Στον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, εκεί όπου πριν από ακριβώς έναν χρόνο ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος ανέβηκε επίσημα στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, το πρωί της Δευτέρας, 29 Ιουνίου, τελέστηκε Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία με τη συμμετοχή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σεβαστείας κ. Σεραφείμ, του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Μελόης κ. Αιμιλιανού, και πλειάδας ιερέων από το Σύδνεϋ και τη Μελβούρνη, συμπεριλαμβανομένων των μοναχών της αδελφότητος της I.M. Παναγίας Παντανάσσης. Ο Αρχιεπίσκοπος έγινε αποδέκτης αθρόων και εγκάρδιων ευχών, από τους κληρικούς και από τους πιστούς που συνέρρευσαν στην εκκλησία, ενώ η ιαχή “Άξιος” ακούστηκε ξανά, έναν χρόνο μετά, με ακόμα περισσότερο ενθουσιασμό.
Παράλληλα, κλήρος και πιστοί αναφώνησαν “Άξιος” και για τον Διάκονο π. Χριστοφόρο, ο οποίος κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος, ενώ έλαβε και το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στην προσφώνησή του, ο π. Χριστοφόρος, ο οποίος εκτελεί καθήκοντα Διευθυντή του Ιδιαίτερου Αρχιεπισκοπικού Γραφείου, ευχαρίστησε καταρχάς τον Θεό που του επέτρεψε να διακονεί δίπλα στον Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπο του Σεβασμιωτάτου “έναν καλό πατέρα που θυσιάζεται καθημερινώς για το εκκλησιαστικό σώμα”. Επιπλέον, υποσχέθηκε να πορευθεί με οδηγό του τα πατρικά λόγια και το παράδειγμα του Αρχιεπισκόπου, προσφέροντας γενναιόδωρα την αγάπη του στους ανθρώπους. Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει, έμφορτος συγκίνησης, τους γονείς, τους συγγενείς και τους φίλους του, καθώς επίσης τους πατέρες που μετέβησαν από τη Μελβούρνη στο Σύδνεϋ για να είναι παρόντες σε αυτή τη σημαντική για τον ίδιο στιγμή.
Ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος, κατά την ομιλία του, αναφέρθηκε εκτενώς στους βίους και τα έργα των τιμώμενων Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, υπογραμμίζοντας με έμφαση ότι “δεν εορτάζουμε απλώς δύο μεγάλες εκκλησιαστικές προσωπικότητες, αλλά δύο μεγάλους ήρωες και αγωνιστές της πίστεως”. “Ήρωες πραγματικούς, φωστήρες του νοητού στερεώματος, ομολογητές της αληθείας, πρωταγωνιστές στη διάδοση του Ευαγγελίου, μάρτυρες της Πίστεως και διδασκάλους της Οικουμένης”, συμπλήρωσε. Ακολούθως, απευθύνοντας πατρικές νουθεσίες προς τον π. Χριστοφόρο, τον προέτρεψε να έχει ως πρότυπο στη ζωή και στην ιερατική του διακονία τούς δύο Πρωτοκορυφαίους Αποστόλους, και να μη φοβηθεί, ούτε να δειλιάσει, μπροστά στις δυσκολίες και στις δοκιμασίες με τις οποίες θα έρθει αντιμέτωπος. Τον παρότρυνε, επίσης, να εφοδιαστεί με τα “όπλα της πίστεως”, όπως χαρακτηριστικά είπε, και να ζήσει “τον παροξυσμό της αγάπης”, δηλαδή την αγάπη που δεν ερμηνεύεται ορθολογικά. Επισημαίνοντας ότι η πρόκληση της ιερωσύνης είναι να αγαπάς όταν κρίνεσαι και όταν αμφισβητείσαι, καθώς επίσης να συγχωρεις όταν αδικείσαι και να ευεργετεις όταν ζημιώνεσαι, παρακάλεσε τον π. Χριστοφόρο: “Με αυτή τη θεοπρεπή και αποστολική στάση ζωής, να βοηθήσεις τον σύγχρονο άνθρωπο να γνωρίσει το πρόσωπο του Χριστού”.
Αναρτήσεις
