Η Βασίλισσα στον Θρόνο Της

Η Βασίλισσα στον Θρόνο Της

.

.
Εις Άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν.
Μέσα απ΄αυτές τις σελίδες που ακoλουθούν θέλω να μάθει όλος ο κόσμος για Τους Αγίους, τις Εκκλησιές και τα Μοναστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.

Μπορείτε να μου στείλετε την Ιστορία του Ναού σας ή του Μοναστηρίου σας όπως και κάποιου τοπικού Αγίου/ας της περιοχής σας nikolaos921@yahoo.gr

Ιερός Ναός Αγίων Πάντων Θεσσαλονίκης

Ιερός Ναός Αγίων Πάντων Θεσσαλονίκης
κάνετε κλικ στην φωτογραφία

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Υποδοχή στη Νάουσα της τιμίας Κάρας της Αγίας Υπομονής από την Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου (φωτό).

Το απόγευμα της Πέμπτης 25 Ιουνίου έγινε μπροστά από τον ιερό ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ναούσης η υποδοχή της τιμίας Κάρας της Αγίας Υπομονής, που φυλάσσεται στην ιερά μονή οσίου Παταπίου της Ιεράς Μητροπόλεως Κορίνθου.


Την αγία Κάρα μετέφερε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος με την ευκαιρία ενάρξεως του Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας που φέτος έχει θέμα «Υπομονή και Καρτερία κατά τον απόστολο Παύλο».
Μετά την υποδοχή ακολούθησε πολυαρχιερατικός εσπερινός χοροστατούντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κορίνθου κ. Διονυσίου, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο, ενώ προηγήθηκε προσφώνηση από τον σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παντελεήμονα.
Η Αγία Υπομονή.
Η Οσία Υπομονή ήταν η μητέρα του τελευταίου Βυζαντινού αυτοκράτορα, του μαρτυρικού Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Μετά την κοίμηση του άνδρα της, αυτοκράτορα Μανουηλ δευτέρου του Παλαιολόγου, εγκατέλειψε τα εγκόσμια και έγινε μοναχή μετονομασθείσα από Ελένη Αυγούστα σε Υπομονή μοναχή. Με ταπείνωση και υπακοή ασκήθηκε επι 25 χρόνια σε Μοναστήρι της Κωνσταντινουπόλεως και αγίασε. Το 1450 παρέδωσε την αγιασμένη της ψυχή στα χέρια του Κυρίου. Η τιμία Κάρα της φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Οσίου Παταπίου της Ιεράς Μητροπόλεως Κορίνθου
Προσφώνηση Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος .
Μέ βαθύτατη συγκί­νη­ση καί κατάνυξη ὑπο­δε­χθήκαμε πρίν ἀπό λίγο ἕνα ἱερό καί θαυμα­τουρ­γό κειμήλιο τῆς πί­στεώς μας, ὑποδε­χθή­κα­με, ἐδῶ στόν ἱερό ναό τῆς Παναγίας, τῆς Παντάνασσας καί βα­σί­λι­σσας τῶν οὐρα­νῶν, τή σεπτή καί χαριτό­βρυ­τη κάρα μιᾶς ἄλλης βασίλισσας, μιᾶς βασί­λισσας τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία ὅμως ἐπέλεξε νά ἀνταλλάξει τή βασιλι­κή πορφύρα μέ τό τα­πει­νό ἔνδυμα τῆς μο­να­χῆς. Ἐπέλεξε νά ἀνταλ­λάξει τήν ἄνεση τοῦ με­γάλου Παλατίου μέ τή στενότητα τοῦ μοναχι­κοῦ κελλίου. Ἐπέλεξε νά ἀνταλλάξει τήν τρυ­φή τοῦ κόσμου μέ τήν μυστική ἀπόλαυση τῆς κοινωνίας μέ τόν Θεό. Ἐπέλεξε νά ἀνταλλάξει τή δόξα τῶν ἀνθρώπων μέ τήν ταπείνωση τοῦ μοναχικοῦ σχήματος. Ἐ­πέλεξε νά ἀνταλλάξει τούς κρότους καί τούς θορύβους τῶν ἐπιγείων πραγμάτων μέ τή σιω­πή τῆς προσευχῆς καί τῆς μελέτης τοῦ Θεοῦ. Ἐπέλεξε νά ἀνταλλάξει τό βασιλικό ὄνομα Ἑλέ­νη, τό ὁποῖο ἔφερε ὡς αὐ­τοκράτειρα τοῦ Βυ­ζαντίου, μέ τό ὄνομα τῆς μεγίστης ἀρετῆς τῆς ὑπομονῆς, τήν ὁποία ἐβίωσε τόσο ὡς βα­σίλισσα ὅσο καί ὡς μοναχή.
Ὑποδεχθήκαμε, ἀδελ­φοί μου, τή θαυμα­τουρ­γή κάρα τῆς ἁγίας Ὑπο­μονῆς, τῆς συζύγου τοῦ εὐσεβοῦς καί σοφοῦ αὐ­τοκράτορος Μα­νου­ήλ τοῦ Παλαιολόγου καί μητέρας τοῦ τε­λευ­ταίου αὐτοκράτορος τοῦ Βυ­ζα­ντίου Κωνστα­ντίνου Παλαιολόγου, τήν ὁ­ποία ἠγαθύνθη νά με­ταφέρει στήν Ἱερά Μη­τρόπολή μας ἀπό τήν Ἱερά Μονή τοῦ ὁσίου Παταπίου, ὅπου φυλάσ­σεται ὡς ἱερό θη­σαύρι­σμα καί πάνσεπτο κει­μήλιο, ὁ Σεβα­σμιώ­τα­τος Μητρο­πολί­της Κο­­ρίνθου κ.κ. Διο­νύ­σι­ος εἰς εὐλογία καί ἁγι­α­σμό, ἐπ᾽ εὐκαιρίᾳ τῶν ΚΑ´ Παυλείων, θέ­μα τῶν ὁποίων εἶναι ἡ ὁ­μώ­­νυμος τῆς ἁγίας ἀρε­τή, ἡ ὑπο­­­­μονή καί ἡ καρ­τε­ρία.
Σᾶς εὐχαριστοῦμε, Σε­βα­σμιώτατε, γιά τή με­γά­λη εὐλογία τήν ὁ­ποία ἐκομίσατε στήν Ἱερά μας Μητρόπολη, ἡ ὁποία συνδέεται μέ τή δι­κή σας πνευματικῶς, διά τοῦ κοινοῦ ἱδρυτοῦ καί καθηγεμόνος ἐν τῇ πίστει, τοῦ ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν, τοῦ πρω­το­­κορυφαίου ἀπο­στό­λου Παύλου.
Σᾶς εὐχαριστοῦμε, Σε­βα­σμιώτατε, διότι δί­δε­τε καί σέ μᾶς τήν εὐ­και­ρία ὄχι μόνο νά λά­βου­με τήν χάρη πού ἐνοι­κεῖ στό ἱερό λείψανο τῆς ἁγίας βασιλίσσης, καί θαυματουργεῖ καί θεραπεύει, ἀλλά καί νά μελετήσουμε καί νά προβάλλουμε τή ζωή της ὡς παράδειγμα ὑπο­­­μονῆς καί καρ­τε­ρί­ας. Διότι ἦταν ὄντως ὑπό­δειγμα ὑπομονῆς ἡ ἁγία τόσο στήν ἐν τῷ κόσμῳ ζωή της ὅσο καί ὡς μοναχή.
Διότι παρότι ἦτο γό­νος ἡγεμονικῆς οἰκογε­νείας καί ἔζησε ὡς αὐ­τοκράτειρα τοῦ Βυ­ζα­ντίου, ἔζησε σέ μία δύ­σκολη ἐποχή γιά τό Βυ­ζάντιο, σέ μία ἐποχή κα­τά τήν ὁποία οἱ ἔξω­θεν μάχες καί οἱ ἔνδο­θεν κίνδυνοι ἀπαιτοῦ­σαν ὑπομονή καί καρ­τε­­ρία. Ἐπωμίσθηκε μαζί μέ τόν αὐτοκράτορα σύ­­­ζυγό της, Μανουήλ, τό βάρος τῶν εὐθυνῶν τῆς αὐτοκρατορίας σέ δύσκολες στιγμές τῆς ἱστορίας της. Ἐπω­μί­σθη­­κε ὅμως συγχρόνως καί τά βάρη μιᾶς πο­λυ­μελοῦς οἰκογενείας, κα­­­­­θώς ὑπῆρξε μητέρα ὀκτώ τέκνων, δύο ἀπό τά ὁποῖα ἀξιώθηκε νά δεῖ στόν αὐτοκρατορικό θρόνο τῆς Κωνστα­ντι­νουπόλεως, ἀφοῦ ὅμως προηγουμένως εἶχε ὑπο­­­­μείνει καρτερικά τόν πρόωρο θάνατο τῶν δύο νεαρῶν θυ­γατέρων της.
Ἡ πίστη της στόν Θεό ἦταν αὐτή πού τῆς ἔδι­νε δύναμη καί ὑπομονή γιά νά σηκώ­νει καί τό βάρος τῆς ὀδύνης τοῦ θα­νάτου καί τῶν παι­διῶν της καί τοῦ συ­ζύγου, μετά τόν ὁποῖο ἐνεδύθη τό μοναχικό σχῆ­μα, γιά νά δοκιμα­σθεῖ καί νά ἀσκη­­θεῖ καί στή μονα­χική ὑπομονή. Ἐπί εἰ­κο­σιπέντε χρόνια ἔζη­σε ὡς μο­να­χή μέσα στήν ἄσκη­ση, τή νη­στεία, τήν προ­σευχή, τήν ταπείνωση καί τόν πνευματικό ἀγῶνα, ὑπο­μένοντας μέ καρ­τερία τίς δοκιμασίες καί τούς πειρασμούς καί ἠγιάσθη «ὡς χρυ­σός ἐν χωνευτηρίῳ», ὥστε νά θαυμάζεται ἀπό ὅλους γιά τήν ἀρετή καί τήν ἁγιότητά της, ἡ ὁποία ἀπεδείχθη καί μετά τήν ὁσιακή κοί­μησή της μέ τά θαύματα πού ἐπέ­τρε­ψε ὁ Θεός νά τελοῦνται διά τοῦ ἁγίου λειψάνου της καί διά τῶν θεο­πει­θῶν πρεσβειῶν της, καί τά ὁποῖα ἐνεργοῦνται καί μέχρι σήμερα.
Γι᾽ αὐτό καί εἴμεθα ἰδι­αιτέρως εὐγνώμονες, Σε­βασμιώτατε, γιατί ἀπο­λαμβάνουμε καί ἐ­μεῖς τή χάρη τῆς ἁγίας Ὑπομονῆς, οἱ εὐχές καί πρεσβεῖες τῆς ὁποίας εὔ­­­χομαι ταπεινῶς νά συνοδεύουν καί ὅλους τούς εὐσεβεῖς καί φι­λα­γίους προσκυνητές της καί τό παράδειγμα τῆς ζωῆς νά ἐμπνεύει καί νά ἐνισχύει ὅλους μας στόν καθ᾽ ἡμέραν ἀγῶ­να μας γιά νά τρέχουμε καί ἐμεῖς, ὅπως μᾶς προτρέπει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, δι᾽ ὑπομονῆς τόν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα.