Στο δροσοστάλακτο δεικνυόμενο Βήμα του σκηνοποιού της Ταρσού, που φυλάσσει στα "σπλάγχνα" της η βαδισμένη από τα θεία πόδια
του Ουρανοβάμονος Θείου Παύλου Απολλωνία, ετελέσθη το εσπέρας της
Δευτέρας 29 μηνός Ιουνίου τ.έ. με μεγαλοπρέπεια, ο Εσπερινός των Αγίων
ενδόξων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και πάντων των Αγίων
ενδόξων Αποστόλων, την ημέρα δηλαδή που η Εκκλησία μας τιμά τις ρίζες
της, την αποστολικότητά της.
Με
πομπή που ξεκίνησε από τον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Απολλωνίας, ο
Ιερός Κλήρος και ο ευσεβής Λαός προσήλθαν στο Ιερό Βήμα, όπου κατά τη Β'
Αποστολική του περιοδεία ο Παύλος κατευθυνόμενος από τους Φιλίππους
προς τη Θεσσαλονίκη, με συνοδίτες τους Αποστόλους Σίλα και Τιμόθεο,
διέρχεται από την Απολλωνία και διδάσκει Χριστόν και Τούτον Εσταυρωμένο
και Αναστάντα, κατά τις Πράξεις των Αποστόλων του Ιατρού Λουκά:
«Διοδευσάντες δε την Αμφίπολιν και Απολλωνίαν, ήλθον εις Θεσσαλονίκην,
όπου ην η συναγωγή των Ιουδαίων» (Πράξ. ιζ',1).
Ιερό
κείμενο που είναι γεγλυμένο στο Ιερό βράχο του Βήματος του Θείου
Παύλου, σημείο στο οποίο και έχει ανεγερθεί προς τιμήν του περικαλλές
Ιερό Παρεκκλήσιο.
Πολύς
ο Λαός περιέβαλε την εορταστική Σύναξη, με επικεφαλής τον Δήμαρχο
Βόλβης κ. Διαμαντή Λιάμα, την Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Βόλβης κα
Κυριακή Τσουραλάκη, τους Αντιδημάρχους κ.κ. Αθανάσιο Κυριάκου, Απόστολο
Καρακίτσο, Χρήστο Σαββόπουλο, Θεόδωρο Ιορδανίδη και Νικόλαο Πανταζίδη,
την Πρόεδρο του Οργανισμού Πολιτισμού κα Μαρία Δαγκλή, την Αντιπρόεδρο
του Οργανισμού Κοινωνικής Πρόνοιας κα Στέλλα Σαλέπη και τους Προέδρους
των Κοινοτήτων Απολλωνίας κ. Δημήτρη Χαρπουζάνη και Ν. Απολλωνίας κ.
Βασίλειο Κυριάκου, κ.α.
Στις
όλες Ακολουθίες προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου
Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, πλαισιούμενος από τον Γεν.
Αρχιερατικό Επίτροπο Παν. Αρχιμ. π. Δωρόθεο Ζέρβα, τον Εφημέριο Παν.
Αρχιμ. π. Στέφανο Τσιγκερλιώτη, τους Παν. Αρχιμ. π. Νεκτάριο
Ελευθεριάδη, π. Ιουστίνο Κεφαλούρο, π. Χριστόδουλο Στυλιανό, π. Παΐσιο
Σουλτανικά, π. Νέστορα Γρίμπα, π. Εφραίμ Τσόλη, π. Μελέτιο Τσόγκα, τους
Αιδ. Οικ. π. Γεώργιο Κυζιρίδη, π. Δημήτριο Κατσιρμά, π. Ιωακείμ Περίφανο
και π. Παναγιώτη Καλατζή και τον Διάκονο π. Κωνσταντίνο Ισαακίδη.
Στο
κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος ανεφέρθη αναλυτικά στην ουρανομήκη
προσωπικότητα του Αποστόλου των Εθνών, χαρακτηρίζοντας τον ως το «στόμα»
και την «καρδιά» του Χριστού, που σταυρώθηκε και πέθανε μαζί Του,
αναβοώντας· «δεν ζω πλέον εγώ, αλλά ζη μέσα μου ο Χριστός» (Γαλ. β',
20)!
Συνεχίζοντας
ο ομιλητής, ερμήνευσε τη μεταστροφή του διώκτη της Εκκλησίας Σαύλου, σε
στύλο της Εκκλησίας Παύλου, ως αποτέλεσμα της προσωπικής του κοινωνίας
και σχέσεως με τον Αναστάντα Κύριο Ιησού Χριστό και την κλήση που του
απηύθυνε Εκείνος να Τον γνωρίσει στα Έθνη άπαντα.
Παρετήρησε
επίσης ο Σεβασμιώτατος, ότι η Καινή Διαθήκη «Παυλειοκρατείται», καθότι
14 βιβλία της είναι οι Επιστολές του, το Ευαγγέλιο και οι Πράξεις των
Αποστόλων του Ιατρού Λουκά, είναι γραμμένες από τον Ελληνιστή μαθητή και
συνέκδημό του και επίσης το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο από τον για λίγο
μαθητή του, συγγραφέα του δευτέρου συνοπτικού της Καινής Διαθήκης
Ευαγγελίου και ακόλουθό του.
Καταλήγοντας
ο Δεσπότης είπε: «Τόσο ο Παν. Αρχιμ. π. Βασίλειος Μπακογιάννης στο
λαμπρό έργο του ΠΑΥΛΟΣ: ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!, όσο και ο Joseph Holzner
στο μνημειώδες και καταπληκτικό έργο του Ο ΠΑΥΛΟΣ, που μετέφρασε
υποδειγματικά, με σύμφωνο γνώμη του συγγραφέως του, ο αείμνηστος
Αρχιεπισκόπος Αθηνών κυρός Ιερώνυμος ο Α', μας βεβαιώνουν ότι αν υπάρχει
άνθρωπος που μπορεί να καυχηθεί ότι ύφανε τον καλλιτεχνικό τάπητα του
δυτικού Πολιτισμού, χρησιμοποιώντας το θεϊκό στιμόνι, αυτός είναι ο
σκηνοποιός του Ταρσού!
Στις
μέρες μας, λοιπόν, πρέπει να έχουμε τη συναίσθηση ότι ο άνθρωπος που
διαμόρφωσε για πρώτη φορά το πνεύμα του Δυτικοευρωπαϊκού Χριστιανικού
Πολιτισμού και σμίλευσε για πρώτη φορά τη νέα κοινωνική νοοτροπία του
καθ' όλου Χριστιανισμού, ποτισμένη από το πνεύμα του Θείου Διδασκάλου
του, Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και απ' την καλύτερη κληρονομιά των
ανθρώπων της αρχαιότητος, δηλαδή, το ελληνικό πνεύμα, δεν ήταν άλλος από
τον Παύλο της Ταρσού.
Ο
Παύλος, δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά ουσιαστικά την κατάργηση του
Ιουδαϊσμού ως θρησκείας. Όταν εμπρός στη Δαμασκό του έπεφταν οι
"λεπίδες" απ' τα μάτια, τότε του φανερώθηκε ο Χριστιανισμός, σαν κάτι
εντελώς καινούργιο.
Γι'
αυτό και η Εκκλησία του το οφείλει να το διακηρύσσει πως δεν αποδέχεται
τον Παύλο ως Εβραίο ή ως ελληνιστή κεχωρισμένα, αλλά και τα δυό αυτά τα
ζυμώνει κάτω από τον τίτλο "Παύλος ο Χριστιανός"!
Να
γιατί έχει δίκιο ο Holzner σαν γράφει: "...ο άνθρωπος που καθόταν στον
αργαλειό, στην Έφεσο και στην Κόρινθο, ή στον αποπνικτικό αέρα του
κελλιού του στη Ρώμη, γράφοντας τις εμπνευσμένες επιστολές του, μπορούσε
να πει για τον εαυτό του· ΜΕ ΤΙΣ ΣΑΪΤΕΣ ΤΟΥ ΑΡΓΑΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ,
ΥΦΑΙΝΩ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΟΥ ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΘΕΟΥ"»!
για όλες τις φωτογραφίες Εδώ