«Ἐάν θέλαμε
νά δώσουμε εἰκονικά τό χαρακτήρα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ταυτότητος στά
ἱστορικά του πλαίσια, δέν θά ἦταν ἀφελές νά μιλούσαμε γιά ἐπιστράτευση
μεταξύ φθειρομένου κόσμου καί προβιουμένης αἰωνιότητος.
Ὡς στελέχη
τῆς “κοινωνίας” μετέχουμε στό διάλογο τῶν δεδομένων της. Ὡς μέλη τῆς
Ἐκκλησίας μετέχουμε (ἐντασσόμεθα διά βίου) στήν “καλήν στρατείαν”, αὐτήν
πού πρό ἡμῶν στρατεύθηκαν μέ τόν ἀρτιότερο τρόπο οἱ ἅγιοι.
η συνέχεια:
Εδώ