Ξεκίνησε το ΙΔ` Λειτουργικό Συμπόσιο Στελεχών Ιερών Μητροπόλεων

---

Ξεκίνησε το ΙΔ` Λειτουργικό Συμπόσιο
Στελεχών Ιερών Μητροπόλεων

Ξεκίνησαν χθές 17 Σεπτεμβρίου οι εργασίες του ΙΔ’ Πανελληνίου Λειτουργικού Συμποσίου Στελεχών Ιερών Μητροπόλεων, το οποίο διοργανώνει η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος δια της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Λειτουργικής Αναγεννήσεως.

Το Συμπόσιο λαμβάνει χώρα στην Ιερά Μητρόπολη Πατρών και οι εργασίες του φιλοξενούνται στις εγκαταστάσεις της Χριστιανικής Εστίας Πατρών, με τη συμμετοχή 110 εκπροσώπων από 55 Ιερές Μητροπόλεις.

Γενικό θέμα του Συμποσίου, το οποίο έχει θέσει υπό την αιγίδα του ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, είναι:

 «ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ»

Μετά την προσφώνηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου και του Προέδρου της Οργανωτικής Επιτροπής Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ,προέδρου της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Λειτουργικής Αναγεννήσεως, πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνεδρία με προεδρεύοντα τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομο. Χαιρετισμούς απηύθυναν ο Εξοχώτατος Βουλευτής κ. Νικόλαος Νικολόπουλος και ο Εντιμώτατος Αντιδήμαρχος κ. Χαράλαμπος Στανίτσας εκπρόσωπος του Εντιμωτάτου Δημάρχου Πατρέων.

Η πρώτη Εισήγηση είχε ως θέμα : «Το βιβλικό υπόβαθρο της Λειτουργικής τέχνης». Ο εισηγητής Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος κ. Ιωάννης Σκιαδαρέσης, Επίκουρος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, οποίος παρουσίασε πτυχές του θέματoς και τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής: «Η μελέτη των εκκλησιαστικών τεχνών μας πείθει α) ότι η ανάγκη ανάπτυξης εκ μέρους της εκκλησίας τεχνών σε σχέση με τη λατρεία, που είναι το θέμα του συνεδρίου μας, ήταν αυτονόητη από τα πρώτα της κι όλας βήματα, β) ότι οι τέχνες αυτές δεν προήλθαν από παρθενογένεση μέσα στο σώμα της εκκλησίας, αλλά είναι αποτέλεσμα συνδρομής επιδράσεων, γ) ότι δεν αποτελούν αυτοσκοπό αλλά λειτούργησαν και λειτουργούν ως διάκονοι στη διαδικασία οικοδομής της εκκλησίας και δ) ότι είναι απόλυτα συμβατές με την απαίτηση της Βίβλου για πνευματική λατρεία».

Η Ελλογιμωτάτη κ. Ιωάννα Στουφή, Επίκουρη Καθηγήτρια της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών ανέπτυξε το θέμα : «Η Ναοδομία». Η Εισηγήτρια μετά τη διατύπωση εμπεριστατωμένων επιστημονικών θέσεων ετόνισε ότι : «Η ορθόδοξη ναοδομία υπήρξε πεδίο έκφρασης του ορθόδοξου βιώματος με διαχρονικότητα και συνεχή μετεξέλιξη όχι μόνο την βυζαντινή αλλά και τη μεταβυζαντινή και τη νεότερη εποχή. Η μακραίωνη ιστορία της ορθόδοξης ναοδομίας αποδεικνύει τη νεωτερικότητά της, τη δυναμική της να καινοτομεί και παράλληλα να εκφράζει πιστά την παράδοση, και τη σταθερή πίστη της Εκκλησίας. Πέρα από αισθητικές κατηγορίες και πρακτικές ανάγκες, ο ορθόδοξος ναός οφείλει να υπηρετεί τη Λατρεία και το ορθόδοξο βίωμα και αυτά είναι που καθόριζαν και θα πρέπει να καθορίζουν και σήμερα την κτηριολογική διάταξη και την καλλιτεχνική έκφραση των ναών.

  

Έκφραση της παράδοσης δεν σημαίνει απαραίτητα εμμονή σε παλαιότερους αρχιτεκτονικούς τύπους και κατά-σκευαστικούς τρόπους αλλά διατήρηση βασικών αρχών και αξιών του ορθόδοξου ναού, όπως είναι:

• η λειτουργικότητα του χώρου
• η στροφή προς τα έσω
• η σημαντική και ο συμβολισμός της αρχιτεκτονικής του
• η διατήρηση του ανθρώπινου μέτρου.

Η Τρίτη Εισήγηση είχε ως θέμα: «Υμνολογικός λόγος και Βυζαντινή Μουσική».

Ο Εισηγητής, κ. Αθανάσιος Βουρλής, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπογράμμισε τα εξής: «Το Βυζαντινό εκκλησιαστικό μέλος εννέχει εκ της φύσεως του μια ιδιόμορφη ερμηνευτική του λόγου, με την οποία καθιστά τον υμνολογικό λόγο εύληπτο, κατανοητό, διδακτικό και ψυχαγωγικό. Για την επιτυχία του σκοπού αυτού χρησιμοποιούν οι μελοποιοί πολλούς τρόπους, όπως: τον απεικονιστικό, το μιμητικό, το συμβολικό και τον εξαρσιακό , αυτοτελώς ή αλληλοδιαδόχως ή συνδιαστικώς».

          Η πρώτη συνεδρίαση έκλεισε με γόνιμη συζήτηση στα αναπτυχθέντα θέματα.

Στη συνέχεια παρατέθηκε από την φιλοξενούσα Ιερά Μητρόπολη Πατρών δείπνο προς τιμήν των εισηγητών και συνέδρων, και οι εκπρόσωποι των Ιερών Μητροπόλεων αναχώρησαν για τους τόπους φιλοξενίας.