Από τη σοφία του Ευεργετινού (Δ΄ μέρος).

Πρωτοπρεσβυτέρου Αθανασίου Πολ. Τύμπα, Θεολόγου-Μουσικού.

Να μην κατηγορούμε κανέναν είτε κρυφά είτε φανερά, μα ούτε και τον φιλοκατήγορο ν΄ ανεχόμαστε, διότι το αμπέλι δεν βγάζει αγκάθια. Το φίδι με τον ψιθυρισμό του έβγαλε την Εύα από τον Παράδεισο. Μ' αυτό λοιπόν το φίδι μοιάζει εκείνος που κατηγορεί τον πλησίον, γιατί παρασύρει στην απώλεια τόσο την δική του ψυχή όσο και την ψυχή εκείνου που τον ακούει.

Αν καταλαλήσεις τον αδελφό σου και σε ελέγξει η συνείδησή σου, πήγαινε βάλε του μετάνοια και πες του: «συγχώρεσέ με γιατί σε κατηγόρησα». Και πρόσεξε να μην ξεγελαστείς άλλη φορά, διότι η καταλαλιά είναι θάνατος της ψυχής.

Εκείνος που ασχολείται με τις αμαρτίες των άλλων ή και από υπόνοιες μόνο κατακρίνει τον αδελφό του, ακόμα δεν έκανε αρχή στη μετάνοια, ούτε εξετάζει να βρει της δικές του αμαρτίες, που συχνά είναι βαριές και ασήκωτες σαν το μολύβι. Ούτε κατάλαβε ακόμα, γιατί ο άνθρωπος γίνεται αναίσθητος, «αγαπά ματαιότητα και ζητεί ψεύδος», (ψαλμ. 4-3). Γι΄ αυτό σαν άνθρωπος χωρίς μυαλό βαδίζει στο σκοτάδι, παραβλέπει τις αμαρτίες του και αφήνει τη φαντασία του ν' ασχολείται με τις αμαρτίες των άλλων.

Ένας άγιος άνθρωπος, όταν είδε κάποιον ν΄ αμαρτάνει, έκλαψε πικρά και μονολόγησε: «αυτός σήμερα, εγώ οπωσδήποτε αύριο, και αυτός οπωσδήποτε μετανοεί, εγώ όμως όχι».

Ένας αδελφός είπε στον αββά Ποιμένα: «αν δω αδελφό για τον οποίο άκουσα ότι αμάρτησε δεν θέλω να τον βάλω στο κελί μου. Αν όμως δω άλλον καλό ευχαριστιέμαι μαζί του». Απάντησε ο αββάς: «αν στον καλό κάνεις μια μικρή καλοσύνη, διπλασίασέ την σ' εκείνον που άκουσες ότι αμάρτησε γιατί αυτός είναι ο άρρωστος. Έτσι θα σε ελεήσει κι εσένα ο Θεός».

Ένας γέροντας είπε: «Μην κατακρίνεις τον πόρνο, αν είσαι αγνός, γιατί έτσι παραβαίνεις κι εσύ τον νόμο. Αυτός που είπε να μην πορνεύσεις, είπε και να μην κατακρίνεις».

Ένας από τους Πατέρες είπε: «δεν υπάρχει κάτω από τον ουρανό άλλο γένος σαν το χριστιανικό. Και μέσα σ' αυτό δεν υπάρχει τάξη τόσο σπουδαία σαν τη μοναχική. Εκείνα όμως που βλάπτουν πολύ τους μοναχούς και όλους τους χριστιανούς είναι κατεξοχήν η μεταξύ τους μνησικακία και η κατάκριση. Όποιος απομακρύνει από την καρδιά του αυτά τα δύο, κάνει ζωή αγγελική πάνω στη γη».

από: Εδώ