Τη χειροτονία ενός νέου άμισθου κληρικού, του π. Ματθαίου
Στεφανίδη έγγαμου με δύο παιδιά, ετέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης
Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης την Κυριακή, 23 Σεπτεμβρίου
ε.έ., εορτή της Συλλήψεως του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου
στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου-Λητής.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του και απευθυνόμενος προς τον νεοχειροτονούμενο αλλά και προς τους πιστούς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ωμίλησε επικαίρως ερμηνεύοντας το νόημα της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής και τα γεγονότα που συμβαίνουν στην παραλία της Τιβεριάδος, γεγονότα που προσκρούουν στην ανθρώπινη λογική αλλά ανοίγουν μια άλλη σελίδα, μια σελίδα που μας δίδει, όπως σημείωσε, τη δυνατότητα να σκεφτούμε διαφορετικά και υπερβατικά βιώνοντας το μήνυμα της αληθείας του Ευαγγελίου που είναι μήνυμα δυνατό και κάνει τους ανθρώπους να ξεπερνούν τη λογική.
Έτσι και εμείς σήμερα, τόνισε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, καλούμεθα να αφήσουμε τα δίχτυα στα οποία είμαστε μπλεγμένοι και να ακολουθήσουμε τον αιώνιο Διδάσκαλο, όχι αφήνοντας την εργασία μας σε μία περίοδο δύσκολη αλλά με το να μην δώσουμε προτεραιότητα υπαρξιακής σπουδαιότητος σ’ αυτό το γεγονός αλλά στο γεγονός της συναντήσεως μας με τον Κύριο. Να νιώθουμε, δηλαδή, αυτό που ένιωσε ο Απόστολος Πέτρος, να έχουμε το θάρρος να λέμε: «Ἀμαρτωλός εἰμί» ζητώντας το έλεος του Θεού και κάνοντας αυτό που μας λέει ο Κύριος, όσο δύσκολο και αν μας φαίνεται καθώς προσκρούει σε μία κατεστημένη λογική που έχουν καθιερώσει τα υλικά συμφέροντα και οι επιδιώξεις των σκοπιμοτήτων της παρούσης πρόσκαιρης ζωής.
Απευθυνόμενος, στη συνέχεια, στον νεοχειροτονηθέντα διάκονο π. Ματθαίο ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε τα εξής:
Κι εσύ, π. Ματθαίε, καλείσαι να ακολουθήσεις τον Κύριο, να υπηρετήσεις την Εκκλησία του Χριστού, η οποία έχει ανάγκη σήμερα από καλούς και αγαθούς κληρικούς, τίμιους και ενσυνείδητους λειτουργούς, συμφώνους με το πνεύμα και το νόημα της θυσιαστικής προσεγγίσεως. Έτσι λοιπόν, σήμερα, σε μία εποχή δύσκολη, όπου οι κληρικοί δεν διορίζονται και μισθοδοτούνται, επέλεξες, χωρίς καμία οικονομική εξασφάλιση και αφήνοντας τη ζωή τη δική σου και της οικογενείας σου στα χέρια του Θεού, να εισέλθεις στην διακονία της Εκκλησίας στηριζόμενος στην αγάπη του Επισκόπου, του κλήρου και του λαού. Επέλεξες να στρατευτείς στον αμπελώνα του Κυρίου και να Τον υπηρετήσεις ως διάκονός Του. Να είσαι, επομένως, βέβαιος ότι ακολουθώντας τον Χριστό θα έχεις πολλές ευλογίες. Αγωνιζόμενος τίμια και με τη συνείδησή σου καθαρή θα δεις ότι οι ευλογίες θα είναι πολλές και για σένα και για την οικογένειά σου. Φρόντισε όμως παράλληλα να είσαι κοντά και στο λαό και στα προβλήματά του προσευχόμενος.
Όλοι μας πρέπει να είμαστε προσευχόμενοι, τόνισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, αλλά δυστυχώς το ξεχνάμε και παγιδεύουμε τη σκέψη μας σε διάφορα προβλήματα ή λογισμούς. Πρέπει να είμαστε προσευχόμενοι ημέρα και νύχτα, χωρίς σταματημό, όπως η αναπνοή μας, διότι η προσευχή είναι η διαρκής κοινωνία μας με τον Θεό και διαρκώς κοινωνούμε μαζί Του, όταν επιτελούμε το θέλημά Του. Έτσι αν ο καθένας μας την ώρα της δουλειάς ή της απασχόλησής του προσπαθεί να εφαρμόσει αυτό που υπαγορεύει το θέλημα του Θεού, τότε είμαστε προσευχόμενοι έχοντας τη χάρη και την προστασία Του.
Κλείνοντας ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε ότι μπορούμε να ζούμε όλοι μας την παρουσία του Αναστημένου Χριστού κάνοντας πράξη αυτό που μας λέει ο Θεός, ζώντας την ταπείνωση και την καθαρότητα της ζωής. Γιατί η πίστη μας στην Εκκλησία είναι η μεγάλη αλήθεια, μια αλήθεια που βιώνεται, φανερώνεται και ομολογείται από όλους του μάρτυρες και του Αγίους της Αγίας μας Εκκλησίας. Ζώντας, λοιπόν, αυτή την αλήθεια η ζωή μας θα αλλάξει.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του και απευθυνόμενος προς τον νεοχειροτονούμενο αλλά και προς τους πιστούς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ωμίλησε επικαίρως ερμηνεύοντας το νόημα της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής και τα γεγονότα που συμβαίνουν στην παραλία της Τιβεριάδος, γεγονότα που προσκρούουν στην ανθρώπινη λογική αλλά ανοίγουν μια άλλη σελίδα, μια σελίδα που μας δίδει, όπως σημείωσε, τη δυνατότητα να σκεφτούμε διαφορετικά και υπερβατικά βιώνοντας το μήνυμα της αληθείας του Ευαγγελίου που είναι μήνυμα δυνατό και κάνει τους ανθρώπους να ξεπερνούν τη λογική.
Έτσι και εμείς σήμερα, τόνισε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, καλούμεθα να αφήσουμε τα δίχτυα στα οποία είμαστε μπλεγμένοι και να ακολουθήσουμε τον αιώνιο Διδάσκαλο, όχι αφήνοντας την εργασία μας σε μία περίοδο δύσκολη αλλά με το να μην δώσουμε προτεραιότητα υπαρξιακής σπουδαιότητος σ’ αυτό το γεγονός αλλά στο γεγονός της συναντήσεως μας με τον Κύριο. Να νιώθουμε, δηλαδή, αυτό που ένιωσε ο Απόστολος Πέτρος, να έχουμε το θάρρος να λέμε: «Ἀμαρτωλός εἰμί» ζητώντας το έλεος του Θεού και κάνοντας αυτό που μας λέει ο Κύριος, όσο δύσκολο και αν μας φαίνεται καθώς προσκρούει σε μία κατεστημένη λογική που έχουν καθιερώσει τα υλικά συμφέροντα και οι επιδιώξεις των σκοπιμοτήτων της παρούσης πρόσκαιρης ζωής.
Απευθυνόμενος, στη συνέχεια, στον νεοχειροτονηθέντα διάκονο π. Ματθαίο ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε τα εξής:
Κι εσύ, π. Ματθαίε, καλείσαι να ακολουθήσεις τον Κύριο, να υπηρετήσεις την Εκκλησία του Χριστού, η οποία έχει ανάγκη σήμερα από καλούς και αγαθούς κληρικούς, τίμιους και ενσυνείδητους λειτουργούς, συμφώνους με το πνεύμα και το νόημα της θυσιαστικής προσεγγίσεως. Έτσι λοιπόν, σήμερα, σε μία εποχή δύσκολη, όπου οι κληρικοί δεν διορίζονται και μισθοδοτούνται, επέλεξες, χωρίς καμία οικονομική εξασφάλιση και αφήνοντας τη ζωή τη δική σου και της οικογενείας σου στα χέρια του Θεού, να εισέλθεις στην διακονία της Εκκλησίας στηριζόμενος στην αγάπη του Επισκόπου, του κλήρου και του λαού. Επέλεξες να στρατευτείς στον αμπελώνα του Κυρίου και να Τον υπηρετήσεις ως διάκονός Του. Να είσαι, επομένως, βέβαιος ότι ακολουθώντας τον Χριστό θα έχεις πολλές ευλογίες. Αγωνιζόμενος τίμια και με τη συνείδησή σου καθαρή θα δεις ότι οι ευλογίες θα είναι πολλές και για σένα και για την οικογένειά σου. Φρόντισε όμως παράλληλα να είσαι κοντά και στο λαό και στα προβλήματά του προσευχόμενος.
Όλοι μας πρέπει να είμαστε προσευχόμενοι, τόνισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, αλλά δυστυχώς το ξεχνάμε και παγιδεύουμε τη σκέψη μας σε διάφορα προβλήματα ή λογισμούς. Πρέπει να είμαστε προσευχόμενοι ημέρα και νύχτα, χωρίς σταματημό, όπως η αναπνοή μας, διότι η προσευχή είναι η διαρκής κοινωνία μας με τον Θεό και διαρκώς κοινωνούμε μαζί Του, όταν επιτελούμε το θέλημά Του. Έτσι αν ο καθένας μας την ώρα της δουλειάς ή της απασχόλησής του προσπαθεί να εφαρμόσει αυτό που υπαγορεύει το θέλημα του Θεού, τότε είμαστε προσευχόμενοι έχοντας τη χάρη και την προστασία Του.
Κλείνοντας ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε ότι μπορούμε να ζούμε όλοι μας την παρουσία του Αναστημένου Χριστού κάνοντας πράξη αυτό που μας λέει ο Θεός, ζώντας την ταπείνωση και την καθαρότητα της ζωής. Γιατί η πίστη μας στην Εκκλησία είναι η μεγάλη αλήθεια, μια αλήθεια που βιώνεται, φανερώνεται και ομολογείται από όλους του μάρτυρες και του Αγίους της Αγίας μας Εκκλησίας. Ζώντας, λοιπόν, αυτή την αλήθεια η ζωή μας θα αλλάξει.