Ο Σεβασμιώτατος ενημέρωσε τους κληρικούς
για τα διαμειφθέντα κατά την πρόσφατη σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας
της Ελλάδος, ενώ στη συνέχεια ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της
Ιεράς Μητροπόλεως Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός παρουσίασε εισήγηση με
θέμα: «Τα αυτονόητα που ξεχάσαμε». Ο ομιλητής ανέπτυξε πτυχές του
θέματος, επισημαίνοντας την ανάγκη να αποδεχτούμε ότι οι χριστιανοί στην
πραγματικότητα είμαστε μειοψηφία και χρειάζεται να αναδιοργανώσουμε
τόσο τις ενορίες μας όσο και την ποιμαντική μας, για να μπορέσουμε να
αντισταθούμε στην κυριαρχία ενός πολιτισμού, ο οποίος διαπνέεται από τις
αρχές του κινήματος WOKE και της κουλτούρας του εξοστρακισμού. Όσον
αφορά στην ποιμαντική, σημασία έχει να προτείνουμε τη διδασκαλία της
Εκκλησίας, η οποία στηρίζεται στην αγάπη για τον κάθε άνθρωπο,
τονίζοντας όμως την αδήριτη ανάγκη για μετάνοια και επιστροφή στην οδό
της ζωής της πίστης και της τήρησης των εντολών του Θεού, που δεν
αποδέχονται το αφύσικο ως φυσικό.
Μετά από εκτενή συζήτηση που συντόνισε ο Σεβασμιώτατος,
και τοποθετήσεις των ιερέων, ομόφωνα η σύναξη των ιερέων της τοπικής
Εκκλησίας κατέληξε στο παρακάτω ψήφισμα, το οποίο θα κοινοποιηθεί στους
τοπικούς βουλευτές και όπου δει.
«Σήμερα 1η Φεβρουαρίου τοῦ ἔτους 2024, συναχθήκαμε στό
Πνευματικό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κερκύρας, κατόπιν προσκλήσεως
τοῦ Ποιμενάρχου μας Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξῶν καί
Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου, σέ ἔκτακτη Ἱερατική Σύναξη, οἱ Ἱερεῖς καί
οἱ Διάκονοι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί ἀφοῦ ἀκούσαμε ἐμπεριστατωμένες
εἰσηγήσεις καί μετά ἀπό διαλογική συζήτηση καί ἀνταλλαγή ἀπόψεων,
συμφωνήσαμε ὁμόφωνα στά κάτωθι:
Ὁ Ἱερός Κλῆρος τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Κερκύρας, Παξῶν καί
Διαποντίων Νήσων, σέ ἀπόλυτη συστοίχιση μέ τίς ἀποφάσεις τῆς Σεπτῆς
Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ελλάδος καθώς καί μέ ἀνάλογα ψηφίσματα τά
ὁποῖα υἱοθετήθηκαν σέ ἱερατικές συνάξεις ἄλλων Ἱερῶν Μητροπόλεων, μετά
τήν ἀπόφαση τῆς Κυβέρνησης νά καταθέσει πρός ψήφιση ἀπό τήν Βουλή τό
Νομοσχέδιο περί δικαιώματος πολιτικοῦ γάμου καί τεκνοθεσίας γιά “ὁμόφυλα
ζευγάρια” δηλώνει τά ἑξῆς:
1. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εὐλογεῖ, ὡς γνωστόν, μόνον τόν
ἐκκλησιαστικό γάμο καί σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία της, τήν ὁποία ἐκφράζει
καί ἡ πρόσφατη ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,
ἀπορρίπτει τόν πολιτικό γάμο ἀσχέτως φύλου, τά σύμφωνα συμβιώσεως
ἑτερόφυλων καί “ὁμόφυλων ζευγαριῶν” καί τόν προωθούμενο γιά νομιμοποίηση
“γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων”.
2. Μετά μεγάλης μας λύπης διαπιστώνουμε ὅτι νομοσχέδιο
πού κατατίθεται γιά ψήφιση ἀπό τή Βουλή καί ἀφορᾶ τόν “γάμο τῶν ὁμόφυλων
ζευγαριῶν” ἔρχεται ὡς συνέχεια τῶν προσπαθειῶν ἑνός κινήματος
ἀποδομητικοῦ τῶν ταυτοτήτων, ἐθνικῶν, θρησκευτικῶν, κοινωνικῶν, τό ὁποῖο
ἐκφράζεται μέ τήν ὁρολογία WOKE καί στήν πραγματικότητα ὑπηρετεῖ τήν
μετάλλαξη καί ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας.
Ἀποδομεῖ δέ καί καταργεῖ οὐσιαστικά τήν ἰσχύ τοῦ ἄρθρου 21 τοῦ
Συντάγματος τῆς Πατρίδος μας, πού περιφρουρεῖ τό οἰκογενειακό δίκαιο.
Ἐκφράζουμε λοιπόν τή θλίψη μας καί τήν ἀπογοήτευσή μας, διότι στό ὄνομα
τοῦ δικαιωματισμοῦ καί χωρίς νά ὑπάρχει οὐσιαστικός λόγος, καθότι τά
ὅποια δικαιώματα ἀνθρώπων μέ διαφορετικές σεξουαλικές ἐπιλογές ἤδη ἔχουν
κατοχυρωθεῖ διά τῶν λεγομένων “συμφώνων συμβιώσεως”, τό νομοσχέδιο αὐτό
ἀνατρέπει τήν σύσταση καί τήν δομή τῆς παραδοσιακῆς μορφῆς τῆς
οἰκογένειας καί συνεπάγεται τήν ἐπίσημη ἐκ μέρους τῆς πολιτείας ἀπόφαση
γιά συστηματική ἀποδόμηση τῶν ἀρχῶν, τῶν ἀξιῶν καί τῶν ἰδανικῶν τοῦ λαοῦ
μας.
3. Συμφωνοῦμε ἀπόλυτα μέ τήν ἄποψη ὅτι ἡ παράλληλη
θέσπιση τῆς ὁμοφυλόφιλης γονεϊκότητας” μέσω τεκνοθεσίας καί, ὅπως
πιθανότατα ἀργότερα θά καθιερωθεῖ καί μέσω παρένθετης κύησης, συμβάλλει
στήν κατάργηση τῆς πατρότητας καί τῆς μητρότητας, στήν μετατροπή τους σέ
οὐδέτερη γονεϊκότητα, καθώς καί στήν ἐξαφάνιση τῶν ρόλων τῶν δύο φύλων
μέσα στήν οἰκογένεια, ἐνῶ θέτει πάνω ἀπό τά συμφέροντα τῶν παιδιών τίς
σεξουαλικές ἐπιλογές τῶν ὁμοφυλόφιλων ἐνηλίκων. Τά παιδιά οὐσιαστικά
ἐγκαταλείπονται νά μεγαλώσουν σέ ἕνα ἀμφιλεγόμενο περιβάλλον, πού ἐξ
ἀρχῆς δέν ἐγγυᾶται τήν ὁμαλή ψυχοσωματική τους ἀνάπτυξη, κάτι πού
παραβιάζει καί τίς παγκόσμιες διακηρύξεις γιά τά δικαιώματα τῶν παιδιῶν.
4. Ὁ “γάμος τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν” συνιστᾶ βαρύ
ἁμάρτημα κατά τήν διδαχή τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί σύμφωνα μέ τίς ἐπιστολές
τοῦ Ἀποστόλου Παύλου (Ρωμ. 1, 26-27), (Α’ Κορ. 6, 9-10), (Α’ Τιμ. 1,
10). Μαζί μέ ἄλλα πάθη σαρκολατρίας ἀποκλείει τούς ἀμετανοήτους ἀπό τήν
Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
5. Γιά τήν Ἐκκλησία μας ἡ λέξη ἁμαρτία, ἀνάλογα μέ τό
βάρος της, σηματοδοτεῖ τήν ὕπαρξη ψυχοσωματικῆς ἀσθένειας. «Ἀπό τῶν
πολλῶν μου ἁμαρτιῶν ἀσθενεῖ τό σῶμα, ἀσθενεῖ μου καί ἡ ψυχή»
(Παρακλητικός Κανόνας τῆς Παναγίας). Γιά τήν ἀρχαία ἑλληνική γραμματεία
σημαίνει «ἀποτυχία, ἀστοχία, σφάλμα». Κάθε παρερμηνεία της, εἴτε
ἀπόρριψη καί χλευασμός της, δέν ἀνατρέπει τήν πνευματική καί τήν
ἐτυμολογική της ἔννοια.
6. Ἡ Ἐκκλησία μας ὡς Κιβωτός σωτηρίας καί Ἐκκλησία
μετανοούντων, ἀκολουθεῖ τούς λόγους τοῦ Κυρίου περί τῆς ἀγάπης. Γι’ αὐτό
καί βλέπει μέ συμπάθεια καί ἀγάπη κάθε ἁμαρτωλό ἄνθρωπο. Ἔχει δέ νά
προτείνει φιλόστοργα καί τό μόνο φάρμακο θεραπείας κάθε ἁμαρτίας, κάθε
ἀποτυχίας πού ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο μακριά ἀπό τόν Θεό: τήν μετάνοια!
7. Τό ὑπό ψήφιση νομοσχέδιο ἀποτελεῖ καταφανῆ
διαστρέβλωση τῆς φυσιολογικῆς κινήσεως τοῦ ἐρωτικοῦ αἰσθήματος,
καθιστῶντας ὡς κανονικότητα μία στάση ζωῆς πού εἶναι ἀφύσικη. Καί τό
ἀφύσικο δέν μεταβάλλεται μέσα ἀπό νομικές διατάξεις: παραμένει ἀφύσικο
καί συνεπῶς ἁμαρτία.
8. Μετά ἀπό αὐτά ὡς Ἐκκλησία δέν μποροῦμε νά δεχθοῦμε ὡς
«τρόπο ζωῆς», οὔτε «ὡς δικαίωμα», ἕναν τρόπο πού ὁδηγεῖ στόν πνευματικό
θάνατο. Πολύ περισσότερο, ὅταν αὐτός ὁ τρόπος αὐτοπεριβάλλεται τόν
τίτλο τῆς «ὑπερηφάνειας» καί ὄχι τῆς ταπείνωσης (Pride πάρτυ, Pride
πορείες κ.λπ.).
9. Ἔχοντας λοιπόν πλήρη συναίσθηση τῆς εὐθύνης μας γιά
τό μέλλον τῆς πατρίδας μας καί τῶν παιδιῶν μας, καλοῦμε ὅλους τούς
Χριστιανούς νά ἀντιταχθοῦν στήν ψήφιση αὐτοῦ τοῦ Νομοσχεδίου. Ἰδίως τούς
Βουλευτές τῆς Περιφέρειάς μας, πού εἶναι οἱ ἐκπρόσωποί μας στή Βουλή μέ
τήν λαϊκή ψῆφο, καλοῦμε νά καταψηφίσουν τό Νομοσχέδιο (μιά καί ἡ ἀποχή
μόνη της γέρνει τήν πλάστιγγα πρός τήν ψήφιση), ἀνεξαρτήτως κομμάτων,
ἀναλογιζόμενοι τίς εὐθύνες τους τίς ἱστορικές ἀπέναντι τοῦ Ἔθνους μας,
τῆς Ἑλληνορθόδοξης Πατρίδας μας καί τῶν ἐρχόμενων γενεῶν. Δηλώνουμε δέ
ξεκάθαρα ὅτι ὅποιοι ἔχουν τή δυνατότητα νά ἀποτρέψουν μία τέτοια ψήφιση,
ἐάν θέλουν νά θεωροῦνται πιστά μέλη τῆς Ἑκκλησίας, ὀφείλουν νά
ἀκολουθήσουν τήν διδασκαλία της.