Ερώτηση: Είπατε σε δήλωσή σας ότι σκοπός της επίσκεψης σας είναι να γνωρίσετε τη Συρία και το λαό της. Ποιο είναι αυτό το όμορφο πράγμα που έχει η Συρία που θέλετε να γνωρίσετε;
Μακαριώτατος: Μια βασική διδασκαλία της χριστιανικής μας πίστεως είναι ότι η Εκκλησία μας δεν είναι φτιαγμένη από αυτόν τον κόσμο, αλλά ενδιαφέρεται για αυτόν τον κόσμο. Έπειτα υπάρχει μία ευλογημένη συνήθεια στην Εκκλησία μας ο κάθε νέος Αρχιεπίσκοπος να επισκέπτεται τις άλλες τοπικές Εκκλησίες ακριβώς για να ανανεώσει τις σχέσεις και να τονώσει τη συνεργασία. Αυτό λοιπόν πραγματοποιούμε και εμείς αυτές τις ημέρες, μία αντιπροσωπεία της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ήρθαμε εδώ στον Μακαριώτατο Πατριάρχη Αντιοχείας κ. Ιγνάτιο, να μεταφέρουμε τις ευχές και την αγάπη της Εκκλησίας της Ελλάδος προς αυτόν και σ' όλο το ποίμνιό του. Είναι φυσικό μέσα από μια τέτοια εκδήλωση το ενδιαφέρον να μην περιοριστεί μόνο σε εθιμοτυπικές σχέσεις, αλλά σε μια ουσιαστική συνεργασία. Η μεγάλη δραστηριότητα του Πατριάρχη κ. Ιγνατίου και η ταυτότητά του με αυτόν τον τόπο μας κάνει και εμάς να γίνουμε μέτοχοι σ' αυτήν την διακονία. Καμαρώνουμε σ' αυτόν τον τόπο και η συνοδεία μου και εγώ την φιλειρηνική συνύπαρξη και την αρμονία πολλών παραδόσεων διαφορετικών πολιτισμών. Αυτό νομίζω ότι είναι ένα παράδειγμα το οποίο το αναζητεί όλη αυτή η περιοχή η εγγύς και η μέση Ανατολή.
Ερώτηση: Τονίσατε ότι για την αξιοποίηση αυτού του διαλόγου και της ανταλλαγής των σκέψεων και της συνεργασίας μεταξύ των Εκκλησιών της Ελλάδος και της Συρίας. Είστε αισιόδοξοι ότι αυτός ο διάλογος θα φθάσει στο σκοπό του;
Μακ: Πάντοτε πρέπει να έχουμε αισιοδοξία. Η δύναμη πάντοτε της Ορθοδοξίας είναι η ενότητα. Αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο, είναι το ζητούμενο αυτής της εποχής. Η Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να ξεπεράσει τις τυχόν μικρές ή μεγάλες δυσκολίες που υπάρχουν και να γίνει μία δύναμη. Και αυτές οι ειρηνικές επισκέψεις, όπως λέμε, αποβλέπουν σε αυτόν τον σκοπό και μάλιστα είναι τοποθετημένες με ένα πρωτόκολλο. Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος επισκέφθηκε πρώτα το Οικουμενικό Πατριαρχείο, επίσης το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, τώρα βρισκόμαστε στο Πατριαρχείο Αντιοχείας, θα ακολουθήσει άλλη επίσκεψη στα Ιεροσόλυμα, στην Κύπρο, στη Μόσχα κ.λπ.
Ερώτηση: Δίπλα στο Πατριαρχείο Αντιοχείας υπάρχει ένας μιναρές. Μήπως αυτή η ύπαρξη της Εκκλησίας δίπλα στο μιναρέ για σας σημαίνει κάτι;
Μακ: Για μας δεν είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο, γιατί θα πρέπει να λάβετε υπόψη ότι η Ελλάδα είναι κατά το 98% μία Ορθόδοξη χώρα. Δεν μας ξενίζει για εδώ, αλλά δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο στον Ελλαδικό χώρο.
Ερ: Δηλαδή, με ποιά έννοια δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο;
Μακ: Αν έρθετε στην Ελλάδα σήμερα δεν θα δείτε αυτό που βλέπουμε εδώ στη Δαμασκό, πλάι σε ένα ναό να υπάρχει ένα τζαμί, διότι εδώ πέρα υπάρχει μια ιστορία συνεχής, υπάρχουν λαοί με διαφορετικές παραδόσεις και έτσι έχει καθιερωθεί αυτός ο θεσμός. Όπως ξέρετε, και στην Ελλάδα υπάρχουν Έλληνες μουσουλμάνοι οι οποίοι κατοικούν σε συγκεκριμένες, μικρές περιοχές. Για τους κατοίκους αυτής της περιοχής και τους επισκέπτες είναι ακριβώς το ίδιο φαινόμενο όπως είπατε και εδώ, όπου και ναός υπάρχει και τζαμί. Όλη η άλλη Ελλάδα δεν έχει αυτήν την ανάγκη μέχρι τώρα. Πέρα όμως από τους Έλληνες μουσουλμάνους, η Ελλάδα αντιμετωπίζει το μεγάλο πρόβλημα της εισροής των πολλών μεταναστών, περισσότεροι από τους οποίους είναι μουσουλμάνοι. Για τους ανθρώπους αυτούς και τις ανάγκες τους ήδη έχει δοθεί η άδεια, έχει βρεθεί και ο τόπος για να χτιστεί το καινούριο τζαμί και η Εκκλησία μας παραχώρησε μια μεγάλη έκταση, 30.000 τετραγωνικών μέτρων περίπου, για να γίνει εκεί το κοιμητήριό τους.
Ερ: Άκουσα Μακαριώτατε ότι εσείς βοηθάτε αυτούς τους ανθρώπους, δίδοντας σε αυτούς γεύματα και στέγη, κατά το δυνατόν.
Μακ: Δεν θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά, γιατί αυτή είναι η πίστη μας και η διδασκαλία του Χριστού μας, η οποία μας διδάσκει το σεβασμό του άλλου προσώπου και τον κάθε έναν, είτε είναι άλλης θρησκείας και άλλο χρώματος, πρέπει να τον βλέπουμε με σεβασμό, σαν εικόνα Θεού. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια δεν θα μπορούσε η Εκκλησία μας να δίνει φαγητό στους φτωχούς Έλληνες που έχουν ανάγκη πολλές φορές και να εξαιρέσει τους μετανάστες, αλλά δίνει κάθε μέρα ένα πιάτο φαγητό για να μην πεινάνε και να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες. Ωστόσο, όμως, θα πρέπει να σας πω ότι είναι ένα πρόβλημα πολύ βαρύ για τις πλάτες του ελληνικού λαού, αφενός μεν γιατί είναι μεγάλος ο αριθμός και δεύτερον αυτοί οι μετανάστες έρχονται όχι από μια συγκεκριμένη χώρα αλλά από όλο τον κόσμο, με διαφορετικές ιδέες, με διαφορετικούς σκοπούς και με διαφορετική διαπαιδαγώγηση.
Ερ: Η παράνομη μετανάστευση είναι ένα πρόβλημα το οποίο το αντιμετωπίζουν όλες οι χώρες. Μακαριώτατε, εμείς θέλουμε να ξεπεράσουμε αυτό το θέμα της μετανάστευσης αλλά αυτό το θέμα το οποίο μας απασχολεί είναι οι κίνδυνοι που παρουσιάζονται ανά τον κόσμο από την ανεκτικότητα στον θρησκευτικό τομέα. Βλέπουμε ότι παρουσιάζεται ένας κίνδυνος λόγω αυτής της συμπεριφοράς. Εκ μέρους σας, πώς τα βλέπετε εσείς τα πράγματα ως άνθρωπος και ως θρησκευτικός ηγέτης, με αυτό το αξίωμα και το κύρος που έχετε; Έχετε ανατρέξει στα αίτια αυτών των φαινομένων;
Μακ: Είναι ένα μεγάλο θέμα και δεν μπορεί να μην απασχολεί τον κάθε άνθρωπο και ιδιαίτερα κάποιον που έχει μια μεγάλη θέση ευθύνης. Θα ήθελα δύο σημεία να τονίσω σ' αυτό το ερώτημα: το πρώτο είναι ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να καταλάβει ότι έχει μία ευθύνη και να προσφέρει ό, τι μπορεί για να ξεκουράσει το άλλον άνθρωπο που βρίσκεται στο πρόβλημα. Το δεύτερο είναι ότι θα πρέπει οι μεγάλοι οργανισμοί, η ένωση πολλών εθνών, οι μεγάλες δυνάμεις αυτοί κυρίως να βοηθήσουν για να αποκατασταθεί η τάξη και αν τουλάχιστον δεν μπορούν να βοηθήσουν όσο πρέπει, να μην συνεχίζουν να δημιουργούν τέτοια προβλήματα. Αν αφεθεί το πρόβλημα στις πλάτες των απλών ανθρώπων ή των χωρών που έχουν μικρές δυνάμεις και οι μεγάλες δυνάμεις είναι θεατές, το πρόβλημα όχι μόνο δεν θα λύεται αλλά θα αυξάνει.
Ερ: Τί εννοείτε ακριβώς με την ανάμειξη των μεγάλων δυνάμεων σε αυτά τα θέματα;
Μακ: Εγώ είμαι ένας θρησκευτικός εκκλησιαστικός ηγέτης και δεν ασχολούμαι με την πολιτκή και με τα κόμματα. Εδώ πρέπει να κάνουμε μια διάκριση, η λέξη “πολιτική” και “πολίτης” είναι καθαρά λέξη ελληνική. Και η λέξη πολίτης σημαίνει ασχολούμαι με τα προβλήματα του ανθρώπου. Επομένως το θέμα χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: το ένα είναι η ενασχόληση, πολιτική οργάνωση θεμάτων, κομμάτων, συνασπισμών, σε αυτό δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς. Η δεύτερη κατηγορία είναι ασχολούμαι με τα προβλήματα του ανθρώπου, επομένως η φτώχεια, η πείνα, η μετανάστευση, η αγωγή αυτού του ανθρώπου. Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, όταν οι άνθρωποι μας συμβουλεύονται, μας ρωτάνε και ζητούν κατεύθυνση, δεν μπορούμε να μην ασκήσουμε αυτήν την ευθύνη μας,. Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν ασφαλώς δεν είμαστε πρόσωπα που θα καθορίζουμε την πολιτική ή την γραμμή των χωρών και των κρατών αλλά είμαστε πρόσωπα που έχουν ευθύνη, πρέπει να δώσουμε λόγο για την φτώχεια, την πείνα, και να φροντίσουμε για την επίλυση των προβλημάτων.
Ερ: Μακαριώτατε, παρακολουθώντας τον διάλογο μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων, ποια συμπεράσματα βγάλατε;
Μακ: Δεν είναι διάλογος δογματικός ή θρησκευτικός. Ούτε εμείς θα πείσουμε με τα δικά μας επιχειρήματα και τις θέσεις μας για τις δικές μας αλήθειες για την πίστη μας, ούτε επιδιώκουμε να κάνουμε υποχωρήσεις σε βασικά μας σημεία πίστης. Όμως είναι πολλά πράγματα τα οποία είναι κοινά μεταξύ μας. Το θέμα της ειρήνης, το θέμα της φτώχειας, το θέμα της τρομοκρατίας, ακρότητες πολλές φορές, είναι θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν. Ο διάλογος δεν έχει στόχο να μεταπείσει ο ένας τον άλλον σε αυτά που πιστεύει, αλλά από αυτά που πιστεύει να επιστρατεύσει δυνατότητες για να ξεκουράσει τον πονεμένο άνθρωπο.
Ερ: Είστε αισιόδοξοι ότι αυτός ο διάλογος θα οδηγήσει στα συμπεράσματα που όλοι επιθυμούμε;
Μακ: Δεν θα δώσω απευθείας απάντηση, αλλά θα πω κάτι που μας έχει διδάξει η Ιστορία. Ότι ο αγώνας πρέπει να γίνεται, όχι με διπλωματίες, αλλά με αλήθεια, και δεν υπήρξε στην ιστορία κανένας αγώνας που δεν δικαιώθηκε.
Ερ: Εσείς νομίζετε ότι το πρόβλημα έγκειται στη φύση του διαλόγου ή στους ανθρώπους που κάνουν το διάλογο;
Μακ: Και τα δυο. Τα προβλήματα είναι μεγάλα, είναι αλήθεια, αλλά και αυτοί που χειρίζονται το διάλογο ή τους διαλόγους έχουν και αυτοί το πρόβλημά τους.
Ερ: Μπορούμε να αλλάξουμε τη φύση του διαλόγου, δηλ. να αλλάξουμε μερικές σκέψεις, μερικά θέματα για να φτάσουμε στο προσδοκώμενο αποτέλεσμα απ' αυτόν τον διάλογο;
Μακ: Από τη δική μου την άποψη αν ένας διάλογος γίνεται για να γίνεται διάλογος, όπως σε πολλές περιπτώσεις κάνουμε επιτροπές για να μακρύνουν το πρόβλημα, δεν είμαι αισιόδοξος. Αν υπάρχουν κέντρα με αποφασιστικότητα που δουλεύουν την αλήθεια και αναζητούν πράγματι την αγάπη και τη συμφιλίωση των ανθρώπων, μπορεί να μην κάνουν την γη παράδεισο, αλλά μπορούν να εμποδίσουν να γίνει κόλαση.
Ερ: Μακαριώτατε αφήνω στη διάθεσή σας να κλείσετε αυτή τη συνέντευξη.
Μακ: Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρους των ανθρώπων που με συνοδεύουν και ιδιαίτερα των Ιεραρχών, που είναι μέλη της Διοικούσης Εκκλησίας, να ευχαριστήσω πρώτα από όλα τον Μακ. Πατρ. Αντιοχείας και τους συνεργάτες του, τους υπηρεσιακούς παράγοντες της χώρας σας, να αρχίσω από την Ελληνίδα πρέσβυ που είναι εδώ, επίσης θα ήθελα να σας πω ότι έχετε μία πολύ καλή πρέσβειρα στην Ελλάδα, με την οποία έχουμε συνεργασία, και η οποία μας έκανε σχεδόν την εισαγωγή για αυτά που είδαμε και ζήσαμε εδώ πέρα, όλους όσους γνωρίσαμε εδώ, στα μοναστήρια, τους κληρικούς, τους ανθρώπους με τους οποίους συζητήσαμε, κυρίως αυτόν τον λαό που βλέπει κανείς από τα μάτια του ότι είναι ήρεμος και ειρηνικός. Εύχομαι αυτή η ατμόσφαιρα που ζήσαμε εδώ να επικρατήσει σε όλη τη γύρων περιοχή. Θα είναι ιδιαίτερη τιμή μας αύριο που θα επισκεφθούμε τον πρόεδρό σας, ο οποίος έχει συμβάλλει πάρα πολύ σ' αυτην την ειρηνική συμβίωση.
Αναρτήσεις
