Η Κυριακή της Ορθοδοξίας εορτάστηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Καστοριάς, όπου τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ. Σεραφείμ,
με τη συμμετοχή του Πρωτοσυγκέλλου της Μητροπόλεως Αρχιμ. Αθανασίου
Γιαννουσά, των Εφημερίων του Ναού Αρχιμ. Στεφάνου Σχοινά και Πρωτ.
Φωτίου Λεβέντη καθώς και των Διακόνων π. Ιακώβου και π. Αγαθονίκου.
Κατά τη διάρκεια του Κοινωνικού ο Πρωτοσύγκελλος π. Αθανάσιος
ανέγνωσε την εγκύκλιο του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου κ. Σεραφείμ, επί τη
εορτή της Ορθοδοξίας.
Μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος σημειώνει πως η πίστη δεν είναι μία ιδεολογία ή φιλοσοφία, ούτε ακόμη κάποιο κοινωνικό σύστημα ή μεταφυσική θεωρία. Δεν είναι η επιλεκτική παραδοχή μερικών αληθειών της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας που έχουμε ή δεν έχουμε τη δυνατότητα να τις συλλάβουμε διανοητικά. Δεν είναι τυπολατρεία, ούτε και αφηρημένη έννοια. Δεν είναι, επίσης, η απλή αποδοχή ότι υπάρχει Θεός, ούτε πολύ περισσότερο η ενθύμιση του ονόματός Του, που γίνεται κάποια στιγμή από ανάγκη.
Η πίστη είναι ζωή και η ζωή είναι ο Χριστός. Όταν ο άνθρωπος έχει μέσα στο χώρο της καρδιάς του ζωντανή την παρουσία του Χριστού, τότε μόνον μπορούμε να πούμε ότι πιστεύει στο Χριστό.
Και καταλήγει τονίζοντας πως όσοι βρισκόμαστε μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας χρειάζεται όχι μόνο να πιστεύουμε αληθινά, αλλά και να ομολογούμε έργω και λόγω και με κάθε πρόσφορο μέσο «Χριστόν τον αληθινόν Θεόν ημών και τους αυτού Αγίους τιμώντες ιδιαιτέρως δε την Υπεραγίαν Θεοτόκον».
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, εντός του Ιερού Ναού, πραγματοποιήθηκε η λιτάνευση των Ιερών Εικόνων και Λειψάνων, εις ανάμνηση της αναστηλώσεως των εικόνων το 843, ενώ προ της απολύσεως τελέσθηκε το Ιερό Μνημόσυνο πάντων των Αρχιερατευσάντων και Ιερατευσάντων στην Ιερά Μητρόπολη Καστορίας, Αρχιερέων και Κληρικών, καθώς επίσης και όλων των ευεργετών και δωρητών της τοπικής Εκκλησίας.
Μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος σημειώνει πως η πίστη δεν είναι μία ιδεολογία ή φιλοσοφία, ούτε ακόμη κάποιο κοινωνικό σύστημα ή μεταφυσική θεωρία. Δεν είναι η επιλεκτική παραδοχή μερικών αληθειών της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας που έχουμε ή δεν έχουμε τη δυνατότητα να τις συλλάβουμε διανοητικά. Δεν είναι τυπολατρεία, ούτε και αφηρημένη έννοια. Δεν είναι, επίσης, η απλή αποδοχή ότι υπάρχει Θεός, ούτε πολύ περισσότερο η ενθύμιση του ονόματός Του, που γίνεται κάποια στιγμή από ανάγκη.
Η πίστη είναι ζωή και η ζωή είναι ο Χριστός. Όταν ο άνθρωπος έχει μέσα στο χώρο της καρδιάς του ζωντανή την παρουσία του Χριστού, τότε μόνον μπορούμε να πούμε ότι πιστεύει στο Χριστό.
Και καταλήγει τονίζοντας πως όσοι βρισκόμαστε μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας χρειάζεται όχι μόνο να πιστεύουμε αληθινά, αλλά και να ομολογούμε έργω και λόγω και με κάθε πρόσφορο μέσο «Χριστόν τον αληθινόν Θεόν ημών και τους αυτού Αγίους τιμώντες ιδιαιτέρως δε την Υπεραγίαν Θεοτόκον».
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, εντός του Ιερού Ναού, πραγματοποιήθηκε η λιτάνευση των Ιερών Εικόνων και Λειψάνων, εις ανάμνηση της αναστηλώσεως των εικόνων το 843, ενώ προ της απολύσεως τελέσθηκε το Ιερό Μνημόσυνο πάντων των Αρχιερατευσάντων και Ιερατευσάντων στην Ιερά Μητρόπολη Καστορίας, Αρχιερέων και Κληρικών, καθώς επίσης και όλων των ευεργετών και δωρητών της τοπικής Εκκλησίας.