Στο τέλος της ιερής ακολουθίας ο Σεβασμιώτατος διάβασε σχετική ευχή και στη συνέχεια ευλόγησε την βασιλόπιτα την οποία και διένειμε στους ιερείς και τον πιστό λαό.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
Ἡ
ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξιώνει καί φέτος νά βρισκόμασθε αὐτή τήν ὥρα, στήν
ἀλλαγή τοῦ χρόνου, ὅλοι μαζί συγκεντρωμένοι στόν ναό τοῦ πολιούχου μας
ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ Νέου, γιά νά εὐχαριστήσουμε τόν Θεό καί γιά τόν
χρόνο πού κλείνει καί γιά αὐτόν πού μέσα στό ἄπειρο ἔλεός του μᾶς
χαρίζει, ἀλλά καί γιά νά ἀνταλλάξουμε ἑόρτιες σκέψεις καί εὐχές.
Καί
εἶναι ὄντως μεγάλη εὐλογία ὅτι, παρά τά ὅποια προβλήματα καί τίς ὅποιες
δυσκολίες ἀντιμετώπισε ὁ καθένας μας τόν χρόνο πού πέρασε, ὁ Θεός
μᾶς προσφέρει τήν ἐλπίδα τοῦ νέου ἔτους, τήν ἐλπίδα καί τήν προσδοκία
ὅτι, ὅσα δέν κάναμε καί ὅσα δέν ζήσαμε, θά τά πραγματοποιήσουμε καί θά
τά ζήσουμε τή νέα χρονιά.
Ἕνα
ἀπό αὐτά, ἀδελφοί μου, θά πρέπει νά εἶναι καί ἡ προσέγγισή μας μέ τόν
Θεό. Κάθε χρόνος θά πρέπει νά μᾶς φέρνει πιό κοντά στόν δωρεοδότη Θεό,
πού εἶναι αὐτός πού μᾶς χαρίζει τό νέο ἔτος καί ὅλα ὅσα αὐτό μᾶς
φέρνει, μέ σκοπό νά μᾶς ὁδηγήσει πλησίον του. Καί ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖον
ὁ Θεός ἐπιθυμεῖ διακαῶς νά εἴμεθα πλησίον του εἶναι ἡ ἄπειρη ἀγάπη του
γιά μᾶς. Γιατί γνωρίζει ὁ Θεός ὅτι πουθενά ἀλλοῦ δέν μποροῦμε νά βροῦμε
τήν ἀσφάλεια καί τήν ἠρεμία πού Ἐκεῖνος χαρίζει· πουθενά ἀλλοῦ δέν
μποροῦμε νά αἰσθανθοῦμε τή χαρά πού Ἐκεῖνος μᾶς προσφέρει.
Γι᾽
αὐτό καί μᾶς θέλει κοντά του καί τό ἐπιδιώκει μέ κάθε τρόπο, ἔστω καί
ἐάν ἐμεῖς ἀπομακρυνόμασθε ἀπό τήν ἀγάπη του μέ τίς ἐπιλογές μας καί
μέ τίς πράξεις μας.
Ἄς
προσπαθήσουμε, λοιπόν, τό νέο ἔτος νά ἀνταποκριθοῦμε στήν ἐπιθυμία αὐτή
τοῦ Θεοῦ γιά ἐμᾶς καί νά τόν πλησιάσουμε περισσότερο μέσα ἀπό τίς
εὐκαιρίες πού θά μᾶς προσφέρει καί φέτος ἡ τοπική μας Ἐκκλησία, ἡ
ὁποία καί ἀφιερώνει τό νέο ἔτος στήν ἱεραποστολή καί στόν
ἐπανευαγγελισμό, ἀλλά καί μέ τήν προσωπική μας προσπάθεια καί
τόν προσωπικό μας ἀγώνα ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς.
Ἄς
μήν ἀφήσουμε νά μᾶς ἐπηρεάσουν οἱ φωνές ἐκείνων πού ἐπιδιώκουν νά
βγάλουν τόν Χριστό καί τήν πίστη του ἀπό τήν καθημερινότητά μας,
ἀπό τά σχολεῖα μας, ἀπό τή δημόσια ζωή τῆς πατρίδος μας. Πάντοτε θά
ὑπάρχουν ἐκεῖνοι τούς ὁποίους θά τούς ἐνοχλεῖ ἡ μορφή καί ἡ παρουσία
τοῦ Χριστοῦ, ἡ πίστη μας σέ Αὐτόν καί τά πνευματικά ἐρείσματα πού
προσφέρει στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων. Πάντοτε θά ὑπάρχουν ἐκεῖνοι οἱ
ὁποῖοι ἐν ὀνόματι μιᾶς δῆθεν κοινωνικῆς ἐξελίξεως καί προόδου θά
προσπαθοῦν νά ἀμφισβητήσουν προαιώνιες ἀρχές καί ἀξίες τῆς πίστεως καί
τῆς Ἐκκλησίας, γνωρίζοντας ὅτι, ἐάν ἐκλείψουν αὐτές, δέν ὑπάρχει
τίποτε πού νά προστατεύσει τούς ἀνθρώπους καί τήν κοινωνία ἀπό μιά
διαρκῆ ἠθική κρίση.
Ἄς
κλείσουμε τά αὐτιά μας σέ αὐτές τίς σειρῆνες καί τίς προκλήσεις τους,
καί ἄς μείνουμε ἑδραῖοι στήν πίστη μας, ἡ ὁποία μᾶς δίνει τή μοναδική
προοπτική νά ὑπερβοῦμε ὅ,τι μᾶς δεσμεύει πραγματικά, νά ἐλευθερωθοῦμε
ἀπό τά πάθη, τόν ἐγωισμό καί τήν ἰδιοτέλεια, καί νά στραφοῦμε μέ
ἀγάπη καί ἀλληλεγγύη πρός τόν συνάνθρωπο, πρός τόν πλησίον μας,
ἁπλώνοντάς του τό χέρι μας γιά νά στηριχθεῖ καί νά ξεπεράσουμε ὅλοι
μαζί τίς δυσκολίες πού ἀντιμετωπίζουμε τόσο ὡς ἄτομα, ὅσο καί ὡς
κοινωνία καί ὡς ἔθνος.
Ἄς
ἐμπιστευθοῦμε «ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν» κατά τό
νέο ἔτος στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἄς τοῦ ζητήσουμε ἀπόψε νά μᾶς χαρίσει
τό νέο ἔτος εἰρηνικό γιά ὅλο τόν κόσμο καί ἰδιαιτέρως γιά τήν πατρίδα
μας.
Ἄς
τόν ἱκετεύσουμε νά σκέπει καί νά προστατεύει μέ τή χάρη του τούς νέους
καί τά παιδιά μας, ἀπό τούς πειρασμούς καί τούς κινδύνους πού
ἐλλοχεύουν καθημερινά στή ζωή τους.
Ἄς
τόν ἱκετεύσουμε νά ἁπαλύνει τόν πόνο καί νά ἐνισχύει μέ τήν
παρηγορία καί τήν ἐλπίδα του τούς ἀσθενεῖς, τούς ἀδυνάτους, τούς
ἐνδεεῖς, ὅσους ὑποφέρουν, ὅσους πεινοῦν καί διψοῦν, ὅσους ἀντιμετωπίζουν
ἀνυπέρβλητες δυσκολίες στή ζωή τους, ὅσους αἰσθάνονται μόνοι καί
ἐγκαταλελειμένοι ἀπό τούς ἀνθρώπους, ὅσους αἰσθάνονται ἀπογοήτευση ἀπό
τή ζωή τους καί τήν ἐξέλιξή της, ὅσους ἔχουν χάσει τήν ἐλπίδα τους καί
τήν αἰσιοδοξία τους, ὅσους ἔχουν αἰσθανθεῖ τήν πίστη τους νά κλονίζεται ἤ
τήν ἔχουν χάσει, ὅσους ὑποφέρουν ἀπό ἔλλειψη κατοικίας ἤ ἐργασίας,
ὅσους ζοῦν μακριά ἀπό τήν πατρίδα τους, διωγμένοι ἐξαιτίας τοῦ πολέμου,
ὅσους κινδυνεύουν καί δοκιμάζονται ἐπειδή πιστεύουν καί λατρεύουν τόν
Θεό, καί ἰδιαιτέρως τούς ἀδελφούς μας στή Μέση Ἀνατολή.
Ἄς
τόν ἱκετεύσουμε νά φωτίσει τόν νοῦ καί νά κατευθύνει τά διαβήματα ὅσων
κρατοῦν στά χέρια τους τίς τύχες τοῦ κόσμου, καί ὅσους ἀσχολοῦνται μέ
τίς διαπραγματεύσεις γιά τό ὄνομα τῆς γειτονικῆς μας χώρας, στίς
ὁποῖες διακυβεύεται τό ὄνομα, ἡ ἱστορία καί ἡ ὑπόσταση τῆς Μακεδονίας
μας, τῆς ἁγιοτόκου καί ἡρωοτόκου αὐτῆς γῆς τῶν πατέρων μας.
Ἄς
τόν ἱκετεύσουμε νά χαρίσει τόν νέο χρόνο χαρούμενο, εἰρηνικό καί
καρποφόρο στήν πατρίδα μας, στήν Ἐκκλησία μας, στήν Ἱερά Μητρόπολή
μας, σέ ὅλους ἐμᾶς πού ἤρθαμε ἀπόψε ἐδῶ γιά νά ἐξαγιάσουμε μέ τή χάρη
τοῦ Θεοῦ τήν εἴσοδό μας στήν καινούργια χρονιά.
Ἄς
προσευχηθοῦμε καί γιά τούς ἀδελφούς μας πού δέν βρίσκονται ἀπόψε μαζί
μας· γιά ἐκείνους πού μᾶς ἀκοῦν μέσα ἀπό τή συχνότητα τοῦ «Παυλείου
Λόγου», ἀλλά καί ἐκείνους πού ἡ σκέψη τους εἶναι ἐδῶ νοερά· καί ἀκόμη
γιά ἐκείνους πού βρίσκονται μακριά καί ἔχουν ἀνάγκη ἀπό τήν προσευχή
μας.
Ἄς ζητήσουμε ἀπό τόν Θεό νά χαρίσει σέ ὅλους μας πλούσια τά ἀγαθά του, «κατά τήν ἑκάστου ἰδίαν χρείαν».
Καί
εὔχομαι, ἀδελφοί μου, πατρικά καί ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου ὁ ἀγαθός
καί φιλάνθρωπος Θεός νά πληροῖ τήν ψυχή καί τή ζωή ὅλων σας μέ τή χάρη
καί τήν εὐλογία του καί νά μᾶς ἀξιώσει νά διέλθουμε καί αὐτόν τόν
χρόνο μέ ὑγεία σωματική καί πνευματική γιά νά ὑμνοῦμε καί νά δοξάζουμε
καί αὐτόν τόν χρόνο τό ἄμετρο ἔλεός του καί τήν ἄπειρη ἀγάπη του.