To
απόγευμα της Τετάρτης 27 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε στην ενορία
Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας η καθιερωμένη εκδήλωση απονομής
χρηματικών βραβείων και επαίνων σε αριστούχους φοιτητές, καθώς επίσης
και στους επιτυχόντες στις γενικές εξετάσεις για την εισαγωγή στα
ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας.
Έπαινοι
απονεμήθηκαν και σε αριστούχους μαθητές των τριών τάξεων του Λυκείου. Να
σημειωθεί ότι φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από την καθιέρωση της
εκδηλώσεως.
Της
εκδήλωσης προηγήθηκε Εσπερινός κατά τον οποίο χοροστάτησε ο
Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ.
Παντελεήμων, ο οποίος στο τέλος της ακολουθίας ανέγνωσε σχετική
ευχαριστήρια ευχή για τους επιτυχόντες των εξετάσεων και απηύθυνε
πατρικούς λόγους.
Την εκδήλωση παρουσίασε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Αλεξανδρείας Αρχιμ. Διονύσιος Ανθόπουλος.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στην εκδήλωση :
Τήν ἡμέρα κατά τήν ὁποία ἡἘκκλησία μας ἑορτάζει τή μνήμη τοῦἁγίου πρωτομάρτυρος καί ἀρχιδιακόνου Στεφάνου ἡἹερά μας Μητρόπολη ἔχει καθιερώσει ἀπό πολλά χρόνια τήν ὡραία αὐτή ἐκδήλωση μέ σκοπό τή βράβευση τῶν ἀριστούχων μαθητῶν καί μαθητριῶν, οἱὁποῖοι διακρίθηκαν στίς ἐξετάσεις γιά τήν εἰσαγωγή στά Ἀνώτατα Ἐκπαιδευτικά Ἱδρύματα τῆς χώρας μας, ἀλλά καί στίς ἐνδοσχολικές ἐξετάσεις.
Καί ἡἐκδήλωση αὐτή, πού μᾶς γεμίζει ὅλους χαρά, ἔρχεται νά προστεθεῖστή χαρά τῶν ἑορτῶν, στή χαρά τῶν Χριστουγέννων πού ζοῦμε ὅλοι μέσα στήν Ἐκκλησία μας αὐτές τίς ἡμέρες.
Γιατί ἡχαρά πηγάζει ἀπό τήν Ἐκκλησία μας, πηγάζει ἀπό τό μέγα αὐτό καί κοσμοσωτήριο γεγονός τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως. Γιατί ὁΧριστός μέ τή γέννησή του ἔφερε «χαρά ἐν ὅλῳτῷκόσμῳ», ἔφερε τή χαρά πού δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τά γεγονότα πού συμβαίνουν γύρω μας, πού δέν ἐπηρεάζεται ἀπό αὐτά, ἀλλά πληροῖτίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού πιστεύουν καί ἀγαποῦν τόν Χριστό καί διαχέεται δι᾽αὐτῶν στόν κόσμο, καί παραμένει ὡς ἡμοναδική σταθερά στή ζωή τους.
Γι᾽αὐτό καί ἡχαρά τῶν Χριστουγέννων δέν εἶναι χαρά μιᾶς ἡμέρας, δέν εἶναι χαρά πού περιορίζεται στό γιορτινό τραπέζι καί τελειώνει ὅταν σβύσουν τά φῶτα, ἀλλά διαρκεῖκαί παραμένει στήν ψυχή τῶν ἀνθρώπων, πού ἔνιωσαν τόν Χριστό νά γεννιέται μέσα τους, πού αἰσθάνθηκαν τό πραγματικό νόημα τῶν Χριστουγέννων.
Γιά ὅλους ἐμᾶς πού ζοῦμε ἤπροσπαθοῦμε νά ζήσουμε τήν ἀληθινή χαρά τῶν Χριστουγέννων τά στολίδια καί τά φῶτα εἶναι ἡἐξωτερίκευση αὐτῆς τῆς χαρᾶς τήν ὁποία αἰσθανόμεθα στήν ψυχή μας, γιατί στή χαρά δέν μετέχει μόνο ἡψυχή μας, μετέχει ὁλόκληρη ἡὕπαρξή μας, μετέχει καί ἡκτίση ὁλόκληρη, ἡὁποία μέ τή γέννηση τοῦΧριστοῦἐλευθερώνεται ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας, ἀναγεννᾶται καί αὐτή καί ἁγιάζεται, ὅπως καί ἡψυχή τοῦἀνθρώπου.
Γι᾽αὐτό καί ἡχαρμόσυνη ἀτμόσφαιρα τῶν Χριστουγέννων εἶναι διάχυτη παντοῦκαί περιλαμβάνει ὅλες τίς ἐκφάνσεις τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς καί δραστηριότητος. Γι᾽αὐτό καί μέσα στή χαρά τῶν Χριστουγέννων οἱἑορτές τῶν ἁγίων μας προσλαμβάνουν μία ἀκόμη πιό χαρμόσυνη διάσταση, ὅπως καί οἱἑορτές τῶν ἀνθρώπων.
Μέσα στή χαρμόσυνη, λοιπόν, αὐτή ἀτμόσφαιρα τῶν Χριστουγέννων καί ἡμνήμη τοῦἁγίου πρωτομάρτυρος καί ἀρχιδιακόνου Στεφάνου ἔχει μία ξεχωριστή διάσταση. Γιατί μπορεῖὁπρωτομάρτυς Στέφανος νά μήν βρέθηκε τή νύκτα τῆς γεννήσεως τοῦΧριστοῦστή Βηθλεέμ, μπορεῖνά μήν ἀγραυλοῦσε μαζί μέ τούς ποιμένες καί νά μήν ἦταν ἀπό τούς πρώτους ἀνθρώπους πού ἔσπευσαν στή φάτνη γιά νά προσκυνήσουν τόν Χριστό, ἀξιώθηκε ὅμως νά δεῖκαί αὐτός «τούς οὐρανούς ἀνεωγμένους», ὅπως οἱποιμένες τή νύκτα τῶν Χριστουγέννων. Ἀξιώθηκε νά δεῖτόν Χριστό, ὅπως ἐκεῖνοι, ὄχι βεβαίως ὡς ταπεινό βρέφος ἀλλά μέ ὅλη τή δόξα του «ἐκ δεξιῶν τοῦΠατρός». Ἀξιώθηκε νά διακηρύξει τό θαῦμα, ὅπως οἱποιμένες καί οἱμάγοι, καί τήν πίστη του στόν Χριστό, καί νά τοῦπροσφέρει ὡς δῶρο πολυτιμότερο καί ἀπό τά πλούσια δῶρα τῶν μάγων τόν ἑαυτό του καί τή ζωή του.
Ἔτσι ἀναδείχθηκε ὁπρωτομάρτυς Στέφανος καί μέ τά λόγια του καί μέ τό παράδειγμα τῆς ζωῆς του ἱεραπόστολος, γιατί μίλησε γιά τόν Χριστό στούς Ἰουδαίους πού δέν τόν γνώριζαν ἤδέν θέλησαν νά τόν ἀναγνωρίσουν ὡς Θεό, γιατί τούς κάλεσε νά πιστεύσουν σέ αὐτόν πού ἦταν ὁΜεσσίας καί Λυτρωτής πού ἀνέμεναν, τούς κάλεσε νά πιστεύσουν αὐτόν, στόν ὁποῖον ἐκεῖνος πίστευσε μέ ὅλη τή δύναμη τῆς νεανικῆς του ψυχῆς.
Διότι νέος ἦταν ὁπρωτομάρτυς Στέφανος. Ἕνας νέος ἄνθρωπος, λίγο μεγαλύτερος ἀπό ἐσᾶς πού βραβεύουμε σήμερα. Ἕνας νέος ἄνθρωπος πού διέθετε θάρρος καί γενναιότητα, πού διέθετε σθένος καί δύναμη γιά νά ὑπερασπισθεῖαὐτό πού πίστευε καί νά καλέσει καί τούς ἄλλους στήν ἴδια πίστη, στήν πίστη του.
Γι᾽αὐτό καί ἀποτελεῖπρότυπο γιά κάθε νέο ἄνθρωπο, ἀποτελεῖπρότυπο γιά τούς νέους κάθε ἐποχῆς, ἀποτελεῖπρότυπο καί γιά σᾶς, παιδιά μου, πού βραβεύουμε ἀπόψε γιά τήν ἀριστεία καί τή διάκριση πού ἐπιτύχατε στίς σπουδές σας.
Ἰδιαιτέρως ὅμως φέτος, πού ἡτοπική μας Ἐκκλησία καί ἡἹερά Μητρόπολή μας, ἔχει ἀφιερώσει τό ἔτος πού τελειώνει στήν ἱεραποστολή καί τόν εὐαγγελισμό τῶν ἀνθρώπων, ὁἅγιος πρωτομάρτυς Στέφανος ἀποτελεῖκαί πρότυπο ἱεραποστόλου. Γιατί ἱεραπόστολος μπορεῖνά γίνει ὁκάθε ἄνθρωπος, μπορεῖνά γίνει ὁκάθε ἕνας ἀπό σᾶς, μέ τήν ὁμολογία τῆς πίστεώς του κυρίως ὅμως μέ τό παράδειγμα τῆς ζωῆς του. Ἀρκεῖνά διαθέτει τό θάρρος πού εἶχε ὁπρωτομάρτυς Στέφανος. Ἀρκεῖνά ἔχει δύναμη νά ἀντισταθεῖστό ρεῦμα τοῦσύγχρονου κόσμου, πού προσπαθεῖνά παρασύρει τούς πάντες καί τά πάντα, ὄχι πρός τό καλύτερο, πρός τό ἀνώτερο καί τό ὑψηλότερο, ἀλλά συνήθως πρός αὐτό πού εἶναι πιό εὔκολο, πού ἀπαιτεῖτόν λιγότερο κόπο, πού προϋποθέτει τή μικρότερη προσπάθεια.
Μέ τόν τρόπο αὐτό ὅμως ὁἄνθρωπος, καί κυρίως ὁνέος, δέν μπορεῖοὔτε νά βελτιωθεῖοὔτε νά προοδεύσει. Τό γνωρίζετε καί σεῖς ἀπό τήν προσπάθειά σας γιά τήν εἰσαγωγή σας στό Πανεπιστήμιο καί τίς ἐξετάσεις σας.
Ἐάν δέν εἴχατε ἐπιμείνει στή μελέτη, ἐάν δέν εἴχατε δώσει τόν καλύτερο ἑαυτό σας, ἐάν δέν εἴχατε στερηθεῖκάποιες ἀνέσεις ἤκαί ἀπολαύσεις τίς ὁποῖες ἄλλοι συμμαθητές καί συμμαθήτριές σας ἀπολάμβαναν, δέν θά εἴχατε ἐπιτύχει τόν στόχο σας, δέν θά εἴχατε κατορθώσει νά κάνετε πραγματικότητα αὐτό πού εἴχατε θέσει ὡς σκοπό σέ αὐτή τή φάση τῆς ζωῆς σας.
Κάποιοι βέβαιοι θεωροῦν ὅτι ἡἀριστεία δέν εἶναι κάτι πού πρέπει νά ὑποστηρίζουμε, δέν εἶναι κάτι πού πρέπει νά ἐπιβραβεύουμε ἤἀκόμη ὅτι ἡεἰσαγωγή σέ μία πανεπιστημιακή σχολή δέν εἶναι κάτι σπουδαῖο καί σημαντικό. Ὅμως αὐτό δέν ἰσχύει μέ τόν τρόπο πού λέγεται.
Ἀσφαλῶς καί ἡζωή δέν κρίνεται ἀπό μία ἐπιτυχία ἤμία ἀποτυχία. Δέν κρίνεται σέ τέτοιο βαθμό ὥστε νά ἀπογοητεύεται κανείς καί νά στενοχωρεῖται καί νά πιέζεται ψυχολογικά καί συναισθηματικά. Πολλοί εἶναι ἐκεῖνοι πού μπορεῖνά ἀπέτυχαν στίς ἐξετάσεις τοῦσχολείου καί ὅμως νά ἐπέτυχαν σέ κάποιον ἄλλο τομέα καί νά διέπρεψαν στή ζωή τους. Πολλοί εἶναι ἐκεῖνοι πού μπορεῖνά μήν κατόρθωσαν νά εἰσαχθοῦν στό Πανεπιστήμιο, διακρίθηκαν ὅμως σέ ἄλλους χώρους, στήν τέχνη, στίς ἐπιχειρήσεις, στή φιλανθρωπία, στήν ἁγιότητα.
Γι᾽αὐτό καί τό σημαντικό στοιχεῖο τῆς ἐπιτυχίας καί τῆς διακρίσεως καί συγχρόνως ὁλόγος γιά τόν ὁποῖο καί ἡτοπική μας Ἐκκλησία βραβεύει κάθε χρόνο τούς μαθητές πού διακρίθηκαν εἶναι ἡπροσπάθεια.
Ἡπροσπάθεια εἶναι αὐτή πού ἀπαιτεῖται γιά τήν πρόοδο καί τήν ἐπιτυχία τοῦἀνθρώπου σέ ὁποιοδήποτε τομέα. Ὁἄνθρωπος εἶναι πλασμένος ἀπό τόν Θεό νά προσπαθεῖκαί νά ἀγωνίζεται γιά νά προοδεύσει στή ζωή του, δέν εἶναι πλασμένος γιά νά ἐπαναπαύεται καί νά μήν κάνει τίποτε. Εἶναι πλασμένος «κατ᾽εἰκόνα καί καθ᾽ὁμοίωσιν» τοῦΘεοῦ, καί ἡὁμοίωση περιέχει τή δυναμική τῆς προσπάθειας. Ὁἄνθρωπος πρέπει νά προσπαθήσει γιά νά ὁμοιάσει τόν Θεό, πρέπει νά προσπαθήσει γιά νά καλλιεργήσει τά χαρίσματα πού τοῦἔδωσε ὁΘεός, καί ἡπροσπάθεια αὐτή, ὅπως καί κάθε ἄλλη προσπάθεια γιά τό καλό, εἶναι πού δίδει νόημα στή ζωή τοῦἀνθρώπου, εἶναι πού τοῦδίδει κίνητρο γιά νά ζεῖ, εἶναι πού τόν γεμίζει χαρά, γιατί τήν προσπάθεια τήν ἀκολουθεῖκαί ἡἐπιτυχία.
Ἀντίθετα, ὅσοι ἀποφεύγουν τήν προσπάθεια ἀλλά καί ἐκεῖνοι πού συστήνουν τήν ἀποφυγή της ἤκαί λοιδωροῦν ὅσους προσπαθοῦν καί ἀγωνίζονται γιά νά ἐπιτύχουν τούς στόχους πού ἔθεσαν, μπορεῖνά αἰσθάνονται πιό ξεκούραστοι ἀλλά δέν αἰσθάνονται χαρούμενοι, δέν αἰσθάνονται ἱκανοποιημένοι, δέν αἰσθάνονται εὐχαριστημένοι μέ τόν ἑαυτό τους καί μέ τή ζωή τους, γιατί ἡζωή καί ἡκαθημερινότητα χωρίς προσπάθεια, χωρίς ἀγώνα γιά τό καλό μεταβάλλεται σέ ἕνα τέλμα, μεταβάλλεται σέ μία ἀνιαρή πραγματικότητα στήν ὁποία ὁἄνθρωπος δέν ἔχει νά κάνει τίποτε, δέν ἔχει νά περιμένει τίποτε, δέν ἔχει κανένα ἐνεργό ρόλο. Καί αὐτό δέν τοῦστερεῖμόνο τή χαρά τῆς δημιουργίας καί τῆς προόδου ἀλλά τοῦἀφήνει τήν πικρή γεύση τῆς ἀπραξίας καί τῆς νωθρότητας, καί δυστυχῶς τόν ὁδηγεῖπολλές φορές σέ δυσάρεστες συνέπειες γιά τόν ἴδιο καί γιά τή ζωή του.
Καί ἐάν αὐτό ἰσχύει γιά κάθε ἄνθρωπο, ἰσχύει πολύ περισσότερο γιά σᾶς τούς νέους, πού δημιουργεῖτε καί κτίζετε τή ζωή σας, πού ἔχετε ὅλη τή ζωτικότητα καί τήν ὁρμή τῆς νεότητός σας, πού πρέπει νά διαμορφώσετε τό μέλλον σας μέ ἀρχές καί ἀξίες.
Γιατί ἡπροσπάθεια καί ὁἀγώνας σας δέν πρέπει νά ἀφοροῦν μόνο στίς σπουδές σας καί στήν ἐπιτυχία σας σέ αὐτές, ἀλλά πρέπει νά ἀφοροῦν καί στήν ἐπιτυχία σας νά διαμορφώσετε τήν προσωπικότητα μέ ἀρχές καί ἀξίες, πρέπει νά τή στηρίξετε καί νά τή θεμελιώσετε στήν πίστη καί στά ἰδανικά, ὥστε ὅσο καί ἄν θά κλυδωνισθεῖἀπό τίς δυσκολίες πού θά συναντήσετε στή ζωή σας, ὅσο καί ἄν οἱφωνές τοῦκόσμου, οἱπροκλήσεις τοῦκόσμου, πού ἤδη ἀπό τώρα δοκιμάζουν τήν ἀντοχή σας μέσα καί ἔξω ἀπό τό σχολικό σας περιβάλλον μέ ποικίλους τρόπους, προσπαθοῦν νά σᾶς παρασύρουν, ἐσεῖς νά μείνετε σταθεροί, ἐσεῖς νά ἔχετε μιά σταθερή καί ἀκλόνητη προοπτική, ὥστε νά ἀντλεῖτε δύναμη ἀπό αὐτήν, νά μήν ἀπογοητεύεσθε, νά μήν κλονίζεσθε, νά μήν βυθίζεσθε, νά μήν χάνετε τή χαρά καί τήν αἰσιοδοξία σας καί νά μήν χάνετε τήν ἐλπίδα σας γιά τό μέλλον.
Πολλοί νομίζουν ὅτι ἡπροσπάθεια γιά τήν ἐπιτυχία στά μαθήματα καί τίς σπουδές εἶναι ἀνεξάρτητη ἀπό τήν προσπάθεια γιά τή διαμόρφωση τῆς προσωπικότητος μέ βάση τήν πίστη, μέ βάση ἀρχές καί ἀξίες. Ἡἄποψη αὐτή ὅμως δέν εὐσταθεῖ, γιατί ἡμία προσπάθεια ἐνισχύει τήν ἄλλη· γιατί ὅποιος συνηθίζει νάἀγωνίζεται στή ζωή του γιά ἕναν σκοπό, δέν δυσκολεύεται νά ἀγωνισθεῖκαί γιά ἕναν ἄλλο, ἐξίσου σπουδαῖο καί σημαντικό.
Καί ἀκόμη ὅποιος στηρίζει τόν ἀγώνα του καί τήν προσπάθειά του νά ἐπιτύχει στίς σπουδές του καί στή ζωή του στήν πίστη στόν Χριστό, αὐτός ἔχει καί τή βοήθεια καί τή χάρη τοῦΧριστοῦστήν προσπάθειά του, ὥστε νά μπορεῖνά ἀντιμετωπίσει μέ θάρρος καί τή δυσκολία καί τήν πίεση πού δημιουργεῖκάποιες φορές ἡπροσπάθεια γιά τήν πρόοδο, ἀλλά καί νά διαχειρισθεῖτήν ἐπιτυχία, ἡὁποία μπορεῖνά δημιουργήσει καί προβλήματα στόν νέο ἄνθρωπο, ὁὁποῖος νομίζει ὅτι μέ μία ἐπιτυχία ἐπέτυχε τό πᾶν, καί στήν πρώτη ἀτυχία ἤἀποτυχία πού θά τήν ἀκολουθήσει αἰσθάνεται νά γκρεμίζεται τό σύμπαν γύρω του.
Ἀντίθετα, ὅποιος παράλληλα μέ τήν προσπάθεια γιά νά ἐπιτύχει στίς σπουδές του, γιά νά προοδεύσει στά μαθήματά του καί νά ἀριστεύσει στίς ἐξετάσεις, ἀγωνίζεται καί γιά νά σμιλεύσει τόν χαρακτήρα του, ἀγωνίζεται καί γιά νά συνδέσει τή ζωή του μέ τόν Χριστό, αὐτός ὁτιδήποτε καί ἄν συμβεῖστή ζωή του τό ἀντιμετωπίζει μέ ψυχραιμία καί ἠρεμία, ὅπως βλέπουμε ὅτι ἔκανε καί ὁπρωτομάρτυς Στέφανος.
Καί αὐτός δίδει καί στούς ἀνθρώπους γύρω του, δίδει καί στούς συμμαθητές καί τούς συνομιλήκους του τή μαρτυρία τῆς πίστεώς του στόν Χριστό. Γίνεται ἕνας ἱεραπόστολος, γιατί μέ τή στάση του καί τή συμπεριφορά του δείχνει καί στούς γύρω του τόν Χριστό, καί τούς ὁδηγεῖκοντά του, ἐφόσον τό θέλουν, γιά νά στηρίξουν καί ἐκεῖνοι τή ζωή τους στήν πίστη καί νά μάθουν νά ἀγωνίζονται γιά τήν ἐπιτυχία στή ζωή τους μέ ὁδηγό καί στήριγμα τήν πίστη στόν Χριστό, ὁὁποῖος δέν ἐγκαταλείπει καί δέν ἀπογοητεύει ποτέ, ὅσους τόν πιστεύουν καί ἐμπιστεύονται τή ζωή τους καί τήν προσπάθειά τους στά χέρια του καί στήν ἀγάπη του.
Συγχαίροντάς σας, λοιπόν, ἀπόψε καί βραβεύοντάς σας γιά τίς ἐπιδόσεις σας, γιά τίς ὁποῖες δικαιολογημένα χαίρεστε καί καμαρώνετε καί σεῖς καί οἱγονεῖς σας καί οἱκαθηγητές σας καί οἱφίλοι σας καί ὅλοι ἐμεῖς πού σᾶς παρακολουθοῦμε μέ πολλή ἀγάπη πάντοτε καί προσευχόμαστε γιά τήν ἐπιτυχία σας, εὔχομαι πατρικά νά συνεχίσετε νάἔχετε ἐπιτυχίες γιά νά ἀποτελεῖτε πρότυπο καί γιά τούς νεώτερους, καί νά προοδεύετε καί στίς σπουδές σας ἀλλά καί στή ζωή σας μέ τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦΧριστοῦμας καί τή νέα χρονιά ἀλλά καί πάντοτε.