, ἐνώπιον τῆς ὁποίας προσευχόταν, ἕνα καινούρ­γιο χέρι. Καί ἔτσι ἀπό τότε ἡ Παναγία σέ αὐτή τήν εἰκόνα ὀνομάζεται Τριχε­ροῦσα, γιά τό θαῦμα τό ὁποῖο ἐπετέλεσε στόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Δαμα­σκηνό.

Ἀλλά καί ὁ ἅγιος Σεραφείμ, ἐπίσκοπος Φαναρίου, ὁ ὁποῖος εἶχε καί ἐκεῖνος τήν ἴδια πίστη πού διέθεταν οἱ ἄλλοι ἅγιοι· ἦταν περίοδος Τουρκοκρατίας, καί ὅμως ἐκεῖνος ὁμολόγησε τόν Χριστό καί μαρτύρησε γιά τόν Χριστό.

Ἑπομένως, ὅποιοι καί ἄν εἴμεθα καί ὅποια θέση καί ἄν κατέχουμε ὁ δρόμος γιά τόν παράδεισο, ὁ δρόμος γιά τήν αἰώνια ζωή, ὁ δρόμος γιά τόν Χριστό εἶναι ἕνας, ὁ ὁποῖος πηγαίνει ἀπό διάφορες πλευρές. Ἕνας μπορεῖ νά εἶναι στρατηγός, ἄλλος ἐπίσκοπος, ἄλλος δήμαρχος, ἄλλος μία ἁπλῆ νοικοκυρά, ὅλοι μας ὅμως πρέπει νά ἔχουμε αὐτή τήν πίστη γιά τόν Χρι­στό καί νά μή δειλιοῦμε. Νά ἔχουμε τήν ὁμολογία τῆς πίστεως καί ὅποτε μᾶς δίδεται ἡ εὐκαιρία νά ὁμολογοῦμε τήν πίστη μας, νά ὁμολογοῦμε ὅτι πράγματι εἴμαστε τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι ἀγαποῦμε τόν Χριστό. Σήμερα δέν ἔχουμε διωγμούς γιά νά ποῦμε θά μαρτυρήσω, ἀλλά κανείς μπορεῖ νά μαρτυρήσει μέ αὐτό τόν τρόπο, μέ τό μαρτύριο τῆς συνειδήσεως, μέ τό μαρτύριο τῆς πίστεως, ὥστε νά δοξάζεται ὁ Θεός καί δι᾽ αὐτοῦ τοῦ τρόπου.

Εὔχομαι καί σέ μᾶς, σέ  ὅλους καί στά παιδιά μας, ἡ ἁγία Βαρβάρα, πού εἶναι μία ἁγία πού τήν ἀγαπᾶ καί τή γνωρίζει ὅλος ὁ λαός, νά σκέπει καί νά διαφυλάττει τήν ἐνορία σας, νά φυλάττει τά μικρά παιδιά τοῦ σχολείου, νά τά φωτίζει, ἀλλά καί ὅλους μας νά μᾶς φωτίζει, νά εἴμαστε πράγματι ὁμολογητές τῆς πίστεως καί τῆς δικῆς της ἀλλά καί τῶν ἄλλων ἁγίων.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ