ΛΑΜΠΡΑ Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΝΑΙΑ.

Μέ τήν πρέπουσα λειτουργική λαμπρότητα καί μεγάλη συμμετοχή τῶν πιστῶν γιορτάστηκε ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων Κοσμᾶ καί Δαμιανοῦ, τῶν καταγομένων ἀπό τή Ρώμη, οἱ ὁποῖοι τό 284 μ.Χ. ἐφονεύθησαν ἀπό τόν διδάσκαλό τους στήν ἰατρική τέχνη, μᾶλλον λόγῳ ζηλοφθονίας. Ὁ Ἱερός Ναός τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων Ἀρναίας, πραγματικό στολίδι καί κομψοτέχνημα χτισμένο πάνω σέ σχέδια τοῦ ἀειμνήστου Ἀκαδημαϊκοῦ Ἀναστασίου Ὀρλάνδου, κλείνει φέτος 100 χρόνια ἀπό τήν ἡμέρα τῆς ἀνεγέρσεώς του (1919). Χτίστηκε πρός τιμήν τῶν θαυματουργῶν Ἁγίων, μέ πρωτοστάτη τό γυναικεῖο φύλο, ἐπειδή ἡ θαυματουργική τους παρουσία στήν πόλη τῆς Ἀρναίας ἦταν καταλυτική γιά τήν ἐποχή ἐκείνη.         Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς τοῦ  Ὄρθρου καί τῆς Θείας Λειτουργίας προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πλαισιούμενος ἀπό τόν Διάκονό του π. Κωνσταντῖνο Ἰσαακίδη, τόν Παν. Ἀρχιμ. π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, ἐπίτιμο Πρωτοσύγκελλο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τόν Αἰδ. Οἰκ. π. Στέφανο Γιάνναρο, τέκνο τῆς Ἀρναίας πού διακονεῖ στήν Ἱερά Μητρόπολη Λαρίσης, τούς Αἰδ. Οἰκ. π. Κωνσταντῖνο Ἀγούλα, καλό Ἐφημέριο τοῦ Ναοῦ καί π. Γεώργιο Τρικκαλιώτη, Ἐφημέριο τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἁγίου Στεφάνου Ἀρναίας. Οἱ Ἀρνιῶτες ἦλθαν πληθωρικά καί τίμησαν τούς Ἁγίους τους, προσκυνώντας τό ἀπότμημα τῶν Ἱερῶν τους Λειψάνων καί τή θαυματουργή τους Εἰκόνα πού θησαυρίζεται στόν Ναό. Ἐπικεφαλῆς τοῦ Λαοῦ ὁ Βουλευτής κ. Γεώργιος Βαγιωνᾶς, ὁ Ἀντιδήμαρχος κ. Ἰωάννης Μητροφάνης, ὁ ἐψηφισμένος Δήμαρχος κ. Στέλιος Βαλιάνος, ὁ καί ἐξ Ἀρναίας καταγόμενος, ὁ τ. Δήμαρχος καί  Ὑπουργός κ. Χρῆστος Πάχτας, ἡ Περιφερειακή Σύμβουλος κ. Κατερίνα Ζωγράφου, ὁ Τοπικός Πρόεδρος κ. Γεώργιος Διαμαντούδης, ὁ Διοικητής Πυροσβεστικῶν Ὑπηρεσιῶν κ. Δημήτριος Ἀλεξανδρῆς, ὁ Διοικητής Ἀστυνομικοῦ Τμήματος Ἀρναίας κ. Γεώργιος Χαϊδευτός, ἡ Δημοτική Σύμβουλος κ. Κασσάνδρα Κατσαροῦ-Λάμπρου, ὁ Δημοτικός Σύμβουλος κ. Ἀστέριος Μπροῦζος, ὁ ἐψηφισμένος Δημοτικός Σύμβουλος κ. Ἀθανάσιος Τσάλας, ἡ ἐψηφισμένη Δημοτική Σύμβουλος κ. Εὐγενία Γιαννούση, ὁ Πρόεδρος τῶν Ξενοδόχων καί ὑποψήφιος Βουλευτής κ. Γρηγόριος Τάσιος καί ὁ τ. Βουλευτής καί νῦν ὑποψήφιος κ. Εὐθύμιος Καρανάσιος.
       Ὁ Σεβασμιώτατος στήν ὁμιλία του, ἀφοῦ ὑπενθύμισε ὅτι φέτος τό Ἡμερολόγιο τῆς Μητροπόλεως εἶναι ἀφιερωμένο στά ἑκατό χρόνια ἀπό τήν ἀνέγερση τοῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων, ὑπεγράμμισε ὅτι αὐτό τό ἱερό Παλλάδιο ἀνηγέρθη ἀπό πιστούς ἀνθρώπους πού θεώρησαν καλό τήν πίστη τους νά τήν μεταποιήσουν σέ τόπο δοξολογίας τοῦ Θεοῦ καί τιμῆς στούς Ἀναργύρους Του. Ἑστίασε, λοιπόν, τό κήρυγμά του στό ποιός καί τί εἶναι ὁ χαριτωμένος ἄνθρωπος τῆς πίστεως, πού κατά τό λόγιο τοῦ Κυρίου καί βουνά μετακινεῖ (Ματθ. ιζ΄ 20)!
       Ἡ πίστη σήμερα, εἶπε ὁ Ἐπίσκοπός μας, προβάλλει σάν τό πολυτιμότερο ἐφόδιο γιά τόν ἄνθρωπο τῶν κοσμικῶν ἐξερευνήσεων, τόν ἐραστή τοῦ ὀρθολογισμοῦ καί δημιουργό μιᾶς ὄντως ἀπρόσωπης-συχνά κι ἀπάνθρωπης- τεχνολογίας. Εἶναι ἡ δύναμη πού μπορεῖ καί διαποτίζει ὅλες τίς λεπτομέρειες τῆς ζωῆς, ἐμπνέει καί οἰστρηλατεῖ τήν ψυχή· ἡ δύναμη πού ἀνακουφίζει τό λογικό σάν στέκεται μπροστά στό φάσμα τοῦ θανάτου, ἀπαντώντας δυναμικά στά μεταφυσικά ἐρωτήματα τῆς καρδιᾶς, καί κυρίως εἶναι τό τεῖχος πού προστατεύει τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη ἀπ’ τό κενό πού γεννοῦν ἡ κυριαρχία τοῦ ἐνστίκτου καί ἡ ἀκαμψία-ἀταξία τῆς ψυχρῆς λογικῆς. Ἡ πίστη, συνέχισε ὁ Δεσπότης, στόν Πατερικό κυρίως χῶρο, παίρνει χαρακτήρα δυναμικό καί δημιουργικό. Δέν ταυτίζεται μέ μιά “καθώς πρέπει” φιλολογία, οὔτε μέ μιά ἀνώδυνη ὁμολογία· ἀλλά κυρίως ἐκδηλώνεται ὡς κατάφαση στίς ἀρετές, ὡς ἁγιοζωή καί πραγμάτωση τοῦ Ἁγιοτριαδικοῦ τρόπου ζωῆς.
        Ὁ εὐλογημένος ἄνθρωπος τῆς πίστεως πού πάσχει τήν κατά Χριστόν τελείωση, χαριτώνεται ἀπ’ τόν Θεό καί συλλαμβάνει τίς ἀκτίνες πού ἐκπέμπει τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ. Αὐτός ὁ ἄνθρωπος καταλάμπεται καί ὁδηγεῖται στήν ἀλήθεια· τό Ἅγιο Πνεῦμα κυριεύει τήν ὕπαρξή του, τήν καθαίρει, τήν φωτίζει καί τήν καθοδηγεῖ νά γίνη δοχεῖο καί κατοικητήριό Του. Αὐτό τό ζῆ ἐμπειρικά στήν Εὐχαριστία ἡ Ἐκκλησία, γι’ αὐτό καί ταπεινά ψάλλει: «Μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα κάθε ψυχή ζωοποιεῖται καί μέ τήν κάθαρση λαμπρύνεται καί ὑψώνεται μυστικά στήν Ἁγία Τριάδα» (Ἀναβαθμοί Δ΄ ἤχου).
        Καί κατέληξε ὁ ὁμιλητής: «"Ὁ Θεός, γράφει ὁ Ἅγιος Κάλλιστος Ἀγγελικούδης, δέν κάθεται μόνο ἐπάνω στούς πιστούς, ὅπως ἡ ὄρνιθα πάνω στούς νεοσσούς της, ζωογονώντας, περιθάλπωντας καί φυλάγοντάς μας καί νοιώθοντας θαυμαστή χαρά γιά μᾶς. Ἀλλά –τί ἔκπληξη γιά τό περιεχόμενο τῆς θείας ἀγάπης!- ἀκόμη καί πάνω στόν ἑαυτό Του μᾶς βάζει, καί κάνει τόν ἑαυτό Του ἕνα εἶδος παράδοξο ὄχημα πάνω ἀπό ἔννοια, ἀπό τήν περίσσια τῆς ἀγάπης Του πρός ἐμᾶς... Γιατί λέει καί ὁ πανίερος Μωϋσῆς μέ τήν ἔμπνευση τοῦ Πνεύματος: “Ἄνοιξε ὁ Θεός τά φτερά Του καί τούς δέχτηκε καί τούς πῆρε πάνω στή ράχη Του” (Δευτ. λβ΄ 11). Τί ἄφατη ἀγάπη! Καί μόνο ὅτι ἅπλωσε τά φτερά Του καί δέχτηκε τούς πιστούς καί ἔτσι ἔγινε λαμπρό φορεῖο τους, εἶναι πραγματικά ἀνώτερο ἀπό τή χερουβική ἀξία καί προξενεῖ μεγάλη καί ἀνέκφραστη ἀγαλλίαση καί ἡδονή. Τό ὅτι ὅμως τούς πῆρε καί τούς ἔβαλε πάνω στή ράχη Του κρύβοντάς τους ἐκεῖ, κατά τόν θεῖο Δαβῖδ, αὐτό οὔτε χερουβικός νοῦς μπορεῖ νά τό ἰδῆ καί νά τό ὑμνήση ἐπάξια". Αὐτός εἶναι ὄντως ὁ χαριτωμένος ἄνθρωπος τῆς πίστεως, τόν ὁποῖο δέν τιμοῦν μονάχα τά λογικά πλάσματα, μά καί τά ἄλογα δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ τόν σέβονται καί τόν ὑπηρετοῦν!».
        Μετά τή Θεία Λειτουργία ἐπακουλούθησε λιτάνευση τῶν Ἱερῶν Λειψάνων καί τῆς θαυματουργοῦ Εἰκόνος τῶν Ἁγίων ἀνά τίς ὁδούς τῆς Ἀρναίας ἐπ’ εὐλογία τοῦ φιλαγίου Λαοῦ της.

για όλες τις φωτογραφίες Εδώ