Άγιοι και Εκκλησία: Θεία Λειτουργία επί τη εορτή της Αγίας Ανυσίας στην Βέροια, (ΦΩΤΟ).

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018

Θεία Λειτουργία επί τη εορτή της Αγίας Ανυσίας στην Βέροια, (ΦΩΤΟ).

Το Σάββατο 29 Δεκεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε Θεία Λειτουργία προς τιμήν της Αγίας ενδόξου μάρτυρος Ανυσίας στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Βεροίας.

Στην Θεία Λειτουργία συμμετείχαν οι κατηχητές, κυκλάρχες καθώς και νέοι και νέες, συνεργάτες του πνευματικού έργου της Ιεράς Μητροπόλεως.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :

«Δικαιοσύνης τόν Χριστόν Ἥλιον γινώσκουσα Μάρτυς, οὐ κατεδέξω δυσσεβῶς ἐπιθῦσαι ἡλίῳ κελεύοντος τοῦ τυράννου».

Συνεορτάζουμε σήμερα, μαζί μέ τά δεκατέσσερις χιλιάδες ἅγια νήπια, τά ὁποῖα κατέσφαξε ὁ Ἡρώδης, προκειμένου, ὅπως νόμιζε, νά ἐξαφανίσει καί τόν Χριστό, καί τήν ἁγία ἔνδοξο μάρτυρα Ἀνυσία, τήν ἐν Θεσσαλονίκῃ, τελώντας τή σημερινή θεία Λειτουργία, ὅπως ἔχουμε καθιερώσει ἀπό πολλῶν ἐτῶν, ἰδιαιτέρως γιά τούς νέους καί τίς νέες μας, τούς συνεργάτες τοῦ πνευματικοῦ μας ἔργου, τούς κατηχητές, τίς κατηχήτριες, τούς κυκλάρχες καί τίς κυκλάρχισσες τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως.

Καί ἐάν τά ἅγια νήπια ὑπέστησαν ἀκουσίως τό μαρτύριο, ἡ ἁγία μάρτυς Ἀνυσία, παρά τή νεαρή της ἡλικία, παρά τά πλούτη καί τήν κοινωνική θέση πού εἶχε κληρονομήσει ἀπό τούς γονεῖς της, ἐπέλεξε ἑκουσίως τό μαρτύριο. Γιατί μαζί μέ τά ὑλικά ἀγαθά πού τῆς κληροδότησαν οἱ γονεῖς της, τῆς κληροδότησαν καί τήν πίστη στόν Χριστό καί τήν εὐσέβεια.

Καί αὐτά τά δύο τά κράτησε ἡ νεαρή Ἀνυσία ὡς τόν πολυτιμότερο θησαυρό της, πιό πολύτιμο ἀπό τά πλούτη πού εἶχε στή διάθεσή της, γιατί γνώριζε ὅτι ἡ πίστη στόν Χριστό καί ἡ εὐσέβεια ἔχουν μεγαλύτερη ἀξία ἀπό τόν χρυσό καί τόν ἄργυρο καί τούς πολύτιμους λίθους· ἔχουν μεγαλύτερη ἀξία, γιατί εἶναι θησαυροί πού φυλάσσονται στό πιό ἀσφαλές θησαυροφυλάκιο τοῦ κόσμου, στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, ἀπό τήν ὁποία δέν μπορεῖ νά τούς συλήσει κανείς, ἐάν ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος δέν θελήσει νά τούς παραδώσει, ἐάν ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος δέν θελήσει νά τούς ἀπαρνηθεῖ.

Ὅμως ἐδῶ ἀκριβῶς ἔγκειται τό μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς τῆς τιμωμένης ἁγίας. Μία ἡμέρα, ἐνῶ βάδιζε πρός τόν ναό τοῦ Θεοῦ, συνάντησε ἕναν Ρωμαῖο στρατιώτη, ὁ ὁποῖος τήν προκάλεσε νά τόν ἀκολουθήσει καί νά πάει μαζί του στόν ναό τῶν εἰδώλων γιά νά θυσιάσει στά εἴδωλα. Ἐκείνη ὅμως ὄχι μόνο ἀρνήθηκε νά τόν ἀκολουθήσει ἀλλά ὁμολόγησε καί μέ θάρρος τήν πίστη της στόν ἀληθινό Θεό, τόν Χριστό, τόν ὁποῖο ἀγωνίζεται, ὅπως εἶπε, καθημερινά νά εὐαρεστεῖ μέ τά ἔργα της καί μέ τή ζωή της. Καί ὅταν ὁ στρατιώτης ὀργισμένος ἄρχισε νά βλασφημεῖ καί νά ὑβρίζει τόν Χριστό, ἐκείνη τόν ἀπέκρουσε. Κατῃσχυμμένος αὐτός ἀνέλπιστα ἀπό μία νεαρή κοπέλα, τήν Ἀνυσία, ἔβγαλε τό σπαθί του καί τήν χτύπησε θανάσιμα στό πλευρό, ἀνοίγοντάς της ὅμως μέ τόν τρόπο αὐτό τήν πύλη τοῦ οὐρανοῦ καί χαρίζοντάς της τόν μαρτυρικό στέφανο.

Ἔτσι, δικαιολογημένα ψάλλει σήμερα ὁ ἱερός ὑμνογράφος γιά αὐτήν: «Δικαιοσύνης τόν Χριστόν Ἥλιον γινώσκουσα, Μάρτυς, οὐ κατεδέξω δυσσεβῶς ἐπιθῦσαι ἡλίῳ, κελεύοντος τοῦ τυράννου». Ἔχοντας, δηλαδή, γνωρίσει τόν Χριστό, πού εἶναι ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, δέν καταδέχθηκες νά θυσιάσεις στόν ἥλιο, σύμφωνα μέ τή διαταγή τοῦ δυσσεβοῦς τυράννου, ἀλλά ἔμεινες σταθερή στήν πίστη σου στόν Χριστό.

Αὐτή ἡ σταθερότητα καί ἡ ἐμμονή στήν πίστη τῆς ἁγίας μάρτυρος Ἀνυσίας εἶναι αὐτή πού θά πρέπει νά ἀποτελεῖ παράδειγμα πρός μίμηση καί γιά ὅλους ἐμᾶς. Γιατί εἶναι εὔκολο νά πιστεύεις, ὅταν ὅλοι γύρω σου πιστεύουν. Εἶναι εὔκολο νά ζεῖς μέ εὐσέβεια, ὅταν καί τό περιβάλλον σου κάνει τό ἴδιο. Εἶναι εὔκολο νά λές «εἶμαι χριστιανός», ὅταν καί οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι λένε τό ἴδιο.

Τό δύσκολο εἶναι, ὅταν ὑπάρχουν γύρω σου προκλήσεις, ὅταν βρίσκεσαι μέσα σέ ἕνα περιβάλλον, πού δέν πιστεύει στόν Χριστό, ὅταν συναναστρέφεσαι ἀνθρώπους ἄθεους, ἄπιστους, ἀρνητές, πού δυστυχῶς δέν εἶναι σπάνιοι στίς ἡμέρες μας, καί οἱ ὁποῖοι χλευάζουν καί εἰρωνεύονται καί συκοφαντοῦν τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία, ἀμφισβητοῦν τήν ὕπαρξή του καί δέν ἀποδέχονται τήν πίστη σέ Αὐτόν.

Τό δύσκολο εἶναι, ὅταν βρίσκεσαι μέσα σέ ἕνα περιβάλλον στό ὁποῖο οἱ ἄνθρωποι εἶναι κατ᾽ ὄνομα μόνο χριστιανοί, ἀλλά ἡ ζωή τους εἶναι δέσμια τῆς ἁμαρτίας· ὅταν βρίσκεσαι ἀνάμεσα σέ ἀνθρώπους πού λένε ὅτι πιστεύουν στόν Χριστό, ἀλλά μέ τή ζωή τους θυσιάζουν στά εἴδωλα, ὑπηρετοῦν τήν ὕλη καί τή σάρκα, καί προκαλοῦν μέ κάθε τρόπο καί τούς ἄλλους νά τούς ἀκολουθήσουν στόν ἴδιο δρόμο.

Τότε, ἀδελφοί μου, φαίνεται πόσο πραγματικά πιστεύουμε στόν Χριστό. Τότε φαίνεται, ἐάν ἡ πίστη μας εἶναι ἐπιφανειακή σάν τόν σπόρο ἐκεῖνο τῆς παραβολῆς, πού πέφτει στόν δρόμο καί γίνεται τροφή γιά τά πετεινά τοῦ οὐρανοῦ, ἀντί νά βλαστάνει. Τότε φαίνεται, ἐάν ἡ πίστη μας ἔχει ρίζες ἤ εἶναι σάν τό καλάμι πού σείεται ἀπό τόν ἀέρα τῆς ἀπιστίας καί ξεριζώνεται. Τότε φαίνεται, ἐάν τό θησαυροφυλάκιο τῆς ψυχῆς εἶναι σφραγισμένο καί φυλάσσει τήν πίστη μας ἀσύλητη ἀπό ὅσους ἐπιδιώκουν νά τήν ἁρπάξουν καί νά τήν ἐξανεμίσουν.

Ἄς ἐξετάσουμε, λοιπόν, ὁ καθένας μας τόν ἑαυτό του, καί ἄς ἐμπνευσθοῦμε ἀπό τό παράδειγμα τῆς πίστεως τῆς ἁγίας Ἀνυσίας, καί ἄς ἀγωνιζόμασθε νά μένουμε σταθεροί στήν πίστη μας στόν Χριστό καί νά δίδουμε πάντοτε τήν καλή ὁμολογία, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε νά κληρονομήσουμε τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, γιά νά συνευφραινόμεθα μαζί μέ τήν ἁγία μάρτυρα Ἀνυσία στούς αἰῶνες. Ἀμήν.