Στην εναρκτήρια αγρυπνία του «Ενορία εν δράσει...» ο π. Σπυρίδων Βασιλάκος.

Το σημείο του Σταυρού
μέσα στη λειτουργική μας ζωή
είναι ο πρόδρομος
της παρουσίας
του Παναγίου Πνεύματος

στη ζωή κάθε ανθρώπου.

Του Κωνσταντίνου Δαντίλη

Με την τέλεση Ιεράς Αγρυπνίας ξεκίνησαν την Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015 οι «130 ξεχωριστές ευκαιρίες για όλη την οικογένεια» στην Ευαγγελίστρια Πειραιώς στο πλαίσιο του προγράμματος «Ενορία εν δράσει...». 

Το Θείο Λόγο κήρυξε ο Πρωτοπρεσβύτερος Σπυρίδων Βασιλάκος, Διευθυντής του Ραδιοφοωνικού Σταθμού «Βοιωτική Εκκλησία», ο οποίος αναφερόμενος στους εορτάζοντες Αγίους Κυπριανό και Ιουστίνη τόνισε πως μπορούμε να πλησιάσουμε έναν Άγιο της Εκκλησίας μας «...με την τιμή, τιμώντας τον. Μπορούμε να τον πλησιάσουμε με την Προσευχή. Μπορούμε να τον πλησιάσουμε μελετώντας τον βίο του τον Αγιασμένο, τον Σταυρικό και Αναστάσιμο. Κυρίως όμως έναν Άγιο μπορούμε να τον προσεγγίσουμε και να τον ζήσουμε όταν θελήσουμε ότι δούμε μέσα στη ζωή του… να το κάνουμε στοιχείο της δικής μας πνευματικής ζωής και πορείας».

«Στο βίο τους κυριαρχεί το φως του Χριστού το οποίο ανατέλλει στη ζωή του ανθρώπου όταν ο άνθρωπος αποφασίσει να ζήσει Σταυρικά» είπε ο π. Σπυρίδων συμπληρώνοντας πως «η δύναμη του Σταυρού είναι εκείνη που κάνει τον άνθρωπο να ποθεί και να εξορίζει κάθε ενέργεια του διαβόλου από τη ζωή του». 

Σημείωσε πως εμείς οι άνθρωποι τρέμουμε στο άκουσμα και μόνο του Διαβόλου «γιατί πολλές πτυχές της ζωής μας παραμένουν εντελώς ασταύρωτες, ανίσχυρες και ανοχύρωτες». 

«Το σημείο του Σταυρού μέσα στη λειτουργική μας ζωή είναι ο πρόδρομος της παρουσίας του Παναγίου Πνεύματος στη ζωή κάθε ανθρώπου», υπογράμμισε ο π. Σπυρίδων συμπληρώνοντας πως το βάπτισμα είναι η αρχή μιας σταυρικής πορείας που μας οδηγεί στην Ανάσταση.

Στη συνέχεια ο π. Σπυρίδων Βασιλάκος τόνισε πως «Σταυρική πορεία σημαίνει άσκηση στην αγάπη, στην ταπείνωση στην αρετή. Σημαίνει συγχωρητικότητα. Σημαίνει εγκατάλειψη του εγωιστικού μας θελήματος, κίνηση και πορεία μέσα στο δρόμο του θελήματος του Θεού». «Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει», συμπλήρωσε «ότι σάρκα και ύλη είναι εκείνα τα οποία φθείρονται και πεθαίνουν και όταν εμείς συζούμε με αυτά, ουσιαστικά παραδινόμαστε στη φθορά και αυτοκαταδικαζόμαστε στο θάνατο».

Με έμφαση υπογράμμισε πως «μπορεί να μας σώσει ο Σταυρός στη ζωή μας» γιατί είναι «εκείνος που θα νεκρώσει το δηλητήριο κάθε πάθους, κάθε σατανικής ενέργειας, κάθε εγωιστικού συμφέροντος, κάθε θελήματος». Ο άνθρωπος ξεκινάει σταυρικά την πορεία του «για να καταλήξει να γεύεται όχι τη σάρκα και την ύλη, όχι τη φθορά και το θάνατο, αλλά το Σώμα και το αίμα του Κυρίου μας, αυτό που τρέμει ο Διάβολος». 

«Η ζωή των Σταυρωμένη είναι μία αιώνιος ανατολή η οποία δεν γνωρίζει δύση», είπε καταλήγοντας ο π. Σπυρίδων, σημειώνοντας πως «η ζωή μας η πνευματική θα πρέπει να είναι διαρκώς η επαφή μας με το Σταυρό, με την άσκηση, με την ταπείνωση, με την αγάπη, με την Προσευχή».