Η Μητρόπολη της Χίου (Άγιοι Βίκτωρες) δεσπόζει επιβλητική και μεγαλοπρεπής στο κέντρο της πόλης, δίπλα στη βιβλιοθήκη Κοραή. Είναι αφιερωμένη στη μνήμη των τριών μαρτύρων, Μηνά, Βίκτωρος και Βικεντίου που γιορτάζουν στις 11 Νοεμβρίου, ημέρα που συμπίπτει με την επέτειο της απελευθέρωσης της Χίου από τους Τούρκους (11η Νοεμβρίου 1912). Στη θέση της Ιεράς Μητρόπολης υπήρχε παλαιότερη εκκλησία που είχε κτισθεί από τους Γενουάτες, στη μνήμη του Αγίου Βίκτωρος, μόλις κατέλαβαν τη Χίο. | |
Στο Λατινικό κώδικα, η εκκλησία αυτή αναφέρεται ως: "TEMPLUM S. VICTORES IN APLOTARIA". Από αυτή τη λατινική ονομασία έχει επικρατήσει να ονομάζει ο λαός και τους τρεις αγίους "Αγίους Βίκτωρες". Ο Γενουατικός ναός πυρπολήθηκε από τους Τούρκους, κατά τη σφαγή του 1822. Ξανακτίσθηκε σε ρυθμό βασιλικής και ανακηρύχθηκε ως Μητροπολιτικός ναός της Χίου το 1838, μετά την ολοσχερή καταστροφή που είχε υποστεί η πόλη και οι εκκλησιές της. Καταστράφηκε ξανά, κατά το φοβερό σεισμό του 1881 που ισοπέδωσε το νησί και ξανακτίσθηκε το 1888, σε βυζαντινό ρυθμό. Μέσα στο ναό μπορεί κανείς να προσέξει ιδιαίτερα το κιβώτιο της Αγίας Τράπεζας, ρωσικής τεχνοτροπίας, καθώς και άλλα πολύτιμα σκεύη και αντικείμενα. Ιδιαίτερης σημασίας είναι η λειψανοθήκη του Πρωτομάρτυρα της Χίου, αγίου Ισιδώρου (251 μ.Χ.) που επεστράφη στη Χίο, από τη Βενετία, το 1967. Επίσης, σε ιδιαίτερη προσθήκη φυλάσσεται αρχιερατική στολή του Μητροπολίτη Πενταπόλεως Αγίου Νεκταρίου, ο οποίος εκάρη μοναχός στη Νέα Μονή. Από τα υπόλοιπα ξεχωρίζουν η Μίτρα του Χιώτη εθνομάρτυρα, Μητροπολίτη Ανδριανουπόλεως, Δωροθέου Πρωϊου, ο οποίος απαγχονίστηκε στην Κωνσταντινούπολη με τον Ιερομάρτυρα Πατριάρχη Γρηγόριο Ε', το 1821. Αξιοπρόσεκτη επίσης είναι η βοτσαλωτή αυλή (λιλαδωτό) με τα θαυμάσια σχέδια (πρωτοχριστιανικές παραστάσεις, παραδείσια τοπία, γεωμετρικά σχήματα κλπ.), φτιαγμένη με παραδοσιακή τοπική τεχνοτροπία, η οποία απαντάται σε πολλά αρχοντικά του νησιού και μαρτυρεί το μεράκι, αλλά και την ευλάβεια των τεχνιτών της εποχής. |