Η αλλαγή του χρόνου στον κατάμεστο Iερό Nαό Aγίου Αντωνίου πολιούχου Βεροίας, (ΦΩΤΟ).

Όπως κάθε χρόνο την παραμονή της πρωτοχρονιάς στις 23.30 το βράδυ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην ακολουθία του εσπερινού και κήρυξε τον θείο λόγο στον κατάμεστο Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου πολιούχου Βεροίας.

 Στο τέλος της ιερής ακολουθίας ο Σεβασμιώτατος διάβασε σχετική ευχή, ευλόγησε την βασιλόπιτα την οποία και διένειμε στους ιερείς και τον πιστό λαό και ευχήθηκε σε όλους καλή και ευλογημένη χρονιά

 Κατά την διάρκεια της ακολουθίας τέθηκε σε προσκύνηση η δεξιά χείρα του Μεγάλου Βασιλείου που αποθησαυρίζεται στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και αυτές τις ημέρες βρίσκεται στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας.

 ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

  
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :

Ἡ ἀλλαγή τοῦ χρόνου μᾶς βρί­σκει καί πάλι μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ ὅλους μαζί ἐδῶ, στόν ναό τοῦ προ­στάτου καί πολιούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου, γιά νά κάνουμε μαζί αὐτό τό βῆμα στή νέα χρόνια. Γιά νά ἀρχίσουμε ὅλοι μαζί κάτω ἀπό τή σκέπη τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τό νέο ἔτος πού Ἐκεῖνος μᾶς χαρίζει παρατείνοντας τό ἔλεός του γιά χάρη μας, ἀλλά καί γιά νά τόν εὐ­χαριστήσουμε γιά τίς δωρεές πού μᾶς ἀξίωσε νά ζήσουμε τόν χρόνο πού κλείνει καί νά ἀνταλ­λά­ξουμε σάν μία οἰκογένεια ἐπί­καιρες εὐ­χές καί σκέψεις.

Αὐτή ἡ ὥρα μᾶς βοηθᾶ νά συνει­δητοποιήσουμε πόσο μεγάλη δω­ρεά τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ χρόνος. Μᾶς βοηθᾶ νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι παρά τίς δυσκολίες πού συναντή­σαμε, παρά τά προβλήματα πού ἀντιμετωπίσαμε, παρά τίς θλίψεις καί τούς πόνους πού κληθήκαμε νά ὑπομείνουμε, βρισκόμαστε ἐδῶ, βρισκόμαστε κοντά στόν Θεό, μέσα στήν Ἐκκλησία του, στήν ἀρχή τοῦ νέου χρόνου. Καί ἡ χαρά πού αἰσθανόμαστε αὐτή τήν ὥρα, μᾶς κάνει νά ξεχνοῦμε ὅλα ὅσα ἐνδε­χο­μένως δυσάρεστα ζήσαμε καί μᾶς γεμίζει ἐλπίδα καί αἰσιοδοξία γιά τό μέλλον. Καί μόνο αὐτό ἀπο­τελεῖ μία μεγάλη δωρεά τοῦ Θεοῦ στόν καθένα μας, ἀρκεῖ νά θελή­σουμε νά τήν ἀξιοποιήσουμε πα­ρα­μένοντας κοντά του. Ἀρκεῖ νά θελήσουμε τήν ἐλπίδα πού μᾶς χα­ρίζει ὁ Θεός, νά τή μετατρέψουμε σέ πορεία ζωῆς σύμφωνα μέ τό θέλημά του τή νέα χρονιά.

Διερχόμασθε, λέμε, μία περίοδο κρίσεως, πού ἔχει μεταβάλλει τή ζωή μας, πού ἔχει ἀναπροσαρμόσει ἀναγκαστικά τίς συνήθειές μας, πού μᾶς ἔχει φέρει ἀντιμέτωπους ὅλους μας μέ διάφορα προβλή­μα­τα. Ὅμως ἡ περίοδος αὐτή μᾶς δίδει καί μία εὐ­και­ρία, μία σημα­ντική εὐκαιρία. Μᾶς δίδει τήν εὐ­καιρία νά τήν μετα­ποιή­σουμε σέ μία κρίση καί ἀξιο­λόγηση τῆς ζω­ῆς μας καί τῆς συμ­περιφορᾶς μας σέ σχέση μέ τό θέ­λημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. 

Ἄν ὁ καθένας μας προσπαθήσει νά με­ταποιήσει αὐτή τήν οἰκονο­μι­κή καί κοινωνική κρίση πού τα­λα­νί­ζει τήν πατρίδα μας καί τήν κοι­νω­νία μας ὅλα αὐτά τά χρόνια σέ μία κρίση τοῦ ἑαυτοῦ του μέ κριτήριο τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τότε θά μπορέσουμε νά ἀντιμετω­πί­σου­με ἀποτελεσματικότερα καί τήν ἐγ­κόσμια κρίση, γιατί θά διαπι­στώ­­­σουμε ὅτι εἶναι μία εὐκαιρία πού μᾶς δίνει ὁ Θεός γιά νά αὐ­ξή­σουμε τήν πίστη μας καί τήν ἀγά­πη μας σέ Ἐκεῖνον καί τούς ἀδελ­φούς μας, νά ἀσκηθοῦμε στήν ἐγκράτεια καί στήν ὑπομονή, νά καλ­λιερήσουμε τήν ἀλληλεγγύη καί τήν ταπείνωση, νά συνηθί­σου­με νά ἀναθέτουμε τή ζωή μας πε­ρισσότερο στόν Θεό παρά στήν προ­στασία τῶν ἀνθρώπων, γιατί οἱ ἄνθρωποι συχνά μᾶς ἀπογοη­τεύουν καί μᾶς ἐξαπατοῦν.

Καί τό ζήσαμε αὐτό καί τόν χρό­νο πού κλείνει. Τό ζήσαμε βλέπο­ντας τήν ἔκβαση τῶν πραγμάτων στήν κοινωνία μας, στήν πατρίδα μας καί στόν κόσμο. Ζήσαμε καί ζοῦμε μία προσπάθεια τῶν ἀν­θρώπων πού δέν πιστεύουν στόν Θεό νά τόν ἀποσυνδέσουν ἀπό τή ζωή μας, ἀπό τήν κοινωνία μας, ἀπό τά σχολεῖα μας, ἀπό τήν ψυχή τῶν παιδιῶν μας. 

Ζήσαμε καί ζοῦμε μία προσπά­θεια νά παραμερισθεῖ ἡ Ἐκκλησία ἤ νά μετατραπεῖ σέ ἕνα ὀργανισμό χωρίς φωνή πού νά ἀσχολεῖται μό­­νο μέ θέματα φιλανθρωπίας τά ὁποῖα δέν μπορεῖ νά καλύψει τό κρά­τος. 

Ἐνοχλεῖ ἡ Ἐκκλησία, γιατί ἑνώ­νει τούς ἀνθρώπους καί γιατί ἔχει φωνή πού ἀκούεται καί ὑπο­στη­ρίζει τό δίκαιο. Γι᾽ αὐτό καί θέ­λη­σαν νά τήν περιθωριοποιή­σουν, κα­τηγορώντας την ὡς ἀ­κραία, ὅταν ὑπερασπιζόταν, ὅπως καί ὑπε­­­ρασπίζεται, τά δίκαια τῆς Μα­κε­δονίας μας ἤ ἀντιτίθεται στίς ἀλλαγές στήν Παιδεία μας ἤ στό Σύνταγμα τῆς πατρίδος μας.

Ὅλα αὐτά μᾶς ἀπασχόλησαν τόν χρόνο πού κλείνει, μᾶς προβλημά­τισαν, μᾶς συντάραξαν, μᾶς συγ­κλό­νισαν. Ὅμως δέν εἶναι δυνα­τόν νά μήν ἐνδιαφερόμαστε καί νά μήν ἀγωνιοῦμε γι᾽ αὐτά. Ἡ Ἐκ­κλησία μας ὀρθοτομεῖ πάντοτε τόν λόγο τῆς ἀληθείας καί ἀγωνίζεται γι᾽ αὐτήν, ἀγωνίζεται κηρύσσο­ντας τόν αἰώνιο λόγο τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο καί τούς ἀνθρώπους χω­ρίς νά προσωπολη­πτεῖ, καί προ­σπαθεῖ νά τόν κάνει πράξη μέ τή ζωή της.

Ἀδελφοί μου, αὐτή τή στιγμή τῆς εἰσόδου μας στόν νέο χρόνο ἄς εὐ­χαριστήσουμε τόν Θεό γιά ὅσα μᾶς χάρισε, γιά ὅσα ἐπέτρεψε νά ζή­σου­με, ἄς τοῦ ζητήσουμε συγγνώ­μη γιά τά λάθη καί τίς παραλεί­ψεις μας καί ἄς τοῦ ὑποσχεθοῦμε νά παραμείνουμε μέ μεγαλύτερη ἀπο­φασιστικότητα κοντά του τή νέα χρονιά, τήν ὁποία ἡ Ἱερά Μη­τρό­πολή μας ἀφιερώνει στούς συνερ­γούς τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς το­πι­κῆς μας Ἐκκλησίας, πρωτοκορυ­φαίου ἀπο­στόλου Παύλου.

Ἄς ἀκολουθήσουμε τά ἴχνη του καί ἄς γίνουμε καί ἐμεῖς συνεργοί του, συνεργοί στό ἔργο τῆς Ἐκ­κλη­­σίας του, ἀνάλογα μέ τίς δυ­να­τότητες πού ἔχει ὁ καθένας μας, ὥστε νά προάγεται τό ἔργο τῆς Ἐκ­κλησίας μας γιά τή σωτηρία μας καί γιά τή σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων.

Ἄς παρακαλέσουμε αὐτή τήν ὥρα, ὅπως κάθε χρόνο, τόν δω­ρε­οδότη Θεό νά μᾶς χαρίσει τά ἐγκό­σμια καί ὑπερκόσμια ἀγαθά του. Νά χαρίσει τήν εἰρήνη του στόν κόσμο. Νά χαρίσει τήν ἴαση στούς ἀσθενεῖς. Νά στηρίξει τούς ἀδυνά­μους, τούς ταλαιπωρη­μέ­νους ἀπό τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς, τούς ἐν­δεεῖς, ὅσους εἶναι ἤ αἰσθά­νονται μόνοι, ἀπογοητευ­μέ­νοι καί ἐγκα­ταλε­λειμένοι, ὅσους δοκι­μά­ζο­νται ἀπό ὁποιαδήποτε δοκι­μα­σία, θλί­ψη ἤ πειρασμό.

Ἄς τόν παρακαλέσουμε νά κα­τευ­­θύνει στό ἀγαθό τούς ἰσχυρούς τῆς γῆς, νά φωτίζει ὅσους σχε­διά­ζουν τό μέλλον τοῦ κόσμου, νά κα­­θοδηγεῖ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι κρα­τοῦν στά χέρια τους τό πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς πατρίδος μας.

Ἄς τοῦ ζητήσουμε νά προστα­τεύει καί νά διαφυλάττει ἀπό κάθε κακό τούς νέους καί τά παιδιά μας, τήν πατρίδα μας καί ἰδιαιτέρως τή Μακεδονία μας.

Ἄς τοῦ ζητήσουμε νά σκέπει μέ τή χάρη καί τήν ἀγάπη του καί τούς ἀδελφούς μας πού δέν βρί­σκο­νται ἀπόψε κοντά μας καί ἐκείνους πού μᾶς παρακολουθοῦν μέσω τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως.

Ἄς τόν ἱκετεύσουμε νά χαρίζει στήν πατρίδα μας, στήν Ἐκκλησία μας, στήν Ἱερά Μητρόπολή μας καί στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς ξεχω­ριστά, πού συγκεντρωθήκαμε ἐδῶ στόν ναό τοῦ πολιούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου, γιά νά ἀφιερώσουμε στόν Θεό τίς πρῶτες στιγμές τοῦ χρόνου πού μᾶς χαρίζει καί νά τόν ἁγιάσουμε μέ τή χάρη του, τόν νέο χρόνο χαρούμενο, εἰρηνικό καί καρποφόρο.

Ἄς ἐμπιστευθοῦμε «ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν» καί κατά τόν νέο χρόνο στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.

Καί εὔχομαι πατρικά καί ὁλό­ψυ­χα ὁ Θεός νά χαρίσει σέ ὅλους σας πλούσιες τίς δωρεές καί τίς εὐ­λο­γίες του καί νά μᾶς ἀξιώσει νά διέλθουμε καί τό νέο ἔτος μέ ὑγεία καί πρόοδο ὑλική καί πνευματική.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ