Κυριακή προ των Φώτων στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Βεροίας, (ΦΩΤΟ).

Την Κυριακή 5 Ιανουαρίου, παραμονή της εορτής των Θεοφανείων του Κυρίου, όπως κάθε χρόνο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας  κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Βεροίας. 

 Μετά τη Θεία Λειτουργία, τελέσθηκε η Ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

«Ἐξεπορεύετο πρός αὐτόν πᾶσα ἡ Ἰουδαία χώρα καί οἱ Ἱεροσολυ­μῖ­ται πάντες καί ἐβαπτίζοντο … ἐξο­μο­λογούμενοι τάς ἁμαρτίας αὐ­τῶν».

Μία ἀσυνήθιστη κοσμοσυρροή μᾶς περιέγραψε τό σημερινό εὐαγ­γε­λικό ἀνάγνωσμα. Καί ἡ κοσμο­συρροή δέν συμβαίνει στήν ἀγορά ἤ στήν πλατεία κάποιας μεγαλου­πόλεως ἀλλά στίς ὄχθες ἑνός πο­τα­μοῦ, τοῦ Ἰορδάνου. Ἐκεῖ συρρέ­ουν οἱ κάτοικοι ὅλης τῆς Ἰουδαίας καί ὅλοι οἱ Ἱεροσολυμίτες. 

Δέν συρρέουν γιά κάποιο σπου­δαῖο κοσμικό γεγονός οὔτε γιά νά συναντήσουν κάποια ἐξέχουσα δη­μόσια προσωπικότητα. Συρρέουν γιά νά συναντήσουν ἕναν ἐρημίτη, ἕναν νηστευτή, τόν Ἰωάννη, πού ἀπό νέος ζοῦσε ἀσκητικά στήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου, εἶχε ὡς ἔν­δυμα τρίχες καμήλου, πού τίς συγ­κρατοῦσε στή μέση του μέ μία δερ­μάτινη ζώνη, καί τρεφόταν μέ ἀκρί­δες καί μέλι ἄγριο, ὅπως γρά­φει ὁ ἱερός εὐαγγελιστής Μάρκος.

Συρρέουν ὄχι μόνο γιά νά τόν δοῦν καί νά ἀκούσουν τό κήρυγμά του, ἀλλά καί γιά νά ἐξομολο­γη­θοῦν τίς ἁμαρτίες τους καί νά βα­πτισθοῦν στόν Ἰορδάνη.

Ποτέ μέχρι τότε στήν ἱστορία τοῦ κό­σμου ἕνας ταπεινός ἀσκητής δέν συγκέντρωσε τόσο πλῆθος ἀν­θρώ­πων. Ποτέ ἕνας ἁπλός ἐρημί­της δέν ἔπειθε μέ τόν λόγο του ἀν­θρώπους κάθε κοινωνικῆς τάξεως καί ἡλικίας. Ἀλλά ὁ Ἰωάννης δέν ἦταν ἕνας ἄνθρωπος σάν ὅλους τούς ἄλλους. Ἦταν κατά τή δια­βεβαίωση τοῦ Κυρίου μας «ὁ μείζων ἐν γεννητοῖς γυναικῶν», ἀνώτερος ἀπό ὅλους ὅσους γεννήθη­καν ἀπό μία γυναίκα. Ἦταν ὁ Πρόδρομος τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος θά βάπτιζε καί τόν ἴδιο τόν Θεάνθρω­πο Κύριο.

Τό κήρυγμά του, κήρυγμα προε­τοι­μασίας γιά τή βασιλεία τῶν οὐ­ρανῶν πού πλησίαζε. Ὄχι τή μέλ­λουσα, ἀλλά «τήν ἐπί τῆς γῆς», τήν ὁποία θά μᾶς δίδασκε ὁ Χρι­στός νά ζητοῦμε. Αὐτή γιά τήν ὁποία θά μᾶς πεῖ ὅτι «ἐντός ὑμῶν ἐστί», εἶναι μέσα μας. Αὐτή τῆς ὁποίας πρίν νά γίνεις πολίτης, πρίν νά γίνεις μέτοχος, πρέπει νά ἔχεις ἀπαλλάξεις τήν ψυχή σου ἀπό τό φορτίο τῆς ἁμαρτίας καί νά τήν ἔχεις λευκάνει μέ τό νερό τοῦ βαπτίσματος.

«Φωνή βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ» ἦταν ἡ φωνή τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, καί ὅμως αὐτή ἡ φωνή ἦταν πού ἀκουόταν καί στίς πόλεις καί στά χωριά μέχρι τά Ἱε­ρο­σόλυμα καί ἔκανε τούς ἀνθρώ­πους νά σπεύδουν στά ρεῖθρα τοῦ Ἰορδάνου γιά νά ἐξομολογηθοῦν καί νά βαπτισθοῦν, προκειμένου νά γίνουν πολίτες τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ πού ἐρχόταν.

Ὅμως δέν ἦταν οἱ μόνοι, γιατί ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται καί συ­νε­χίζεται. Γιατί καί ἐμεῖς, πού δέν ἔχουμε ἀκούσει μόνο τήν πρόσ­κλη­ση τοῦ τιμίου Προδρόμου ἀλ­λά καί τή διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, καί ἐμεῖς πού ἔχουμε βαπτισθεῖ ὄχι ἁπλῶς στά ὕδατα τοῦ Ἰορδά­νου ἀλλά στό ὕδωρ τοῦ θείου βα­πτίσματος, σπεύδουμε σήμερα, πα­ρα­μονή τῶν Ἁγίων Θεοφανείων, ἀλλά καί αὔριο, ἡμέρα τῆς Βα­πτίσεως τοῦ Χριστοῦ καί ἁγιασμοῦ τῶν ὑδάτων, στόν νοητό Ἰορδάνη, στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, στήν κολυμβήθρα τοῦ Μεγάλου Ἁγια­σμοῦ γιά νά λάβουμε ὕδωρ καθάρ­σιο ψυχῶν καί σωμάτων. Σπεύ­δου­με μέ διάθεση μετανοίας καί ἀλ­λαγῆς, γιά νά λάβουμε ὕδωρ ζῶν ἀπό τήν ἀκένωτη πηγή τῆς ζωῆς, τόν Χριστό. Σπεύδουμε γιά νά λάβουμε διά τοῦ ὕδατος «τήν καθαρτικήν τῆς ὑπερουσίου Τριά­δος ἐνέργειαν». Καί συνωθούμεθα πολλές φορές, ὅπως καί οἱ Ἰου­δαῖοι καί οἱ Ἱεροσολυμίτες, γιά νά λάβουμε τόν Ἁγιασμό καί τήν χά­ρη.

Ὅμως δέν ἀρκεῖ νά σπεύδουμε. Δέν ἀρκεῖ νά λαμβάνουμε τόν Ἁγια­σμό. Δέν ἀρκεῖ νά μετανο­οῦ­με στιγμιαῖα ἤ καί νά προσερχό­μεθα ἀκόμη στό μυστήριο τῆς ἱε­ρᾶς Ἐξομολογήσεως γιά νά προε­τοι­μασθοῦμε, καί στή συνέχεια, ὅταν ἀπομακρυνθοῦμε, νά ξεχνοῦμε τίς ἀποφάσεις μας καί τίς ὑποσχέσεις μας πρός τόν Θεό καί νά ἀφήνουμε τή διάθεσή μας καί τόν ζῆλο μας γιά τήν ἐν Χριστῷ ζωή νά ψυγεῖ.  Γιατί τότε ὁμοιά­ζου­με μέ ὅλο αὐτό τό ἀναρίθμητο πλῆθος, τό ὁποῖο μᾶς περιέγραψε σήμερα ὁ ἱερός εὐαγγελιστής, πού μπορεῖ νά εἶχε εἰλικρινῆ διάθεση, ὅταν ἐξομολογεῖτο καί ἐβαπτίζετο στόν Ἰορδάνη, ὅμως ἡ διάθεσή του δέν εἶχε διάρκεια καί δέν εἶχε βά­θος, ἔτσι ὥστε λίγα χρόνια ἀργό­τερα ἔφθασαν νά σταυρώσουν χλευ­άζοντας τόν Μεσσία Χριστό γιά τή βασιλεία τοῦ ὁποίου, ὑπο­τίθεται, εἶχαν προετοιμασθεῖ μέ τήν ἐξομολόγηση καί τό βάπτισμα.

Ἄς προσέξουμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς πόσο βαθειά καί οὐσιαστική εἶναι ἡ μετάνοιά μας, πόση θέληση καί διάθεση ἔχουμε γιά νά ἀγωνι­σθοῦ­με, ὥστε νά διατηρήσουμε τήν ψυχή μας καθαρή καί ἕτοιμη γιά τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Διότι γιά μᾶς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ἁπλῶς ἐγγύς, ἀλλά εἶναι μέσα στήν ψυχή μας, ἐάν βεβαίως ἡ ψ­υχή μας εἶναι καθαρή καί ἔχουμε χῶρο γι᾽ αὐτήν. 

Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς προσ­φέρει μέ τίς ἑορτές της εὐκαιρίες γιά νά ἀνανεώσουμε τή διάθεσή μας νά καθάρουμε διά τῆς μετα­νοί­ας καί τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τήν ψυχή μας καί γιά νά ἀνανε­ώ­σουμε τή διάθεσή μας νά ἀγωνι­σθοῦ­με γιά νά διατηρήσουμε αὐτή τή χάρη, ὥστε νά αἰσθανόμεθα στήν ψυχή μας τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἀπό ἐμᾶς ἐξαρτᾶται ἄν πράγματι  ἀξιοποιήσουμε αὐτές τίς ἡμέρες καί αὐτές τίς εὐκαιρίες τίς ὁποῖες μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας. Ἐπαφίεται στόν καθένα ἀπό ἐμᾶς ἄν πράγματι θέλουμε ἀπό αὐτή τή ζωή νά ζοῦμε τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ μέσα μας.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ