Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των Ιερέων των κτητόρων και ευεργετών του Ιερού Ναού Θεομάνας Οδηγήτριας στην Νέα Κίο Αργολίδος.

Ευχαριστούμε πολύ τους  κυρίους  Ευάγγελο Μπουγιώτη και Γεώργιο Ρασσιά.

  Στον Ιερό ναό Θεομάνας Οδηγήτριας στην Νέα Κίο Αργολίδος έγινε το ετήσιο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των Ιερέων των κτητόρων και ευεργετών του Ιερού ναού . Την θεία λειτουργία καθώς και το μνημόσυνο  τέλεσε ο Θεοφιλέστατος επίσκοπος Επιδαύρου κ. Καλλίνικος , ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο. Ο ιερέας του ναού πατέρας Δημοσθένης Γάτζιος ευχαρίστησε τον θεοφιλέστατο για την παρουσία του , αλλά και τον κόσμο που παραβρέθηκε για να τιμήσει όλους αυτούς που μόχθησαν για να φτιαχτεί ο ιερός ναός της Θεομάνας . Να σημειωθεί πως οι κάτοικοι της περιοχής Νέας Κίου ήρθαν πρόσφυγες μετά τν καταστροφή της Μικράς Ασίας από τους Τούρκους . Μαζί τους έφεραν μόνο τα απαραίτητα και μεταξύ αυτών και λίγες εικόνες όπως της Θεομάνας, της Παναγίας της Τριχερούσης  και τις τοποθέτησαν με ευλάβεια στον Ιερό Ναό που έφτιαξαν στην Αργολίδα.

Οι Ιερείς που μνημονεύθηκαν  ήταν, ο Αρχιμανδρίτης Νίκανδρος Πινάτσης,ο πατέρας Νικόλαος Μπούμπουλης, ο πατέρας Βασίλειος Σπανός, οι κτήτορες του Ιερού Ναού, Αποστόλου Γραμματικής και Σταματίου Πεζά, οι ευεργέτες  του Δήμο, Γεωργίου και Σταυρούλας Βορίδη και Αικατερίνης Δημοπούλου.

ΚΙΟΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ

Χτίστηκε από τους Μιλήσιους τον 8ο - 7ο αιώνα π.Χ. στις ακτές της Βιθυνίας, στον κόλπο της Προποντίδας. Αποτέλεσε ένα σπουδαίο εμπορικό κέντρο για πάρα πολλά χρόνια και η πόλη έμεινε γνωστή για την εξαιρετική δημοκρατική οργάνωσή της. Ο Αριστοτέλης στο βιβλίο του Κιανών Πολιτεία περιγράφει την πολιτική και οικονομική οργάνωση της πόλης, με έξυπνη οργάνωση της φορολογίας και του εμπορίου. Κατά την περίοδο 4ου - 3ου π.Χ. αιώνα η πόλη διέθετε στην κυκλοφορία νομίσματα που βρέθηκαν σε λιμάνια απομακρυσμένων χωρών και διασώζονται σήμερα σε πολλές συλλογές. Αργότερα ο Βιθυνός βασιλιάς Προυσίας Α΄ την μετονόμασε σε Προυσιάδα. Κατά την Ρωμαϊκή και Βυζαντική περίοδο συνέχισε την πολιτιστική παρουσία της στον τότε γνωστό κόσμο και ακόμη στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων υπήρξε σπουδαίο λιμάνι ναυπήγησης του Οθωμανικού στόλου από έμπειρα χέρια Κιανών.

Το 1919 η πόλη είχε περίπου 5000 κατοίκους εκ των οποίων 4620 Έλληνες, 242 Τούρκοι, 107 Αρμένιοι και 178 διάφοροι[1]. Ύστερα από τη Μικρασιατική καταστροφή oι πρόσφυγες της Κίου ίδρυσαν την Παραλία Πιερίας και την Νέα Κίο στην Αργολίδα.