Την αγία Κάρα μετέφερε ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ. Διονύσιος με την ευκαιρία ενάρξεως του Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας που φέτος έχει θέμα «Υπομονή και Καρτερία κατά τον απόστολο Παύλο».
Μετά την υποδοχή ακολούθησε πολυαρχιερατικός εσπερινός χοροστατούντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κορίνθου κ. Διονυσίου, ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο, ενώ προηγήθηκε προσφώνηση από τον σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παντελεήμονα.
Η Αγία Υπομονή.
Η Οσία Υπομονή ήταν η μητέρα του τελευταίου Βυζαντινού αυτοκράτορα, του μαρτυρικού Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Μετά την κοίμηση του άνδρα της, αυτοκράτορα Μανουηλ δευτέρου του Παλαιολόγου, εγκατέλειψε τα εγκόσμια και έγινε μοναχή μετονομασθείσα από Ελένη Αυγούστα σε Υπομονή μοναχή. Με ταπείνωση και υπακοή ασκήθηκε επι 25 χρόνια σε Μοναστήρι της Κωνσταντινουπόλεως και αγίασε. Το 1450 παρέδωσε την αγιασμένη της ψυχή στα χέρια του Κυρίου. Η τιμία Κάρα της φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Οσίου Παταπίου της Ιεράς Μητροπόλεως Κορίνθου
Προσφώνηση Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος .
Μέ βαθύτατη συγκίνηση καί κατάνυξη ὑποδεχθήκαμε πρίν ἀπό λίγο ἕνα ἱερό καί θαυματουργό κειμήλιο τῆς πίστεώς μας, ὑποδεχθήκαμε, ἐδῶ στόν ἱερό ναό τῆς Παναγίας, τῆς Παντάνασσας καί βασίλισσας τῶν οὐρανῶν, τή σεπτή καί χαριτόβρυτη κάρα μιᾶς ἄλλης βασίλισσας, μιᾶς βασίλισσας τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία ὅμως ἐπέλεξε νά ἀνταλλάξει τή βασιλική πορφύρα μέ τό ταπεινό ἔνδυμα τῆς μοναχῆς. Ἐπέλεξε νά ἀνταλλάξει τήν ἄνεση τοῦ μεγάλου Παλατίου μέ τή στενότητα τοῦ μοναχικοῦ κελλίου. Ἐπέλεξε νά ἀνταλλάξει τήν τρυφή
τοῦ κόσμου μέ τήν μυστική ἀπόλαυση τῆς κοινωνίας μέ τόν Θεό. Ἐπέλεξε νά
ἀνταλλάξει τή δόξα τῶν ἀνθρώπων μέ τήν ταπείνωση τοῦ μοναχικοῦ
σχήματος. Ἐπέλεξε νά ἀνταλλάξει τούς κρότους καί τούς θορύβους τῶν ἐπιγείων πραγμάτων μέ τή σιωπή τῆς προσευχῆς καί τῆς μελέτης τοῦ Θεοῦ. Ἐπέλεξε νά ἀνταλλάξει τό βασιλικό ὄνομα Ἑλένη, τό ὁποῖο ἔφερε ὡς αὐτοκράτειρα τοῦ Βυζαντίου, μέ τό ὄνομα τῆς μεγίστης ἀρετῆς τῆς ὑπομονῆς, τήν ὁποία ἐβίωσε τόσο ὡς βασίλισσα ὅσο καί ὡς μοναχή.
Ὑποδεχθήκαμε, ἀδελφοί μου, τή θαυματουργή κάρα τῆς ἁγίας Ὑπομονῆς, τῆς συζύγου τοῦ εὐσεβοῦς καί σοφοῦ αὐτοκράτορος Μανουήλ τοῦ Παλαιολόγου καί μητέρας τοῦ τελευταίου αὐτοκράτορος τοῦ Βυζαντίου Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, τήν ὁποία ἠγαθύνθη νά μεταφέρει στήν Ἱερά Μητρόπολή μας ἀπό τήν Ἱερά Μονή τοῦ ὁσίου Παταπίου, ὅπου φυλάσσεται ὡς ἱερό θησαύρισμα καί πάνσεπτο κειμήλιο, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορίνθου κ.κ. Διονύσιος εἰς εὐλογία καί ἁγιασμό, ἐπ᾽ εὐκαιρίᾳ τῶν ΚΑ´ Παυλείων, θέμα τῶν ὁποίων εἶναι ἡ ὁμώνυμος τῆς ἁγίας ἀρετή, ἡ ὑπομονή καί ἡ καρτερία.
Σᾶς εὐχαριστοῦμε, Σεβασμιώτατε, γιά τή μεγάλη εὐλογία τήν ὁποία ἐκομίσατε στήν Ἱερά μας Μητρόπολη, ἡ ὁποία συνδέεται μέ τή δική σας πνευματικῶς, διά τοῦ κοινοῦ ἱδρυτοῦ καί καθηγεμόνος ἐν τῇ πίστει, τοῦ ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν, τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου.
Σᾶς εὐχαριστοῦμε, Σεβασμιώτατε, διότι δίδετε καί σέ μᾶς τήν εὐκαιρία ὄχι μόνο νά λάβουμε τήν χάρη πού ἐνοικεῖ
στό ἱερό λείψανο τῆς ἁγίας βασιλίσσης, καί θαυματουργεῖ καί θεραπεύει,
ἀλλά καί νά μελετήσουμε καί νά προβάλλουμε τή ζωή της ὡς παράδειγμα ὑπομονῆς καί καρτερίας. Διότι ἦταν ὄντως ὑπόδειγμα ὑπομονῆς ἡ ἁγία τόσο στήν ἐν τῷ κόσμῳ ζωή της ὅσο καί ὡς μοναχή.
Διότι παρότι ἦτο γόνος ἡγεμονικῆς οἰκογενείας καί ἔζησε ὡς αὐτοκράτειρα τοῦ Βυζαντίου, ἔζησε σέ μία δύσκολη ἐποχή γιά τό Βυζάντιο, σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία οἱ ἔξωθεν μάχες καί οἱ ἔνδοθεν κίνδυνοι ἀπαιτοῦσαν ὑπομονή καί καρτερία. Ἐπωμίσθηκε μαζί μέ τόν αὐτοκράτορα σύζυγό της, Μανουήλ, τό βάρος τῶν εὐθυνῶν τῆς αὐτοκρατορίας σέ δύσκολες στιγμές τῆς ἱστορίας της. Ἐπωμίσθηκε ὅμως συγχρόνως καί τά βάρη μιᾶς πολυμελοῦς οἰκογενείας, καθώς ὑπῆρξε μητέρα ὀκτώ τέκνων, δύο ἀπό τά ὁποῖα ἀξιώθηκε νά δεῖ στόν αὐτοκρατορικό θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἀφοῦ ὅμως προηγουμένως εἶχε ὑπομείνει καρτερικά τόν πρόωρο θάνατο τῶν δύο νεαρῶν θυγατέρων της.
Ἡ πίστη της στόν Θεό ἦταν αὐτή πού τῆς ἔδινε δύναμη καί ὑπομονή γιά νά σηκώνει καί τό βάρος τῆς ὀδύνης τοῦ θανάτου καί τῶν παιδιῶν της καί τοῦ συζύγου, μετά τόν ὁποῖο ἐνεδύθη τό μοναχικό σχῆμα, γιά νά δοκιμασθεῖ καί νά ἀσκηθεῖ καί στή μοναχική ὑπομονή. Ἐπί εἰκοσιπέντε χρόνια ἔζησε ὡς μοναχή μέσα στήν ἄσκηση, τή νηστεία, τήν προσευχή, τήν ταπείνωση καί τόν πνευματικό ἀγῶνα, ὑπομένοντας μέ καρτερία τίς δοκιμασίες καί τούς πειρασμούς καί ἠγιάσθη «ὡς χρυσός ἐν χωνευτηρίῳ», ὥστε νά θαυμάζεται ἀπό ὅλους γιά τήν ἀρετή καί τήν ἁγιότητά της, ἡ ὁποία ἀπεδείχθη καί μετά τήν ὁσιακή κοίμησή της μέ τά θαύματα πού ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά τελοῦνται διά τοῦ ἁγίου λειψάνου της καί διά τῶν θεοπειθῶν πρεσβειῶν της, καί τά ὁποῖα ἐνεργοῦνται καί μέχρι σήμερα.
Γι᾽ αὐτό καί εἴμεθα ἰδιαιτέρως εὐγνώμονες, Σεβασμιώτατε, γιατί ἀπολαμβάνουμε καί ἐμεῖς τή χάρη τῆς ἁγίας Ὑπομονῆς, οἱ εὐχές καί πρεσβεῖες τῆς ὁποίας εὔχομαι ταπεινῶς νά συνοδεύουν καί ὅλους τούς εὐσεβεῖς καί φιλαγίους προσκυνητές της καί τό παράδειγμα τῆς ζωῆς νά ἐμπνεύει καί νά ἐνισχύει ὅλους μας στόν καθ᾽ ἡμέραν ἀγῶνα μας γιά νά τρέχουμε καί ἐμεῖς, ὅπως μᾶς προτρέπει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, δι᾽ ὑπομονῆς τόν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα.