Σήμερα
τό πρωΐ, Σάββατο 1η Φεβρουαρίου, στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος
στόν Ἄλιμο, ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης μας κ. Συμεών χειροτόνησε Διάκονο τόν
κ. Ἀναστάσιο Σταματίου.
Ὁ νέος
Διάκονος εἶναι 34 ἐτῶν, γόνος πολύτεκνης οἰκογενείας, ἔγγαμος, καί
ἀναμένουν σύν Θεῷ, μέ τήν σύζυγό του Μαρίνα τό πρῶτο τους παιδί.
Εἶναι
πτυχιοῦχος τῆς Σχολῆς Χημικῶν Μηχανικῶν τοῦ Ἐθνικοῦ Μετσοβίου
Πολυτεχνείου καί αὐτή τήν περίοδο φοιτᾶ καί στή Θεολογική Σχολή τοῦ
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.
Μέχρι
σήμερα ἐργάζεται σέ μία Ἰαπωνική ἐταιρία πού ἀσχολείται μέ τήν
παρακολούθηση καί συντήρηση τῶν ἀκυρωτικῶν μηχανημάτων τοῦ Μετρό.
Διπλωματούχος τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς, κρατοῦσε ὡς τώρα τό ἀριστερό
ἀναλόγιο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος, ἐνορία στήν ὁποία
γαλουχήθηκε ἐκκλησιαστικά γιά 8 περίπου χρόνια.
Οἱ
ἐνορίτες τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος πού γνώρισαν ἀπό κοντά τόν π.
Ἀναστάσιο, χριστιανοί καί γειτονικῶν ἐνοριῶν, καθώς καί πολλοί κληρικοί
συμπροσευχήθηκαν στή χειροτονία του καί εὐχήθηκαν νά φανεῖ ἄξιος τῆς
ἱερῆς διακονίας πού ἐπωμίσθηκε.
Ἀκολουθεῖ ἡ προσφώνηση τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτη μας :
«Ἀγαπητέ μου ὑποδιάκονε Ἀναστάσιε,
Προσφιλέστατοι ἀδελφοί χριστιανοί τῆς εὐλογημένης Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος,
Δύο εἶναι τά αἰσθήματα πού συνέχουν τήν ψυχή ἑνός ἐπισκόπου κάθε φορά πού καλεῖται νά χειροτονήσει κάποιο νέο κληρικό.
Τό πρῶτο εἶναι ἡ εὐθύνη.
Ἡ εὐθύνη πού ἐπωμίζεται γι᾽ αὐτόν πού ἀποφάσισε νά χειροτονήσει. Εἶναι
ἄραγε ἄξιος; Θά γίνει ἕνας καλός κληρικός; Θά ὑπηρετήσει ἐπάξια τήν
Ἐκκλησία μας; Θά ὠφελήσει ἤ θά ζημιώσει; Θά οἰκοδομήσει μέ τή διαγωγή
καί τήν παρουσία του ὡς ἱερωμένος μέσα στήν Ἐκκλησία ἤ θά βλάψει;
Τό δεύτερο εἶναι ἡ χαρά.
Ἡ χαρά γιατί τόν ἀξιώνει ὁ Θεός νά εἰσαγάγει στήν ἱερατική οἰκογένεια
ἕνα νέο κληρικό πού θἀ συνεχίσει τή διακονία τῆς Ἐκκλησίας. Νά ἱερουργεῖ
τά μυστήρια, νά κηρύττει τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, νά διαποιμαίνει σάν καλός
ποιμένας τούς χριστιανούς γιά χάρη τῶν ὁποίων χειροτονεῖται.
Ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι κάποια στιγμή θά ἀναχωρήσουμε ἀπό τόν παρόντα
κόσμο. Νεώτεροι θά παραλάβουν τή σκυτάλη τῆς ἱερατικῆς διακονίας.
Νεώτεροι θά συνεχίσουν τό ἔργο τοῦ Θεοῦ. Κι ἐκεῖνοι ἱερατεύοντας, θά
προσεύχονται καί θά μνημονεύουν εὐγνωμόνως στήν Πρόθεση, σύν τοῖς
ἄλλοις, καί τό ὄνομα τοῦ ἐπισκόπου πού ἅπλωσε τά χέρια του καί μέ τή
χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος τούς ἀνέδειξε λειτουργούς τῆς Ἐκκλησίας.
* * *
Δέν ξέρω, ἀγαπητοί μου, ἀλλά αὐτή τήν ὥρα πού μέλλει νά τελέσουμε τή
χειροτονία τοῦ πολυαγαπητοῦ μας Τάσου ἡ χαρά πού αἰσθάνομαι εἶναι
μεγάλη. Τολμῶ νά πῶ, περισσότερη ἀπό τήν εὐθύνη. Γιατί; Γιατί καί σεῖς
ὅλοι καί ἡ ταπεινότης μου τόν γνωρίζουμε ἀπό μικρό παιδί.
Προέρχεται ἀπό τά σπλάχνα μιᾶς χριστιανικῆς οἰκογένειας πού γνωρίζουμε.
Ἀνατράφηκε χριστιανικά, μέ φόβο Θεοῦ καί εὐλάβεια. Οὔτε οἱ πειρασμοί τῶν
ἐφηβικῶν καί νεανικῶν χρόνων οὔτε οἱ σπουδές του στό Πολυτεχνεῖο τόν
ἀπομάκρυναν ἀπό τή χριστιανική ζωή. Ἔμεινε, χάριτι Κυρίου, σταθερός.
Μέσα στήν Ἐκκλησία. Σπουδάζοντας καί τήν ἐκκλησιαστική μας μουσική, ἀπό
τή νεότητά του ἀνεδείχθη ἀριστερός ἱεροψάλτης τῆς Ἐνορίας καί μέ τό
χάρισμά του δοξολογοῦσε τόν Θεό καί ὑπηρετοῦσε μέ ζῆλο καί σεμνότητα τήν
κοινή λατρεία τῆς Ἐνορίας.
Ἐπέλεξε νά ἀκολουθήσει τόν ἔγγαμο βίο καί ὁ φιλάνθρωπος Κύριος ἔβαλε
δίπλα του μιά πιστή καί σεμνή κόρη, τή Μαρίνα, γόνος καί αὐτή μιᾶς
συνειδητῆς πολύτεκνης χριστιανικῆς οἰκογένειας.
Κορυφαία στιγμή αὐτῆς τῆς θεοφιλοῦς διαδρομῆς εἶναι ἡ σημερινή ἡμέρα· ἡ
εἴσοδός του στίς τάξεις τοῦ ἱεροῦ Κλήρου μέ τή χειροτονία του στόν πρῶτο
βαθμό τῆς ἱερωσύνης, αὐτόν τοῦ Διακόνου.
* * *
Ἀγαπητέ μου Ἀναστάσιε,
Εἶναι πολλή ἡ χαρά ὅλων μας, ὄχι μόνο ἡ δική μου. Καί ἀπό τά βάθη τῆς
καρδιᾶς μας ἀνέρχεται ὁλόθερμη ἡ εὐχή ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός νά σέ
ἐπισκιάσει μέ τή χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματός Του καί νά σέ ἀναδείξει
ἄξιο λειτουργό καί ἀνεπαίσχυντο ἐργάτη τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἄς
μοῦ ἐπιτραπεῖ νά μεταφέρω κι ἐδῶ, γιατί πιστεύω ὅτι ταιριάζει, αὐτό πού
διατυπώνει ὡς εὐχή καί ὁ Ἡγούμενος ὅταν κείρει —ὅταν κάνει δηλαδή— ἕνα
δόκιμο μεγαλόσχημο μοναχό : Διάλεξες, πράγματι, καλό καί εὐλογημένο
ἔργο. Ὅμως, ὀφείλεις καί νά τό φέρεις εἰς πέρας, διότι τά καλά ἔργα μέ
κόπο ἀποκτῶνται καί μέ πολλή προσπάθεια γίνονται κατορθωτά.
Ἔχε θάρρος, παιδί μου. Στήριξε τήν ἐλπίδα σου στόν Κύριο. «Ὅποιος
διακονεῖ», λέει ὁ ἀπόστολος Πέτρος, «νά τό κάνει μέ τή δύναμη πού τοῦ
δίνει ὁ Θεός» (Α’ Πέτρ. 4,11). Καί ἡ ὁμολογία τοῦ ἄλλου κορυφαίου
ἀποστόλου, τοῦ Παύλου, «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ» (Φιλ.
4,13) —ἄς ἀποτελεῖ τό θεμέλιο τῆς ἱερατικῆς σου ζωῆς καί διακονίας.
Ἀμήν».