Την
Δευτέρα 24 Ιουνίου πανηγύρισε η Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή του Τιμίου
Προδρόμου Σκήτης Βεροίας επί τη εορτή του Γενεθλίου του Τιμίου Προδρόμου
και Βαπτιστού Ιωάννου αλλά και την εορτή της Συνάξεως πάντων των
διαλαμψάντων Αγίων της Σκήτης Βεροίας.
Το
πρωί της εορτής τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ.
Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
«Ἀλλ᾽ ἐνδύσασθε τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν καί τῆς σαρκός πρόνοιαν μή ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας».
Ἡ
Ἐκκλησία μας ἑόρτασε χθές, πρώτη Κυριακή μετά τήν Πεντηκοστή, πάντας
τούς ἁγίους τους. Ἑόρτασε ὅλα τά ἐκλεκτά τέκνα της, τά ὁποῖα τόν δρόμον
«τετέλεκαν καί τήν πίστιν τετήρηκαν». Ἑόρτασε ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι
«εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθησαν καί Χριστόν ἐνεδύθησαν», ὅλους ἐκείνους τῶν
ὁποίων τά τίμια αἵματα φέρει ἡ ἴδια «ὡς πορφύρα καί βύσσον».
Καί
ἀφοῦ χθές ἑορτάσαμε πάντας τούς ἁγίους, σήμερα τιμοῦμε μαζί μέ τόν ἐν
μείζονα ἐν γεννητοῖς γυναικῶν, μαζί μέ τόν προστάτη καί ἔφορο τῆς Ἱερᾶς
αὐτῆς Σκήτης, τόν τίμιο Πρόδρομο καί βαπτιστή τοῦ Κυρίου μας, καί ὅλους
τούς ἐν ἀσκήσει διαλάμψαντες καί τῷ Θεῷ εὐαρεστήσαντες πατέρες στόν
εὐλογημένο αὐτόν τόπο.
Τιμοῦμε
ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι μιμούμενοι τό παράδειγμα τοῦ καθηγητοῦ τῶν
μοναζόντων, ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ἦλθαν ἐδῶ στή Σκήτη του, στή
νοητή ἔρημο τοῦ Ἀλιάκμονος, ὄχι μόνο γιά νά ζήσουν ὑπό τήν πνευματική
προστασία καί σκέπη του, ἀλλά γιά νά μιμηθοῦν τήν ἀσκητική βιοτή του
καί νά ζήσουν σύν Χριστῷ καί ἐν Χριστῷ.
Καί
ἐάν ὁ τίμιος Πρόδρομος ἦταν ἐνδεδυμένος μέ τρίχες καμήλου καί τρεφόταν
μέ ἀκρίδες καί μέλι ἄγριο, οἱ ὅσιοι πατέρες, τή σύναξη τῶν ὁποίων
ἐπιτελοῦμε, ἦταν ἐνδεδυμένοι μέ τό μοναχικό τριβώνιο, ἤ μᾶλλον ἦταν
ἐνδεδυμένοι, κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο, μέ αὐτόν τόν ἴδιο τόν Χριστό, καί
τρεφόταν μέ τή μελέτη τοῦ λόγου του, μέ τή μυστική ἐπικοινωνία τῆς
προσευχῆς καί τῆς θείας χάριτος, μέ τό Σῶμα καί τό Αἷμα του.
Καί
ἐάν τό κήρυγμα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου ἦταν κήρυγμα πού
καλοῦσε τούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς του σέ μετάνοια, γιατί πλησίαζε ἡ
βασιλεία τῶν οὐρανῶν, οἱ ὅσιοι καί θεοφόροι πατέρες αὐτῆς τῆς Σκήτης
ζοῦσαν διά βίου τή μετάνοια ὡς ἀλλαγή τοῦ νοῦ, ὡς νέκρωση τοῦ παλαιοῦ
ἀνθρώπου καί ὡς γέννηση τοῦ νέου, τοῦ κατά Θεόν κτισθέντος. Καί ἀκόμη
ζοῦσαν τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ μέσα στίς ψυχές τους, μέσα στά σπήλαια τῶν
ἀσκητικῶν τους παλαισμάτων, μέσα στό κελλί τῆς προσευχῆς καί τῆς
περισυλλογῆς τους, μέσα στίς λόχμες τοῦ Ἀλιάκμονος, διότι ἡ βασιλεία
τοῦ Θεοῦ δέν βρίσκεται στίς λεωφόρους τοῦ κόσμου, δέν βρίσκεται στά
ἀνάκτορα καί στά πολυτελῆ καί ἄνετα ἐνδιαιτήματα τῶν ἀνθρώπων. «Ἐντός
ἡμῶν ἐστί». Εἶναι μέσα σέ αὐτούς πού θέλουν νά τήν ζήσουν, πού
ἐπιθυμοῦν νά τήν αἰσθανθοῦν, πού ἐπιδιώκουν νά τήν κατακτήσουν καί
βιάζουν τόν ἑαυτό τους γι᾽ αὐτό τόν σκοπό.
Καί
ἐάν ὁ τίμιος Πρόδρομος ἔλαβε σύμφωνα μέ τό μήνυμα τοῦ ἀγγέλου πρός
τόν πατέρα του, τόν εὐσεβῆ Ζαχαρία, τό ὄνομα Ἰωάννης, δηλαδή υἱός τῆς
χάριτος, οἱ ἅγιοι τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Σκήτης ἔλαβαν τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί
ἔζησαν τήν ἐμπειρία τῆς θέας τοῦ ἀκτίστου φωτός καί ἔγιναν καί υἱοί
Θεοῦ κατά χάριν.
Τιμώντας
τους καί ἐμεῖς, λοιπόν, σήμερα μαζί μέ τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Πρόδρομο,
τοῦ ὁποίου ἑορτάζουμε τό γενέσιο, ἄς ἀκούσουμε τήν προτροπή τοῦ ἀγίου
ἐνδόξου καί οὐρανοβάμονος ἀποστόλου Παύλου, τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας
Ἐκκλησίας, τήν ὁποία ἔκαναν καί οἱ ἴδιοι οἱ ὅσιοι πατέρες μας πράξη στή
ζωή τους.
«Ἐνδύσασθε
τόν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν καί τῆς σαρκός πρόνοιαν μή ποιεῖσθε εἰς
ἐπιθυμίας». Ἐνδυθεῖτε, μᾶς προτρέπει ὁ μέγας ἀπόστολος τόν Χριστό,
ὥστε νά ζεῖτε μαζί του καί Ἐκεῖνος μαζί σας, καί μή φροντίζετε νά
ἱκανοποιεῖτε τίς ἐπιθυμίες τῆς σαρκός σας.
Ὁ
ἀπόστολος Παῦλος δέν συνδέει τυχαῖα τίς δύο προτροπές. Γνωρίζει, ὁ
ἴδιος ἄλλωστε τό λέει, ὅτι ὅλοι ὅσοι ἔχουμε βαπτισθεῖ στό ὄνομα τοῦ
Χριστοῦ, ἔχουμε ἐνδυθεῖ τόν Χριστό. Ἀλλά δέν ἀρκεῖ αὐτό, γιατί ἐάν δέν
ἀγωνιζόμαστε νά τόν κρατήσουμε ὡς ἔνδυμα, ἐάν δέν ἀγωνιζόμαστε νά ζοῦμε
σύμφωνα μέ τό θέλημά του, τότε θά διαπιστώσουμε καί ἐμεῖς αὐτό πού
διαπίστωσαν καί οἱ πρωτόπλαστοι μετά τήν παρακοή. Τί διαπίστωσαν;
Διαπίστωσαν ὅτι ἦταν γυμνοί, γυμνοί ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Γυμνοί, γιατί
ὑπέκυψαν στήν ἐπιθυμία τῆς περιεργείας καί τῆς φιλοδοξίας καί
ἐνδιαφέρθηκαν νά ἱκανοποιήσουν περισσότερο αὐτές τίς σαρκικές, τίς
χοϊκές ἐπιθυμίες τους, παρά νά ἱκανοποιήσουν τόν Θεό μέ τήν τήρηση
τῶν ἐντολῶν του.
Αὐτό
παθαίνουμε καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου. Ἔχουμε τόν Χριστό πού μᾶς ὑπόσχεται
τόν οὐρανό, καί ἐμεῖς προσπαθοῦμε μέ κάθε τρόπο νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τόν
Χριστό γιά νά κερδίσουμε, ὅπως νομίζουμε, τή γῆ.
Ὅμως
ὁ Χριστός δέν μᾶς ζητᾶ νά ἐγκαταλείψουμε τή γῆ, ἀλλά μᾶς προσφέρει τή
δυνατότητα νά ζήσουμε ἀπό τή γῆ τόν οὐρανό, ζώντας ἑνωμένοι μαζί του,
ζώντας μέσα στήν ἀγάπη του, ζώντας τή δική του ζωή, ὅπως τήν ἔζησε ὁ
τίμιος Πρόδρομος καί ὅπως τήν ἔζησαν καί οἱ ὅσιοι καί θεοφόροι
πατέρες τῆς Σκήτης τῆς Βεροίας πού τιμοῦμε σήμερα.
Εὔχομαι
γι᾽αὐτό ταπεινά, ἐπικαλούμενος καί τίς δικές τους πρεσβεῖες, νά
ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς ἐνδεδυμένοι τόν Χριστό καί ἀπαλλαγμένοι ἀπό τίς
ἐπιθυμίες καί φροντίδες τοῦ κόσμου, νά ζήσουμε μαζί του καί ἐδῶ στή γῆ
καί αἰώνια στόν οὐρανό.