Έγινε της μόδας και επιβεβλημένο πλέον
κάθε ζευγάρι που θέλει να ενώσει τις ζωές του να ξεκινά τα πρώτα του
κοινά βήματα και κατά προτεραιότητα από την μεγάλη «ευλογία» του
Δημάρχου ή Αντιδημάρχου και κατόπιν ,τις περισσότερες φορές με παιδιά
στην αγκαλιά που κλαυθμηρίζουν γοερά από την ταλαιπωρία των 2
συναπτομένων Μυστηρίων να προσέρχονται και στις Εκκλησιές για να
επιτελέσουν κατά τα παραδοσιακά ειωθότα και τον Θρησκευτικό Γάμο.
Το ακόμη χειρότερο είναι αφού φτάσουν
στην Εκκλησία ,κατόπιν εορτής, να λαμβάνουν και το απαραίτητο ύφος του
επιτυχημένου και όχι του μετανοούντος αφού υπο αυτές τις συνθήκες, λίγα
χρόνια πριν, θα ντρεπόσουν για τον εαυτό σου πόσο μάλλον να προσέρχεσαι
με τυμπανοκρουσίες, πλουσίους στολισμούς και άλλα εφέ για να
παρουσιάσεις σε ιερό τόπο την αναίδειά σου στον Θεό αφού αποδεικνύεις
στην πράξη πως Αυτός έχει την τελευταία προτεραιότητα στην ζωή σου.
Το ακόμη λυπηρόν είναι και η δική μας ως
Ιερείς ανοχή και οικονομία που δείχνουμε σε αυτές τις άνομες καταστάσεις
και έτσι στην ουσία συνηγορούμε και επιδοκιμάζουμε αυτές τις προδοτικές
για Τον Χριστό μας πράξεις, αφού εάν η άρνηση των παλαιών Χριστιανών να
ρίξουνε λίγο λιβανάκι στα είδωλα έφερνε την κατακρεούργησή και το
φρικτό μαρτύριό τους, εμείς σήμερα τόσο εύκολα και αβασάνιαστα
γυρίζουμε την πλάτη μας στον Κύριο και αφού ρίξουμε το θυμίαμα της
ψυχής μας επί του θυσιαστηρίου του Δημαρχείου στρεφόμαστε έπειτα και
εθιμοτυπικά στον Χριστό, όπου Αυτού θέλημά «ἐστιν ἡ ἔννομος συζυγία»(Ακολ.Γάμου)
Το επιπλέον ειρωνικό κιόλας είναι όταν οι
τον πολιτικόν Γάμον επιτελέσαντες και αρνούμενοι την πίστη να θελήσουν
κατόπιν να γίνουν και εγγυητές αυτής της πίστεώς (που λίγο καιρό πριν
αμφισβήτησαν ) ως ανάδοχοι στο Ιερό Μυστήριο του Βαπτίσματος.
Για να μην αναφερθούμε και στα όσα
αμέτρητα πρακτικά προβλήματα που δημιουργούνται στον Ι.Ναό κατά την
τέλεση των διπλών Μυστηρίων, αφού έχεις να κάνεις με ένα παιδί
καταταλαιπωρημένο να περιμένει επί 3 ώρες μέσα στην πολυκοσμία και ζέστη
για να βαπτισθεί, αλλά και ένα συγγενολόϊ με απούσα συνήθως Ορθόδοξη
λειτουργική αγωγή, που καλείται επί 3 ώρες να κάνει τον κομπάρσο στο
Ι. Μυστήριο μπαινοβγαίνοντας από τον Ναό και καπνίζοντας ενίοτε για να
πλήξει την πλήξη του ή μεταποιώντας τον Ι.Ναό σε Συναγωγή των Ιουδαίων
με την ατελείωτη μεταξύ των πάρλα και αργολογία.
Είναι άραγε αυτά πράγματά Του Θεού;
Αν όχι τότε να μεταποιήσουμε την συνείδησή μας από Duplex σε απλή, καθαρή και διάφανη!
Έτσι όπως την θέλει ο Θεός.
π.Διονύσιος Ταμπάκης-Ι.Ναός Παναγίας -Ναύπλιον