Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΝΝΩΝΑ ΒΟΗΘΟΣ ΚΑΙ ΑΡΩΓΟΣ ΜΑΣ

 

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΝΝΩΝΑ

της Συγγραφέως κ.Ιωάννας Δενδραμή

Μέσα στη  καρδιά του χειμώνα,  όταν το κρύο, η βροχή, ο χιονιάς, η παγωνιά, δυσχεραίνουν τις πορείες της πανίδας και της χλωρίδας. Μέσα στους Γενάρηδες της ζωής που φέρνουν καταστάσεις και περιστάσεις, πρόσωπα και πράγματα. Μέσα στο μεδούλι του χρόνου, την κάθε φορά.

Μέσα στο έξω του παραδείσου της γης.  Ο άνθρωπος διωγμένος,  στη δίωξη για την επιδίωξη. Πορεία επιπλανήτεια, διαφορετική και μοναδική για τον καθένα καιγια όλους. Σε όρη,  σε κοιλάδες,  σε πεδινά, όπου δη. Η παρουσία της Αρχής και του Τέλους.  Ο αθώρητος Θεός. Ο Γεννηθείς από τον αριστότερο Άνθρωπο για τη Σωτηρία του ανθρώπου.

Η Ελπίδα γεννημένη για όλους από Εκείνη. Την Παναγία Μορφή των Αγίων.  Τη Θεοτόκο. Τη Θεοδόχο.  Εκείνη που είδε το μοναχοπαίδι της νεκρό για τη ζωή όλων των παιδιών του Θεού. Η ανθρώπινη ζωή διαχρονικά, απανταχού της γης. Άνθρωποι θεωρούντες,  αναθεωρούντες, θεοφοβούμενοι, άνθρωποι πιστοί στην Μία Αγία Πίστη. Άνθρωποι ψαριές σε πλάνης δίχτυα.Άνθρωποι πελαγωμένοι, απελπισμένοι, άνθρωποι υπό σε ανθρώπους, άνθρωποι απάνθρωποι. Με τον πόνο, με τη χαρά, με την αρρώστια,  με τη δυνάστευση,  με τη δυναστεία,  με το πάθος, με τα παθήματα. Εγωϊσμός, φιλοδοξία, κενότης, ταπείνωση, ταπεινότητα, ματαιοδοξία, πληρότητα. Οξύμωρα σχήματα ζωής. Διαφορετικότητες και πανομοιοτυπίες. Παιχνίδια χρόνου με τρομακτικές στάσεις. Όλα καταλήγουν στο μεγάλο, στο αληθινό της ζωής νόημα. Στο Θεό και στον άνθρωπο. Στη σχέση αυτή από μυριάδες πρίσματα ψυχής και νου. Πτώσεις και ανορθώσεις. Η ζωή με ή χωρίς Χριστό, έχει πολλούς χειμώνες. Ο πεσμένος άνθρωπος όταν θελήσει πραγματικά να σηκωθεί, όταν πραγματικά πονέσει από την πτώση και επικαλεσθεί το βάλσαμο του χαδιού, Την βρίσκει πάντοτε. Μεσίτρια της σωτηρίας του. Στη δική μας πορεία, 27 του Γενάρη στον ημερολογιακό μας χειμώνα, με τις παγωνιές των καιρών, με δυσχέρειες πολλές, με σπρωξίματα, με χτυπήματα, με ματωμένα μέλη ψυχής. Στη δική μας αναζήτηση έφθασε!

Μες στον κάμπο!  Εδώ κοντά μας! Ακούραστα βρήκαμε το κουράγιο! Στον Κραννώνα απ’ έξω. Για να μας δείξει πώς να ξαναμπούμε στο σωστό δρόμο για το κράτος της σωτηρίας. Στην Παναγιά του Κραννώνα δεν είμαστε οι μόνοι, όποια μοναχική πορεία κι αν είχαμε πάρει. Στην Παναγία του Κραννώνα, όση θολότητα κι είχαν τα μάτια μας απ’ τα δάκρυα που ξεπλένουν τα θολερά μας, την είδαμε την παρηγοριά μας. Όσα κι αν λέγαμε άφωνα, τα άκουσε! Όπως ακούει τόσα χρόνια τώρα τις γενεές του γένους Της!

Το τοπίο του Κραννώνα παλαιότερο αιώνες πριν να γεννηθεί η Άνασσα, εκεί που ο παληός άνθρωπος έστηνε βωμούς και θυσιαστήρια στα είδωλά του, έδωσε το σημείο για να σημειωθεί το Μεγάλο Σημείο της ανεύρεσης της Θαυματουργής Εικόνας Της.  Εξαγνισμένη γης για την Αγνή που θέλει τον εξαγνισμό μας.  Είναι πάντα εκεί. Και δεν μας ζητάει όσους Τη ζητάμε,  παρά να ζητήσουμε   το βωμό των παθών μας. Γλυκειά Παναγιά μας!  Θερμή προστασία μας μέσα στους παγωμένους χειμώνες μας.  Εκεί στου Κραννώνα το σημείο του κάμπου, από το 1867, τότε που με θαυμαστό τρόπο ανευρέθη η εικόνα Της,  πόσες εικόνες πλασμάτων Θεού είδε και θεράπευσε και ίασε!  Η Παναγιά του Κραννώνα που φανερώθηκε στα χρόνια της τούρκικης τυραννίας,  όταν ο εξευτελισμός, η βία, ο εξαναγκασμός, η εκμετάλλευση πονούσαν τους σκλάβους προγόνους μας ήρθε να μηνύσει το δρόμο και τον τρόπο για το λυτρωμό. Η Παναγιά του Κραννώνα, σήμερα που ο καρκίνος σφαδάζει τις σάρκες μας, η αήθεια πρωτοκαθεδρεύει στα μαθήματα ζωής, η απληστεία των μεγάλων διαχειριστών που μας διαφεντεύουν σε παγκόσμιο επίπεδο, η ανεργία, η ανέχεια, η μιζέρια σφίγγουν τον κλοιό της ελπίδας για το αύριο όχι μόνο το δικό μας αλλά και του περιβάλλοντός μας. Η Παναγιά του Κραννώνα σήμερα που ο ευτελισμός των ηθών, η υποτέλεια στα σαθρά, τα «άλαλα και τα μπάλαλα» κυβερνούν. Σήμερα που ο άνθρωπος όσο ποτέ άλλοτε έχει ανάγκη από λόγο παρηγορίας η Παναγιά μας, οδηγήτρια στο καλό μας είναι πολύ κοντά μας. Για όλους όσοι Την επικαλούμαστε. Αλλά και για όσους Την βλασφημούν. Για όλους όσοι Την επιζητούμε. Αλλά και για όσους Την αγνοούν. Από το 1867 στην θέση που ανευρέθη η Εικόνα Της, από Γιάτρισσα τότε στην ελονοσία,  έως σήμερα  σ’ όλα  τα έλκη των ψυχών μας. Από βοηθός για την απελευθέρωσή μας από τον Τουρκικό ζυγό ως σήμερα πλοηγός στο πέρασμά μας για τον Παράδεισό μας. Όλα της γης τα προσκυνήματα ευλογημένα από την Χάρη Της είναι. Και τούτο του Κραννώνα μας κάνει πλουσιότερο και ισχυρότερο πνευματικά τον κάμπο μας. Της Θεσσαλίας τον εύφορο κατ’ουσίαν κάμπο. Κυρά του κάμπου, Παναγία Ένδοξη!