Τετάρτη,
23
Δεκεμβρίου,
2015
Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί, παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα.
Αξιωνόμαστε ακόμη μία φορά να ατενίσουμε
τον Νεογέννητο Χριστό. Μπροστά στα μάτια μας ξετυλίγεται και φέτος η
έναρξη του Μυστηρίου της Θείας Οικονομίας. Σε ταραγμένους καιρούς, όπως
τότε, μας επισκέπτεται ξανά ο Άχρονος Θεός.
Βαθύ και δυσθεώρητο το Μυστήριο της
σημερινής ημέρας. «Μυστήριο ξένο και παράδοξο» για την ανθρώπινη
διάνοια. Αν απορεί ο μελωδός, που έζησε πριν δεκατέσσερις περίπου
αιώνες, για την υπέρβαση κάθε ανθρώπινης λογικής, πόσο αλήθεια
σκανδαλίζεται ο σημερινός άνθρωπος, που ανατράφηκε με την αλαζονεία του
ορθολογισμού και την περιφρόνηση κάθε γεγονότος, που ξεπερνάει τις
αισθήσεις του; Σκάνδαλο μέγα η Γέννηση του Σωτήρα μας Χριστού από
γυναίκα Παρθένο. Πλήρης η ανατροπή της φυσικής τάξεως. Ο Άγιος Γρηγόριος
ο Παλαμάς, μας επισημαίνει την σκοπιμότητα αυτού του γεγονότος, χωρίς
να προσπαθεί να το εξηγήσει: Ο Εμμανουήλ αποτελεί καρπό του Αγίου
Πνεύματος, απαλλαγμένο από κάθε ιδιοτελές σαρκικό φρόνημα και σαρκική
επιθυμία. Και άλλο μέγα σκάνδαλο: Ο Υπερούσιος Θεός ενδύεται την φύση
του πλάσματός Του. Πώς να χωρέσει ο νους του ανθρώπου, πως ο Κύριος των
νοερών δυνάμεων, ο Δημιουργός και Πλάστης του παντός, εισέρχεται στην
ορατή δημιουργία και υπόκειται στην τραγωδία και την οδύνη της
φθαρτότητας; Καμιά ανθρώπινη λογική και καμιά ανθρώπινη δικαιοσύνη δεν
μπορεί να συλλάβει το Μυστήριο της αγάπης του Θεού για τον αποστάτη
άνθρωπο. Θαυμάζει η Μαριάμ τα νέα θυρανοίξια της Εδέμ, που υποδέχεται
ξανά το εκλεκτό και αγαπημένο δημιούργημα του Θεού, για το οποίο
εγκαταλείπει τους ουρανούς και σπαργανώνεται ως βρέφος στην ταπεινή
φάτνη της Βηθλεέμ. Νύχτα Μυστηρίων, λοιπόν, η αποψινή. Και μόνον η
πίστη μπορεί να τα ερμηνεύσει. Η πίστη, όμως, σε τί; Η πίστη στην αγάπη
του Θεού.
Ο Θεός δεν εγκατέλειψε ποτέ το σχέδιο
της σωτηρίας του ανθρώπου. Και η σωτηρία αυτή γνωρίζει μόνον έναν δρόμο:
Τον δρόμο της αγάπης. Της έμπρακτης και θυσιαστικής αγάπης. Η Εκκλησία
μας, δυό χιλιάδες χρόνια τώρα, καλώντας τους ανθρώπους να σκύψουν
ευλαβικά πάνω από την φάτνη του νεογέννητου Χριστού, δεν τους προτρέπει
να πιστέψουν απλώς μία παλιά ρομαντική ιστορία. Το βαθύτερο νόημα της
πρόσκλησης αυτής είναι η σύνδεση της σωτηρίας με την αγάπη.
Πανανθρώπινο και διαχρονικό το αίτημα
της σωτηρίας. Η αγάπη, όμως, ψυχράνθηκε και η σωτηρία μοιάζει
περισσότερο με ουτοπία. Καθώς στροβιλιζόμαστε μέσα στον παραλογισμό των
σημερινών καταστάσεων, καθώς το μυαλό μας μένει εκστατικό μπροστά στο
βάθος της ανθρώπινης καταστροφικότητας, ο σκοτεινός αέρας γεμίζει από
τις κραυγές της απόγνωσης και οι ανθρώπινες ψυχές ζητούν απεγνωσμένα
σωτηρία. Για μία ακόμη φορά, όμως, επιστρατεύονται οι παλιές αδιέξοδες
συνταγές: Λύσεις αναζητούνται στα πεδία των μαχών, στην εκμηδένιση του
αντιπάλου, στην ύψωση τειχών στα σύνορα των κρατών και στις καρδιές των
προσωρινά εξασφαλισμένων. Απόψε, όμως, αυτή την γλυκιά νύχτα, ο ουρανός
μένει ορθάνοικτος και αξιωνόμαστε να υποδεχτούμε τη λύση, τη μόνη λύση
στην ανθρώπινη τραγωδία: Την αγάπη. Μίαν αγάπη που ξεκινά από τα πατρικά
σπλάχνα του Θεού και επιδιώκει να πλημμυρίσει ακόμη και την τελευταία
γωνιά της καρδιάς μας.
Μόνον η αγάπη αυτή μπορεί να ερμηνεύσει
το σημερινό Μυστήριο. Μόνον αυτή μπορεί να επιβάλει την ειρήνη. Μόνον
αυτή είναι σε θέση να αναδείξει τις σωτήριες λύσεις που τόσο έχει ανάγκη
η σημερινή ανθρωπότητα. Δεν υπάρχει σωτηρία χωρίς αγάπη. Υπάρχουν μόνον
διαρκείς απογοητεύσεις, διαρκείς διαψεύσεις εξαγγελιών και διαρκείς
ακυρώσεις σχεδιασμών. Η αγάπη, η αληθινή αγάπη, που σήμερα γεννιέται,
ζητεί να βρει καταφύγιο σε κάθε ανθρώπινη καρδιά, σε κάθε οικογένεια, σε
κάθε κοινωνία. Αιώνες οι άνθρωποι της κλείνουν την πόρτα. Εκείνη,
όμως, επιμένει. Ξέρετε γιατί; Διότι ο ίδιος ο Θεός επιμένει να
εμπιστεύεται τους ανθρώπους και να μην επιτρέπει στις λανθασμένες τους
επιλογές να κλείνουν τον δρόμο της συνάντησης μαζί Του. «Δόξα εν
υψίστοις Θεώ» ανυμνούν οι άγγελοι. Και συμπληρώνουν: «Εν ανθρώπους
ευδοκία», δηλ. εμπιστοσύνη στις δημιουργικές δυνάμεις του ανθρώπου, στο
φιλότιμό του και σε όλα, όσα του χάρισε, όταν τον έπλασε.
Αδελφοί μου,
Η σημερινή ημέρα δεν μας καλεί μόνον να
πιστέψουμε στην άπειρη αγάπη του Θεού προς τους ανθρώπους. Μας καλεί να
πιστέψουμε και στην αποτελεσματικότητα της αγάπης αυτής σε κάθε στιγμή
της ζωής μας. Ελάτε να αναζητήσουμε την σωτηρία μέσα από τον δρόμο της
αγάπης. Είναι δρόμος που ανοίχτηκε από τον ίδιο τον Θεό, μία νύχτα σαν
κι αυτή, πριν από πολλούς αιώνες, και που παραμένει ορθάνοιχτος μέχρι
σήμερα. Η αγάπη είναι η μόνη που μπορεί να γλυκάνει τις καρδιές και να
κάνει πραγματικότητα το «επί γης ειρήνη». Αυτός είναι ο δρόμος, ώστε τα
Χριστούγεννα να γίνουν μία διαρκής κατάσταση μέσα μας και γύρω μας, μία
διαρκής ελπίδα για τον καθένα από μας, για την πατρίδα μας και για τον
κόσμο ολόκληρο. Τον δρόμο αυτό σας καλώ να βαδίσουμε, βέβαιοι πως ο Θεός
της ειρήνης και της αγάπης θα οδηγήσει όλους μας στην σωτηρία.
Μετά πατρικών εορτίων ευχών και της εν Κυρίω αγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
Αναρτήσεις
