Την Τρίτη 7 Ιανουαρίου το
πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ.
Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στην πανηγυρίζουσα Ιερά
Μονή Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας, επί τη εορτή της συνάξεως του
Τιμίου Προδρόμου.
Στο
τέλος ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχιμ. Πορφύριος Προδρομίτης
παρουσίασε την νέα έκδοση της Ιεράς Μονής με τίτλο «Προδρομηνά
Κελαδήματα», το οποίο είναι αφιερωμένο στον Σεβ. Μητροπολίτη Βεροίας κ.
Παντελεήμονα με την ευκαιρία της επετείου του Χρυσού Ιωβηλαίου Ιερωσύνης
και του Αργυρού Ιωβηλαίου Αρχιερωσύνης του και περιλαμβάνει κηρύγματα
του Σεβασμιωτάτου για τον Τίμιο Πρόδρομο.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ
«Οὗτός ἐστιν ὑπέρ οὗ ἐγώ εἶπον· ὀπίσω μου ἔρχεται ἀνήρ ὅς ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτος μου ἦν».
Μία
ἡμέρα μετά τή βάπτιση τοῦ Χριστοῦ καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τιμᾶ τόν
Πρόδρομο καί Βαπτιστή τοῦ Κυρίου μας, τό πρόσωπο ἐκεῖνο τό ὁποῖο
ἐπέλεξε ὁ Θεός νά διακονήσει μέ ἕναν μοναδικό καί ἀνεπανάληπτο τρόπο
τό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.
Τιμᾶ
τόν οὐράνιο ἐκεῖνο ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἀξιώθηκε νά δεῖ τόν Τριαδικό Θεό
καί νά ἀκούσει τή φωνή τοῦ Θεοῦ καί Πατρός νά μαρτυρεῖ περί τοῦ Υἱοῦ.
Τιμᾶ
τόν ἀσκητή ἐκεῖνο ὁ ὁποῖος «ἑώρακε καί μεμαρτύρηκε» τόν
ἐνανθρωπήσαντα Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ, τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Πρόδρομο.
Πῶς
ὅμως ἀξιώθηκε μιᾶς τέτοιας μεγάλης τιμῆς καί ἑνός τέτοιου ἐξαιρετικοῦ
προνομίου ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ὁ προστάτης καί ἔφορος τῆς Ἱερᾶς
αὐτῆς Μονῆς, ἡ ὁποία τόν τιμᾶ καί τόν εὐλαβεῖται ἰδιαζόντως;
Παρότι
οἱ βουλές καί ἀποφάσεις τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνεξιχνίαστες καί κανείς δέν
γνωρίσει τά κριτήρια μέ τά ὁποῖα ἐπιλέγει τούς ἀνθρώπους, στήν
περίπτωση αὐτή δέν χρειάζεται νά ἐρευνήσουμε πολύ, γιατί τό κριτήριο τῆς
ἐπιλογῆς μᾶς τό ἀποκαλύπτει αὐτή τή φορά ὁ ἴδιος ὁ τίμιος Πρόδρομος μέ
τούς λόγους του.
«Οὗτός ἐστιν ὑπέρ οὗ ἐγώ εἶπον· ὀπίσω μου ἔρχεται ἀνήρ ὅς ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτος μου ἦν».
Αὐτός
εἶναι, λέγει πρός τούς μαθητές του βλέποντας τόν Ἰησοῦ νά ἔρχεται
πρός τό μέρος του, γιά τόν ὁποῖο σᾶς εἶπα ὅτι «ἔρχεται πίσω ἀπό μένα
ἕνας ἄνδρας ὁ ὁποῖος εἶναι μπροστά ἀπό ἐμένα, γιατί εἶναι πρῶτος καί
ἀνώτερός μου».
Ἡ
μαρτυρία καί ἡ ὁμολογία τοῦ τιμίου Προδρόμου συγκλονιστική. Καί δέν
εἶναι μόνο συγκλονιστική, γιατί μᾶς ἀποκαλύπτει τόν Χριστό, τόν ὁποῖο
ἐκεῖνος εἶδε καί ἀναγνώρισε κατά θεία πληροφορία, ἀλλά γιατί μᾶς
ἀποκαλύπτει καί τό ὕψος τῆς ταπεινώσεώς του, μᾶς ἀποκαλύπτει δηλαδή τόν
λόγο, ἤ ἔστω ἕναν ἀπό τούς λόγους, γιά τόν ὁποῖο τόν ἐπέλεξε ὁ Θεός
ἀνάμεσα σέ ἑκατομμύρια ἀνθρώπων γιά νά γίνει ὁ Πρόδρομός του, γιά νά
γίνει αὐτός πού θά τόν βάπτιζε καί θά μαρτυροῦσε περί Αὐτοῦ.
Ποιός
ἄλλος ἐκτός ἀπό ἕναν ἄνθρωπο τελείας ταπεινώσεως, ὅπως ἦταν ὁ τίμιος
Πρόδρομος, θά ὁμολογοῦσε μέ τόση παρρησία ὅτι ὁ Ἰησοῦς, ἕνα ἄγνωστο
πρόσωπο ἐκείνη τήν ἐποχή, εἶναι ἀνώτερός του, εἶναι ὁ μεγάλος
ἀναμενόμενος τῶν ἀνθρώπων. Ποιός ἀπό ἐμᾶς δέν θά προτιμοῦσε νά
συνεχίσει νά ἀπολαμβάνει τόν σεβασμό τῶν ἀνθρώπων πού ἐρχόταν γιά νά
ἀκούσουν τό κήρυγμά του καί τόν θεωροῦσαν ὡς τόν Μεσσία;
Ἤ
πόσοι ἄλλοι δέν ἦταν ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι κατά καιρούς ἐμφανίσθηκαν καί
ἐμφανίζονται ὡς Μεσσίαι καί ἐπιδιώκουν νά τούς ἀκολουθεῖ ὁ κόσμος, νά
ὑπακούει στίς ἐντολές καί τούς νόμους τους, στά θελήματα καί τίς
ἐπιθυμίες τους. Πόσοι ἄλλοι δέν ἔχουν τόσο ἐγωισμό, ὥστε δέν μποροῦν νά
κατανοήσουν ὅτι ὑπάρχουν καί καλύτεροι ἀπό αὐτούς καί δέν αὐτοί πού
ὑπερέχουν πάντων, καί γι᾽ αὐτό τούς ὀφείλουν οἱ ἄνθρωποι σεβασμό καί
τιμή.
Ἀλλά
ἄς μήν ἀναζητοῦμε παραδείγματα ὑψηλοφροσύνης καί ἐγωισμοῦ στούς
ἀνθρώπους γύρω μας. Ἄς δοῦμε τόν ἑαυτό μας, ἄς τόν ἐξετάσουμε καί θά
διαπιστώσουμε πόσο συχνά προτάσσουμε τό δικό μας θέλημα ἀπό τό θέλημα
τοῦ Θεοῦ, προτάσσουμε τή δική μας γνώμη ἀπό τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Καί
αὐτό εἶναι τό ἀντίθετο ἀκριβῶς ἀπό αὐτό πού ἔκανε ὁ τίμιος Πρόδρομος·
γιατί μέ τόν ἐγωισμό μας καί μέ τή διάθεσή μας νά ἀκολουθήσουμε τό
θέλημά μας ἀντί γιά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι σάν νά λέμε ὅτι ἐμεῖς
εἴμαστε πρῶτοι καί ὁ Χριστός μᾶς ἀκολουθεῖ, ἐμεῖς εἴμαστε ἀνώτεροι ἀπό
αὐτόν καί Ἐκεῖνος μπορεῖ νά λέει ὅ,τι θέλει χωρίς νά μᾶς ἐπηρεάζει.
Ὅμως
ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι σαφής καί κατηγορηματικός· «ὁ ὑψῶν ἑαυτόν», μᾶς
λέγει, «ταπεινωθήσεται, ὁ δέ ταπεινῶν ἑαυτόν ὑψωθήσεται». Αὐτός πού
νομίζει ὅτι εἶναι κάτι σημαντικό καί ἐξυψώνει μόνος του τόν ἑαυτό του,
αὐτός ταπεινώνεται, ἐνῶ αὐτός πού εἶναι ταπεινός ἐξυψώνεται ἀπό τόν
Θεό, ὁ ὁποῖος «ταπεινοῖς δίδωσι χάριν».
Καί
αὐτήν ἀκριβῶς τή χάρη ἔδωσε καί στόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Πρόδρομο, ὅπως
μαρτυρεῖ τόσο ἡ τιμή πού τοῦ ἔκανε ὁ Θεός, νά γίνει ὁ Πρόδρομος τοῦ Υἱοῦ
του, ὅσο καί τό ὄνομά του, πού σημαίνει υἱός τῆς χάριτος. Καί τήν ἔδωσε
ὁ Θεός τή χάρη του στόν ἅγιο Ἰωάννη στόν ὑπέρτατο βαθμό, ἀξιώνοντάς τον
καί νά τόν δεῖ καί νά μαρτυρήσει γι᾽ Αὐτόν, γιατί καί ἐκεῖνος, ὁ
τίμιος Πρόδρομος, εἶχε φθάσει σέ ὕψη ταπεινοφροσύνης.
Ἄς
γίνει, λοιπόν, ἀφορμή ἡ σημερινή ἑορτή καί γιά ἐμᾶς πού τόν τιμοῦμε
καί ἰδιαιτέρως γιά ὅσους φέρουν τό ὄνομά του καί τόν ἔχουν ὡς προστάτη
καί ἔφορο, νά ἀγωνισθοῦμε περισσότερο τό νέο ἔτος γιά νά μιμηθοῦμε τήν
ταπείνωση τοῦ τιμίου Προδρόμου, ἡ ὁποία εἶναι ἡ μόνη πού μᾶς ὑψώνει
πραγματικά ἀλλά κυρίως μᾶς κάνει δεκτικούς τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ καί μᾶς
χαρίζει τή σωτηρία.