Εἶναι τόσο μεγάλη ἡ πανανθρώπινη ἀνάγκη καί αἴσθηση τοῦ διαλόγου, νά βρισκόμαστε σέ ἀνοικτή γραμμή μέ τό οἰκεῖο καί τό φιλικό καί τό κοινωνικό, τό συνανθρώπινο καί διανθρώπινο περιβάλλον μας!
Ἀκόμη καί ἡ ἐλάχιστη διαίσθηση ὅτι μᾶς ἀκοῦν, ὅτι μᾶς ἀποδέχονται σέ μιά ἰσοτιμία ἀμοιβαίας παραδοχῆς εἶναι ἀναπόδραστη ἀνάγκη μας (ὅτι μᾶς προσδέχονται ὡς ἀπαραίτητο στέλεχος στό δικό τους ὑπαρκτικό χῶρο οἱ ἄλλοι, ὅπως τόσο ἁπλά τό ζοῦμε καί τό ἀπαιτοῦμε ἀπό τή βρεφική καί τή νηπιακή μας ἡλικία).
η συνέχεια: Εδώ