Ευχαριστούμε πολύ
τους κυρίους Ευάγγελο Μπουγιώτη και Γεώργιο Ρασσιά.
Με κάθε
λαμπρότητα εορτάστηκε η μνήμη του Αγίου Αλεξάνδρου πατριάρχου της
Κωνσταντινουπόλεως, στο ομώνυμο εκκλησάκι στο Νοσοκομείο Ναυπλίου. Τον
πανηγυρικό εσπερινό τέλεσε ο επίσκοπος Επιδαύρου Καλλίνικος παρουσία κι Ιερέων από το Ναύπλιο . Στον
εσπερινό παρέστησαν η διοίκηση και το προσωπικό του νοσοκομείου της πόλης , ο
Δήμαρχος Ναυπλίου Δ. Κωστούρος, ο Διοικητής του ΚΕΜΧ Ναυπλίου, ο Λιμενάρχης της
πόλης, ο επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης του δήμου Ναυπλίου Χ.Γραμματικόπουλος
καθώς και πλήθος πιστών από το Ναύπλιο .Στο τέλος του εσπερινού το θείο λόγο κήρυξε ο επίσκοπος Επιδαύρου, ο οποίος μίλησε για την ζωή και το έργο του Αγίου Αλεξάνδρου.
Ο ΒΙΟΣ
ΤOΥ ΑΓΙΟΥ AΛΕΞΑΝΔΡΟΥ,ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
Ήταν, όπως λέγουν, «αποστολικοίς χαρίσμασι λαμπρυνόμενος». Ως πρεσβύτερος, ακόμη, διακρινόταν για τη μεγάλη του ευσέβεια, την αρετή και την αγαθότητά του.
Στην Α'; Οικουμενική Σύνοδο που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, ο τότε Πατριάρχης τον εξέλεξε αντιπρόσωπό του. Και όταν στη Σύνοδο αυτή καταδικάστηκε ο Άρειος, ο Αλέξανδρος, αν και γέροντας 70 χρονών, δέχθηκε να περιοδεύσει στη Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, για να διδάξει και να γνωστοποιήσει τα ορθά δόγματα των αποφάσεων της Συνόδου της Νικαίας.
Αλλά ενώ βρισκόταν στην περιοδεία αυτή, ο πατριάρχης Μητροφάνης απεβίωσε. Όρισε όμως διάδοχό του τον Αλέξανδρο, διότι παρά το γήρας του είχε τα κατάλληλα εφόδια για τη διαποίμανση της αρχιεπισκοπής της πρωτεύουσας. Πράγματι, ως Πατριάρχης, ο Αλέξανδρος ανταποκρίθηκε σωστά στις δύσκολες περιστάσεις των καιρών.
Τότε ο Άρειος είχε εξαπατήσει τον βασιλιά Κωνσταντίνο ότι δήθεν πιστεύει ορθά. Και ο βασιλιάς διέταξε τον Αλέξανδρο να αφήσει τον Άρειο να μετέχει της θείας Κοινωνίας. Ο Αλέξανδρος λυπημένος προσευχήθηκε στον Θεό και ζήτησε τη βοήθειά Του. Η δέηση του Ιεράρχη εισακούσθηκε. Και το πρωί που ο Άρειος θα πήγαινε με πομνή στην εκκλησία, βρέθηκε νεκρός.
Ο άγιος Αλέξανδρος απεβίωσε ειρηνικά το 340.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του την 30η Αυγούστου,ημέρα κατα την οποία εορτάζουν οι Αλέξανδροι και οι Αλεξάνδρες.
Απολυτίκιο
Μύσται ουράνιοι αποδεικνύμενοι, θείοι εκφάντορες τω κόσμω ώφθητε, την Εκκλησίαν του Χριστού ποιμάναντες θεαρέστως, ιερέ Αλέξανδρε, της Τριάδος ο πρόμαχος, Ιωάννη ένδοξε, ο της χάριτος τρόφιμος, και Παύλε ιερέων ακρότης. όθεν υμάς ανευφημούμεν.
Ήταν, όπως λέγουν, «αποστολικοίς χαρίσμασι λαμπρυνόμενος». Ως πρεσβύτερος, ακόμη, διακρινόταν για τη μεγάλη του ευσέβεια, την αρετή και την αγαθότητά του.
Στην Α'; Οικουμενική Σύνοδο που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, ο τότε Πατριάρχης τον εξέλεξε αντιπρόσωπό του. Και όταν στη Σύνοδο αυτή καταδικάστηκε ο Άρειος, ο Αλέξανδρος, αν και γέροντας 70 χρονών, δέχθηκε να περιοδεύσει στη Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία και στην υπόλοιπη Ελλάδα, για να διδάξει και να γνωστοποιήσει τα ορθά δόγματα των αποφάσεων της Συνόδου της Νικαίας.
Αλλά ενώ βρισκόταν στην περιοδεία αυτή, ο πατριάρχης Μητροφάνης απεβίωσε. Όρισε όμως διάδοχό του τον Αλέξανδρο, διότι παρά το γήρας του είχε τα κατάλληλα εφόδια για τη διαποίμανση της αρχιεπισκοπής της πρωτεύουσας. Πράγματι, ως Πατριάρχης, ο Αλέξανδρος ανταποκρίθηκε σωστά στις δύσκολες περιστάσεις των καιρών.
Τότε ο Άρειος είχε εξαπατήσει τον βασιλιά Κωνσταντίνο ότι δήθεν πιστεύει ορθά. Και ο βασιλιάς διέταξε τον Αλέξανδρο να αφήσει τον Άρειο να μετέχει της θείας Κοινωνίας. Ο Αλέξανδρος λυπημένος προσευχήθηκε στον Θεό και ζήτησε τη βοήθειά Του. Η δέηση του Ιεράρχη εισακούσθηκε. Και το πρωί που ο Άρειος θα πήγαινε με πομνή στην εκκλησία, βρέθηκε νεκρός.
Ο άγιος Αλέξανδρος απεβίωσε ειρηνικά το 340.
Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του την 30η Αυγούστου,ημέρα κατα την οποία εορτάζουν οι Αλέξανδροι και οι Αλεξάνδρες.
Απολυτίκιο
Μύσται ουράνιοι αποδεικνύμενοι, θείοι εκφάντορες τω κόσμω ώφθητε, την Εκκλησίαν του Χριστού ποιμάναντες θεαρέστως, ιερέ Αλέξανδρε, της Τριάδος ο πρόμαχος, Ιωάννη ένδοξε, ο της χάριτος τρόφιμος, και Παύλε ιερέων ακρότης. όθεν υμάς ανευφημούμεν.