Τήν Κυριακή 30η Μαΐου, Ε΄ ἀπό τό Πάσχα, τή λεγομένη τῆς Σαμαρείτιδος, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, ἀκολουθούμενος ἀπό τούς Διακόνους π. Θεόκλητο Παρδάλη καί π. Ἀμφιλόχιο Χάϊτα, ἐπεσκέφθη τήν Ἐνορία Ἁγίου Ἀθανασίου Λειβαδίου, στήν ὁποία διακονεῖ ὁ Αἰδ. π. Σοφιανός Μαυρίδης, νεότευκτος Κληρικός τῆς Μητροπόλεώς μας. Τόν ὑπεδέχθησαν ὁ Παν. Ἀρχιμ. π. Γεννάδιος Ντελῆς, ὡς καί ὁ Ἐφημέριος πού λόγῳ μικροῦ του τραυματισμοῦ δέν μπόρεσε νά λάβη μέρος στίς Ἀκολουθίες. Κατά τήν Κυριακή αὐτή ἡ Ἐνορία τοῦ Λειβαδίου τελοῦσε τό 40νθήμερο Μνημόσυνο τοῦ ἐκλεκτοῦ καί καλλικέλαδου Ἐφημερίου της ἀειμνήστου κυροῦ Μακαρίου Μπάρμπα πού εὐόρκως ἐπί 25ετία διακόνησε τόν Τόπο καί ἀπέσπασε τόν σεβασμό τῶν ἐνοριτῶν του καί τήν ἀγάπη τῆς ἐκάστοτε προϊσταμένης του Ἀρχῆς. Ἦταν ὁ Κληρικός πού ἀνήγειρε τήν αἲθουσα πολλαπλῶν χρήσεων καί τό πρεσβυτέριο-παπαδόσπιτο στό Λειβάδι καί ἒγινε θυσία καί λαμπάδα ἀναμμένη γιά τήν Πρεσβυτέρα του, λόγῳ σοβαρῶν προβλημάτων ὑγιείας της.
Ὁ Λαός τοῦ Λειβαδίου καί τά πνευματικά παιδιά τοῦ ἀοιδίμου Ἱερέως προσῆλθαν μαζικά στήν Εὐχαριστιακή Σύναξη καί τήν προσευχή τῆς Ἐκκλησίας ὑπέρ ἀναπαύσεως τοῦ πνευματικοῦ τους πατέρα, μέ ἐπικεφαλῆς τόν Πρόεδρο τοῦ Λειβαδίου Καθηγητή Πανεπιστημίου κ. Δημήτριο Γουδήρα.
Στό Κήρυγμά του ὁ Σεβασμιώτατος,
ἀναφερόμενος στήν καταπληκτική Εὐαγγελική Περικοπή τῆς Κυριακῆς (Ἰωάν.
δ΄, 5-42), ὅπου ὁ Μαθητής τῆς Ἀγάπης περιγράφει ἱστορικά καί θεολογικά
τή συνάντηση καί τόν διάλογο τοῦ Κυρίου μας μέ τή Σαμαρείτιδα καί
μετέπειτα Ἰσαπόστολο Ἁγία Φωτεινή παρά τό φρέαρ (πηγάδι) τοῦ Ἰακώβ.
Πρόκειται γιά μιά βαρυσήμαντη καινοδιαθηκική ὁμολογία τῶν
αὐτοπτῶν καί αὐτηκόων μαρτύρων τῆς ζωῆς, τοῦ κηρύγματος, τοῦ Σταυροῦ,
τῆς Ταφῆς καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, περί τῆς θεότητος καί
ἀνθρωπότητος τοῦ Χριστοῦ μας! Ἄλλωστε, αὐτό τό φοβερό πού ἀπήντησε ὁ
Κύριος στή ἐρώτηση τῆς Σαμαρείτιδος, ἐάν Ἐκεῖνος εἶναι ὁ Μεσσίας ὁ λεγόμενος Χριστός, ΕΓΩ ΕΙΜΙ, σφραγίζει τοῦ λόγου τό ἀληθές!
Στή συνέχεια ὁ ὁμιλητής, μέ βάση τά λόγια τοῦ Κυρίου πρός τή Σαμαρείτιδα: «Ὅποιος πίνει ἀπό τό νερό τοῦ πηγαδιοῦ τοῦ Ἰακώβ θά διψάση καί πάλι· ὅποιος ὅμως πιεῖ ἀπό τό “νερό” πού θά τοῦ δώσω ἐγώ, δέν θά διψάση στόν αἰῶνα» (Ἰωάν. δ΄, 14), ἀνεφέρθη στίς συνήθεις πηγές πού ὁ ἄνθρωπος σκύβει νά ξεδιψάση στή πολύπαθη ζωή του, πού ἀντί νά ἱκανοποιοῦν, μεγαλώνουν τήν ἐσωτερική δίψα του. Στήν ἐποχή μας τρεῖς εἶναι κυρίως οἱ πηγές πού συγκεντρώνουν γύρω τους τό μεγάλο πλῆθος τῶν διψασμένων, συνέχισε ὁ Σεβασμιώτατος.
Ἡ πρώτη πηγή εἶναι ἐκείνη πού προσφέρει τή γνώση. Ἀναγκαία ὄντως παρόρμηση τοῦ ἔσω ἀνθρώπου, στήν ὁποία ἑδράζεται ὁ πολιτισμός καί ἡ ἐπιστήμη. Ὅμως αὐτός πού τή γεύεται ἄφθονα κι ἀχόρταγα, γρήγορα διαπιστώνει ὅτι ὅσο περισσότερα μαθαίνει, τόσο διευρύνεται ὁ κύκλος αὐτῶν πού ἀγνοεῖ! Γι’αὐτό καί ἀναγκάζεται νά ὁμολογήση: «Ἐκεῖνος πού πίνει ἄφθονα ἀπό τό νερό τῆς γνώσης καί πάλι θά διψάση»! Ἀναγκαία ἡ γνώση, λοιπόν, ἀλλά σ’ ἀφήνει διψασμένο...
Ἡ δεύτερη πηγή εἶναι ἐκείνη πού προσφέρει ὑλικά ἀγαθά, ἀνέσεις καί κυρίως βασίζεται στήν τεχνική πρόοδο, στήν τεχνολογία δηλαδή. Ἡ πραγματικότητα ὅμως φανερώνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἄπληστος ἀκόρεστος καί ἀχόρταγος. Ὅσα ἔχει, τόσο περισσότερα θέλει νά ἔχη! Τά δέ χθεσινά θαύματα τῆς τεχνολογίας, δυστυχῶς, σήμερα θεωροῦνται ξεπερασμένα! Ἀλλοίμονο, λοιπόν, καί στήν πηγή τῆς ὕλης, τῆς τεχνολογίας καί τῶν ἀνέσεων, ὅσο πίνει κανείς, τόσο διψᾶ!
Ἡ τρίτη καί πιό ἑλκυστική πηγή, ἰδιαίτερα γιά τά διψασμένα γιά ζωή νιάτα, εἶναι ἡ πηγή τῆς ἡδονῆς, ἡ πηγή τοῦ ἔρωτα! Εἶναι ἡ πηγή πού ὑπόσχεται τά πάντα μέ τά πικρά καί θολά νερά της, πού παραφουσκώνει, μά δηλητηριάζει τά ὄνειρα, διαστρέφει τούς πόθους, χτίζει πήλινα παλάτια, κουρελιάζει ἰδανικά, ἱκανοποιεῖ πρόσκαιρα τίς αἰσθήσεις καί τό θυμικό, μά στό τέλος κουρελιάζει τήν ψυχή καί κάνει τόν ἄνθρωπο σκιά τοῦ ἑαυτοῦ του καί σκλάβο σέ τυφλό τύραννο! Σέ κάνει βασιλιά ἀπό τή μιά καί ἀγέρωχο σάν Κροῖσο κι ἀπ’ τήν ἄλλη σοῦ κατακαίει τά φτερά... Θύματά της οἱ νικημένοι τῆς ζωῆς, πρώην γόητες, στάρ καί λαμπεροί τοῦ σανιδιοῦ πρωταγωνιστές καί φίρμες... Ἀλλοίμονο καί πάλι, στή πηγή τῆς ἡδονῆς, ὅσο πίνεις τόσο διψᾶς!
Καί κατέληξε ὁ Δεσπότης: «Στήν Ἁγία Φωτεινή τή Σαμαρείτιδα ὁ Μέγας Συνομιλητής διακήρυξε· “Ὅποιος πιεῖ ἀπό τό νερό πού θά τοῦ δώσω ΕΓΩ, δέν θά διψάση στόν αἰῶνα”! Τό ΝΕΡΟ τῆς Ἀποκάλυψης τῆς ἀπόλυτης Ἀλήθειας, δηλαδή τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο, εἶναι τό νερό πού ξεδιψάει τίς ψυχές καί φέρνει τόν σχετικό καί ἀτελῆ ἄνθρωπο κοντά στόν Ἀπόλυτο καί Τέλειο Θεό, ἑνώνοντάς τον μαζί Του! Αὐτός ὁ ἀνήφορος τῆς ἀρετῆς, αὐτή ἡ ἀποδοχή τῆς θυσίας, αὐτή ἡ σταυρωμένη ἀγάπη κάνει τόν ἄνθρωπο ἰσόθεο καί τόν φτάνει στό νά ξεπεράση τά ὅριά του, τόν προικίζει μέ οὐρανό! Δίνεις τόν ἑαυτό σου φτωχό στόν Θεό καί τόν παίρνεις πίσω πλουτισμένο, μᾶλλον δέ ἁγιασμένο! Λοιπόν, ὅποιος πίνει ἀπό τό νερό τοῦ στείρου ὀρθολογισμοῦ καί ἀνυψώνει τή λογική ἤ τήν ἐπιστήμη σέ θεό, τότε θά διψάση καί πάλι! Ὅποιος δέν ἀπορρίπτει τή λογική καί τήν ἐπιστήμη καί ἐπιλέγει τίς ἀνθρώπινες αἰσθήσεις καί τά πάθη νά τά θέτη κάτω ἀπό τή “φυλακή” καί τή “σαγήνη” τοῦ θεόπλαστου ἒσω κόσμου του καί γνωρίζει τά ὅριά του, ἀπόδεχόμενος τά πάντα ὡς δῶρα Θεοῦ, τότε δέν θά διψάση στόν αἰῶνα!»
Πρό τῆς Ἀπολύσεως ἐτελέσθη τό 40νθήμερο Ἱερό Μνημόσυνο τοῦ π. Μακαρίου Μπάρμπα καί κατόπιν ἐψάλη Τρισάγιο ἐπί τοῦ τάφου του, πού εὑρίσκεται στό προαύλειο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου πού μέ πάθος λάτρεψε...
για όλες τις φωτογραφίες: Εδώ
Αναρτήσεις
