Ο Κερκύρας Nεκτάριος, στη βόρεια Κέρκυρα.

Στο βορειοδυτικό τμήμα της νήσου Κέρκυρας το χωριό Πάγοι, επισκέφτηκε και ιερούργησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών & Διαποντίων νήσων κ. Νεκτάριος. Ο ενοριακός ιερός ναός των Αγίων Θεοδώρων αποδεικνύει την παλαιά αρχοντιά και δόξα αυτής της περιοχής, που η ευλάβεια των ανθρώπων τον ανοικοδόμησε. Παρά το γεγονός που στο τέλος της τουριστικής σεζόν ακόμη οι άνθρωποι εργάζονται, το εκκλησίασμα ήτο ικανοποιητικό. Την ως άνω ενορία διαποιμαίνει ο ιερομόναχος αρχ. Μεθόδιος Χαλδέζος.

 Ο Σεβασμιώτατος στη θεία λειτουργία έλαβε αφορμή από το ευαγγελικό ανάγνωσμα και ομίλησε στους ανθρώπους για τον τρόπο προσέγγισης του Ιησού στη ζωή μας. Μέσα στον όχλο που τον περιέβαλε καθώς πορευόταν στο σπίτι του Ιαείρου για να αναστήσει τη δωδεκάχρονή κόρη, ο ίδιος στράφηκε και είπε προς τον όχλο « τις μου ύψατο; ». Στην απορία των μαθητών από τον πολύ όχλο ο Ιησούς απάντησε ότι εγώ αισθάνθηκα να εξέρχετε δύναμις.

Μέσα από τον όχλο μια φοβισμένη γυναίκα ομολόγησε και πίστεψε ότι αρκεί, την άκρη του ιματίου Του να κρατούσε, θα θεραπευόταν, από την μακροχρόνια ασθένεια που την ταλαιπωρούσε. Και βεβαίως παραχρήμα η γυνή θεραπεύτηκε. Το ως άνω γεγονός έρχεται να μας ερμηνεύσει την στάση του Κυρίου μας απέναντι στον κάθε άνθρωπο. Ο Ιησούς μπορεί στην επίγεια ζωή Του να πορευόταν ανάμεσα στους όχλους, δεν παύει όμως και μετά την ανάσταση Του, να συμπορεύεται στη ζωή του καθενός μας. Είτε το αντιλαμβανόμαστε αυτό, είτε όχι, αυτό είναι μια βεβαιότητα. Η αιμορροούσα προσέγγισε τον Ιησού με βαθιά πίστη, όχι απλά ζητώντας τη θεραπεία της τη σωματική, αλλά ζητώντας από τον θεάνθρωπο Ιησού, τον οποίο αποδέχτηκε και πίστευσε, τη θεϊκή Χάρι στη ζωή της και γι αυτό ο Ιησούς ανταποκρίθηκε στη πίστη της αιμορροούσης και της χορήγησε όχι απλά τη σωματική θεραπεία, αλλά τη θεϊκή Χάρι, η οποία αλλοιώνει εσωτερικά τον κάθε άνθρωπο.

Σε εκείνη τη πορεία που συμπορευόταν ο όχλος, άλλος ζητούσε από τον Ιησού την επίλυση των βιοτικών του προβλημάτων και άλλος ζητούσε την ικανοποίηση των φιλοδοξιών του. Σε αυτή λοιπόν τη σύγχρονη συμπόρευση με τον Ιησού η ανθρωπότητα κυριαρχείται από φιλοδοξίες, οι οποίες πάντοτε δεν είναι θεμιτές. Την φιλοδοξία, ο ίδιος ο Θεός την έθεσε στη ζωή μας, για να δώσει μια αφορμή στον άνθρωπο, προκειμένου να εκζητήση τη δόξα και την αγάπη του Θεού. Όταν λοιπόν τα ελατήρια μας, για την καλώς νοουμένη φιλοδοξία η οποία ζητεί την δόξα και την αγάπη του Θεού, τότε ο Θεός ανταποκρίνεται και ευλογεί τη ζωή μας. Δυστυχώς οι άνθρωποι σήμερα κυριεύονται από τη μωροφιλοδοξία, η οποία έχει να κάνει με την ικανοποίηση χαμηλών προσδοκιών και εμπαθών καταστάσεων. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το πρόσωπο του Ιησού και την Εκκλησία Του, προκειμένου να ικανοποιήσουν αυτές τις μωροφιλοδοξίες τους.

Μέσα λοιπόν στους όχλους που περιβάλλουν τον Ιησού αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι όλων των ανθρώπων, αγνά τα ελατήρια τους, ως της αιμορροούσης.

Εν τέλει χρειάζεται αληθινή πίστη στον Θεό, αληθινή αγάπη και αληθινή ευγένεια, με την οποία μπορεί κάποιος να προσεγγίσει τον Ιησού και ταυτόχρονα μπορεί με εμπιστοσύνη να προσεγγίσει τον συνάνθρωπο του, να δώσει την αληθινή και θυσιαστική αγάπη στον συνάνθρωπο του και να συμπεριφέρεται με ευγένεια και διάκριση. Τότε η Χάρις του Θεού θα πλημμυρίσει το εσωτερικόν της καρδίας και θα ζήσει την πληρότητα της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος στη ζωή του, κοινωνώντας με τον Θεό και κοινωνώντας με τον συνάνθρωπό του. Αυτή είναι η αληθινή κοινωνία την οποία επιζητεί ο Θεός από τον καθένα μας.

Στο τέλος της θεία λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τόσο τον εφημέριο όσο και τους εκκλησιαζομένους οι οποίοι με ευλάβεια συμμετείχαν στη θεία λειτουργία.