Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε ότι «μετά την Πεντηκοστή, οι Απόστολοι ξεχύθηκαν στον τότε γνωστό κόσμο και έφεραν τον Ευαγγέλιο της Αναστάσεως στους ανθρώπους. Παρέδωσαν δε, την Χάρη του Αγίου Πνεύματος στους διαδόχους τους Επισκόπους, ώστε, μέχρι σήμερα, κάθε Επίσκοπος φέρει την Αποστολική Διαδοχή και το Άγιο Πνεύμα που ενεργεί στην Εκκλησία. Ο Επίσκοπος, με την σειρά του, παραχωρεί την Χάρη του Αγίου Πνεύματος στους Ιερείς, ώστε να τελούν τα ιερά Μυστήρια. Όμως, είναι εκείνος που καθιστά έναν Πρεσβύτερο Πνευματικό, ώστε να τελεί και το Μυστήριο της Μετανοίας και Εξομολογήσεως. Το Μυστήριο τούτο παρέδωσε ο Ίδιος ο Κύριος στους Μαθητές Του, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι σε εκείνους εναπόκειται η συγχώρηση των αμαρτιών των ανθρώπων. Και εφόσον αυτό συμβεί, θα συγχωρούνται και από Εκείνον. Πρόκειται για μεγίστη ευθύνη, να επαναβαπτίζουμε, ουσιαστικά, τους ανθρώπους, διά του Μυστηρίου της μετανοίας. Ο Πνευματικός, ως άνθρωπος, γνωρίζει τί είναι η αμαρτία, γι’ αυτό, γίνεται αυθεντικός εκφραστής του Θείου ελέους. Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως δεν είναι δικαστήριο, όπου ο ένοχος καλείται να πληρώσει για τις ενοχές του. Είναι το Μυστήριο της αγάπης του Θεού, ο Οποίος συγχωρεί όλες τις αμαρτίες, αναζητώντας την αληθινή μετάνοια. Οφείλουμε όλοι να έχουμε την συνείδηση ότι στο εν λόγω Μυστήριο δεν συμμετέχουν δύο, αλλά τρεις. Είναι παρών ο Τριαδικός Θεός, στον Οποίο ο Ιερεύς δανείζει το στόμα του, εκφράζοντας το θέλημα και το έλεος του Θεού».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στο έργο της πνευματικής καθοδηγήσεως, που αναλαμβάνει ο Πνευματικός, «προκειμένου να καρποφορήσουν οι καρποί του Αγίου Πνεύματος στα πνευματικά του τέκνα, να παραμείνουν ζωντανά μέλη της εκκλησιαστικής κοινότητας. Όμως, εγκυμονεί και ο κίνδυνος να θεωρήσει ο Πνευματικός ότι το έργο αυτό είναι δικό του, του ανήκει, όπως του ανήκουν και οι άνθρωποι. Μια τέτοια αντίληψη είναι καταστροφική και για τους Κληρικούς και για τους πιστούς. Κανείς δεν μας ανήκει, ούτε, πολλώ μάλλον, η Εκκλησία. Εμείς ανήκουμε στην Εκκλησία, μέσα στην οποία διακονούμε την ενότητα του Σώματος του Χριστού. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και διάκριση, ταπείνωση και επίγνωση του έργου που επιτελούμε».
Εν κατακλείδι, ο Σεβασμιώτατος προεχείρησε σε Πνευματικό τον Εφημέριο του Ναού, π. Θωμά Μαλλιαρό, έγγαμο Κληρικό και πολύτεκνο πατέρα και εξήρε το έργο που επιτελεί στην ενορία του, έχοντας ενταχθεί δυναμικά στην ζωή της Εκκλησίας παιδιόθεν. Ευχήθηκε δε να τον φωτίζει πάντοτε ο Θεός, να κρατά την διάκριση και την ταπείνωση που τον διακρίνουν και να καταστεί αυθεντικός Πνευματικός – Εξομολόγος. Τέλος, ευχήθηκε πατρικώς στον εορτάζοντα Β΄ Διάκονό του, π. Απόστολο Χατζηγεωργίου, καθώς και στον Αντιδήμαρχο Ν. Ιωνίας και Κοιμητηρίων κ. Απόστολο Νάσιο.
Εκ του Γραφείου Τύπου.
Αναρτήσεις
