Σε ολόκληρη την Ελλάδα τιμάται στις29 Ιουνίου η μνήμη των Αγίων Πέτρου και Παύλου, των πρωτοκορυφαίων Αποστόλων, οι οποίοι θεωρούνται και θεμελιωτές της Χριστιανοσύνης και της Εκκλησίας.
Χαρακτηριστικό
παράδειγμα της ξεχωριστής θέσης που κατέχουν στη χριστιανική πίστη
είναι το γεγονός πως στις εικόνες τους, οι δύο απόστολοι παρουσιάζονται
μαζί, να κρατούν έναν μικρό βυζαντινό ναό, ο οποίος συμβολίζει την
Εκκλησία.
Μάλιστα,
η απόφαση για τον κοινό εορτασμό της μνήμης των Αγίων Πέτρου και Παύλου
εκτιμάται ότι ελήφθη το 258 μ.Χ, όταν ο Πάπας Σίξτος ο Β’, μετέφερε τα
λείψανά τους στην κατακόμβη του ναού του Αγίου Σεβαστιανού της Ρώμης.
Ένα
από τα χαρακτηριστικότερα εκκλησάκια, το οποίο είναι αφιερωμένο στη
μνήμη των πρωτοκορυφαίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου, βρίσκεται στον
ψαρομαχαλά του Ναυπλίου και αρχικά βρισκόταν στην αυλή του πρώτου
νοσοκομείου, που χτίστηκε στην Ελλάδα.
Η ιστορία του
Ένα ιστορικό εκκλησάκι, που αποτελεί σημαντικό προσκύνημα για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Συγκεκριμένα, στη σημερινή πλατεία του Ψαρομαχαλά στο Ναύπλιο, υπήρχε το πρώτο νοσοκομείο που ιδρύθηκε στην Ελλάδα, κληροδότημα του Φλωρεντινού Δούκα των Αθηνών Nέριου Aτσαγιόλι.
Ένα ιστορικό εκκλησάκι, που αποτελεί σημαντικό προσκύνημα για τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Συγκεκριμένα, στη σημερινή πλατεία του Ψαρομαχαλά στο Ναύπλιο, υπήρχε το πρώτο νοσοκομείο που ιδρύθηκε στην Ελλάδα, κληροδότημα του Φλωρεντινού Δούκα των Αθηνών Nέριου Aτσαγιόλι.
Το
νοσοκομείο είχε μακραίωνη λειτουργία, με μικρά διαλείμματα, από το 1394
έως και το τέλος της δεκαετίας του 1940, οπότε και γκρεμίστηκε. Στις
μέρες μας το μοναδικό ίχνος του σημαντικού αυτού νοσοκομείου αποτελεί το
εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου , το οποίο είχε
ανεγερθεί από τους Ενετούς και βρισκόταν αρχικά εντός του περιβόλου του
νοσοκομείου.
Την
παραμονή της εορτής Δευτέρα 28 Ιουνίου τον πανηγυρικό εσπερινό τέλεσε ο
εφημέριος του ενοριακού ναού Παναγίας Ναυπλίου π. Διονύσιος Ταμπάκης.
Το νοσοκομείο των φτωχών
Στην αρχαιότητα, τα βυζαντινά χρόνια και τη Φραγκοκρατία το Ναύπλιο ήταν περιορισμένο πάνω στο βράχο της Ακροναυπλίας, στα τουρκικά Ιτς Καλέ (εσωτερικό κάστρο). Είναι ένας βράχος ύψους 45 μέτρων στην άκρη της σημερινής πόλης και στην είσοδο του κόλπου, που τον περιτριγυρίζει η θάλασσα. Προς το τέλος της Φραγκοκρατίας ο φλωρεντινός Άρχων του Δουκάτου των Αθηνών και επικυρίαρχος Ναυπλίου και Άργους, Nerio Acciajoli, σύμμαχος των Ενετών, άφησε με διαθήκη του μετά το θάνατό του στην Κόρινθο το 1394 όλη την περιουσία του, για να ιδρυθεί νοσοκομείο των πτωχών στο Ναύπλιο.
Στην αρχαιότητα, τα βυζαντινά χρόνια και τη Φραγκοκρατία το Ναύπλιο ήταν περιορισμένο πάνω στο βράχο της Ακροναυπλίας, στα τουρκικά Ιτς Καλέ (εσωτερικό κάστρο). Είναι ένας βράχος ύψους 45 μέτρων στην άκρη της σημερινής πόλης και στην είσοδο του κόλπου, που τον περιτριγυρίζει η θάλασσα. Προς το τέλος της Φραγκοκρατίας ο φλωρεντινός Άρχων του Δουκάτου των Αθηνών και επικυρίαρχος Ναυπλίου και Άργους, Nerio Acciajoli, σύμμαχος των Ενετών, άφησε με διαθήκη του μετά το θάνατό του στην Κόρινθο το 1394 όλη την περιουσία του, για να ιδρυθεί νοσοκομείο των πτωχών στο Ναύπλιο.
Αναφέρει
σχετικά ο Μιχαήλ Λαμπρυνίδης στο μνημειώδες έργο του Η Ναυπλία (1898)
τα εξής: «Το νυν σωζόμενον Δημοτικόν Νοσοκομείον παρά τους βορειδυτικούς
πρόποδες της Ακροναυπλίας και εγγύς του προμαχώνος των Πέντε Αδελφών,
όπερ ανεκαίνισε ο πρώτος της Ελλάδος Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας,
είναι πιθανώς αυτό τούτο το αναλώμασιν του Νερίου Ακκιαγιόλη ιδρυθέν,
όπερ διετήρησαν οι Ενετοί εν λειτουργία κατά τας δύο περιόδους της υπ’
αυτών κατοχής του Ναυπλίου, ιδρύσανε μάλιστα εντός του περιβόλου του
Νοσοκομείου και τον σωζόμενον ναΐσκον».