Ακούγεται ίσως παράδοξο στην εποχή μας, γιατί
μας στερήθηκε και αυτή η αλήθεια Του Χριστού επίτηδες και δολίως από τους επιτήδειους και δόλιους, που είχαν σατανικώς σχεδιάσει και ποθούσαν την Άλωση
της Κωνσταντινούπολης.
Είναι πιστεύω καλό να θυμόμαστε. Το 1453
αλώνεται η πόλις της του θεού Σοφίας και το γένος των Αγαρινών ζει σε όλη την
αυτοκρατορία την ποιότητα του επί γης παραδείσου Του, που δηλώνει ότι δεν
μπορεί να βλάψει πνευματικά το γένος των χριστιανών ορθοδόξων Ελλήνων Ρωμιών.
Την ίδια εποχή η Δύση, ποθούσε θερμώς την
αναγκαστική ένωση των εκκλησιών και την υποταγή της ορθοδόξου πίστεως στην δυτική
παναίρεση.
Το σχέδιο όμως Του Θεού μας είναι σωτήριο για
εμάς, την καθ’ ημας ορθοδόξου εκκλησίας της Ανατολής.
Επεμβαίνει σοφά και με την πανίσχυρο δεξιά
Του, αποτρέπει την πνευματική μας άλωση από την αίρεση της Δύσεως.
Θλίψη στη Δύση γιατί δεν έγινε η ένωση των
εκκλησιών, αλλά και χαρά!!!
Τί ήταν εκείνο που έδωσε χαρά στη Δύση; Ήταν η
αναγκαστική μετανάστευση και εγκατάσταση στη Δύση, μεγάλου αριθμού πνευματικών
ανδρών, διανοούμενων και σοφών διδασκάλων του Βυζαντίου, τους οποίους
υποδέχθηκαν και χρησιμοποίησαν προς ίδιου όφελος, για να ρίξουν φως στο σκοτάδι
του πολιτισμού τους και να προετοιμάσουν την πολιτιστική τους Άνοιξη!!!
Είναι αυτό που έφτασε σε μας τους νεότερους με
τον όρο «κουλτούρα της Δύσεως»! Την οποία δυστυχώς και την «κατάπιαμε αμάσητη»,
για αυτό και τα πνευματικά δεινά. Δεν έχει καμία σχέση η ποιότητα που τους δόθηκε
τότε με τη ποιότητα που μας δίνουν τώρα.
Περί των παραπάνω προγραφέντων, κάτι ακούσαμε,
κάτι διαβάσαμε στα σχολικά εγχειρίδια και αυτά όχι με λεπτομέρειες.
Να σημειώσουμε εδώ κάτι πολύ σημαντικό. Ότι η
δεύτερη και τρίτη γενιά των βυζαντινών σοφών, απορροφήθηκε από την πλειοψηφία των
Δυτικών, αλλοιώθηκε εντελώς και τελικά έγιναν όλοι παπικοί, φράγκεψαν δηλαδή. Άρα κανένα πρόβλημα για το φραγκικό κατεστημένο.
Το
παπικό κατεστημένο φοβήθηκε και φοβάται
ακόμα, γι' αυτό και καταδιώκει την θεοπρέπεια και ατρεψία (πείσμα) των
Ελλήνων Αρβανιτών, συνοριοφυλάκων (Διγενείς Ακρίτες) του Βυζαντίου μας.
Για τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα του ένδοξου Βυζαντίου μας, περιγράφονται σε έντυπα βιβλία τα οποία όλα εκλάπησαν στην Δύση.
Πολύ λίγα μας επιστράφηκαν και αυτά με αλλοιωμένο περιεχόμενο και άλλα, τα
περισσότερα, έμειναν στον τάφο της σιωπής των βιβλιοθηκών της Δύσεως.
Σ’ αυτά τα βιβλία είναι καταγεγραμμένα τα
ηρωικά κατορθώματα των Ακριτών του Βυζαντίου μας, για τα οποία οι Δυτικοί
εθαύμασαν, διαβάζοντας τα, την «θεοπρέπεια» και την ατρεψία, δηλαδή το πείσμα
των Ακριτών μας.
Έφριξαν όμως, όταν είδαν αυτούς τους έμπειρους
γίγαντες, στρατηγούς και στρατιώτες να μετοικάζουν αναγκαστικά και αυτοί στη
Δύση και να μπαίνουν στην υπηρεσία των βασιλέων τους, γιατί παρατήρησαν οι
Δυτικοί και πρόσθεσαν στο χαρακτήρα των Αρβανιτών πολεμιστών ότι το βλέμμα τους
ήταν πάντοτε στραμμένο προς την ανατολή, προς την φίλτατη βασιλεύουσα.
Αυτό τους ανησύχησε πάρα πολύ. Κάτι έπρεπε να
κάνουν. Τους είχαν όμως πάλι ανάγκη για να νικούν στις μάχες τους αντιπάλους
τους βασιλείς. Αποφάσισαν λοιπόν αφού τους χρησιμοποιήσουν έως τέλους, να τους
μειώσουν, να τους διασύρουν, να τους συκοφαντήσουν, και στα μέρη τους, και στην
κοιτίδα τους, δηλαδή στην Ελλάδα. Αυτό και κάνουν έως τις μέρες μας,
χρησιμοποιώντας κοντυλοφόρους και εκδότες.
Αυτός ο σκληρός χαρακτήρας που έδινε στη φωνή
την βεβαιότητα και αυτή τη βεβαιότητα μεταφέρεται σε όλο το γένος των Ρωμιών,
ότι μπορούμε να ξαναμπούμε στην Βασιλεύουσα νικητές, έπρεπε να σιγήση. Τους
τρόμαξε. Δεν ήθελα ποτέ να κινηθεί τι θέμα της Βασιλεύουσας με προοπτική νίκης.
Αυτές λοιπόν, οι αλλοιώσεις και ανατροπές στα
ιστορικά γεγονότα και διάφορες άλλες αλχημίες των δυτικών με συνεργάτες
ντόπιους πράκτορες, έκαναν το άσπρο μαύρο. Φόρτωσαν τα εγκλήματα των
τουρκοαλβανών, στους ήρωες Έλληνες αρβανίτες και μας έβγαλαν από το κοινωνικό
γίγνεσθε.
Σ’αυτό το κοινωνικό γίγνεσθε, εσείς οι
υπόλοιποι γρεκοί δεν μπορέσατε να τους αντιμετωπίσετε, γιατί δεν έχετε από Τον
Θεό, το χάρισμα της ατρεψίας.
Γίνατε εύκολη λεία για αυτούς. Υλοποιήσατε το
σχεδιό τους και όντες σε ιστορικό σκότος, εκπαιδευτήκατε με όλα τα σχολικά τους
προγράμματα και γίνατε συνεργάτες της κατασυκοφάντησης (ου κατ’ επίγνωση) των
Θεοπέμπτων Ακριτών του Βυζαντίου και των απογόνων τους, εώς και σήμερα.
Μπράβο μιξο-έλληνες και μιξο-ορθόδοξοι
χριστιανοί καλά συκοφαντείτε, και μετά νομίζετε ότι νικήσατε! Και αναρωτιέστε,
μα δεν υπάρχει κανείς να κάνει μια επανάσταση για την πατρίδα;
Πως να βρεθεί, αφού αυτούς που όρισε ο Θεός
γι’ αυτό το διακόνημα, τους στρώσατε κατά γής, με τις ύβρεις σας;
Γνωρίζω ότι ξεφύγαμε από το σοβαρό μας θέμα
στο οποίο πρώτο ρόλο έχει ο Όσιος Θεοδόσιος ο Νέος και το θαύμα της μονομαχίας.
Έπρεπε όμως αγαπητοί μου, να δοθούν αυτές οι
άγνωστες, στους πολλούς ιστορικές γνώσεις, για να αποκτήσει ο έλληνας
στοιχειώδη ιστορική γνώση και με αυτή ίσως μπορέσει να κατανοήσει τα δόγματα
της εκκλησίας μας τα ορθόδοξα και από εκεί να οδηγηθεί στην πνευματική
ελευθερία του.
Δι’ ευχών Του Οσίου Θεοδοσίου Του Νέου, Αγία
Τριάς φώτισον περαιτέρω Ημάς!
Οι βυζαντινοί Ακρίτες μας, βρίσκονται στην
συμμαχία των Βενετών και έχουν πιάσει δουλειά με τους αντιπάλους των Βενετών,
τους Γερμανούς.
Το ιστορικό γεγονός της μονομαχίας, το οποίο
είναι η αιτία να γίνει θαύμα, λόγω της μεγάλης πίστεως του δικού μας μονομάχου,
περιγράφεται στον βίο του Οσίου Θεοδοσίου Του Νέου, και θα το αναγνώσετε
σκαναρισμένο όταν έρθει η ώρα του.
Εδώ δύο λόγια για το πρόσωπο που μας
περιγράφει την μονομαχία, το θαύμα και την αξιοπιστία του. Αυτός δεν είναι
άλλος από τον περίφημο πρωτόπαπα Ναυπλίου (1538 – 1540) Νικόλαο Μαλαξό!!!
Στο βιβλίο του οσίου, σελ. 23 ο κύριος Πέτρος
Πετρής, φιλόλογος, του μεσαιωνικού αρχείου της ακαδημίας Αθηνών, μας λέει: «Ο
Νικόλαος Μαλαξός ανήκε σε μία από τις παλιές οικογένειες του Ναυπλίου, ότι ήτο
λίαν ευπαίδευτος και διασημότατος ιεροκήρυξ, ότι έχαιρε γενικής εκτιμήσεως και
ήτο και άκρος φίλος των Ένετών υπέρ των οποίων, γράφει εις μίας αίτησιν, έθεσε
πολλάκις εις κινδύνου την ζωή του».
Αφού λοιπόν ο Νικόλαος Μαλαξός, ήταν δικός
τους άνθρωπος είχε ανοιχτή πρόσβαση στις βιβλιοθήκες τους και από εκεί πήρε την
πραγματική ιστορία της μονομαχίας και το θαύμα που ακολούθησε.
Δώσαμε έμφαση στο πρόσωπο του Νικολάου, για να
διασφαλιστεί στην συνείσησή σας το αξιόπιστο της περιγραφής. Όμως δεν αρκεί,
γιατί ο Μαλαξός δεν κάνει στην περιγραφή του, καμία αναφορά στην κατα σάρκα
ρίζα του γένους του δικός μας ήρωα. Γι’
αυτό και θα ακολουθήσει απαραίτητα «Η των ονομάτων επίσκεψης».
Η των ονομάτων επίσκεψις
Η σοβαρότητα της
επισκέψεως αυτής, καταγράφετε με επιστημονική διάκριση και πνεύμα ορθόδοξο, στο
σχόλιο, του οσιότατου μοναχού Νικοδήμου του Αγιορείτου, στο βδελικτό βιβλίο του
Σεβασμιώτατου Προικοννήσου Ιωσήφ Χαρκιολάκη με τίτλο «κεράμιο ύδατος» στο
οποίο ο συγγραφέας ταυτίζει τους Αγίους, ευεγέρτες και ήρωες Αρβανίτες με τους
«Τούρκους και τους Αράπηδες».
Ιδού το απόσπασμα: «Αρχή παιδεύσεως ή των
ονομάτων επίσκεψις. Συμφώνως προς τα πορίσματα της έρευνας, το όνομα είναι πολύ
σημαντικό για την ανθρώπινη ζωή. Η ακριβής συνεπώς, και αληθής χρήσης του
ονόματος αποτελεί επιβεβλημένο καθήκον πάντων, ιδία δε εις τον γραπτόν λόγου (scripta manent). Πολλώ δε μάλλον, δεν
επιτρέπετε άγνοια η επιπολαιότατη εις την χρήσιν ονομάτων, ομάδων ή κοινωνιών».
Αφού αποδώσαμε με σοβαρότητα την πρέπουσα
τιμή, στην των «ονομάτων επίσκεψι», τώρα ας παρουσιάσουμε το πρόσωπο εκείνου
που μόχθησε θεοφιλώς, για να μας φέρει στο φως της σύγχρονης ελληνικής
πραγματικότητας, αλήθειες περί της κατά σάρκα καταγωγής του μικρού κατά του
δέμας, δικός μας μονομάχου.
Αυτός είναι ο Κώστας Μπύρης. Η ερευνά του είναι κατατεθειμένη στο πολύκροτο έργο το με
τίτλο «Αρβανίτες οι Δωριείς του Νεότερου Ελληνισμού», εκδόσεις «ΜΕΛΙΣΣΑ»,
σελίδα 183.
Ακολουθούν σκαναρισμένες, οι σελίδες 370 και
183 διαδοχικά, στις οποίες 370 αναφέρονται τα ονόματα βυζαντινών ακριτών,
Αρβανιτών στο γένος, που διαπρέπουν στη Δύση, μεταξύ των οποίων και του
Γεωργίου Μπουζίκη και το σκαναρισμένο κείμενο της σελ. 183, στο οποίο γίνεται
ιδιαίτερη αναφορά (στα αρχεία της Βενετίας), για την ανδρεία, του απο το οποίο
αναπλικαταγωμένου ήρωα, αλλά και οσίου στο τέλος, Γεωργίου Μπουζίκη.
Η μονομαχία και το θαύμα, είναι πιστή
αντιγραφή της μονομαχίας του μαθητού του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου Του
Μυροβλήτου, Μεγαλομάρτυρος Νέστορος, ο οποίος μονομαχεί με των τεραστίων
διαστάσεων ειδωλολάτρη Λυαίο και τον κατανικεί. Ο Άγιος Νέστωρ έχει
συγκαταριθμηθεί από τους αρχαίους χρόνους στο Αγιολόγιο της εκκλησίας μας.
Ο όσιος Γεώργιος Μπουζίκης, ο βυζαντινός
φύλακας και Αρβανίτης το γένος, δεν ευρίσκεται ούτε στο πάνθεον των ηρώων.
Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά, πέσατε πάνω στην
πιο τίμια και γερή ρίζα της Ρωμιοσύνης, στην Αρβανιτιά, για να μην υπάρξει πια,
όμως αποτύχατε γιατί τώρα το σχέδιο σωτηρίας της Ρωμιοσύνης προέβλεψε, και στην
ιστορία μπήκε, περπατάει και δείχνει το δρόμο προς την αλήθεια Του Χριστού και
τη νίκη, η Μαριάμ, μητέρα Του Εμμανουήλ, ενδεδυμένη με στολή Τίμιας
Αρβανίτισσας Μητέρας. Δηλαδή η Παναγία η Αρβανίτισσα, η οποία και κινεί το όλο
θέμα!!! Όσο συνεχίζονται οι ουράνιες αποκαλύψεις στο παρόν blog, τόσο θα πείθεσθε ότι το πράγμα
ούτος έχει!!!
Για να λάμψουν οι αλήθειες του Ήλιου της
Δικαιοσύνης Ιησού Χριστού, θέλει δουλειά πολύ. Οι αλήθειες που προβάλλονται στην
παρούσα έρευνα, αντικαθιστούν τα ιστορικά ψεύδη και τις συκοφαντίες των
συγγραφέων της ντροπής, κατά των Αρβανιτών και οδηγούν τα ψεύδη και τους
συγγραφείς τους, όπως τον Ιωσήφ Χορκιολάκη και πολλούς άλλους, σε σκοτεινά,
υγρά, και μακριά από τον κόσμο χρονοντούλαπα της ιστορίας, για να μην ακουστεί
πάλι ιστορικό ψεύδος και αποκτήσουν λαλιά, οι φίλοι του σατανά στον κόσμο, και
βλάψουν πατρίδα και θρησκεία! Αμήν γέννοιτο!!!
Βλέπε ποιότητα και στάση ζωής του Ακρίτα της
ορθοδοξίας Γεωργίου Μπουζίκη σε σχέση με τον γερμανό αντίπαλο του. Ο δικτάτωρ
και φασίστας Μουσολίνι άρχισε να κυνερνάει την γειτονική χώρα απο το 1929. Μία
από τις πρώτες αποφάσεις του, που πηρε εσπευσμένα ήταν να μετονομάσει το
οροπέδιο της Σικελίας όπου κατοικούσαν έλληνες αρβανίτες προ αιώνων από «piana deligreci»
δηλαδή από «οροπέδιο των ελλήνων» σε «piana deli albanesi»
δηλαδή σε «οροπέδιο των αλβανών».
Το έγκλημα διασυρμού των ηρώων Ακριτών του
βυζαντίου μας, συνεχίζεται αδιαλείπτως και φθάνει έως τις ημέρες μας, όπου οι
ντόπιοι ευρωπράκτορες, μεγαλουργούν συκοφαντώντας τους απογόνους εκείνων των
μεγάλων ηρώων.
Πριν περάσουμε στην περιγραφή της συκοφαντίας,
η οποία οδηγεί στον εθνικό διχασμό, επιτρέψετε μου μια πολύ μικρή ιστορική
ενημέρωση, είναι απαραίτητη.
Αντιγράφω από Κ. Μπίρη, σελ. 302-303.
Ο πρόξενος της Αγγλίας στην Αθήνα Ιωάννης Ζιρώ, στην έκθεση που έγραψε το 1674
στο Μαρκήσιο Ντε Μτουαντέλ του λέγει για τους Αρβανίτες της Ρούμελης και του
Μοριά τα εξής:
«Το Πάσχα κοινωνούν,
αλλά κατά το πλείστον χωρίς να εξομολογηθούν, πολλοί δεν έχουν ποτέ
εξομολογηθεί. Φοβούνται επί πλέον να κάνουν όρκο στο Ευαγγέλιο, όπως και το να
υποστούν έναν αφορισμό. ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΤΗΣ ΥΠΑΙΘΡΟΥ, ΤΟΣΟ ΕΔΩ (ΡΟΥΜΕΛΗ), ΟΣΟ ΚΑΙ
ΣΤΟΝ ΜΟΡΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ».
Αντιγράφω από την σελ. 306:
Σύγχρονη με την
έκθεση Ζιρώ, είναι και η έκθεση του De La Guilletiere το 1672. «Σε 50 κλέφτες που παλουκώνουν στην Τουρκία, οι 49 θα είναι
Αρβανίτες»!!
Οι παραπάνω αλήθειες Του Χριστού μας, που θα
έδιναν ζωή στις επόμενες γενιές των Ρωμιών, εμποδίστηκαν να φθάσουν σε εμάς
έγκαιρα, γιατί δεν θα μπορούσαν οι
σύγχρονοι ελληνόφωνοι, αλλά εβραιομασόνοι στο γένος και στην συνείδηση
προδότες, να σκορπίσουν την ωραία πατρίδα μας.
Tελική
τεκμηρίωση: Διαβάστε και φρίξτε...
Η παρακαταθήκη που αφήνουν οι προδότες, είναι
αιώνια προδοσία.
Οι προδότες καθοδηγούνται πάντοτε από τον
αντίχριστο, πριν αναχωρήσουν από τα εγκώσμια, φροντίζουν να αφήσουν απογόνους,
κατά σάρκα, ή κατά την ιδεολογία για να συνεχιστεί η σχεδιασμένη προδοσία έως
τέλους.
Ένα μεγάλο παράδειγμα από τον σύγχρονο
πολιτικό βίο της πατρίδας: Ο Ανδρέας Παπανδρέου άφησε την διαχείριση του
κόμματός του για να εκτελέσουν τις ενδιάμεσες προδοσίες σε ιδεολογικούς
συντρόφους του, έως ότου έλθει η σειρά του κατά σάρκα απογόνου και υιού, να
κάνει το «μεγάλο κόλπο» του ξεπουλήματος της πατρίδας στη Δύση.
Αυτή η τελευταία μεγάλη προδοσία, είναι το
εκπληκτικό δένδρο. Αν λόγω της μεγάλης έκπληξης και στενοχώριας, μείνουμε
ακίνητοι παρατηρώντας τι, χάναμε το μεγάλο δάσος των προδοσιών που προηγούνται
και λόγω της ακινησίας του νου μας δεν ξεκινούμε να ανοίξουμε μπροστά μας,
καμία διέξοδο απαλλαγής από τους σύγχρονους εφιάλτες.
Πριν κλείσω την περιγραφή της προδοσίας, που
είναι μία πολύ κατάλληλη επιλογή από το δάσος των προδοσιών, επιτρέψτε μου μία
πνευματική παράκληση από καρδιάς. «Παραδώστε με εμπιστοσύνη την ακινησία του
νου σας προς κίνηση, στο πνεύμα του Αγίου. Το πνεύμα του Αγίου θα το αποστείλει
ο Πανάγαθος Ιησούς μας και Θεός μας, αφού πρώτα τον επικαλεστούμε με την ευχή:
«Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με».
Ακολουθεί το ποίημα
της ντροπής στο κόκκινο πλαίσιο.
Και μετά ακολουθούν
σκαναρισμένες, η επιστολή διαμαρτυρίας μου προς το παιδαγωγικό ινστιτούτο το
2004, και πάλι η απάντηση Τον σκαναρισμένη.
Η διεύθυνση μου στο Άγιον Όρος, δείχνει την
τότε διακονία μου στο ιερό κελί των Αγίων Αναργύρων στις Καρυές. Τώρα είναι
στην Ιερά Σκήτη, Αγίου Παντελεήμονος Κουτλουμουσίου. Καλή λευτεριά. Αμήν Γένοιτο.
Σχόλιο στην απάντηση του παιδαγωγικού
ινστιτούτου:
Η υποσχόμενη απάντηση απο τον πρόεδρο του Π.Ι.
κύριο Παπαδόπουλο, που θα γινόταν το 2006 – 2007 ποτέ δεν έγινε. Τους βόλεψε το
αποτέλεσμα. Είδαν ότι ο σκοτασμός της ελληνικής κοινωνίας καλά κρατεί και
άφησαν το ποίημα της ντροπής να διδάσκεται έως και σήμερα. Έτος εκπαιδεύσεως ή
καλύτερα έτος σκότους παιδείας 2015!!!
Τα τριάντα χρόνια που ακολούθησαν από το 1985,
έως και σήμερα (30χρ. Επί 140.000 αντίτυπα)
μας απέδωσαν
πολλά εκατομμύρια «συγχυσμένους» νεο-έλληνες οι οποίοι είναι έτοιμοι να
αλληλοπαραχθούν (αφού διδάχθηκαν στο σχολείο, ότι απέναντι τους έχουν
εχθρούς), όποτε τους το ορίσει, η ξένη – κακιά μητέρα και πόρνη
πατρίδα!!!
Ο μόνος δρόμος που οδηγεί στην πνευματική
κατανόηση των παραπάνω και στην ελευθερία είναι ο Ιησούς Χριστός!!!
Μετανοήστε επιτέλους.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός
και η Υπεραγία Μητέρα Του
η επονομαζομένη
Παναγία Αρβανίτισσα
να σας ευλογούν.
Γέρων Νεκτάριος Μοναχός
Αγιορείτης
Αναρτήσεις
