Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης
Το ίδρυμα "Κόκκορη" της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών επισκέφθηκαν το μεσημέρι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος και μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Τον Αρχιεπίσκοπος και τα μέλη της Συνόδου υποδέχθηκαν ο Μητροπολίτης Γλυφάδας κ. Παύλος και ο Διευθυντής του ιδρύματος Αρχιμανδρίτης Νικόδημος Φαρμάκης και στη συνέχεια ξεναγήθηκαν στους χώρους και ενημερώθηκαν για τους στόχους, τις δομές και τις εγκαταστάσεις του ιδρύματος, αλλά και για τα προγράμματα που υλοποιούνται, ενώ συνομίλησαν με το προσωπικό και τα παιδιά που στηρίζει το ίδρυμα.
Πρόεδρος του ιδρύματος είναι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος. Διευθυντής ο π. Νικόδημος, ενώ το προσωπικό αποτελείται από Διεπιστημονική ομάδα ειδικών ψυχικής υγείας διαφόρων ειδικοτήτων, όπως Ψυχίατρο, Παθολόγο, Ψυχολόγο, Κοινωνικό Λειτουργό, Νοσηλευτές, Εργοθεραπευτή, Ψυχοπαιδαγωγό-Σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού, Φυσικοθεραπευτή. Η ομάδα συμπληρώνεται και από βοηθητικό προσωπικό (Μαγείρισσες, Φύλακες, Επιμελήτριες, Καθαρίστριες). Το προσωπικό απασχολείται σε κυκλικό ωράριο επί 24ώρου βάσεως γαι να ανταποκρίνεται πλήρως στις ανάγκες του προγράμματος των Σ.Υ.Δ. «Μ.Κόκκορη».
Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του ιδρύματος το Εκκλησιαστικό Ίδρυμα Περιθάλψεως Θηλέων Ατόμων με Νοητική Υστέρηση ή με σύνδρομο Down της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών «Μ. Κόκκορη», ιδρύθηκε ως ίδρυμα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών.
Τη λειτουργία του ξεκίνησε την 1η Μαρτίου του 2007. Το εν λόγω ίδρυμα, φέρει το όνομα της δωρήτριας, Μαρίας Κόκκορη.
Βασικοί στόχοι των Σ.Υ.Δ. « Μαρία Κόκκορη» είναι η ανάδειξη των ιδιαίτερων ικανοτήτων των ενοίκων μέσω των κατάλληλων εξατομικευμένων προγραμμάτων, η διατήρηση και η γενίκευση των γνωστικών δεξιοτήτων, μέσω των καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων που χρησιμοποιούνται. Επίσης, η ανάπτυξη του ψυχοδυναμικού των ενοίκων, η ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της εμπιστοσύνης στις δυνατότητές τους, αλλά και η αποτελεσματικότερη αυτονόμησή τους, ώστε να διαχειρίζονται την προσωπική τους ζωή με την μεγαλύτερη δυνατή ανεξαρτησία, όπως και η ένταξη τους στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο, μειώνοντας τον κοινωνικό αποκλεισμό και την ενδεχόμενη ιδρυματοποίηση τους.
Αναρτήσεις
