Την
Πέμπτη 2 Ιανουαρίου, όπως κάθε χρόνο, πανηγύρισε ο Ιερός Ναός του Αγίου
Σεραφείμ του Σαρώφ στο Χιονοδρομικό Κέντρο στο Σέλι Βεροίας.
Την
πανηγυρική θεία Λειτουργία τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας,
Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο
και τέλεσε το καθιερωμένο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των κεκοιμημένων
μελών του Συλλόγου Ορειβατών και Χιονοδρόμων Βεροίας.
Εν
συνεχεία στις εγκαταστάσεις του χιονοδρομικού κέντρου ευλόγησε την
βασιλόπιτα για τα στελέχη του νεανικού πνευματικού έργου της Ιεράς
Μητροπόλεως μας, ενώ μετά την κοπή της Βασιλόπιτας οι νέοι είχαν την
ευκαιρία να απολαύσουν το χιονισμένο τοπίο και να κάνουν βόλτα με το
τελεφερίκ.
Τέλος
ο Σεβασμιώτατος ευλόγησε και παρακάθισε στην εόρτια τράπεζα που
παρέθεσε το νέο διοικητικό συμβούλιο του χιονοδρομικού κέντρου και αφού
τους ευχαρίστησε για την ευγενή φιλοξενία τους, τους ευχήθηκε κάθε
επιτυχία με την ευκαιρία της αναλήψεως των νέων καθηκόντων τους και
ευλογημένο το νέο έτος 2020.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ
«Χριστῷ
ἐκ νεότητος ἀκολουθήσας θερμῶς … ὡς ἄσαρκος ἤσκησας», ψάλλει σήμερα ἡ
Ἐκκλησία μας τιμώντας τήν κοίμηση ἑνός μεγάλου ἀσκητοῦ της, ὁ ὁποῖος
διέλαμψε στίς παγωμένες ἐρήμους τῆς Ρωσίας, ἑνός ταπεινοῦ ἀσκητοῦ πού
ἔλαβε μεγάλη χάρη ἀπό τόν Θεό, γιατί ἀπό τήν παιδική του ἀκόμη ἡλικία ἡ
ψυχή του ἦταν γεμάτη ἀπό τήν πίστη καί τήν ἀγάπη στόν Χριστό. Καί, ὅταν
ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι γεμάτη ἀπό ἀγάπη γιά τόν Θεό, τότε φλέγεται
ἀπό τήν ἐπιθυμία νά εἶναι μαζί του καί νά ἐπικοινωνεῖ μαζί του μέ τήν
προσευχή. Τότε δέν ὑπολογίζει οὔτε τό κρύο, οὔτε τόν κόπο, οὔτε τήν
ὅποια ταλαιπωρία προκειμένου νά ζεῖ μέ τόν Θεό. Τότε δέν ὑπάρχει κανένα
ἐμπόδιο γιά νά συναντήσει ὁ ἄνθρωπος τόν Θεό καί νά ἑνωθεῖ μέ τή χάρη
του.
Ἔτσι
ἔζησε ὁ ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, μέ τήν ψυχή του γεμάτη ἀπό ἀγάπη στόν
Θεό, ἀγάπη τήν ὁποία προσέφερε καί στούς ἀνθρώπους πού τόν πλησίαζαν
καί ὠφελοῦντο βλέποντας τήν ἀσκητική του ζωή, ἀλλά καί τή χάρη τοῦ
Θεοῦ πού ἦταν ἐμφανής στό πρόσωπο καί στήν ἀναστροφή του.
Καί
ἦταν τόση ἡ θέρμη αὐτῆς τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό πού ζέσταινε ὄχι μόνο
τήν ψυχή ἀλλά καί τό σῶμα του, ὥστε παρέμενε ἐπί ὧρες μέσα στό χιόνι καί
μέσα στό δάσος, σέ συνθῆκες πού ἄλλοι ἄνθρωποι δέν θά μποροῦσαν νά
ὑπομείνουν, προσευχόμενος στόν Θεό.
Ἀσφαλῶς
τά μέτρα αὐτά τῆς ἀσκήσεως τοῦ ἁγίου Σεραφείμ ὑποδηλώνουν καί τό ὕψος
τῆς ἁγιότητος στό ὁποῖο εἶχε φθάσει, ὕψος τό ὁποῖο εἶναι ἀνέφικτο γιά
μᾶς πού ζοῦμε μέσα στόν κόσμο. Ὅμως ἡ θέρμη τῆς ἀγάπης του, πού ἀποτελεῖ
κραυγαλέα ἀντίθεση μέ τό κρύο μέσα στό ὁποῖο ἀγρυπνοῦσε καί
προσευχόταν ὁ ἅγιος Σεραφείμ, ἀλλά καί μέ τό κρύο τῶν ἡμερῶν αὐτῶν πού
τόν τιμοῦμε, ἀποτελεῖ μία ὑπενθύμιση πρός ὅλους μας γιά τή θέρμη τῆς
πίστεως καί τῆς ἀγάπης πού ἀναμένει ὁ Θεός ἀπό τόν καθένα μας καί
ἰδιαιτέρως ἀπό ἐμᾶς πού ἤρθαμε σήμερα ἐδῶ στόν ἱερό ναό του γιά νά τόν
τιμήσουμε καί νά ἑορτάσουμε μαζί μέ τούς χιονοδρόμους τόν προστάτη
τους ἅγιο.
Ζοῦμε,
βεβαίως, σέ ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο ἀποτελεῖ λυπηρή πραγματικότητα ὁ
λόγος τοῦ Κυρίου ὅτι «διά τό πληθυνθῆναι τήν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη
τῶν πολλῶν». Ἐξαιτίας, δηλαδή, τῆς ἁμαρτίας θά ψυχρανθεῖ ἡ ἀγάπη τῶν
περισσοτέρων ἀνθρώπων. Aὐτό ὅμως δέν θά πρέπει νά τό ἀφήνουμε νά μᾶς
ἐπηρεάζει. Ἐμεῖς πού θέλουμε νά εἴμαστε συνειδητά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας,
θά πρέπει ὅσο ψύχεται ἡ ἀγάπη τῶν ἄλλων ἀνθρώπων γύρω μας, νά αὐξάνουμε
τή θέρμη τῆς δικῆς μας ἀγάπης. Νά τήν αὐξάνουμε, ἀποφεύγοντας ὅσο
μποροῦμε τήν ἁμαρτία, ὅσο μποροῦμε τήν παρακοή τοῦ θελήματος καί τῶν
ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, καί προσπαθώντας νά ἐναρμονίσουμε τή ζωή μας μέ ὅ,τι
μᾶς ζητᾶ ὁ Θεός. Νά αὐξάνουμε τή θέρμη τῆς ἀγάπης μας πρός τόν Θεό μέ
τήν προσευχή καί τήν ἐπικοινωνία μας μαζί του, ὅπως ἔκανε καί ὁ
ἑορταζόμενος ἅγιος Σεραφείμ. Διότι, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἐπιδιώκει νά συναντᾶ
τόν Θεό, ἐπιδιώκει νά συνδιαλέγεται μαζί του μέ τήν προσευχή, τότε καί ὁ
Θεός ἀνταποκρίνεται καί ἔρχεται στήν ψυχή του καί τή θερμαίνει μέ τήν
ἀγάπη του, μέ τή θεϊκή καί οὐράνια παρηγορία του, ὅπως ἔκανε καί μέ
τούς δύο μαθητές, τούς ὁποίους συνάντησε στόν δρόμο πρός τούς Ἐμμαούς,
καί οἱ ὁποῖοι, παρότι δέν κατάλαβαν ποιός ἦταν αὐτός πού τούς μιλοῦσε,
αἰσθάνθηκαν τήν καρδιά τους φλεγομένη ἀπό τήν παρουσία του.
Καί
ἀκόμη νά προσπαθοῦμε νά αὐξήσουμε τή θέρμη τῆς ἀγάπης μας πρός τόν Θεό
μέ τή συμμετοχή μας στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, διότι καθώς
καθαίρεται μέ αὐτά ἡ ψυχή μας καί ἑνώνεται μέ τή θεία χάρη, ὁ Θεός τῆς
μεταδίδει καί τή θέρμη τῆς ἀγάπης του, διά τῆς ὁποίας αὐξάνεται καί ἡ
θέρμη τῆς δικῆς μας ἀγάπης πρός Ἐκεῖνον. Διότι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά τόν
ἄνθρωπο, γιά τόν καθένα ἀπό ἐμᾶς, εἶναι ἡ τελεία, εἶναι ἀπόλυτη, δέν
ἔχει διαβαθμίσεις σάν τήν ἀνθρώπινη ἀγάπη, ἐφόσον γιά ὅλους μας ἔγινε
ἄνθρωπος καί θυσιάσθηκε γιά τή σωτηρία μας.
Γι᾽
αὐτό καί ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς τήν πλήρη ἀγάπη μας, ζητᾶ νά τόν ἀγαποῦμε μέ
ὅλη τή θέρμη τῆς ψυχῆς μας. Δέν ἐπιθυμεῖ ἐνδιάμεσες καταστάσεις ὁ
Θεός, ὅπως λέγει καί στήν Ἀποκάλυψη, στόν ἄγγελο τῆς Λαοδικείας, ὁ
ὁποῖος δέν ἦταν οὔτε θερμός οὔτε ψυχρός ἀλλά χλιαρός, καί τούς χλιαρούς,
λέγει, θά τούς ἐμέσει κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως.
Γι᾽
αὐτό καί ἐμεῖς ἄς μιμηθοῦμε τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου Σεραφείμ πού
τιμοῦμε σήμερα καί ἄς αὐξήσουμε τή θέρμη τῆς ἀγάπης μας πρός τόν Θεό,
ὥστε μέ αὐτή νά ὑπερνικοῦμε ὅλα τά ἐμπόδια πού τυχόν θά συναντοῦμε καί
νά ζοῦμε ὅλο καί περισσότερο πιό κοντά στόν Θεό.
Αὐτό εὔχομαι πατρικά νά ἐπιτύχουμε ὅλοι μας μέ τίς πρεσβεῖες τοῦ ἁγίου Σεραφείμ τήν καινούργια χρονιά.