Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος παίρνοντας αφορμή από έναν στίχο των Ψαλμών του Δαυίδ “Οι σπείροντες εν δάκρυσιν, εν αγαλλιάσει θεριούσι” (Ψαλμ. 125,5), σημείωσε ότι ο Ορθόδοξος Χριστιανός χρειάζεται να καλλιεργεί το πνευματικό γεώργιο, που δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ο έσω άνθρωπος, η ψυχή και η καρδιά του πιστού, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος.
Ακόμα και οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι προέτρεπαν τους προγόνους μας “’ένδον σκάπτε”, να κάνουν δηλαδή τον αυτοέλεγχό τους. Ποτέ δεν πρέπει κανένας άνθρωπος να πιστέψει ότι έχει καλλιεργηθεί πνευματικά.
Ο αγώνας ο πνευματικός δίδεται δια βίου, η προσπάθεια εγκοπής με άλλα λόγια, του ιδίου θελήματος και της εν γένει εμπαθούς καταστάσεως, με κορωνίδα αυτής, την κακία.
Ο Μέγας Βασίλειος μάς προτρέπει, να ξεκινήσουμε τον αγώνα μας, διώχνοντας πρωτίστως την κακία. Ταυτόχρονα ο Άγιος πατήρ ζητά από τους Χριστιανούς να προσεύχονται, να συνομιλούν με τον Χριστό, όχι βαττολογώντας, αλλά η ικεσία και η δοξολογία να βγαίνει από την καρδιά.
Ο Κύριος όπως ομίλησε με το στόμα του προφήτου Ησαϊα δεν θέλει θυσιές και προσφορές ζώων. Θέλει την καρδιά μας. Στην καρδιά εδράζεται ολόκληρος ο χαρακτήρας του ανθρώπου. Η αγάπη, η ταπείνωση, η συγχωρητικότητα, αλλά και στον αντίποδα η κακία, το μίσος και ο φθόνος, γεννιούνται στη καρδιά.
Καταλήγοντας ο κ. Νεκτάριος υπογράμμισε ότι μονάχα μέσα από την διακονία μας τόσο προς τον Θεό, όσο και προς τους αδελφούς μας θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε τί ζητά ο Χριστός από εμάς, μετέχοντας παράλληλα στην Μυστηριακή ζωή της Αγίας μας Εκκλησίας.
Αναρτήσεις
