Τό
Σαββατοκύριακο, 7η καί 8η Σεπτεμβρίου τ.ἒ., ὁ Καθεδρικός Ναός τῆς
Παναγίας τῆς Ἱερισσοῦ, πού ξαναχτίστηκε ἀπό τόν παναγιοσκέπαστο Λαό της
μετά τούς φοβερούς σεισμούς τοῦ 1932 πού συνετάραξαν τή Χαλκιδική,
στολισμένος σεμνομεγαλόπρεπα γιόρτασε πανηγυρικά τό Γενέθλιο τῆς
Παναγίας μας, ὃπως ἡ ἁγιοπατερική Παράδοση ἐθέσπισε.
Πλῆθος Λαοῦ
προσῆλθε γιά νά προσκυνήση τή θαυματουργή εἰκόνα τῆς βρεφοκρατούσης
Παναγιᾶς, πού ἱστορημένη κατά τόν 19ο αἰῶνα φυλάσσεται σέ πολύτιμο
προσκυνητάρι στόν περικαλλῆ Ναό Της, δεῖγμα σεβασμοῦ καί πιστότητος τοῦ
Λαοῦ στή Χάρη Της.
Τῶν ὃλων
Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν, τοῦ Ἑσπερινοῦ, τῆς μεγαλοπρεποῦς ἀνά τήν Πόλη
Λιτανείας τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Παντάνασσας, τοῦ Ὂρθρου καί τῆς
Θείας Λειτουργίας, προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.
Θεόκλητος, πλαισιούμενος ἀπό τούς Παν. Ἀρχιμ. π. Ἰγνάτιο Ριγανᾶ
Πρωτοσύγκελλο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, π.Βαρθολομαῖο Χατζόγλου Τοπικό
Ἀρχιερατικό Ἐπίτροπο καί π. Εὐθύμιο Μαρμαλίδη, τούς Αἰδ. Πρωτ. π.
Ἐμμανουήλ Λοῦπο, π. Βασίλειο Ἀνυφαντῆ καί τόν ἐκλεκτό καί ἀεικίνητο
Ἐφημέριο τοῦ Ναοῦ π. Μακάριο Ζωνάρα ὡς καί τόν Διάκονό του π.
Κωνσταντίνο Ἰσαακίδη.
Ἐπικεφαλῆς
τοῦ Λαοῦ, πού ἡ προσέλευσή του ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, ἦταν ὁ
Ἀντιπεριφερειάρχης κ. Ἰωάννης Γιῶργος, ὁ Δήμαρχος Ἀριστοτέλη κ. Στέλιος
Βαλιάνος, ὁ προεστώς τῆς Μείζονος Ἀντιπολιτεύσεως καί τ. Ἀντιδήμαρχος κ.
Ἀργύρης Τσακνῆς, οἱ Ἀντιδήμαρχοι κ.κ. Νικόλαος Αὐγερινός, Γεώργιος
Θαλασσινός, Γεώργιος Κοῦκος καί Ἀλέξιος Ἀντωνίου, ἡ Πρόεδρος τοῦ
Δημοτικοῦ Συμβουλίου κα Μαρία Ἐνεχηλίδου, ὁ Πρόεδρος τοῦ Τοπικοῦ
Συμβουλίου κ.Βασίλειος Καλαϊτζῆς, ὁ Λιμενάρχης Ἱερισσοῦ κ. Εὐθύμιος
Πέτρου, ὁ Διοικητής τοῦ Α΄ Λιμενικοῦ Τμήματος Οὐρανουπόλεως κ.Χρῆστος
Παναγιωτίδης, ὁ Ὑπαστυνόμος Α΄ κ. Ἀναστάσιος Καραπαντάς, οἱ Δημοτικοί
Σύμβουλοι κ.κ. Γεώργιος Λαμπράκης, Δημήτριος Μανωλούδας, Χριστόδουλος
Γιουβανάκης ὁ καί Ἀντιπρόεδρος τοῦ Δ.Σ., Παναγιώτης Μουσλῆς, Ἀστέριος
Τζιτζιρίκας, Νικήτας Μαρτυγάκης καί οἱ κυρίες Αἰκατερίνη Μήτρου καί
Ἰφιγένεια Χαϊδευτοῦ, ὁ Ἂρχων τοῦ Παλαιφάτου Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας κ.
Ἀνέστης Ἀρνόπουλος, ὁ Διοικητής Πυροσβεστικῶν Ὑπηρεσιῶν Ἱερισσοῦ κ.
Διαμαντῆς Ταραζᾶς, ὁ Πρόεδρος τοῦ Λιμενικοῦ Ταμείου Ἱερισσοῦ κ. Ἰωάννης
Δουλάκης καί ἡ Πρόεδρος Τοπικοῦ Συμβουλίου Ν. Ρόδων κα Σοφία Ἰσαακίδου.
Τόν λόγο τοῦ
Θεοῦ κατά τόν Ἑσπερινό ἐκήρυξε ὁ Πρωτοσύγκελλος καί Ἱεροκῆρυξ τῆς Ἱ.Μ.
π. Ἰγνάτιος Ριγανᾶς, ὁ ὁποῖος γλαφυρότατα καί θεολογικώτατα ἑρμήνευσε τό
μήνυμα τῆς Ἑορτῆς μέ ἀφορμή τήν ἀρχή τοῦ α΄ Ἰδιόμελου τῶν Κεκραγαρίων:
«Σήμερον, ὁ τοῖς νοεροῖς θρόνοις ἐπαναπαυόμενος Θεός, θρόνον ἃγιον ἐπί
τῆς γῆς ἑαυτῷ προητοίμασεν...», δηλαδή «Σήμερα ὁ Θεός πού ἐπαναπαύεται
στούς νοερούς οὐράνιους ἀγγελικούς θρόνους, τά Χερουβείμ καί τά
Σεραφείμ, θρόνο ἃγιο πάνω στή γῆ γιά τόν ἑαυτό Του προετοίμασε, τήν
Ὑπεραγία Θεοτόκο καί μητέρα Του...».
Στάθηκε δέ
ἰδιαιτέρως μέ προσοχή στούς ὃρους: “Σήμερον”, “Γενέσιον” καί τό
ὑμνολογικό λόγιο “Ἡ Γέννησίς Σου Θεοτόκε, χαράν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ
οἰκουμένη”.Τόνισε ὃτι μέσα στόν λειτουργικό χρόνο, δηλαδή μέσα στόν
χωροχρόνο τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, πού ζῆ κάθε στιγμή μέ τή χάρη τοῦ
Ἁγίου Πνεύματος μυστηριακά καί μυστικά ἡ Ἐκκλησία, τά πάντα εἶναι
“σήμερα”, εἶναι ἓνα διαρκές παρόν. Ζῆ τά παρελθόντα ἀεί ὡς παρόντα καί
προγεύεται μυστικῶς καί λειτουργικῶς τά μέλλοντα!
Νά γιατί
“σήμερον” ἡ Παρθένος Μαρία γεννᾶται ἀπό τόν Ἰωακείμ καί τήν Ἂννα.
Διευκρίνισε ὃτι ἡ Ὀρθοδοξία δέν γιορτάζει τά γεννέθλια τοῦ ἀνθρώπου.
Τρία ὃμως
γεννέθλια τιμᾶ: τῆς Θεοτόκου, τοῦ Προδρόμου καί τοῦ Κυρίου Ἡμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ καί τοῦτο γιατί τά δύο πρῶτα πρόσωπα καί ὁ Κύριός μας
σχετίζονται καί εἶναι βασικώτατα στήν “κατά Χριστόν Οἰκονομία”, σέ ὃσα
μεγαλεῖα ἒπραξε ὁ Θεός στό πρόσωπο τοῦ Υἱοῦ Του, τοῦ Χριστοῦ μας γιά νά
καλέση κοντά Του καί πάλι τό πλάσμα Του, τόν ἂνθρωπο δηλαδή, καί νά
χτίση τή Σωτηρία τοῦ χοϊκοῦ ἀνθρώπου.
Τέλος
χαρακτήρισε τή Θεοτόκο “χαρά τοῦ κόσμου”, γιατί εἶναι ἡ μόνη πού ὁδηγεῖ
στή Χαρά καί ἑνώνει τόν σύνολο κόσμο μέ τήν ὀντολογική Χαρά, τόν Χριστό
μας καί Υἱό Της.
Ἐπακολούθησε Ἱερά Λιτανεία τῆς εἰκόνος τῆς Θεοτόκου ἀνά τήν Ἱερισσό.
Κατά τή Θεία
Λειτουργία ἐκήρυξε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, ὁ
ὁποῖος ὡμίλησε γιά τήν πρακτική πλευρά τῆς Ἑορτῆς, δηλαδή γιά τόν
θεοΐδρυτο θεσμό τῆς οικογένειας, χρησιμοποιῶντας ὡς κυρία πρόταση τοῦ
λόγου του τό Χρυσοστομικό λόγιο: «Δῶστε μου καλύτερες οἰκογένειες, νά
σᾶς δώσω ἓναν καλύτερο κόσμο!», τό τόσο προσφιλές στόν ἀείμνηστο
Ἀρχιεπίσκοπο κυρό Χριστόδουλο. Παρετήρησε ὃτι :
α)
Ὁ θεσμός τῆς οἰκογένειας εἶναι θεοΐδρυτος καί θεοδίδακτος. Ὁ Θεός
εὐλόγησε τήν ἒννομο συζυγία καί τήν ἐξ αὐτῆς παιδοποιΐα, τά παιδιά μας
δηλαδή. Ἂρα ὁ ἂντρας καί ἡ γυναίκα πού ἀποτελοῦν εὐλογημένο ζευγάρι
εἶναι συνεργοί τοῦ Θεοῦ, πού καί μέσα ἀπ’αὐτούς ἐπιδιώκει τήν τελείωση
καί ὁλοκλήρωση τοῦ ἀνθρώπινου Γένους, δηλαδή τήν πραγμάτωση τοῦ
προορισμοῦ του πού εἶναι ὀ ἁγιασμός καί ἡ μετοχή στήν ἁγιοτριαδική ζωή.
β)
Τά παιδιά ἀπό τούς γονεῖς ζητοῦν ὑπόδειγμα ζωῆς καί παράδειγμα βίου.
Εἶναι πολύ λίγο αὐτό πού ζητεῖ ἡ σημερινή κοινωνιολογία καί φιλοσοφία:
Νά εἶναι οἱ γονεῖς φίλοι μέ τά παιδιά τους! Τά παιδιά ζητοῦν ἀπό τούς
γονεῖς τους κυρίως μάνα καί πατέρα! Φίλους βρίσκουν πολλούς, πού ναί
τούς λατρεύουν, μά καί τούς προδίδουν πολλές φορές! Μάνα καί πατέρα
ζητῶ, σημαίνει ζητῶ Αγάπη, πού ξέρει νά δανείζεται τήν ἒννοια τῆς θυσίας
ἀπό τόν Πρωτομάρτυρα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, ἀπό τόν Τάφο τῆς Μ.
Παρασκευῆς καί φυσικά ἀπό τή συγγνώμη πού ἀνέτειλε ἀπό τόν Τάφο τῆς
Ἀναστάσεώς Του!
Ἀγαπῶ γιά τού
γονεῖς σημαίνει θυσιάζομαι γιά τά παιδιά μου· σημαίνει σκεπάζω καί
θάλπω τά παιδιά μου, ὃπως ἡ ὂρνιθα τούς νεοσσούς της κάτω ἀπό τά φτερά
της· σημαίνει ὃμως καί παιδαγωγῶ, δηλαδή συμπεριφέρομαι καί σκληρά ἂν
χρειαστεῖ, μά δίκαια, σάν τό παιδί λοξοδρομήση, γιά νά τό συνεφέρω κι ἂς
πονάω καί κλαίω μέσα μου ἐγώ! Μόνο πού ὃλα τοῦτα ὀφείλω νά τά ὑλοποιῶ
μέ συγκατάβαση καί πάλι μέ θυσία καί δάκρυ γιά τά παιδιά μου.
Καί γ)
Ζήτησε ἀπό τούς παρόντες Ἂρχοντες καί τόν πολυπληθῆ Λαό νά μή
διαστρέφεται νομικά καί οὐσιαστικά ἡ ὀντολογία, ἡ οὐσία τοῦ θεσμοῦ τῆς
οἰκογένειας, μέ τερτίπια τύπου “σύμφωνο ἐλευθερης συμβίωσης”,
“πολιτικός” ἢ “συμβολαιογραφικός γάμος” καί φυσικά μέ “... γάμο ὁμοφύλων
προσώπων”, “ἀνδρός καί ἀνδρός” ἢ “γυναικός καί γυναικός”, καθότι ὁ Θεός
ὣρισε ὃτι ὁ γάμος εἶναι συνάφεια ἀνδρός καί γυναικός μόνον καί εὐλόγησε
τό Μυστήριο αὐτό!
Μετά τό πέρας
τῆς Θείας Λειτουργίας προσφέρθηκε τό γνωστό κουρμπάνι ἀπό τούς Τοπικούς
Παράγοντες, στό ὁποῖο παρακάθησαν Ἂρχοντες καί Λαός.
Αναρτήσεις
